Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 66/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi D. Sp. z o.o z siedzibą w C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 7 maja 2015 r., w sprawie z powództwa D. Sp. z o.o. z siedzibą w C.
przeciwko B. P., K. P. i K. P.
o wydanie nieruchomości i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2016 r.,
1) odrzuca skargę,
2) zasądza od skarżącej na rzecz pozwanych B. P. i K. P.
solidarnie 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu
kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi,
3) przyznaje r.pr. P.P. ze Skarbu Państwa (kasa Sądu
Okręgowego) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych
powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług.
UZASADNIENIE
2
W związku ze skargą powódki D. sp. z o.o. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 7 maja 2015 r., Sąd
Najwyższy zważył, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem,
czy jest on zaskarżony w całości lub w części, przytoczenie jej podstaw
oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest
niezgodny, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie wyroku, którego skarga dotyczy, wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto -
gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 k.p.c. - że występuje wyjątkowy
wypadek uzasadniający wniesienie skargi, wniosek o stwierdzenie niezgodności
wyroku z prawem.
Skarga nie spełnia wymagań określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
wyroku, którego skarga dotyczy, polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas
jej powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem wyroku niezgodnego
z prawem (por.: postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7 - 8, poz. 141, postanowienie SN z dnia 22 listopada
2005 r., sygn. akt I CNP 19/05, nie publ., postanowienie SN z dnia 23 września
2005 r., sygn. akt III CNP 5/05, www.sn.pl, postanowienie SN z dnia 11 sierpnia
2005 r., sygn. akt III CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Zgodnie z utrwalonym
stanowiskiem Sądu Najwyższego, ten kreatywny wymóg obliguje skarżącą
do złożenia oświadczenia, że szkoda wystąpiła, jak również do wskazania
jej rodzaju i rozmiaru, a ponadto do powołania lub przedstawienia
dowodów lub innych środków uwiarygodniających jej twierdzenie. Przesłanka
uprawdopodobnienia szkody zostaje spełniona, jeżeli skarżąca powoła w skardze
nie tylko wszystkie znane jej fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym
wyrokiem a doznanymi wskutek jego wydania stratami lub utraconymi korzyściami,
ale ponadto powoła dowody lub co najmniej ich surogaty, które uczynią twierdzenie
3
o wyrządzeniu szkody wiarygodnym (tak m. in.: postanowienie SN z dnia 25 lipca
2006 r., III CNP 40/06, nie publ., postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r.,
IV CNP 23/06, Biuletyn SN 2006, nr 6, s. 8). Tak rozumianego obowiązku skarżąca
nie spełniła. Skarżąca podniosła wręcz, że wysokość szkody pozostaje na obecnym
etapie postępowania kwestią drugoplanową i nie podała precyzyjnego rozmiaru tej
szkody, a powołane dowody nie wskazują na związek przyczynowy szkody
z wydaniem skarżonego orzeczenia. Również sygnalizowany spadek wartości
działek, wchodzący w skład szkody, nie został poparty jakąkolwiek argumentacją.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżącą obciąża obowiązek
przedstawienia analizy prawnej przepisów dotyczących środków zaskarżenia,
których zastosowanie jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno nie
mogłoby odnieść skutku. Skarżąca powinna wykazać, że od zaskarżonego wyroku
nie przysługuje środek prawny, przy pomocy którego mogłoby nastąpić wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia (postanowienie SN z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn.
akt I CNP 108/08, www.sn.pl). Oznacza to obowiązek przeprowadzenia analizy
przepisów dotyczących środków prawnych, których zastosowanie jest
niedopuszczalne lub które z innych przyczyn nie mogłyby odnieść skutku.
Skarżąca musi „wykazać”, a więc nie „wskazać”, „przytoczyć” czy „uwiarygodnić”,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. Wykazanie w skardze o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe polega na ujawnieniu
i przedstawieniu tej okoliczności w sposób wyczerpujący i nie budzący wątpliwości
oraz na dowiedzeniu jej istnienia i przekonującym uzasadnieniu (postanowienie SN
z dnia 27 stycznia 2006 r., sygn. akt III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7 - 8, poz. 140).
Nie chodzi tylko o skargę kasacyjną, ale także o skargę o wznowienie
postępowania oraz o inne środki prawne pozwalające na zmianę lub uchylenie
orzeczenia, ewentualnie służące pozbawieniu lub ograniczeniu wykonalności
(zob. postanowienie SN z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. akt I CNP 50/08, www.sn.pl).
Skarżąca uzasadniając to, że w niniejszej sprawie wzruszenie zaskarżonego
wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, wykazała
niedopuszczalność skargi kasacyjnej, ale nie przeprowadziła analizy prawnej
4
możliwości skorzystania z innych środków prawnych, jedynie ogólnikowo
stwierdzając brak przesłanek do wznowienia postępowania.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
kc
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13