Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. , w III -cim Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący SSO Sławomir Cyniak

Protokolant Magdalena Mazurkiewicz, Paulina Lewandowska, Monika Nowicka

w obecności

Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie Piotra Grochulskiego, Włodzimierza Gusta,

po rozpoznaniu w dniach 13 lipca 2016 roku, 5 sierpnia 2016 roku, 23 września 2016 roku, 27 października 2016 roku, 29 listopada 2016 roku, 16 grudnia 2016 roku

sprawy :

D. D.

s. B. i U. z domu S.

urodzonego (...) w P.

o s k a r ż o n e g o o t o , ż e :

I.  w okresie od 03 stycznia 2004 roku do 14 kwietnia 2005 roku w B. woj. (...) będąc prezesem spółki z o.o (...) z siedzibą przy ulicy (...) działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. z/s we W. w ten sposób że nabył materiały budowalne wartości 241.615,77 zł lecz nie dokonał zapłaty w umówionym czasie dopuszczając się w ten sposób przestępstwa w stosunku do mienia znacznej wartości

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  w okresie od sierpnia 2004 roku do września 2004 roku w B. woj. (...) będąc prezesem spółki z o.o (...) z siedzibą przy ulicy (...) działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) w (...) k/ B. w ten sposób że nabył materiały budowlane wartości 38.651,21 zł, lecz nie dokonał zapłaty w umówionym czasie

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

III.  w dniu 13 listopada 2003 roku w B. woj. (...) będąc prezesem spółki z o.o (...) z siedzibą przy ulicy (...) działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Przedsiębiorstwa (...). (...) Spółka Jawna (...) z.s S. w ten sposób że nabył wyroby z drewna wartości 7.501,27 zł lecz nie dokonał zapłaty w umówionym czasie

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

o r z e k a:

1.  oskarżonego D. D. w miejsce zarzucanego mu przestępstwa opisanego w punkcie I wyroku uznaje za winnego tego, że w okresie od 3 września 2004r. do 2 sierpnia 2005r. w B. woj. (...) pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Centrum (...) sp. z o.o. w B. przywłaszczył powierzone mu mienie w kwocie 109 068,52 zł przez Zakład (...) z siedzibą we W., obecnie (...) S.A., umową przewłaszczenia rzeczy ruchomych oznaczonych co do gatunku z dnia 3 września 2004r., tj. popełnienia przestępstwa z art. 284§2 kk i za to na podstawie art. 284§2 kk wymierza mu kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł,

2.  oskarżonego D. D. w miejsce zarzucanego mu przestępstwa opisanego w punkcie II wyroku uznaje za winnego tego, że w okresie od 28 sierpnia 2004r. do 24 września 2004r. w B. woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nabył materiały budowlane wartości 38 651,21 zł od firmy (...) po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zapłacenia za nabyty materiał budowlany, czym działał na szkodę w/w firmy, tj. popełnienia przestępstwa z art. 286§1 kk i za to na podstawie art. 286§ kk wymierza mu kary 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 (sto) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł,

3.  na podstawie art. 85§ 1 i 2 kk oraz art. 86§1 i 2 kk wymierza oskarżonemu D. D. kary łączne 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł,

4.  na podstawie art. 69§1kk, art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza wobec D. D. na okres próby 3 (trzech) lat,

5.  oskarżonego D. D. uniewinnia od popełnienia przestępstwa opisanego w punkcie III wyroku i w tej części koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

6.  zasądza od oskarżonego D. D. opłatę od skazania w wysokości 580 (pięćset osiemdziesiąt) zł oraz obciąża kosztami postępowania w kwocie 132,48 zł (sto trzydzieści dwa złote 48/100).

III K 53/16

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2004r. nastąpiła zmiana udziałowców w (...) sp. z o.o. z siedzibą w B.. Nowymi udziałowcami zostali D. D., T. M. i J. K.. D. D. nabył 36 udziałów i został Prezesem Zarządu spółki, zaś T. Z. Prezesa Zarządu.

(akt notarialny k. 182-184, wypis z KRS k. 185-189)

Sytuacja finansowa spółki na dzień nabycia udziałów przez oskarżonego nie była dobra. Na ten dzień nie sporządzono sprawozdania finansowego spółki. Natomiast na koniec 2003r. strata wyniosła 86 260,04 zł., natomiast zobowiązania na koniec 2004r. przekraczały majątek spółki na kwotę 148 770,16 zł.

( z akt sprawy(...) opinie z zakresu księgowości k. 957-960, 1160-1165)

Spółka (...) nabywała w okresie od 25.03.2004r. do 14.04.2005r. stolarkę budowlaną od Zakładu (...) z siedzibą we W., obecnie (...) S.A. we W.. Towar był nabywany w ramach umowy zawartej pomiędzy powyższymi podmiotami w dniu 10.05.2001r. Zgodnie z umową zapłata za nabyty towar winna zostać uiszczona w ciągu 31 dni. Przed objęciem funkcji Prezesa Zarządu przez oskarżonego, spółka (...) miała zobowiązania w stosunku do firmy (...), które częściowo zostały rozliczone, ostateczna kwota nie rozliczona wyniosła 96 938,52 zł.

(informacja firmy (...) k. 464, 480-492, 495, umowa z aneksami k. 50-58)

Po objęciu funkcji Prezesa Zarządu spółki (...) przez oskarżonego pierwsza transakcja z firmą (...) nastąpiła 27.03.2004r. na kwotę 24 391,93 zł. Ostatnia transakcja odbyła się w dniu 14.04.2005r. na kwotę 595,36 zł. W tym okresie (...) nabył od firmy (...) stolarkę budowlaną na łączną kwotę 292 723,15 zł. Natomiast w okresie od 25.03.2004r. do 21.11.2005r. (...) zapłacił firmie (...) łącznie kwotę 234 916,89 zł. Część tych należności została zaliczona na poczet wcześniejszych zobowiązań, natomiast kwota 148 624,20 zł została rozliczona na poczet towaru nabytego w okresie pełnienia przez oskarżonego funkcji Prezesa Zarządu spółki (...)

(rozliczenie k. 464, informacja k. 495).

Z uwagi na brak regulowania bieżących i zaległych zobowiązań firma (...) podejmowała czynności w celu uzyskania należnej zapłaty. W dniu 21.07.2004r. spółka (...) zobowiązała się do spłaty zobowiązań w kwocie 300 811,36 zł w ośmiu ratach w okresie od 04.08.2004r. do 27.10.2004r. W imieniu (...)zobowiązanie podpisał Z-ca Prezesa T. M.. Ponieważ spółka (...) nie wywiązywała się z ustalonej spłaty w dniu 03.09.2004r. zostało zawarte porozumienie pomiędzy (...)a firmą (...), zgodnie z którym (...) zobowiązało się do spłaty do końca tego roku wszystkich faktur wystawionych do 30.06.2004r. W tym momencie zadłużenie (...)wobec firmy (...) wynosiło 274 179,63 zł. Porozumienie w imieniu (...) podpisali D. D. i T. M.. Ponadto w tym samym dniu zawarto umowę przewłaszczenia, na podstawie której przewłaszczający, czyli (...) przeniósł na firmę (...) własność rzeczy ruchomych oznaczonych co do gatunku, o szacowanej wartości 274 729,05 zł, jako przedmiot przewłaszczenia. Przedmioty przewłaszczone znajdowały się w magazynie przewłaszczającego w B. przy ulicy (...). Jednocześnie zgodnie z umową, przewłaszczający zatrzymał przedmiot przewłaszczenia w swoim posiadaniu w charakterze biorącego w użyczenie. P. mógł używać i zbywać przewłaszczone rzeczy w ramach prowadzonej działalności, pod warunkiem równoczesnego ich zastąpienia rzeczami tej samej jakości i wartości. P. zobowiązał się do wyodrębnienia i oznaczenia rzeczy przewłaszczonych w sposób trwały i utrzymywać to do czasu uzyskania z powrotem własności rzeczy. P. odzyskiwał własność przedmiotu przewłaszczenia w przypadku gdy wierzytelność wraz z odsetkami zostałaby zapłacona zgodnie z porozumieniem. W przypadku obniżenia wartości przedmiotu przewłaszczenia przewłaszczający zobowiązany był do ustanowienia innego równoważnego prawnego zobowiązania. Umowę w imieniu spółki (...) podpisał Prezes i Zastępca, czyli D. D. oraz T. M..

(zeznania świadka M. B. k 43-46, 453-454, zobowiązanie k. 21, porozumienie k. 27-28, umowa przewłaszczenia k. 25-26).

Firma (...) stosowała zasadę sprzedaży spółce (...), że bieżące zakupy nie mogły przekroczyć dokonanych zapłat. Ponieważ spółka (...) nie wywiązała się z zawartego porozumienia, w dniu 25.04.2005r. firma (...) wystąpiła do Sądu Rejonowego w P. Wydział V Gospodarczy z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej w sprawie o zapłatę. Do zawarcia takiej ugody doszło w dniu 17.06.2005r. w sprawie (...) przed Sądem Rejonowym w P. Zgodnie z tą ugodą spółka (...) miała uregulować zadłużenie w wysokości 241 615,77 zł w 14 ratach w kwotach po 18 000 zł do dnia 31.12.2005r. Ponieważ (...)nie wykonał obowiązku wynikającego z ugody, firma (...) wystąpiła na drogę egzekucyjną. Postępowanie egzekucyjne, na podstawie w/w ugody, było prowadzone przez Komornika Sądowego Rewiru (...) przy Sądzie Rejonowym w B.i nie doprowadziło do uzyskania jakiejkolwiek zapłaty.

(zeznania świadka M. B. k 43-46, 453-454, zawiadomienie o przestępstwie k. 2-6, wniosek k. 35-36, ugoda k. 37-38, z akt sprawy (...) k. 27-29, dokumenty dotyczące egzekucji k. 42, 44-57)

W dniu 02.08.2005r. D. D. sprzedał swoje udziały w spółce (...) za kwotę 9 000 zł, zaznaczając, że zbywa po niższej cenie z uwagi na sytuację finansową spółki i nie opłacalność prowadzenia działalności. Nabywca, czyli M. B. (2) oświadczył, że znana mu była sytuacja finansowa spółki i przejmuje jej zobowiązania z jakiekolwiek tytułu i zrzeka się roszczeń wobec Zbywcy. Jednocześnie M. B. (2) przejął stan magazynu. Natomiast w dniu 17.08.2005r. M. B. (2) sprzedał udziały w spółce (...).

( zeznania świadka M. B. k. 416v-417, z akt (...) k. 297-298, umowa o zbycie udziałów k. 161-163, informacja o zmianie składu zarządu k. 164, informacja o towarze i wartości k. 165, z akt (...)umowa zbycia i dokumenty dotyczące przekazania spółki k. 299-307)

Wcześniej w dniu 13.07.2005r. Komornik Sądowy Rewiru (...) przy Sądzie Rejonowym w B. dokonał zajęcia mienia spółki (...) na rzecz wierzyciela firmy (...) w kwocie 161 106,59 zł. W protokole zajęcia zaznaczono, że na ruchomościach brak wyodrębnionych i oznaczonych, iż stanowią przedmiot przewłaszczenia na rzecz S..

(z akt (...) dokumenty dotyczące zajęcia ruchomości k. 3, 4, 23, 24)

Przeciwko D. D. i M. B. (2) Prokuratura Rejonowa w Bełchatowie w dniu 27.06.2006r. skierowała akt oskarżenia o popełnienie między innymi czynu z art.. 300§2 kk, polegającego na usunięciu składników majątkowych w kwocie 161 106,59 zł, zabezpieczonych przez komornika sądowego i udaremnienia zaspokojenia wierzycieli. Sprawa była prowadzona przez Sąd Rejonowy wB., najpierw pod sygn. akt (...), następnie (...) i została prawomocnie zakończona.

(akt oskarżenia k. 170-172, akta sprawy (...))

W okresie od 28.08.2004r. do 24.09.2004r. spółka (...) nabyła od firmy (...) sp. z o.o. materiały budowlane. Przed sprzedażą Wiceprezes Zarządu spółki (...) dokonał sprawdzenia rzetelności firmy (...). Polegało to na tym, że nabywca musiał wskazać co najmniej pięć firm potwierdzających jego rzetelność. Faktycznie wskazano 4 firmy, mianowicie (...), (...), (...) i (...). W rozmowach telefonicznych przedstawiciele tych firm nie zgłaszali uwag odnośnie współpracy ze spółką (...), przy czym w imieniu firmy (...) wypowiedział się oskarżony, pełniący funkcję Wiceprezesa. R. N. (1) dopiero później się o tym dowiedział. (...) w niewielkim zakresie uregulowało należności, w łącznej wysokości 11 000 zł. Powyższa kwota została uiszczona w 8 ratach po 2000 i 1000 zł w okresie od 13.10.2004r. do 24.12.2004r. i została zaliczona na poczet faktury wystawionej ze sprzedaży na kwotę 14 952,76 zł.

(zeznania świadka R. N. k. 190, 349v-350, rozliczenie k. 397, 398, faktury k. 399-404, sprawdzenie k. 405-406)

(...) nie zapłacił za towar o łącznej wartości 38 651,21 zł. (...) nabywał materiały budowlane w ramach przyznanego kredytu kupieckiego do kwoty 50 000 zł.

(zeznania świadka R. N. k. 190, 349v-350, rozliczenia finansowe i faktury k. 397-404, nakazy zapłaty i pisma egzekucyjne k. 177-181, zawiadomienie k. 173-174)

W dniu 13.11.2003r. (...) nabył od Przedsiębiorstwo (...) spółka jawna materiał za kwotę 9935,96 zł. Zapłata nie została uregulowana w terminie. Częściowa spłata tej należności nastąpiła w dniach 29.06.2004r., 17.12.2004r. i 23.12.2004r. w łącznej kwocie 4000 zł. Ponieważ (...) nie zapłacił pozostałej należności, pokrzywdzona firma uzyskała wyrok sądowy zasądzający na jej rzecz łącznie 7501,27 zł. Postępowanie egzekucyjne w celu wyegzekwowania powyższej kwoty okazało się bezskuteczne.

(zawiadomienie k. 195-201, faktura k. 209, orzeczenie k. 211-213, 218, informacja komornika k. 219.

D. D. jest żonaty, posiada (...), pracuje w charakterze (...), uzyskując wynagrodzenie w wysokości 1800 zł netto. D. D. był karany na karę grzywny za przestępstwo z art. 76§2 kks.

(k. 235, 236-237, 266)

Przesłuchany w śledztwie w charakterze podejrzanego D. D. nie złożył oświadczenia w przedmiocie przyznania się lub nie do zarzucanych mu czynów. Jednocześnie złożył deklarację o dobrowolnym poddaniu się karze. Natomiast na temat zarzucanych czynów wyjaśnił, że przejmując udziały w spółce (...) i zostając Prezesem znał jej sytuację finansową. Firma (...) była hurtownią budowlaną, zaś udziały nabył z dwoma innymi wspólnikami. Po krótkim czasie prowadzenia spółki okazało się, że firmy nie regulują płatności za nabyty od nich towar, i należności sięgnęły ok. 300 000 zł. Zobowiązania spółki wobec sprzedawców także wynosiły taką samą kwotę. Natomiast wobec spółki (...) wyniosły ok. 240 000 zł. Pomimo tego kontynuowali współpracę z firmą (...), regulując bieżące płatności. Ponieważ dalsze prowadzenie spółki okazało się trudne postanowił sprzedać swoje udziały, zaś nabywca znał sytuację firmy.

W postępowaniu sądowym nie udało się przesłuchać oskarżonego D. D., który stawił się na jednym z terminów, ale nie złożył wówczas wyjaśnień.

(k. 236-238, 266, 418)

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie miały nieosobowe źródła dowodowe w postaci załączonych dokumentów, w tym także w sprawie Sądu Rejonowego w B. (...), poprzednia sygn. akt (...). Z załączonego aktu notarialnego wynika, że D. D. wraz T. M. i J. K. nabyli udziały w spółce z o.o. (...) w dniu 25.30.2004r. i w tym dniu oskarżony został Prezesem Zarządu (k. 182-184). Tym samym od tego momentu można rozważać odpowiedzialność karną D. D. za czyny związane z prowadzenie spółki (...). Oskarżyciel publiczny, jak i posiłkowy, nie przedstawili żadnego dowodu pozwalającego na ewentualne rozciągnięcie odpowiedzialności karnej za okres wcześniejszy, kiedy oskarżony nie tylko nie pełnił funkcji Prezesa Zarządu, ale także nie posiadał udziałów w spółce (...). Przekazane rozliczenie przez spółkę (...) pozwoliło na ustalenie okresu sprzedaży materiałów w czasie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu przez oskarżonego, czyli od 27.03.2004r. do 14.04.2005r. (k. 464). Informacje przekazane w postępowaniu sądowym przez firmę (...) pozwoliły na ustalenie wielkości sprzedaży i zapłaty w czasie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu przez D. D. (k. 495). W tym okresie (...) nabył od firmy (...) stolarkę budowlaną na łączną kwotę 292 723,15 zł, płacąc w sumie 234 916,89 zł. Ponadto z tej informacji wynikało, że tylko część uiszczonych należności została zaliczona na poczet towaru nabytego w okresie pełnienia przez oskarżonego funkcji Prezesa Zarządu, kwota 148 624,20 zł, pozostała na poczet wcześniejszych zobowiązań. Z tych informacji i rozliczeń ponadto wynikało, że w momencie objęcia funkcji Prezesa Zarządu firma (...) posiadała znaczne zadłużenie wobec firmy (...), w kwocie przekraczającej 180 000 zł (złożyły się dwie kwoty 96 938,52 zł, nie rozliczona do chwili obecnej, i 86 292,69 zł rozliczona z wpłat dokonanych w okresie Prezesury oskarżonego). Firma (...) miała kłopoty w regulowaniu bieżących, jak i wcześniejszych zobowiązań. Jak wynika z załączonych dokumentów w postaci zobowiązania, porozumienia, umowy przewłaszczenia, były podejmowane czynności przez przedstawicieli firmy (...) w celu uzyskania spłaty zobowiązań przez (...)(k. 21, 25-26, 27-28). Złożone zobowiązanie, a następnie zawarte porozumienie pomiędzy tymi spółkami nie doprowadziły do spłaty tych zobowiązań. Z zawartej w dniu 03.09.2004r. umowy przewłaszczenia wynikało, że (...) przeniósł na firmę (...) własność rzeczy ruchomych oznaczonych co do gatunku, o szacowanej wartości 274 729,05 zł, jako przedmiot przewłaszczenia. Przedmioty przewłaszczone znajdowały się w magazynie przewłaszczającego w B. przy ulicy (...). Jednocześnie zgodnie z umową przewłaszczający zatrzymał przedmiot przewłaszczenia w swoim posiadaniu w charakterze biorącego w użyczenie. Przewłaszczający mógł używać i zbywać przewłaszczone rzeczy w ramach prowadzonej działalności, pod warunkiem równoczesnego ich zastąpienia rzeczami tej samej jakości i wartości. Przewłaszczający zobowiązał się do wyodrębnienia i oznaczenia rzeczy przewłaszczonych w sposób trwały i utrzymywać to do czasu uzyskania z powrotem własności rzeczy. P. odzyskiwał własność przedmiotu przewłaszczenia w przypadku gdy wierzytelność wraz z odsetkami zostałaby zapłacona zgodnie z porozumieniem. W przypadku obniżenia wartości przedmiotu przewłaszczenia przewłaszczający zobowiązany był do ustanowienia innego równoważnego prawnego zobowiązania. Do akt sprawy nie załączono dokumentu zmieniającego treść powyższej umowy przewłaszczenia.

Analiza powyższych dokumentów wskazuje na zmniejszający się dług spółki (...) wobec S. od kwoty 300 811,36 zł w dniu 21.07.2004r. do 241 615,77 zł.

Zawarte informacje w w/w dokumentach znalazły potwierdzenie w zeznaniach przedstawiciela spółki (...). Świadek potwierdził zarówno znaczne zadłużenie (...), trudności w ich spłacie oraz jego zmniejszenie. Ponadto według świadka, firma (...) zastosowała zasadę sprzedaży spółce (...) polegającą na tym, że bieżące zakupy nie mogły przekroczyć dokonanych zapłat.

Należy podkreślić, że nie udało się Sądowi uzyskać wszystkich informacji od spółki (...). Przede wszystkim spółka nie przekazała załącznika do zawartej umowy przewłaszczenia, § 2, w którym miały być opisane rzeczy ruchome będące przedmiotem przewłaszczenia. Brak przekazania tego dokumentu mógł być wynikiem znacznego upływu czasu jaki upłynął od zawarcia umowy do złożenia aktu oskarżenia w tej sprawie do sądu, w dniu 03.06.2016r. Jednakże powyższą kwestię wyjaśnił świadek A. B. podczas przesłuchania w czasie rozprawy sądowej. Świadek zeznał, że przewłaszczający miał prawo sprzedaży materiałów, ale musiał je zastąpić innym, takiej samej jakości, natomiast nie musiał to być ten sam towar. Z przekazanych dokumentów przez firmę (...) oraz zaliczonych z akt sprawy (...)wynikało, że S. dochodził swoje roszczenie przed Sądem Rejonowym w P.., które zostało zakończone zawartą ugodą, która nie została wykonana, pomimo prowadzonego postępowania egzekucyjnego (k. 38v, 42).

Ustaleń odnośnie sytuacji finansowej spółki (...), co miało istotne znaczenie z uwagi na charakter zarzucanych czynów, dokonano w oparciu o materiał dowodowy znajdujący się nie tylko w aktach przedmiotowej sprawy, ale także w aktach Sądu Rejonowego w B. sygn.. akt (...). Przede wszystkim w toku trwania postępowania w sprawie II K 875/12 uzyskano dwie opinie biegłych z zakresu księgowości, odnoszące się do powyższego problemu. Analiza tych opinii jednoznacznie wskazuje na trudną sytuację finansową spółki (...) już w chwili objęcia funkcji Prezesa Zarządu przez D. D., jak i jej pogorszenia w czasie jej pełnienia przez oskarżonego ( z akt sprawy II K 875/12 k. 957-960, 1160-1165). Z opinii tych wynika, że spółka poniosła stratę w roku 2003 na kwotę 97 481,04 zł, zaś zobowiązania na koniec 2004 przekraczały majątek spółki na kwotę 148 770,16 zł. W drugiej opinii zakwestionowano wyliczenie straty na dzień nabycia udziałów w spółce między innymi przez oskarżonego, gdyż na ten moment nie wykonano sprawozdania finansowego. Na trudną sytuację finansową (...) wskazują zeznania świadka J. K., która wynikała z braku wpłat za sprzedane produkty przez klientów spółki, a także ujawnione z akt sprawy II K 875/12, protokoły przesłuchania T. M. i J. G. (k. 467v). Druga z wymienionych świadków była zatrudniona w charakterze księgowej i zaznaczyła, że wobec brak wpłat od nabywców, nie było płynności finansowej spółki.

Na trudną sytuację finansową spółki wskazują chociażby rozliczenia z firmą (...). Jak wcześniej zaznaczono, pomimo zaliczenia części wpłat dokonanych przez (...)na wcześniejsze zobowiązania, to jednak za okres do 25.03.2004r. wynoszą do dzisiaj 96 938,52 zł. Na wcześniejsze zobowiązania zaliczono łącznie kwotę 86 292,69 zł, wynika z różnicy kwoty zapłaconej 234 916,89 zł a zaliczonej na zobowiązania powstałe za czasów Prezesury oskarżonego, czyli 148 624,20 zł. Ponadto przemawiają za tym ujawnione dokumenty egzekucyjne wystawione przez inne podmioty wobec (...), w tym w sprawie (...) 107-109, 122-123129-136, 146-162, 212-219, 269-270, 289, 339-343, 388-391, 675-680, (...). Świadek M. B. (2) potwierdził nabycie udziałów w spółce (...), a także w krótkim czasie ich zbycie M. O.. Świadek nie potrafił podać szczegółów transakcji z uwagi na znaczny upływ czasu.

W zakresie zarzutu z pkt. III Sąd oparł się o dokumenty przekazane przez pokrzywdzoną firmę Przedsiębiorstwo (...) spółka jawna. Ze złożonego zawiadomienia i faktury sprzedaży wynika, że do transakcji doszło w dniu 13.11.2003r., czyli 5 miesięcy przed objęciem funkcji Prezesa Zarządu spółki (...)przez oskarżonego. Jak zauważono wcześniej, oskarżyciel nie przedstawił żadnych dowodów wskazujących na udział oskarżonego w transakcjach (...) zawartych przed 25.03.2004r. Natomiast z załączonego do akt rozliczenia wynika, że (...) za Prezesury oskarżonego dokonał częściowej spłaty zadłużenia wobec Przedsiębiorstwa (...) w łącznej kwocie 4000 zł (k. 209, 216). Do spłaty pozostała kwota 5935,96 zł, Sąd zasadził wraz z odsetkami kwotę 7501,27 (k. 216).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd uniewinnił oskarżonego D. D. od popełnienia tego czynu i w tej części koszty postępowania przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Zebrany materiał dowodowy nie pozwolił na przypisanie D. D. czynu z art. 286§1 kk, polegający na wyłudzeniu towaru od firmy (...). Podkreślić należy, iż przestępstwo oszustwa polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Koniecznym elementem przypisania sprawcy czynu z art. 286§1 kk jest stwierdzenie jego działania w zamiarze bezpośrednim popełnienia tego przestępstwa. Wina sprawcy musi przybrać postać zamiaru bezpośredniego, ukierunkowanego na dokonanie tego czynu, bowiem celem jego działania jest osiągnięcie korzyści majątkowej kosztem innej osoby (por. wyrok SN z 30.08.2000r., V KKN 267/00, OSP 2001, z. 3, poz. 51). W wyroku z dnia 29 sierpnia 2013r., sygn. akt II AKa 122/13, KZS 2013/9/78, Sąd Apelacyjny w Krakowie podkreślił, że podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa od nie wywiązania się z zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym jest wykazanie, że w chwili zawierania zobowiązania sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez dążenie do uzyskania świadczenia poprzez wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności mających znaczenie dla zawarcia umowy, mając świadomość, że gdyby druga strona umowy znała rzeczywisty stan, nie zawarłaby umowy lub na takich warunkach. Natomiast przy ustalaniu zamiaru sprawcy oszustwa związanego z zawartą umową cywilnoprawną, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności związane z realnością wypełnienia jej warunków, w szczególności możliwości finansowe, skalę przyjętych zobowiązań, zachowanie sprawcy po zawarciu umowy i sposób jej wykonania, jego stosunek do zobowiązania w związku z upływem terminów płatności (tak samo wyroki SA w Łodzi z dnia 16.10.2014r. sygn. akt II AKa 197/14 LEX 1548532, z dnia 12.09.2013r. sygn. akt II AKa 107/13 LEX 1386135, wyrok SA w Warszawie z dnia 30.10.2013r. II AKa 325/13 LEX 1392066).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy należy zaznaczyć, że w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, spółka (...) nabyła od firmy (...) materiały na łączną kwotę 292 723,15 zł, zaś zapłaciła w sumie 234 916,89 zł, co stanowi 80%. Fakt zaliczenia znacznej części zapłaconej kwoty na poczet wcześniejszych zobowiązań, powstałych przed objęciem funkcji Prezesa Zarządu przez oskarżonego, nie zmienia powyższych ustaleń. Sąd przyjął, że łącznie w momencie zaprzestania pełnienia funkcji Prezesa Zarządu przez oskarżonego, czyli na dzień 02.08.2005r., (...)zapłacił 234 916,89 zł, gdyż spółka (...) nie potrafiła wskazać wysokości tej zapłaty na ten dzień, podała za okres 25.03.2004r. do 21.11.2005r. (k. 464, 495), zgodnie z art. 5§2 kpk. Mając na uwadze powyższe ustalenia, a także zeznania świadka A. B., który przyznał, że dług ulegał zmniejszeniu, zaś (...) przed otrzymaniem zakupionego materiału musiał nie tylko zapłacić za niego, ale jeszcze dodatkowo na poczet zaległego długu, Sąd nie podzielił stanowiska oskarżyciela publicznego w zakresie dopuszczenia się przez oskarżonego przestępstwa oszustwa wobec spółki (...). Dodatkowo przemawia za tym okoliczność posiadania wiedzy przez przedstawicieli S. o trudnościach w regulowaniu zobowiązań przez spółkę (...), co jednak nie powstrzymało od wcześniejszego zaprzestania sprzedaży.

Natomiast Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie przestępstwa przywłaszczenia rzeczy przekazanych oskarżonemu umową przewłaszczenia z dnia 03.09.2004r.

Do zaistnienia przestępstwa przywłaszczenia mienia niezbędne jest wykazanie po stronie sprawcy działania w zamiarze zatrzymania rzeczy dla siebie albo dla innej osoby, bez żadnego ku temu tytułu, tzw. „animus rem sibi habendi” (wyroki SN: z 11.03.2003 r. V kk 212/02, Prok. i Pr. 2003/7-8/8, z 24.04.2007 r. IV KK 31/07, LEX nr 262665). Jest to więc bezprawne, z wyłączeniem osoby uprawnionej, rozporządzenie rzeczą ruchomą znajdującą się w posiadaniu sprawcy lub wykonywanie w inny sposób w stosunku do rzeczy uprawnień właścicielskich, bądź też ich przeznaczenie na cel inny niż przekazanie właścicielowi ( tak wyrok SN z dnia 20 maja 2014r., II KK 3/14, wyrok SN z 2 lutego 2015r. III KK 289/14, L.).

W tym miejscu wskazać trzeba charakter umowy przewłaszczenia. Umowa o przewłaszczenie na zabezpieczenie stanowi tzw. powiernicze przeniesienie własności, które polega na zabezpieczeniu wierzytelności przez przeniesienie na wierzyciela prawa własności rzeczy ruchomej z jednoczesnym ustanowieniem zobowiązania wierzyciela do korzystania przez dłużnika z tych rzeczy w granicach ustalonych przez strony (wyrok SA w Katowicach z 6.08.2009r, II AKa 147/09).

Zgodnie z tą umową oskarżony miał prawo sprzedaży rzeczy będących przedmiotem przewłaszczenia, ale pod jednym warunkiem, zastąpienia ich innymi, tej samej jakości. Ponadto oskarżony miał obowiązek wyodrębnienia i oznaczenia przewłaszczonych rzeczy, co nie zostało spełnione. Jednoznacznie zauważył to komornik podczas zajęcia w dniu 13.07.2005r. mienia spółki (...) na rzecz wierzyciela firmy (...). Wobec powyższego braku doszło do zajęcia mienia w kwocie 161 106,59 zł. W zakresie tego mienia toczyło się odrębne postępowanie, które zostało prawomocnie zakończone dwoma wyrokami Sądu Rejonowego w B., w sprawach (...) i (...). Natomiast zgodnie z treścią umowy przewłaszczenia na oskarżonym ciążył obowiązek zapewnienia posiadania towaru o wartości 274 729,05 zł, który dodatkowo winien wyodrębnić i oznaczyć jako przedmiot przewłaszczenia na rzecz S.. D. D. nie spełnił tych obowiązków, co jednoznacznie wynikało z protokołu zajęcia ruchomości. Tym samym oskarżony dopuścił się przywłaszczenia mienia powierzonego w/w umową przewłaszczenia w kwocie 109 068,52 zł, stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą 274 729,05 zł a kwotą 161 106,59 zł. Ostatnia z wymienionych kwot stanowiła wartość rzeczy znajdujących się w firmie (...). Z tego względu Sąd nie przyjął pełnej kwoty wynikającej z umowy przewłaszczenia. Ponadto prowadzenie i zakończenie postępowania karnego, między innymi przeciwko D. D., o usunięcie zabezpieczonego mienia spod egzekucji, przemawia za niedopuszczalnością ponownego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 25.09.2015r. III KK 140/15). Tym samym oskarżony swoim działaniem wypełnił dyspozycję art. 284§2 kk. Sąd uprzedził strony na rozprawie w dniu 16.12.2016r. o możliwości zmiany przyjętej przez oskarżyciela publicznego kwalifikacji prawnej czynu. Dokonując zmiany w opisie czynu i związanej z tym kwalifikacji, zdaniem Sądu, nie dopuszczono się wyjścia poza granice oskarżenia. W wyroku z dnia 12.06.2014r. Sąd Apelacyjny w Szczecinie zauważył, że przedmiotem procesu nie jest opis czynu i jego ocena prawna zawarta w akcie oskarżenia, lecz czyn stanowiący podstawę faktyczną oskarżenia. Granice oskarżenia wyznacza ten sam czyn jako zdarzenie faktyczne (por. także wyrok Sądu Najwyższego z 05.09.2006r. IV KK 194/06).

Inaczej przedstawiała się sprawa z zakupionym i niezapłaconym towarem na rzecz spółki (...). W tym przypadku oskarżony wprowadził w błąd przedstawiciela tej spółki, wskazując partnerów, wobec których w tym czasie nie miał zobowiązań. Należy podkreślić, że jednym ze wskazanych była firma, w której pełnił funkcję Wiceprezesa, zapewniając R. N. (1) o rzetelności (...) w zakresie wywiązywania się z zobowiązań wynikających z nabytych materiałów. Powyższa informacja miała nie tylko istotne, ale wręcz decydujące znaczenie dla podjęcia współpracy i sprzedaży materiałów budowlanych firmie (...). Jednoznacznie przemawiały za tym zeznania R. N. (1) i przesłany przez niego dokument ze sprawdzenia rzetelności spółki (...). Oskarżony nie podał podmiotów, chociażby S., czy też spółkę jawną (...), wobec których nie uregulowano wszystkich zobowiązań. Nie zmienia tych ustaleń, częściowe, w nieznacznym stopniu uregulowanie zobowiązania, nie pokryło w pełni jednej faktury. Terminy płatności były odroczone przez wskazanie maksymalnych okresów, które nie zostały spełnione. Także nie regulowanie zobowiązań przez inne firmy za towar na rzecz (...), nie może tłumaczyć zachowania oskarżonego. Firma (...) nie została poinformowana o jakichkolwiek trudnościach finansowych (...), w tym wynikających z nieregulowania zobowiązań przez jego dłużników. Uiszczenie należności na ich rzecz nie było uzależnione od sprzedaży i uzyskania zapłaty od innego podmiotu. Ponadto zobowiązania (...) przekraczały ich wierzytelności, powodując pogarszanie się jej sytuacji finansowej w trakcie prowadzenia działalności w (...) spółki (...), powiększając stratę finansową. Z powyższych względów Sąd uznał D. D. winnym popełnienia przestępstwa, wypełniającego dyspozycję art. 286§1 kk, przez wprowadzenie w błąd przedstawiciela spółki (...) o zamiarze zapłaty faktur za sprzedany towar wartości 38 651,21 zł, osiągając w ten sposób korzyść majątkową przez firmę (...), w której posiadał udziały.

Oskarżony obydwu przypisanych mu przestępstw dopuścił się z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez firmę (...).

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk bacząc przy tym, by ich dolegliwość nie przekroczyła stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów.

Oskarżony jest osobą dorosłą, świadomą, z określonym bagażem doświadczeń i wystarczającym wyrobieniu intelektualnym, by dać posłuch normom prawnym, czego nie uczynił. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanym oskarżonemu, Sąd brał pod uwagę w szczególności rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów oraz motywację. Przypisanych czynów oskarżony dopuścił się z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w (...) spółki (...), pełniąc funkcję Prezesa Zarządu. Podejmując się działalności gospodarczej i pełnienia powyższej funkcji oskarżony musiał liczyć się z trudnościami z tym związanymi. Miał pełną świadomość sytuacji finansowej spółki (...) w momencie objęcia stanowiska Prezesa Zarządu, jak i jej pogarszania. Oskarżony był karany na karę grzywny za przestępstwo z art. 76§2 kks. Wyrok ze sprawy (...) uległ zatarciu. Uwzględniono wysokość szkody i związanej z tym osiągniętej korzyści majątkowej, także sytuację rodzinną i majątkową, oskarżony posiada na utrzymaniu (...) dziecko oraz niepracująca żonę.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia sąd wymierzył za czyn z art. 284§2 kk kary 1 roku pozbawienia wolności i 200 stawek grzywny każda po 20 zł. Za czyn z art. 286§1 kk kary 8 miesięcy pozbawienia wolności i 80 stawek grzywny każda po 20 zł. Jako kary łączne orzeczono kary 1 roku pozbawienia wolności i 200 stawek grzywny każda po 20 zł. Wykonanie wymierzonej kary pozbawienia wolności zawieszono na okres 3 lat. Sąd zastosował zasadę pełnej absorpcji, mając na uwadze okres popełnienia przypisanych czynów, a także czas jaki od tego momentu upłynął. Zdaniem Sądu wymierzone kary jednostkowe i łączne powinny spełnić swoje cele zarówno wobec oskarżonego, uświadamiając mu o jej nieuchronności w przypadku popełniania przestępstw, także w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, oraz zadość postulatom z zakresu prewencji generalnej upowszechniając przekonania, że wszelkie przestępstwa nie pozostają bezkarne.

Zdaniem Sądu wobec oskarżonego można postawić pozytywną prognozę kryminologiczną. Przypisane czyny wiązały się z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach firmy (...) i doszło do nich ponad 10 lat temu. Sąd uznał, że warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej pozbawienia wolności będzie wystarczające i powstrzyma oskarżonego od ponownego wchodzenia w konflikt z prawem.

Zasądzono opłatę od skazania oraz obciążono oskarżonego kosztami postępowania, które zostały zmniejszone o 1/3 z uwagi na uniewinnienie od jednego z trzech zarzucanych czynów.

Sąd nie zasądził naprawienia szkody w trybie art.46§1 kk, o co wnosił pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, spółki (...). Na przeszkodzie uwzględnienia w tym zakresie wniosku stał przepis art. 415§1 kpk, gdyż roszczenie wynikające z przypisanego przestępstwa z art. 284§2 kk było przedmiotem innego postepowania, w sprawie (...)Sądu Rejonowego w P. i zostało prawomocnie zakończone.