Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant stażysta Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku I. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury górniczej

na skutek odwołania I. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 25 listopada 2016r.

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 368/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 listopada 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał I. M. prawo do emerytury górniczej poczynając od dnia 1 sierpnia 2016 roku zawieszając jednocześnie jej wypłatę z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej okresy pracy górniczej od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku zostały przez organ rentowy uwzględnione z przelicznikiem 1,2.

W dniu 10 stycznia 2017 roku pełnomocnik ubezpieczonego wniósł odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę poprzez zaliczenie okresów zatrudnienia: od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku do wysokości emerytury górniczej z zastosowaniem przelicznika 1,8 podnosząc, że stanowiska pracy zajmowane w tym okresie przez ubezpieczonego oraz faktycznie wykonywane czynności pracownicze odpowiadają stanowisku wymienionemu w poz. 7 Działu III Załącznika Nr 3 do Rozporządzenia (...) z 23.12.1994 r., czyli pracy rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonującego prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że nie uwzględnił okresów pracy ubezpieczonego: od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku jako okresów wykonywania pracy w wymiarze półtorakrotnym, bowiem zajmowane przez skarżącego w tym okresie stanowiska (ślusarz, ślusarz remontowy na odkrywce, mechanik maszyn i urządzeń górniczych w przodku) nie figurują w załączniku nr 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca I. M., urodzony w dniu (...), w dniu
25 sierpnia 2016 roku wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury górniczej. Wnioskodawca nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 2-4 akt emerytalnych)

I. M. z dniem 1 sierpnia 2016 roku nabył prawo do emerytury górniczej.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury organ rentowy przyjął wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych tj. od stycznia 2006 roku do grudnia 2015 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 194,35%. Podstawa wymiaru obliczona została przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 194,35 % przez kwotę bazową w wysokości 3.408,62 zł, co dało kwotę 6624,65 zł.

Do ustalenia wysokości emerytury górniczej organ rentowy uwzględnił:

-33 lata (396 miesięcy) okresów składkowych, z czego 103 miesiące z przelicznikiem 1,8, co dało 185,4 miesięcy, a 233 miesiące z przelicznikiem 1,2, co dało 279,6 miesięcy (łącznie 465 miesięcy);

-1 rok i 3 miesiące okresów nieskładkowych.

Wysokość świadczenia wyniosła 4644,47 zł.

Przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej ZUS zaliczył wnioskodawcy okresy pracy górniczej od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku z przelicznikiem 1,2.

(dowód: decyzja z dnia 25 listopada 2016r. wraz z załącznikami– k. 46-50 akt emerytalnych)

Wnioskodawca od dnia 22 marca 1985 roku nieprzerwanie jest zatrudniony w (...) z siedzibą w R. (wcześniej (...) w B.) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 3 sierpnia 2016 roku k.8 akt emerytalnych)

W okresie od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986r. oraz od dnia 24 maja 1988r. do dnia 31 marca 2002 roku wnioskodawca pracował na Oddziale (...) ((...)), na stanowisku:

- ślusarza do dnia 31 stycznia 1996r.,

- ślusarza remontowego na odkrywce od 1 lutego 1996 roku.

W okresie od dnia 9 maja 1986 roku do dnia 23 kwietnia 1988r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po wojsku wnioskodawca wrócił do pracy dnia 24 maja 1988 roku.

(dowód: umowa o pracę z dnia 22 marca 1985 roku k. 38 akt emerytalnych i k.1 w aktach osobowych, umowa o pracę z dnia 5 kwietnia 1985 roku k. 39 akt emerytalnych i k.6 w aktach osobowych, angaż z dnia 5 lutego 1996 roku k.40 akt emerytalnych i k. 29w aktach osobowych, umowa o pracę z dnia 22 maja 1988 roku k. 42 akt emerytalnych i k.15 w aktach osobowych, angaż z dnia 28 marca 2002 roku k. 38 w aktach osobowych angaż z dnia 27 grudnia 2002 roku k.43 w aktach osobowych)

Wnioskodawca zajmował stanowisko ślusarza remontowego na odkrywce:

- w okresie od dnia 1 kwietnia 2002 roku do 30 kwietnia 2002 roku na Oddziale (...) ( (...),

- od dnia 1 maja 2002 roku do dnia 31 grudnia 2002 roku na oddziale (...);

-od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2005 roku wnioskodawca na Oddziale (...) M. ( (...));

- od 1 stycznia 2006 roku do 16 listopada 2006 roku na Oddziale (...) ( (...)).

(dowód: charakterystyka pracy k. 15 , angaż z dnia 28 marca 2002 roku k. 38 w aktach osobowych, angaż z dnia 29 grudnia 2005 roku k.53 w aktach osobowych, angaż z dnia 29 grudnia 2006 roku k.63 w aktach osobowych)

Angażem z dnia 29 grudnia 2006 roku wnioskodawcy powierzono z dniem 17 listopada 2006 roku stanowisko mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku i na takim stanowisku pracuje do chwili obecnej, z tym że w okresie:

- od 17 listopada 2006r. do 31 grudnia 2008r. na Oddziale (...) ((...))

- od 1 stycznia 2009r. do 21 stycznia 2010r. na Oddziale (...) ((...))

- od 1 lutego 2010r. na Oddziale (...) P. B..

(dowód: charakterystyka stanowiska pracy – k. 15 akt, angaż z dnia 29 grudnia 2006 roku k. 63 w aktach osobowych)

W dniu 17 stycznia 2007 roku, w związku z zarządzeniem Nr (...) Prezesa Zarządu (...) S.A. z dnia 11 grudnia 2006 roku przełożeni wnioskodawcy wystąpili z wnioskiem o zmianę nazwy stanowiska pracy skarżącego ze ślusarza remontowego na odkrywce na mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku.

(dowód:, wniosek o zmianę nazwy stanowiska pracy, k. 60 w aktach pracowniczych, angaż z dnia 29 grudnia 2006 roku k.41 akt emerytalnych i k.63 w aktach pracowniczych)

Powołana przez pracodawcę wnioskodawcy Komisja Weryfikacyjna na posiedzeniu w dniu 23 października 2008 roku ustaliła, że I. M. w okresie od dnia od 1 kwietnia 2002 roku do 30 kwietnia 2002 roku oraz od 1 stycznia 2003 roku do 14 stycznia 2007 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę w wymiarze półtorakrotnym. Komisja weryfikacyjna wskazała, że pomimo posiadania angaży: ślusarza remontowego na odkrywce i mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku w ww. okresie wykonywał prace rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń tj. na stanowisku wymienionym w dziale III poz. 7 załącznika nr 3 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczych oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty.

(dowód: protokół z posiedzenia Komisji Weryfikacyjnej z dnia 23 października 2008 roku. - k. 12- 15 akt emerytalnych)

Powołana przez pracodawcę wnioskodawcy Komisja Weryfikacyjna na posiedzeniu w dniu 2 października 2008 roku ustaliła, że I. M. w okresie od dnia od 1 maja 2002 roku do 31 grudnia 2002 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę w wymiarze półtorakrotnym. Komisja weryfikacyjna wskazała, że pomimo posiadania angaży: ślusarza rentowego na odkrywce w ww. okresie wykonywał prace jako górnik kopali odkrywkowej tj. na stanowisku wymienionym w dziale III poz. 1 załącznika nr 3 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczych oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty.

(dowód: protokół z posiedzenia Komisji Weryfikacyjnej z dnia 2 października 2008 roku. - k. 16-17 akt emerytalnych)

Powołana przez pracodawcę wnioskodawcy Komisja Weryfikacyjna na posiedzeniu w dniu 25 marca 2010 roku ustaliła, że I. M. w okresie od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku oraz od dnia 22 maja 1988 roku do dnia 31 marca 2002 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę w wymiarze półtorakrotnym. Komisja weryfikacyjna wskazała, że pomimo posiadania angaży: ślusarza i ślusarza remontowego na odkrywce w ww. okresie wykonywał prace jako górnik kopali odkrywkowej tj. na stanowisku wymienionym w dziale III poz. 1 załącznika nr 3 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczych oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty.

(dowód: protokół z posiedzenia Komisji Weryfikacyjnej z dnia 25 marca 2010 roku. - k. 9 -11 akt emerytalnych)

Do podstawowych, stałych obowiązków skarżącego na Oddziale (...) (...) w okresie: od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku oraz od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od 1 lutego 1996r. do 31 marca 2002r. na stanowisku ślusarza oraz ślusarza remontowego należało wykonywanie następujących prac:

- usuwanie bieżących awarii na zwałowarkach;

- montaż urządzeń czyszczących na zwałowarkach,

- naprawa barierek i podestów na zwałowarkach;

- prace remontowe na wozach kablowych współpracujących ze zwałowarkami;

-bieżące usuwanie usterek na wózkach zrzutowych wsporczych współpracujących ze zwałowarkami;

- utrzymanie w pełnej sprawności instalacji p. pożarowej na zwałowarkach;

Wnioskodawca zajmował się remontami krótkimi planowymi oraz bieżącymi zwałowarek. W trakcie tych remontów, które trwały do 14 dni, zwałowarka pozostawała w dotychczasowym miejscu jej pracy.

(dowód: charakterystyka pracy k. 13 akt sprawy, zeznania świadka J. J. protokół rozprawy z dnia 27 kwietnia 2017 roku od minuty 5:34 do minuty 10:18, zeznania świadka L. P. protokół rozprawy z dnia 27 kwietnia 2017 roku od minuty 10:18 do minuty 16:19, zeznania świadka A. S. – protokół rozprawy z dnia 13 czerwca 2017r. od minuty 3:19 do minuty 7:50, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 10:50 do minuty 23:07 k.42-44)

Do podstawowych stałych obowiązków skarżącego na oddziale (...) w okresie od 1 maja 2002r. należały:

- prace na odkrywce przy obsłudze układu (...), prowadzenie prac remontowych na koparkach i przenośnikach taśmowych;

- prace przy wymianie uszkodzonych ciągów technologicznych (podesty, schody) na koparkach wielonaczyniowych i przenośnikach taśmowych;

-prace wykonywane przy wymianie urządzeń (skrobaki, odbojnice, przenośniki ścierowe) na koparkach wielonaczyniowych i przenośnikach taśmowych;

- prace związane z transportem (transport elementów na remontowane koparki wielonaczyniowe i z remontowanych koparek);

- prace montażowe i demontażowe przy użyciu sprzętu dźwigowego i technologicznego (żurawie, ładowarki, spycharki) w układzie (...).

(dowód:charakterystyka pracy k.14 akt sprawy, angaż z dnia 28 marca 2002 roku k. 38 w aktach osobowych, angaż z dnia 7 maja 2002 roku k. 41 w aktach osobowych, angaż z dnia 27 grudnia 2002 roku k.43 w aktach osobowych zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 10:50 do minuty 23:07 k.42-44)

Do stałych obowiązków wnioskodawcy na oddziale (...) w okresie od 1 kwietnia 2002r. do 30 kwietnia 2002r. i od 1 stycznia 2006r. do 31 grudnia 2008r. należało wykonywanie prac mechanicznych przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu zespołów i urządzeń na koparkach i zwałowarkach.

Do stałych obowiązków wnioskodawcy na oddziale (...) w okresie od 1 stycznia 2003r. do 31 grudnia 2005r. należało wykonywanie prac związanych z montażem i demontażem części i podzespołów na koparkach i zwałowarkach.

Zakres czynności na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku jest odpowiednikiem zakresu czynności dla stanowiska ślusarza remontowego.

Do stałych obowiązków wnioskodawcy na oddziale (...) i (...) w okresie od 1 kwietnia 2002r. do 30 kwietnia 2002r. oraz od dnia 1 stycznia 2003r. do nadal zarówno na stanowisku ślusarza remontowego na odkrywce jak i mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku należały prace kontrolne, obsługowe, konserwacyjne, smarownicze, naprawcze i remontowe na koparkach (...), (...), (...), zwałowarkach (...)- (...) oraz maszynach pomocniczych: przenośnikach samojezdnych (...) 1 i 2 , stołach załadowczych, wozach kablowych i wózkach zrzutowych obejmujące m.in.

- kontrolę, obsługę i konserwację urządzeń;

- demontaż i montaż zespołów napędowych (silnik- przekładnia)

-demontaż i montaż bębnów napędowych, zwrotnych, napinających, odbojowych;

- wymianę płyt gąsienicowych, wózków jezdnych, rolek podtrzymujących, kół napędowych i napinających;

- wymianę łożysk bębnów nie napędowych;

- wymianę lin i kół linowych;

- naprawę elementów konstrukcyjnych;

-wymianę i naprawę ciągów komunikacyjnych (schody, podesty, barierki);

- wymianę ślizgów i wykładzin lejów przesypowych;

- obsługę układów smarowniczych i urządzeń hydrauliki siłowej;

- naprawę i konserwację instalacji przeciwpożarowej maszyn podstawowych;

(dowód: charakterystyka pracy k. 15- 16 akt sprawy, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 10:50 do minuty 23:07 k.42-44)

Oddział (...) ( (...)) i Oddział (...) ((...)) zajmował utrzymaniem ruchu koparek i zwałowarek.

Wnioskodawca pracował przy remontach planowych krótkich oraz bieżących, nie pracował przy remontach głównych. Remonty wykonywane przez skarżącego trwały do 14 dni. Wnioskodawca pracował przy remontach koparek oraz zwałowarek. W trakcie remontu krótkiego planowego i bieżącego, maszyna górnicza znajdowała się w miejscu jej pracy, z tym że była wyłączona.

(dowód: zeznania świadka J. S. protokół rozprawy z dnia 27 kwietnia 2017 roku od 24:52, minuty do minuty32:59 k.21-23, zeznania świadka A. W. protokół rozprawy z dnia 13 czerwca 2017 roku od minuty 7:52 do minuty 32:24, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 10:50 do minuty 23:07 k.42-44, zeznania świadka T. O. protokół rozprawy z dnia minuty 16:19, zeznania świadka M. N. protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 2:16 do minuty 10:40, zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 7 listopada 2017 roku od minuty 10:50 do minuty 23:07 k.42-44)

I. M. w okresach: od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku nie otrzymywał dodatku stykowego i nie miał wypłaconego dodatku za nadgodziny z tytułu podmiany na stanowisku pracy.

(dowód: pismo (...) z siedzibą w R. z dnia 9 marca 2017 roku k.12)

W dniu 3 sierpnia 2016 roku (...) z siedzibą w R. wystawiła wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy górniczej, w którym zaświadczyła, że wnioskodawca w okresie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą:

- od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej wymienionym w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku;

- od dnia 22 maja 1988 roku do dnia 28 lutego 1995 roku na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej wymienionym w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku;

- od 1 marca 1995 roku do 31 marca 2002 roku na stanowisku rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń wymienionym w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 7 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku;

- od 1 kwietnia 2002 roku do 30 kwietnia 2002 roku na stanowisku rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń wymienionym w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 7 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku;

- od 1 maja 2002 roku do 31 grudnia 2002 roku na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku;

-od 1 stycznia 2003 roku do nadal na stanowisku rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń wymienionym w Załączniku nr 3, Dział III, pozycja 7 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku.

(dowód: świadectwo wykonywania pracy górniczej dnia 3 sierpnia 2016 roku k. 8 w aktach emerytalnych)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie jest bezzasadne i jako takie nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy przy wyliczeniu wysokości emerytury wnioskodawcy za sporne okresy od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 8 maja 1986 roku, od dnia 24 maja 1988 roku do 28 lutego 1995 roku oraz od dnia 1 kwietnia 2002 roku do dnia 14 stycznia 2007 roku zastosował na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1383 ze zm.) przelicznik 1,2. Pełnomocnik wnioskodawcy natomiast domagał się przeliczenia w/w okresów do stażu pracy w wymiarze półtorakrotnym oraz do wysokości emerytury wg. przelicznika 1,8 zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 50a lub 50e, stosuje się stosownie do treści art. 51 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki:

1) 1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy;

2 ) 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50d;

3) 1,4 za każdy rok pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 1-3 i 5-9, wykonywanej częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią;

4) 1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego.

Przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej przelicznik 1,8 za każdy rok pracy - jak wynika z art. 51 ust 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS - stosuje się wyłącznie do pracy, o której mowa w art. 50d ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Pracami do których stosuje się przelicznik 1,8 zgodnie z art. 50d ustęp 1 pkt 1 ustawy jest praca w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych.

Wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnienie zaliczane jest do pracy górniczej oraz wykonywanej w przodkach uwzględnianej w rozmiarze półtorakrotnym, powinno ustalić rozporządzenie wydane na podstawie delegacji ustawowej z art. 50d ust. 3. Ponieważ rozporządzenie takie nie zostało wydane, obowiązuje nadal (z mocy art. 194 wskazanej ustawy) wykaz stanowisk zawarty w załączniku nr 2 i 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz. U. z 1995 roku Nr 2, poz. 8), wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 5 ust. 5 i art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 roku o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 roku, Nr 30, poz. 154). Wykaz ten obowiązuje jednak jedynie w takim zakresie, w jakim jego przepisy nie są sprzeczne z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS. A zatem zakładowe wykazy stanowisk, na których wykonywana jest praca górnicza, muszą być zgodne z wykazem nr 2 stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia, obejmującego stanowiska pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego uważa się za pracę górniczą lub wykazem nr 3 stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia, obejmującego stanowiska pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym. Jednakże dokonana przez pracodawcę kwalifikacja zajmowanego przez konkretnego pracownika stanowiska, jak i ewentualna zmiana tej kwalifikacji na podstawie protokołu komisji weryfikacyjnej, nie przesądza jeszcze o zaliczeniu zatrudnienia na tym stanowisku do pracy górniczej. O uznaniu pracy za pracę górniczą w rozumieniu omawianych przepisów nie decyduje bowiem treść wymienionych dokumentów, ale charakter czynności faktycznie wykonywanych przez pracownika. (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 1998r., II UKN 570/97, OSNAPiUS 1999, nr 6, poz. 213, z dnia 22 marca 2001r., II UKN 263/00, OSNAPiUS 2002, nr 22, poz. 553 oraz z dnia 2 czerwca 2010r., I UK 25/10, LEX nr 621137). Rozporządzenie wykonawcze nie może zatem przyznawać ubezpieczonym większych uprawnień niż uczynił to ustawodawca. Tym samym, przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowić muszą zawsze punkt wyjścia do oceny zasadności roszczeń emerytalnych wnioskodawcy.

Innymi słowy zastosowanie przelicznika 1,8 do pracy ubezpieczonego na stanowisku wymienionym w załączniku nr 3 do rozporządzenia wymaga by praca ta odpowiadała treści art. 50 d ust 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Stwierdzenie zatem przez pracodawcę w świadectwie wykonywania pracy górniczej z dnia 3 sierpnia 2016 roku, iż skarżący w spornych okresach zajmował stanowiska wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia dział III poz.7 tj. rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku oraz poz.1 tj. górnika kopalni odkrywkowej, nie jest jeszcze równoznaczne z wykonywaniem przez niego pracy, o której mowa w art. 50d ustęp 1 pkt 1 ustawy, jak chce jego pełnomocnik. Zwłaszcza, że jak wynika z akt osobowych pracodawca nigdy nie powierzył skarżącemu stanowiska rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku ani górnika kopalni odkrywkowej, ale zajmował on stanowiska: ślusarza, ślusarza remontowego na odkrywce oraz mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku, które to stanowiska zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku są wymienione w Załączniku nr 2 jako stanowiska, na których zatrudnienie zaliczane jest do zwykłej pracy górniczej. Wnioskodawca w spornych okresach zajmował więc stanowiska pracy, które uprawniały go li tylko do zaliczenia tej pracy do zwykłej pracy górniczej. I tak, rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych: ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle wymienieni są w załączniku nr 2 pod poz. 32.

Ustawodawca w załączniku nr 3 dział III pod poz. 1 wymienia prace górnika na odkrywce, a pod poz. 7 do prac w wymiarze półtorakrotnym zalicza prace rzemieślników zatrudnionych na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujących prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń.

Tymczasem w art. 50 d ustawy o emeryturach i rentach z FUS ustawodawca do prac górniczych zaliczanych w wymiarze półtorakrotnym do emerytury i 1,8 do jej wysokości zalicza jedynie prace przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach.

Z zestawienia treści przepisu art. 50 d ustawy o emeryturach i rentach z FUS z zał. nr 3 dział III poz. 1 i poz.7 do rozporządzenia (...) wynika, że wykaz będący załącznikiem do rozporządzenia ma szerszy zakres przedmiotowy od przepisu art. 50d ustawy, gdyż dotyczy nie tylko montażu, likwidacji i transportu obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach jak art. 50d ustawy, ale także prac przy obsłudze i konserwacji tych maszyn i urządzeń.

Skarżący domagając się przeliczenia świadczenia emerytalnego z zastosowaniem przelicznika 1,8 do spornego okresu pracy górniczej winien wykazać, że na zajmowanym stanowisku wykonywał prace wymienione w art. 50 d ustęp 1 pkt 1 ustawy emerytalnej tj. prace bezpośrednio związane z robotami prowadzonymi w przodkach przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz inne prace przodkowe, a zatem takie, które należy wiązać z bezpośrednim i zasadniczym procesem produkcyjnym zakładu górniczego polegającym na urobku i wydobywaniu kopalin. Dotyczy to wyłącznie czynności stanowiących element ciągu technologicznego bezpośrednio związany z procesem wydobycia węgla. Wykaz stanowisk pracy, określony pomocniczo w załączniku nr 3 do rozporządzenia odnosi się zatem wyłącznie do wykonywanych zadań górnika, jeżeli spełniają one kryterium miejsca wykonywania pracy i jej charakteru określonego w przepisie art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2015 roku, I UK 293/14,LEX: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2012 roku, I UK 295/11, LEX; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 roku, I UK 236/09; z dnia 22 kwietnia 2011 roku, I UK 360/10; z dnia 16 czerwca 2011 roku, IUK 381/10; 4 kwietnia 2012 roku, I UK 440/11; z dnia 28 kwietnia 2010 roku, I UK 339/09; opubl LEX; z dnia 18 marca 2015 roku, I UK 280/14, Legalis i wskazane w nich orzecznictwo).

Podkreślić należy, że kluczową kwestią jest pojęcie przodka. Przepisy nie definiują pojęcia przodka i prac przodkowych. Przyjęcie ogólnej tezy, że przodkiem w kopalni węgla brunatnego jest każde miejsce prowadzenia robót górniczych związanych z odwadnianiem, udostępnianiem i eksploatacją złoża kopaliny, jej transportem i transportem nadkładu, a nadto zwałowaniem nadkładu, a następnie rekultywacją wyrobisk i zwałowisk, (związane z pracą koparek, spycharek, ładowarek, zwałowarek) nie odpowiada pojęciu "pracy przodkowej", wynikającej z wykładni przepisów art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (tak por. wyrok SA w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2014 roku, IIIAUa 1121/13, LEX). W orzecznictwie SN kwestionuje się również zasadność rozszerzania samego pojęcia przodka wydobywczego, zauważając, że nie do zaakceptowania jest zapatrywanie, żeby miejsce przodka rozciągać na całą linię taśmociągów transportujących urobek, gdyż pojęcie przodka straciłoby swe znaczenie i tym sposobem nie można zaakceptować definicji "przodka", która wynika z opinii naukowo-technicznej i obejmuje wszystkie czynności związane z transportem kopaliny, realizowane w ramach ruchu zakładu górniczego (wyr. SN z 5 maja 2011 roku, I UK 395/10, L.).

Z powyższego wynika, iż pojęcie przodka musi być wykładane przez Sąd w sposób ścisły i ograniczać się wyłącznie do miejsca pracy koparek wielonaczyniowych, albo jej bezpośredniego sąsiedztwa, w którym wydobywa się urobek. Praca przodowa polega zaś na urabianiu i ładowaniu urobku lub nakładu, albo jest bezpośrednio związana z procesem urabiania urobku.

Jednocześnie w związku z ustawowym określeniem pojęcia pracy w przodkach należy stwierdzić, że dla zaliczenia pracy do stażu w wymiarze półtorakrotnym nie chodzi o jakąkolwiek pracę w przodku przy maszynach ładujących i transportujących, a wyłącznie o pracę, która polega na montażu, likwidacji i transporcie obudów maszyn ładujących i transportujących w przodkach. Pod określeniem "inne prace przodkowe" należy zaś rozumieć inne prace górnicze w przodku, jednakże rodzajowo nie mniej obciążające niż wymienione w powołanym przepisie ustawy art. 50d ust. 1 pkt 1. Stąd różnego rodzaju inne prace górnicze związane z eksploatacją, konserwacją i remontami urządzeń będących częścią składową układu technologicznego: koparka, taśmociąg, zwałowarka węgla nie mieszczą się w definicji pracy w przodkach z art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy. ( tak por. SA w Katowicach w wyroku z dnia 22 listopada 2012 roku, IIIAUa 437/12, LEX).

Z powyższych rozważań wynika, iż przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom w kopalni węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym czas pracy górniczej w przodku tylko wówczas, gdy spełnia łącznie wszystkie wskazane w powołanych przepisach przesłanki: co do miejsca wykonywania pracy, co do rodzaju czynności, co do obsługi wskazanych w tym przepisie maszyn i urządzeń. Wypełnienie np. jedynie warunku pracy w przodku nie jest zatem wystarczające do uznania, że praca ta spełnia definicję z art. 50 d ust. 1 pkt 1 i znajduje się w wykazie III załącznika 3 poz. 1 lub poz.7 rozporządzenia.

Przechodząc do analizy zatrudnienia skarżącego, należy podnieść że w spornych okresach zajmował się on cały czas utrzymaniem ruchu maszyn górniczych:

- na Oddziale (...) ((...)) od dnia 22 marca 1985 roku do dnia 31 stycznia 1996 roku na stanowisku ślusarza;

- na Oddziale (...) ((...)) od dnia 1 lutego 1996 roku do dnia 31 marca 2002 roku na stanowisku ślusarza remontowego;

- na Oddziale (...) ( (...)) od dnia 1 kwietnia 2002 roku do 30 kwietnia 2002 roku na stanowisku ślusarza na odkrywce;

- na Oddziale (...) od dnia 1 maja 2002 roku do dnia 31 grudnia 2002 roku na stanowisku ślusarza na odkrywce;

- na Oddziale (...)( (...))od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2005 roku na stanowisku ślusarza na odkrywce ;

- na Oddziale (...) ( (...))od 1 stycznia 2006 roku do 16 listopada 2006 roku na stanowisku ślusarza na odkrywce;

- na Oddziale (...) ( (...)) od 17 listopada 2006 roku do 14 stycznia 2007 roku na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku.

W pierwszym spornym okresie od dnia 22 marca 1985 roku do 8 maja 1986r. oraz od 22 maja 1988r. do dnia 31 marca 2002 roku – jak wynika z zeznań świadków: A. S., J. J. i L. P., pracujących razem ze skarżącym na oddziale (...) (...), skarżący zajmował się utrzymywaniem ruchu wyłącznie zwałowarek. Do jego podstawowych, stałych obowiązków zarówno na stanowisku ślusarza jak i ślusarza remontowego należało:

- usuwanie bieżących awarii na zwałowarkach;

- montaż urządzeń czyszczących na zwałowarkach,

- naprawa barierek i podestów na zwałowarkach;

- prace remontowe na wozach kablowych współpracujących ze zwałowarkami;

-bieżące usuwanie usterek na wózkach zrzutowych wsporczych współpracujących ze zwałowarkami;

- utrzymanie w pełnej sprawności instalacji p. pożarowej na zwałowarkach;

Wnioskodawca zajmował się remontami krótkimi planowymi oraz bieżącymi zwałowarek, w czasie których zwałowarka pozostawała w dotychczasowym miejscu jej pracy.

Z kolei w okresie od 1 kwietnia 2002 roku do 30 kwietnia 2002 oraz od 1 stycznia 2003 roku do 17 stycznia 2007 roku na oddziale (...) i (...), skarżący zajmował się utrzymaniem ruchu koparek wielonaczyniowych oraz zwałowarek. Utrzymanie w ruchu ww. maszyn górniczych polegało na wykonywaniu prac mechanicznych związanych ich z obsługą, konserwacją, demontażem i montażem podzespołów i zespołów. Wnioskodawca pracując w tym okresie na stanowisku ślusarza remontowego na odkrywce jak i mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku miał taki sam zakres obowiązków: prowadzenie prac kontrolnych, obsługowych, konserwacyjnych, smarowniczych, naprawczych i remontowych maszyn górniczych. Potwierdzają to zeznania świadków: A. W., J. S., T. O. i M. N. (pracujących razem ze skarżącym na oddziale (...) i (...) )

W okresie zatrudnienia na oddziale (...) i (...) oraz (...) wnioskodawca miał zatem podobny zakres czynności tj. wykonywał krótkie planowe i bieżące remonty maszyn górniczych, z tym, że w okresie od dnia 22 marca 1985 roku do 8 maja 1986r. oraz od dnia 24 maja 1985r. do dnia 31 marca 2002r. wyłącznie zwałowarek, a w okresie od 1 kwietnia 2002 roku do 14 stycznia 2007 roku koparek wielonaczyniowych i zwałowarek. Remonty te polegały na usuwaniu awarii urządzeń, wykonywaniu prac smarowniczych i kontroli podzespołów mechanicznych danej maszyny oraz gdy zaszła taka potrzeba wykonaniu ich naprawy bądź wymianie uszkodzonej część na nową. Jego praca różniła się jedynie miejscem jej wykonywania na odkrywce w zależności od tego jakiej maszyny dotyczył remont. Remonty, w których uczestniczył skarżący zarówno bieżące jak i krótkie planowe odbywały w miejscu pracy maszyny górniczej, z tym że po wyłączeniu jej z ruchu. A zatem remont bieżący i krótki planowy zwałowarek odbywał się na zwałowisku, a koparek wielonaczyniowych w miejscu urabiania kopaliny czyli w przodku wydobywczym. Jak z tego wynika miejscem pracy skarżącego był przodek w rozumieniu art. 50d ustawy tj. przodek wydobywczy, jedynie wówczas, gdy zajmował się remontami koparek wielonaczyniowych.

Już tylko z tego względu brak było podstaw do zaliczenia skarżącemu do emerytury w wymiarze półtorakrotnym oraz do wysokości z przelicznikiem 1,8 okresu zatrudnienia na oddziale (...) (...) od dnia 22 marca 1985 roku do 8 maja 1986r. oraz od dnia 24 maja 1985r. do dnia 31 marca 2002r. Skarżący zajmował się bowiem wówczas wyłącznie utrzymaniem ruchu zwałowarek, a jego miejscem pracy było zwałowisko. Aby praca była zaliczona, jako kwalifikowana praca górnicza musi być zaś wykonywana bezpośrednio w przodku. Przypomnieć trzeba, że pojęcie przodka musi być wykładane w sposób ścisły i ograniczać się wyłącznie do miejsca pracy koparek wielonaczyniowych, albo jej bezpośredniego sąsiedztwa, w którym wydobywa się urobek. Natomiast jak wskazał w wyroku z dnia 22 listopada 2012r. (III AUa 437/12) Sąd Apelacyjny w Katowicach, różnego rodzaju prace górnicze związane z eksploatacją, konserwacją i remontami urządzeń będących częścią składową układu technologicznego: koparka, taśmociąg, zwałowarka, na odkrywce węgla brunatnego nie mieszczą się w definicji pracy w przodkach. W związku z tym biorąc pod uwagę miejsce wykonywania czynności pracowniczych przez skarżącego (zwałowisko) uznać trzeba, że prace przy bieżącym utrzymaniu zwałowarki nie były wykonywane w przodku.

Również biorąc pod uwagę rodzaj czynności wykonywanych w tym okresie przez skarżącego (prace remontowe) nie budzi wątpliwości, iż nie były to prace bezpośrednio związane z robotami prowadzonymi w przodkach przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach, a zatem takie, które należy wiązać z bezpośrednim i zasadniczym procesem produkcyjnym zakładu górniczego polegającym na urobku i wydobywaniu kopalin.

W przodku wydobywczym skarżący pracował w spornym okresie od 1 kwietnia 2002 roku do 14 stycznia 2007 roku. Nie mniej nie pracował w tam stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Oprócz bowiem prac przy remoncie koparek wielonaczyniowych, które były wykonywane w przodku wydobywczym, zajmował się w w/w okresie także remontami zwałowarek usytułowanymi poza przodkiem wydobywczym.

Tymczasem jak wyżej wyjaśniono pracą w przodku w rozumieniu art. 50d ustawy jest tylko praca w tzw. przodku wydobywczym, a zatem w miejscu, w którym wydobywa się urobek. Przodek ogranicza się wyłącznie do miejsca pracy koparek wielonaczyniowych albo ich bezpośredniego sąsiedztwa, w którym wydobywa się urobek. Miejsce zwałowania nadkładu (zwałowisko), gdzie pracują maszyny podstawowe tj. zwałowarki nie jest bezpośrednio związane z miejscem wydobywania urobku, a zatem nie mieści się w pojęciu przodka określonego w art. 50d ustawy. Tym samym prace na zwałowisku w obrębie pracy maszyny podstawowej jaką jest zwałowarka nie są pracami przodkowymi wymienionymi z art. 50d ustawy. Skoro zatem skarżący w spornych okresach wykonywał prace przy remontach koparek wielonaczyniowych i oprócz tych prac wykonywał także prace przy remontach zwałowarek, to nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prac wymienionych w art. 50d ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Aby bowiem prace górnicze, o których mowa w art. 50 d ust. 1 ustawy mogły stanowić stosownie do treści art. 51 ust. 1 podstawę do zastosowania przelicznika 1,8 do wysokości emerytury, muszą być wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Warunek wykonywania prac górniczych co najmniej połowy wymiaru czasu pracy został wskazany w art. 50 b ustawy. Należy jednakże podkreślić, iż przepis ten znajduje się w rozdziale 3a dotyczącym emerytur górniczych. Przepis ten stanowi regulację dotyczącą uwzględnienia okresów pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą przy ustalaniu prawa do emerytury. Do ustalenia zatem prawa do emerytury wystarczające jest, aby praca górnicza, tj. praca o której mowa w art. 50 c i równorzędna była wykonywana co najmniej połowę wymiaru czasu pracy. Zgodnie natomiast z art. 50 d ust. 1 przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej zalicza się w wymiarze półtorakrotnym okresy wskazane w tym przepisie. Odnosząc się zaś do stosowanego załącznika nr 3 dział III, poz. 7 prace te muszą być wykonane bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, co jednoznacznie wynika z treści przepisu, na który powoływał się pełnomocnik wnioskodawcy.

Z uwagi zatem na rodzaj remontowanych przez skarżącego maszyn górniczych (oprócz koparek, także zwałowarki) oraz miejsce wykonywania czynności (zwałowisko i przodek), wnioskodawca nie wykonywał kwalifikowanej pracy górniczej z art. 50d ustawy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy także w okresie od 1 kwietnia 2002r. do 30 kwietnia 2002r. oraz od 1 stycznia 2003r. do 14 stycznia 2007r . Również zakres wykonywanych przez skarżącego czynności ( prace kontrolne, obsługowe, konserwacyjne, smarownicze, naprawcze i remontowe na koparkach i zwałowarkach) nie wyczerpuje pojęcia prac przodkowych. Nie są to bowiem prace pozostające w bezpośrednim związku z procesem urabiania i pozyskiwania urobku i ani prace przy likwidacji i transporcie maszyn urabiających i transportujących w przodkach. Wnioskodawca wykonywał prace kontrolne, obsługowe, konserwacyjne, smarownicze, naprawcze i remontowe na koparkach i zwałowarkach, a te nie są objęte zakresem art. 50 d ustawy.

Brak było także podstaw do zaliczenia skarżącemu z przelicznikiem 1,8 okresu zatrudnienia na oddziale (...) od dnia 1 maja 2002r. do 31 grudnia 2002r. Charakter pracy wnioskodawcy w tym okresie Sąd ustalił wyłącznie na podstawie zeznań skarżącego i charakterystyki stanowiska pracy z 28 lutego 2017r. k. 14 akt. Wnioskodawca nie zgłosił bowiem świadka, który mógłby potwierdzić zakres jego obowiązków w tym okresie. Z charakterystyki stanowiska pracy wynika, że ubezpieczony pracował na oddziale (...) na stanowisku ślusarza remontowego i zajmował się pracami na odkrywce przy obsłudze układu (...), prowadzeniem prac remontowych i ślusarskich na koparkach i przenośnikach taśmowych, pracami przy wymianie uszkodzonych ciągów technologicznych na koparkach i przenośnikach taśmowych, wymianą urządzeń tj. skrobaki, obojnice, przenośniki ścierowe, transportem elementów na remontowane koparki i z remontowanych koparek, pracami montażowymi i demontażowymi przy użyciu sprzętu dźwigowego i technologicznego. Powyższe dowodzi, że skarżący nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prac wymienionych w art. 50d ustawy. Oprócz bowiem prac wykonywanych w przodku podczas remontów koparek, wykonywał też prace poza miejscem wydobywania kopaliny, czyli poza przodkiem wydobywczym, wówczas gdy zajmował się pracami remontowymi przenośników tamowych. Taśmy przenośnikowe rozciągają się pomiędzy koparką wielonaczyniową i zwałowarką, w związku z tym nie biorą udziału w bezpośrednim procesie urabiania i pozyskiwania urobku. Wobec tego czynności przy utrzymaniu ruchu przenośników nie są pracami przodkowymi. Również prace polegające na transporcie elementów na remontowane koparki i z remontowanych koparek pracami, wykonywane przez skarżącego nie mieszczą się w rodzajowym zakresie prac przodkowych z art. 50 d ustawy.

Dysponowanie przez skarżącego świadectwem wykonywania pracy górniczej nie ma wpływu na ocenę charakteru jego pracy. Świadectwo wykonywania pracy górniczej jest dokumentem prywatnym, a zatem stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie w nim zawarte. Nie korzysta natomiast tak jak dokumenty urzędowe z domniemania prawdziwości tego co zostało w nim zaświadczone. Mimo zatem posiadania takiego świadectwa, na wnioskodawcy, wobec zakwestionowania prawdziwości tego dokumentu przez organ rentowy spoczywał ciężar wykazania jego prawdziwości, czemu skarżący nie sprostał. To samo odnosi się do protokołu z posiedzenia Komisji weryfikacyjnej. Należy przypomnieć, że ani rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty , ani tym bardziej wewnętrzne zarządzenia pracodawcy, nie mogą przyznawać ubezpieczonym większych uprawnień, niż uczynił to ustawodawca w art. 50 d ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zaś wykładnia przepisów powołanego rozporządzenia nie może zmieniać, ani rozszerzać ustawowej definicji pracy górniczej. Innymi słowy, analiza w ocenie pracy górniczej, zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym, powinna się koncentrować na jej ustawowych warunkach (pojęciu tej pracy), a nie na samej nazwie stanowiska (vide: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2011 r., sygn . I UK 382/10). Zatem ustalenie, że w spornym okresie praca górnicza ubezpieczonego miała kwalifikowany charakter, winno znaleźć oparcie w wynikach postępowania dowodowego.

Tymczasem jak wyżej wskazano, w związku z ustawowym określeniem pojęcia pracy w przodkach nie chodzi o jakąkolwiek pracę w przodku i nawet nie chodzi o jakąkolwiek pracę przy maszynach urabiających, ładujących i transportujących urobek, a wyłącznie o pracę, która polega na montażu, likwidacji i transporcie obudów maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach, zaś pod określeniem "inne prace przodkowe" należy rozumieć inne prace górnicze w przodku, rodzajowo nie mniej obciążające niż wymienione w powołanym przepisie ustawy. Muszą to być zatem zarówno prace na wskazanych maszynach podstawowych, jak również muszą to być prace związane bezpośrednio z procesem urabiania i ładowania urobku. Wnioskodawca nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze prac w przodku, o których mowa w załączniku nr 3 dział III poz. 7, gdzie wskazano prace na koparkach i zwałowarkach w postaci prac mechanicznych przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu maszyn – tj. wyłącznie koparki i zwałowarki.

W konsekwencji należało uznać, iż zastosowanie przez organ rentowy przelicznika 1,2 w przypadku wnioskodawcy w odniesieniu do spornych okresów było całkowicie zasadne.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.