Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 marca 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił Z. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.03.2017r. . W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że, orzeczeniem z dnia 28.03.2017 r., Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy . Z uwagi, zatem, na brak spełnienia, przez wnioskodawcę, warunków przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności, wskazanych w art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) , ZUS odmówił prawa do świadczenia od dnia 1.03.2017r. .

/decyzja k. 316 akt ZUS/

W dniu 28 kwietnia 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wpłynęło odwołanie Z. M., od tej decyzji, Z. M. podniósł , że nie zgadza się z decyzją , gdyż Komisja Lekarska ZUS , składająca się z 3 osób , nie miała żadnego rzetelnego przygotowania i wiedzy pod kątem dermatologicznym, danie lekarskie odbyło się pod kątem ruchowym. Podniósł ze posiada II g. inwalidzką (stopień umiarkowany)

/odwołanie k. 2 /

W dniu 30 maja 2018 r., do Sądu Okręgowego w Łodzi wpłynęła odpowiedź organu rentowego na odwołanie , w której ZUS wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc ,ze do dnia 28.02.2017r. Z. M. pobita rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Lekarz Orzecznik, orzeczeniem z dnia 2.03.2017r. nie stwierdził u wnioskodawcy niezdolności do pracy. Wskutek wniesienia , przez wnioskodawcę sprzeciwu, orzeczeniem z dnia 28.03.2017 r., Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy

/odpowiedź na odwołanie k.37/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. M. urodził się (...) Ma zawodowe wykształcenie. Z zawodu jest ślusarzem-mechanikiem maszyn pończoszniczych. Nie pracował w swoim , wyuczonym zawodzie. W okresie aktywności zawodowej wykonywał różne prace: budowalne, układał podłogi, pracował jako operator wózka widłowego, suwnicy.

W okresie od 1.02.2010-21/05.2011r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) spółce o ograniczoną odpowiedzialnością ; w tej firmie wykonywał czynności także na podstawie umowy zlecenia w okresie od 29.12.2009r.

/świadectwo pracy k. 231 akt ZUS, informacja ZUS k. 289 akt ZUS/

W okresie od 4.10.2011-16.06.2012r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy w P. W (...) spółce jawnej Zakładzie Pracy (...), na stanowisku pracownik transporty wewnętrznego, operator wózka widłowego

/świadectwo pracy k. 232 akt ZUS/

W okresie 7.07.2014r. do 2.01.2016r. pracował w zakładzie Pracy (...) s.c jako kierownik obiektów

/świadectwo pracy k. 233 akt ZUS/

Od 2.03.2016r pracował w I. Polska jako operator wózka widłowego

/zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 k. 240 akt ZUS/

W 2017r. pracował w firmie (...) , w drukarni jako operator wózka oraz przy obsłudze wysięgnika do wyrzucania śmieci.

Od roku pracuje w firmie (...) , jako pomocnik lakiernika , przy czynnościach związanych z oklejaniem..

/zeznanie wnioskodawcy złożone na rozprawie 10.12.2018r. k. 242, w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami , złożonymi na rozprawie w dniu 29.11.2017r. , e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2017r. /płyta CD k. 74 /

Wnioskodawca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do dnia 31.09.2019r. z przyczyn 11-I

/zeznanie wnioskodawcy złożone na rozprawie 10.12.2018r. k. 242, orzeczenie k. 76 akt ZUS /

W okresie, od 31.10.2001r. , wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, przyznaną decyzją ZUS z dnia 17.12.2001r. Świadczenie pobierał do 31.12.2017r.

/decyzja ZUS z dnia 17.12.2001r. k. 30 akt ZUS, okoliczność bezsporna/

W dniu 6 lutego 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o dalsze prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy .

/wniosek k. 309 akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS, w dniu 2.03. 2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, załączonej do akt ZUS, rozpoznał u ubezpieczonego : atopowe zapalenie skóry i łuszczycę skóry i stawów. Lekarz Orzecznik, orzeczeniem z 2.03.2017 roku, stwierdził, że stopień naruszenia sprawności organizmu, nie powoduje niezdolności wnioskodawcy do pracy, a zaostrzenia dolegliwości mogą być leczone w ramach (...)..

/orzeczenie lekarza orzecznika k. 312 akt ZU, /

Wnioskodawca, w dniu 2.03. 2017r., złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika .

/sprzeciw k. 146 akt ZUS/

Komisja Lekarska ZUS, w dniu 28.03.2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznała u ubezpieczonego atopowe zapalenie skóry w okresie skąpoobjawowoym z remisją zmian w trakcie leczenia cyklosporyną , łuszczycę w postaci skórno-stawowej bez istotnej dysfunkcji ruchowej

. Orzeczeniem z 28.03.2017 roku Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy

/orzeczenie komisji lekarskiej ZUS k. 82-84/

W oparciu o powyższe orzeczenie, oraz zgromadzony materiał dowodowy, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/decyzja k. 316 akt ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w postaci dowodu z opinii biegłych sądowych: dermatologów: A. K., posiadającego także specjalizację w zakresie alergologii, z okręgu Sądu Okręgowego w Radomiu i A. Z., biegłego dermatologa z okręgu Sadu Okręgowego w Bydgoszczy, oraz biegłych z zakresu medycyny pracy , powołanych, z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy.

W świetle opinii biegłego dermatologa – A. K. , wnioskodawca cierpi na atopowe zapalenie skóry – dzieciństwa, z tendencją do uogólniania się ,łuszczycę skóry z tendencja do uogólniania się , łuszczycowe zapalenie stawów.

Przewlekle choroby skóry, ich objawy, leczone bezskutecznie od ponad dwudziestu lat, dolegliwości bólowe stawów, spowodowane łuszczycowym ich zapaleniem , znaczenie zaburzają sprawność ustroju wnioskodawcy, czyniąc go częściowo niezdolnym do pracy – nadal, od 2 marca (...) do końca lutego 2019r.

/ opinia biegłego dermatologa A. K. k. 24-28 /

W dniu 17.10.2017r. w piśmie procesowym ,organ rentowy przedstawił zarzuty pod adresem opinii biegłego, podnosząc, że badanie biegłego zostało przeprowadzone w dniu 5.09.2017r.; z protokołu badania może wynikać, że tej dacie sprawność wnioskodawcy była znacznie naruszona, ale nie można się zgodzić z przypuszczeniem, że skóra wnioskodawcy wyglądała podobnie w dniu 2.03.2017r. Ocena , dokonana przez lekarzy ZUS, została ona oparta na badaniu przedmiotowym, w którym stwierdzono „skóra tułowia i kończyn sucha, z niewielkim łuszczeniem nie stwierdzam odczynu zapalnego, na rękach i stopach nie stwierdzam znaczącego łuszczenia się, bez pęknięć i ubytków naskórka , be z nadżerek, sprawność rąk zachowana. Lekarz orzecznik, analizując wywiad chorobowy i dostępną (aktualną dla tego badania) – nadto ustalił, że: „badany teraz bóle stawowe neguje. W ostatnich latach hospitalizacji nie było. W wywiadzie naświetlania raz w roku skóry”. ZUS konkludował, że w opinii biegłego, nie przestawiono dowodu na nasilone zmiany w marcu 2017r. Wniósł o wydanie przez biegłego opinii uzupełniającej

/pismo ZUS k. 43/

W opinii uzupełniającej z dnia 17.11.2017r., biegły dermatolog , podniósł, że dzięki terapii C. , której poddany był wnioskodawca , uzyskano znaczącą poprawę stanu zdrowia, polegającą na remisji zmian chorobowych , ale – co nie świadczy o długotrwałej poprawie bądź wyleczeniu choroby . Biegły podtrzymał wniosek orzeczniczy o częściowej niezdolności do pracy nadal od 2.03.2017r do końca lutego 2019r.

/opinia uzupełniająca k. 61/

W piśmie procesowym z dnia 29.11.2017r., złożonym na rozprawie, pełnomocnik wnioskodawcy podtrzymał żądanie zmiany zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do świadczenia od 2.03.2017 do końca lutego 2019r.

/pismo pełnomocnika wnioskodawcy k. 71/

W dniu 11.12.2017r. w piśmie procesowym ,organ rentowy przedstawił zarzuty pod adresem uzupełniającej opinii biegłego, podnosząc, że mimo wyjaśnień pod adresem terapii C. , opinia biegłego nadal nie przedstawia dowodu na gorsze funkcjonowanie wnioskodawcy , w okresie spornym. ZUS wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego niż biegły A. K., biegłego dermatologa,

/pismo ZUS k. 79/

W świetle opinii biegłego dermatologa – dra n. med. A. Z., , wnioskodawca cierpi na łuszczycę zwykłą , łuszczycowe zapalenie stawów, atopowe zapalenie skóry , alergiczne kontaktowe zapalenie skory (rozsiane) , nadciśnienie tętnicze, przykurcz D.`a prawej ręki , drobne blizny pourazowe goleni i prawej łopatki. Zmianami chorobowymi objęte jest powyżej 35% powierzchni ciała , w większości są to zmiany utrwalone , bez ostrgo stanu zapalnego, Wykwitem podstawowym ( nielicznie reprezentowanym) jest brunatna grudka, pokryta srebrzystą łuską, przy której zdrapywaniu widać dodatni objaw A.. Grudki zgrupowane większe ogniska , , szczególnie na łokciach, przedramionach , goleniach i kolanach.

Biegły przedstawił, uargumentowany wniosek orzeczniczy, że te dolegliwości naruszają sprawność organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy.

/opinia biegłego dermatologa A. Z. k. 107- 113/

W dniu 9.05.2018r. w piśmie procesowym , organ rentowy przedstawił merytoryczne zarzuty pod adresem opinii biegłego, odnosząc się do argumentacji biegłego w zakresie medycznych i socjalnych aspektów życia wnioskodawcy oraz dokonując, sygnalizacyjnie, analizy orzecznictwa art. 12 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 ze zm.) , podnosząc, że mimo jednoznacznej konkluzji orzeczniczej, że naruszenie sprawności organizmu wnioskodawcy postało przed 18 rokiem życia , a wnioskodawca pracował zarobkowo , także w okresie pobierania renty z tytułu orzeczonej niezdolności do pracy, co implikuje uzasadnioną tezę , ze wnioskodawca przekwalifikował się i , uzyskał wiedze i doświadczenie umożlwiające wykonywanie pracy w innym zawodzie, bez narażania się na substancje przeciwwskazane.

ZUS wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy.

/pismo ZUS k. 133/

W uzupełniającej opinii z dnia 22.05.2018r. biegły dermatolog A. Z. wskazał, że częściowa niezdolność do pracy wnioskodawcy ma charakter okresowy do końca lutego 2019r.

/uzupełniająca opinia biegłego dermatologa k. 155-156/

Postanowieniem z dnia 16.05. (...). , wydanym na rozprawie, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy

/postanowienie k. 147/

Z opnie biegłego z zakresu medycyny pracy P. R. (1) wynika, że wnioskodawca cierpi na atopowe zapalenie skóry w okresie skąpoobjawowoym z remisją zmian w trakcie leczenia cyklosporyną, łuszczycę w postaci skórno-stawowej bez istotnej dysfunkcji ruchowej uczulenie na powszechne alergeny środowiskowe, nie zawodowe , nie stanowi podstawy długotrwałej niezdolności do pracy. Biegły , przyznając , ze wnioskodawca ma wiele chorób skóry i z tego powodu wymaga leczenia dermatologicznego, jak również reumatologicznego ( łuszczycowe zapalenie skóry), ale, w okresach zaostrzeń objawów i dolegliwości , , może będzie wymagać w przyszłości leczenia w ramach krótkotrwałych zwolnień lekarskich. Biegły ustalił, że poza zmianami skórnymi (znacznie mniej nasilonymi , ale w kontekście opisywanych przez pozostałych biegłych oraz zgromadzonej w aktach dokumentacji dermatologicznej) , niewielkim przykurczem D.`a prawej ręki , w badaniu klinicznym, nie stwierdził , zarówno w badaniu internistycznym , jak i neurologicznym , odchyleń funkcjonalnych. Biegły ustalił, ze , w okresie pobierania renty z tytuły częściowej niezdolności do pracy , wnioskodawca pracował w różnych zakładach pracy i nie korzystał w tym czasie ze zwolnień lekarskich ( w ciągu ostatnich 3 lata) , nie był hospitalizowany z przyczyn dermatologicznych wciągu ostatnich 17 lat. Biegły, będąc jednocześnie biegłym w dziedzinie neurologii i medycyny pracy oraz toksykologii klinicznej , nie stwierdził u wnioskodawcy ostrych objawów korzeniowych, rozciągowych czy ubytkowych , nie stwierdził oczopląsu , ani obiektywnych cech zaburzeń statyki ciała - zaburzeń w układzie równowagi. Konkluzja orzecznicza: wnioskodawca jest w dobrej kondycji fizycznej ze sprawnością fizyczną w zakresie stawów kręgosłupa czy dużych stawów kończyn z dobrą siła chwytną rąk, szczególnie prawej. Jest osobą wydolna oddechowo i krążeniowo. Ograniczenia: czynniki drażniące i alergizujące środowiska pracy , mikroklimat ,stanowią jedynie przeciwwskazania stanowiskowe w ramach badań profilaktycznych w ramach kodeksu pracy i nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .

/ opinia biegłego z zakresu medycyny pracy P. R. (1) k. 162-168/

W piśmie procesowym z dnia 17.07.2018r. pełnomocnik wnioskodawcy, kwestionując ustalenia biegłego zakresu medycyny pracy P. R. (1), wniósł o dopuszczenie dowodu z łącznej opinii biegłego zakresu medycyny p[racy i dermatologa, lub dowodu z opinii Instytutu naukowego lub naukowo-badawczego z zakresu medycyny i dermatologii., na wypadek nieuwzględnienia tych wniosków pełnomocnik wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu medycyny pracy, spoza okręgu Sądu Okręgowego w Łodzi , tak jak to uczynił sąd, w przypadku biegłego z zakresu dermatologii

/pismo pełnomocnika wnioskodawcy k. 183/

Postanowieniem z dnia 20.08.2018r.,Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy, innego niż biegły z okręgu Sądu Okręgowego w Łodzi – P. R. (1) , zobowiązując biegłego do zapoznania się z opiniami i wnioskami orzeczniczymi biegłych dermatologów: A. K. i A. Z., oraz biegłego z zakresu medycyny pracy P. R. (2),

pozostawiając rozstrzygnięcie, pozostałych wniosków, przedstawionych w piśmie pełnomocnika wnioskodawcy - do czasu wydania opinii prze biegłego z zakresu medycyny pracy

/postanowienie k. 202/

Z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy dra n. med. J. G. wynika, że wnioskodawca cierpi na atopowe zapalenie stawów , łuszczycę, łuszczycowe zapalenie stawów w wywiadzie , atopię. Biegły zapoznał się z opiniami dwóch biegłych dermatologów i lekarza medycyny pracy i po zbadaniu wnioskodawcy, stwierdził, że dolegliwości wnioskodawcy nie naruszają sprawności jego organizmu, w stopniu powodującym niezdolność do pracy, zarówno w aktualnym stanie zdrowia, jak i w dacie wydania zaskrzonej decyzji czyli w marcu 2017r. .

/opinia biegłego z zakresu medycyny dra n. med. J. G. – k. 212-215/

Postanowieniem z dnia 10.12.2018r. Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z łącznej opinii biegłych: dermatologa i z zakresu medycyny pracy , biegłych spoza okresu Sądu Okręgowego w Łodzi, wyjaśniając, w uzasadnieniu wydanego postanowienia, że fakt powołania biegłych dermatologów spoza okręgu Sądu Okręgowego w Łodzi, wynikał – wprost z faktu, że na liście Sądu Okręgowego w Łodzi nie ma biegłych dermatologów , którzy – aktualnie - chcą wydawać opinie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych [ Sąd bardzo wnikliwie ten aspekt przenalizował, przed dopuszczeniem dowodu z opinii biegłych spoza okręgu Sądu Okręgowego w Łodzi]. Nadto, Sad miał na uwadze, że : ponieważ biegli z zakresu dermatologii, wydając opinie ,znajdowali się poza okręgiem (...) { okręg Sądów Okręgowych : w R. i B.] , a biegli z zakresu medycyny pracy – znajdują się na liście biegłych w okręgu Sądu Okręgowego w Lodzi , i w przedmiotowej sprawie – P. R. (1), już wydał opinię , zatem – uprawniona jest teza , że uzyskanie opinii łącznej , byłoby albo – niemożliwe, albo bardzo odległe w czasie. Zatem - aby uniknąć przewlekłości postepowania , Sad uwzględnił wniosek pełnomocnika wnioskodawcy o dopuszczenie dowodu z opinii biegłeg o innego niż biegły z okręgu Sądu Okręgowego w Łodzi – P. R. (1) ,

Ponieważ na liście biegłych jest inny niż P. R. (3) , biegły z zakresu medycyny pracy doktor nauk medycznych J. G.,, który zgodził się na wydanie opinii, Sąd - poprosił o wydanie opinii , tego biegłych .

Sąd uwzględnił, także, dolegliwości podróży wnioskodawcy do ośrodków sądowych w R. i B. [ mi.in wniosek o zwrot kosztów dojazdu oraz kosztów parkingu z dnia 5.10.2017r. k. 38 , z dnia 16.03.2018r.k. 92],

/postanowienie k. 242 , protokół rozprawy z dn. 10.12.2018r

Każdy z biegłych , formułując wnioski orzecznicze, wskazał, że nie ma potrzeby powoływania innych biegłych, poza , już powołanymi, przez Sąd Okręgowy.

/opinie biegłych – strony wskazane powyżej/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów, znajdujących się, w załączonych aktach organu rentowego, aktach sprawy oraz opiniach biegłych: dermatologów: A. K. i A. Z., oraz z zakresu medycyny pracy: P. R. (1) i J. G., , powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy ..

Sąd uznał opinie wszystkich biegłych , za wiarygodne i wnikliwe, jednakże – dla ustalania stopniu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy , Sąd oparł się na opiniach obu biegłych z zakresu medycyny pracy, uznając , że obie opinii wszechstronnie analizują stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, pod kątem zdolności do pracy. Opinie są za wnikliwe, kompleksowe, logicznie, argumentują wnioski orzecznicze i merytorycznie – są znakomicie uzasadnione.

Dlatego Sąd podzielił wnioski orzecznicze, przedstawione w opiniach biegłych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 57 punkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność powstała w okresach wymienionych w cytowanym przepisie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ust.1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Brak, choćby jednego z warunków, wymienionych w art. 57 ww. ustawy, powoduje brak prawa do świadczenia.

Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu ( art.12 ust.1-3 ww. ustawy).

Częściowa niezdolność do pracy podlega ocenie w ramach pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. W definicji niezdolności do pracy, ustawodawca dał wyraz powiązaniu prawa do renty z rzeczywistą, znaczną utratą zdolności do pracy zarobkowej a częściową niezdolność do pracy powiązał z niezdolnością do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji, przy uwzględnieniu możliwości i sprawności niezbędnych do dalszego zaangażowania w procesie pracy, zaakcentował istnienie potencjalnej przydatności do pracy. Chodzi, zatem, o zdolność do pracy zarobkowej, nie tylko jako zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy, ale zdolność do podjęcia pracy w ogóle, choć, z uwzględnieniem rodzaju i charakteru dotychczas wykonywanej pracy, poziomu wykształcenia, wieku, predyspozycji psychofizycznych. Zdolność do pracy ma dwa elementy: biologiczny (ogólna sprawność psychofizyczna) i gospodarczy (przydatność na rynku pracy).

Wobec braku spełnienia , przez wnioskodawcę, przesłanki, wskazanej w punkcie 1 cyt. przepisu art. 57 cyt./ Ustawy – brak prawa do świadczenia.

Należy również wskazać, iż o niezdolności do pracy, nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena, czy, i w jakim zakresie, wpływają one na utratę zdolności do pracy, także - zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dotyczy to również schorzeń o przewlekłym charakterze, które, bezspornie, występują u ubezpieczonego

czyli atopowe zapalenie skóry , łuszczyca , łuszczycowe zapalenie stawów (wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 2000 roku, II UKN 113/00, OSNP 2002/14/343; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 5 kwietnia 2013 roku III AUa 900/12, Lex nr 1315707).

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało , że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .

Z dokonanych ustaleń wynika, ze wnioskodawca cierpi na atopowe zapalenie skóry w okresie remisji zmian w trakcie leczenia cyklosporyną, łuszczycę w postaci skórno-stawowej bez istotnej dysfunkcji ruchowej , uczulenie na powszechne alergeny środowiskowe, nie zawodowe . Sąd ma świadomość, że wnioskodawca cierpi na wiele chorób skóry i z tego powodu wymaga leczenia dermatologicznego, jak również reumatologicznego ( łuszczycowe zapalenie skóry), ale, w okresach zaostrzeń objawów i dolegliwości , , może będzie wymagać w przyszłości leczenia w ramach krótkotrwałych zwolnień lekarskich. Jak wynika z precyzyjnej opinii biegłego P. R. (1), poza zmianami skórnymi (znacznie mniej nasilonymi , ale w kontekście opisywanych przez pozostałych biegłych oraz zgromadzonej w aktach dokumentacji dermatologicznej) , niewielkim przykurczem D.`a prawej ręki , w badaniu klinicznym, nie stwierdził , zarówno w badaniu internistycznym , jak i neurologicznym , odchyleń funkcjonalnych. Bezspornym jest fakt, że w okresie pobierania renty z tytuły częściowej niezdolności do pracy , wnioskodawca pracował w różnych zakładach pracy i nie korzystał w tym czasie ze zwolnień lekarskich ( w ciągu ostatnich 3 lata) , nie był hospitalizowany z przyczyn dermatologicznych wciągu ostatnich 17 lat. Biegły, będąc jednocześnie biegłym w dziedzinie neurologii i medycyny pracy oraz toksykologii klinicznej , nie stwierdził u wnioskodawcy ostrych objawów korzeniowych, rozciągowych czy ubytkowych , nie stwierdził oczopląsu , ani obiektywnych cech zaburzeń statyki ciała - zaburzeń w układzie równowagi. Konkluzja orzecznicza biegłego jest jednoznaczna : wnioskodawca jest w dobrej kondycji fizycznej ze sprawnością fizyczną w zakresie stawów kręgosłupa czy dużych stawów kończyn z dobrą siła chwytną rąk, szczególnie prawej. Jest osobą wydolna oddechowo i krążeniowo. Ograniczenia: czynniki drażniące i alergizujące środowiska pracy , mikroklimat ,stanowią jedynie przeciwwskazania stanowiskowe w ramach badań profilaktycznych w ramach kodeksu pracy i nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy . Wobec znakomitego merytorycznego uzasadnienia stanowiska biegłego , Sad podziela wnioski orzecznicze.

Także dlatego, ze znalazły potwierdzenie w opinii biegła J. G..

Sąd nie podzielił wniosków, zawartych w opiniach biegłych dermatologów, gdyż; nie podziela opinii biegłego dermatologa dra Z., ze renta ma S. pomoc w procesie leczenia schorzeń i umożliwić wykorzystanie czasu na skuteczniejszą terapię. Jak wynika z dokonanych ustal wnioskodawca, w okresie pobierania renty – był aktywnym zawodowo , wprawdzie przekwalifikował się i wykonywał czynności, w innym, niż w wyuczonym, zawodzie, ale pracował zarobkowo .

Przedmiotem sporu jest stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy w marcu 2017r. czyli w dacie wydania decyzji . Bezsporny jest fakt, że dzięki leczeniu – C. , uzyskano poprawę stanu zdrowia ,zatem - co przyznają biegli dermatolodzy, zatem uprawniona jest konkluzja , ze w dacie wydania decyzji – stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, nie powodował niezdolności do pracy. Wprost – to wynika z opinii obu biegłych – za zakresu medycyny pracy.

Sąd podzielił te wnioski, uzasadniając szczegółowo.

To nie intensywność dolegliwości i istniejących schorzeń , daje prawo do renty, ale stopień naruszenia sprawności organizmu [ znaczny] , pod kątem zdolności do pracy.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca ma 52 lata , Ma zawodowe wykształcenie. Z zawodu jest ślusarzem-mechanikiem maszyn pończoszniczych. Nie pracował w swoim , wyuczonym zawodzie. W okresie aktywności zawodowej wykonywał różne prace: budowalne, układał podłogi, pracował jako operator wózka widłowego, suwnicy.

Bezspornym jest fakt, że w okresie, od 31.10.2001r. , wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, przyznaną decyzją ZUS z dnia 17.12.2001r. Świadczenie pobierał do 31.12.2017r.

Ale, jak wynika z dokonanych ustaleń , w okresie pobierania świadczenia rentowego , wnioskodawca był aktywny zawodowo, pracując: w okresie od 1.02.2010-21/05.2011r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) spółce o ograniczoną odpowiedzialnością ; w tej firmie wykonywał czynności także na podstawie umowy zlecenia w okresie od 29.12.2009r.

W okresie od 4.10.2011-16.06.2012r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy w P. W (...) spółce jawnej Zakładzie Pracy (...), na stanowisku pracownik transporty wewnętrznego, operator wózka widłowego

W okresie 7.07.2014r. do 2.01.2016r. pracował w zakładzie Pracy (...) s.c jako kierownik obiektów

Od 2.03.2016r pracował w I. Polska jako operator wózka widłowego

W 2017r. pracował w firmie (...) , w drukarni jako operator wózka oraz przy obsłudze wysięgnika do wyrzucania śmieci.

Od roku pracuje w firmie (...) , jako pomocnik lakiernika , przy czynnościach związanych z oklejaniem..

Wnioskodawca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do dnia 31.09.2019r. z przyczyn 11-I

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca, także w okresie pobierania renty z tytułu niezdolności, podobnie , jak w okresach aktywności zawodowej, wykonywał różne zajęcia. Sąd ma świadomość i uwzględnił fakt, że z uwagi na poziom posiadanych kwalifikacji teoretycznych i praktycznych wnioskodawcy, szanse na znalezienie nowej pracy, w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań, ewentualnych, pracodawców – przy, występujących u wnioskodawcy, dolegliwościach , powodujących pewne ograniczenie, choć, aktualnie tj. w dacie wydania zaskarżonej decyzji [ 31.03.2017r.] , nie w znacznym stopniu, sprawności organizmu, w znanych Sądowi realiach gospodarczych, zwłaszcza w środowisku (...) - nie są łatwe , ale istnieją. Jednakże, wnioskodawca, dysponuje potencjałem doświadczenia zawodowego , także na rynku działalności gospodarczej, umożliwiającym mu, ewentualne, przekwalifikowanie, lub podjęcie aktywności, która, ze względu na stan zdrowia, będzie mogła być wykonywana, bezpiecznie.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy, w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.

W konsekwencji , wobec niespełnienia wszystkich przesłanek, brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i przyznania skarżącemu prawa do renty, o czym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.