Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 stycznia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił G. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że, orzeczeniem z dnia 8.01.2018 r., Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy . Z uwagi, zatem, na brak spełnienia, przez wnioskodawcę, warunków przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności, wskazanych w art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) , ZUS odmówił prawa do świadczenia. .

/decyzja k. 139 akt ZUS/

W dniu 1 lutego 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wpłynęło odwołanie G. C., od tej decyzji, który podniósł , ze nie zgadza się z decyzją , gdyż jego stan fizyczny uniemożliwia mu wykonywania pracy .Wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych: pulmunologa i kardiologa

/odwołanie k. 3-4 /

W dniu 2 marca 2018 r., do Sądu Okręgowego w Łodzi wpłynęła odpowiedź organu rentowego na odwołanie , w której ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie k. 7/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

G. C. urodził się (...) Ma podstawowe wykształcenie. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracował jako operator maszyn,. W okresie od 1990-2004 prowadził działalność gospodarczą – kiosk drobiarsko-spożywczy; nikogo nie zatrudniał. Obecnie nie pracuje; jest zarejestrowany jako bezrobotny, pobiera zasiłek dla bezrobotnych.

/okoliczności bezsporne, świadectwo pracy, informacje o ubezpieczeniach z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - w aktach ZUS /

Wnioskodawca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do dnia 30.09.2020r. z przyczyn: 07-S, 05-R.

/okoliczność bezsporna/

W okresie od 29.10.2004r. do 31.12.2017r. wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy

/okoliczność bezsporna/

W dniu 4 grudnia 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o dalsze prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy .

/wniosek k. 134 akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS, w dniu 14.12. 2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, załączonej do akt ZUS, rozpoznał u ubezpieczonego : zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowego bez upośledzenia sprawności ruchowej ,nadciśnienie tętnicze, rozedmę płuc, stan po zatorowości płucnej 2014, owrzodzenie kanału odźwiernika .

Lekarz Orzecznik, orzeczeniem z 14.12.2017 roku, stwierdził, że stopień naruszenia sprawności organizmu, nie powoduje niezdolności wnioskodawcy do pracy a zaostrzenia dolegliwości mogą być leczone w ramach (...)..

/orzeczenie lekarza orzecznika k. 22 akt ZUS, załączona do akt ZUS – dokumentacja medyczna wnioskodawcy k. 14-21 akt ZUS /

Wnioskodawca, w dniu 18.12. 2017r., złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika .

/sprzeciw k. 24 akt ZUS/

Komisja Lekarska ZUS, w dniu 8.01.2018 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznała u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa i stawów obwodowych bez istotnej niesprawności ruchowej i bez objawów rozciągowych , nadciśnienie tętnicze, poddające się leczeniu, przewlekłą , stabilną niedokrwienną chorobę serca, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc z przebytą zatorowością płucną w 2004r. , bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc . Orzeczeniem z 8.01.2018 roku Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy

/orzeczenie komisji lekarskiej ZUS k. 28-30

W oparciu o powyższe orzeczenie, oraz zgromadzony materiał dowodowy, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/decyzja k. 139 akt ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w postaci dowodu z opinii biegłych sądowych: neurologa, pulmunologa i kardiologa, powołanych, z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy.

Wnioskodawca cierpi na zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa z zespołem bólowym bez istotnych deficytów neurologicznych ,

Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .

/ opinia biegłego neurologa J. B. k. 13-15 /

Wnioskodawca cierpi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc o łagodnym przebiegu klinicznym, z dobrą reakcją na stosowane leczenie wziewne , bez upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc w badaniach spirometrycznych,

rozedmę płuc, z przebytą zatorowością płucną w 2004r. ,

Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .

/opinia biegłego pulmunologa – dra n. med. A. M. k 16-18/

Nadto wnioskodawca cierpi na nadciśnienie tętnicze, przewlekłą , stabilną niedokrwienną chorobę serca. Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy, w stopniu powodującym niezdolność do pracy .

/opinia biegłego internisty – dra n. med. B. Lao-G. k. 19-20/

Wnioskodawca złożył do akt sądowych dokumentację medyczną z Centrum Medycznego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , z wynikami badań tomografii komputerowej , historia wizyt lekarskich w tej placówce medycznej z okresu od 2015r. do 2018r.

Ta dokumentacja była analizowana przez biegłych.

/dokumentacja medyczna k. 21-32 odwr. , opinia biegłego neurologa k. 13, opinia biegłego pulmunologa k 16 /

Każdy z biegłych , formułując wnioski orzecznicze, wskazał, ze nie ma potrzeby powoływania innych biegłych, poza , już powołanymi, przez Sąd Okręgowy.

/opinie biegłych – strony wskazane powyżej/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów, znajdujących się, w załączonych aktach organu rentowego, aktach sprawy oraz opiniach biegłych: neurologa, pulmunologa i kardiologa , powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy . Sąd uznał opinie biegłych , za wszechstronnie analizujące stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy, pod kątem zdolności do pracy, za wnikliwe, kompleksowe, logicznie, argumentujące wnioski orzecznicze i merytorycznie - znakomicie uzasadnione.

Dlatego Sąd podzielił wnioski orzecznicze, przedstawione w opiniach biegłych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 57 punkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność powstała w okresach wymienionych w cytowanym przepisie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ust.1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Brak, choćby jednego z warunków, wymienionych w art. 57 ww. ustawy, powoduje brak prawa do świadczenia.

Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu ( art.12 ust.1-3 ww. ustawy).

Częściowa niezdolność do pracy podlega ocenie w ramach pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. W definicji niezdolności do pracy, ustawodawca dał wyraz powiązaniu prawa do renty z rzeczywistą, znaczną utratą zdolności do pracy zarobkowej a częściową niezdolność do pracy powiązał z niezdolnością do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji, przy uwzględnieniu możliwości i sprawności niezbędnych do dalszego zaangażowania w procesie pracy, zaakcentował istnienie potencjalnej przydatności do pracy. Chodzi, zatem, o zdolność do pracy zarobkowej, nie tylko jako zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy, ale zdolność do podjęcia pracy w ogóle, choć, z uwzględnieniem rodzaju i charakteru dotychczas wykonywanej pracy, poziomu wykształcenia, wieku, predyspozycji psychofizycznych. Zdolność do pracy ma dwa elementy: biologiczny (ogólna sprawność psychofizyczna) i gospodarczy (przydatność na rynku pracy).

Wobec braku spełnienia , przez wnioskodawcę, przesłanki, wskazanej w punkcie 1 cyt. przepisu art. 57 cyt./ Ustawy – brak prawa do świadczenia.

Należy również wskazać, iż o niezdolności do pracy, nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena, czy, i w jakim zakresie, wpływają one na utratę zdolności do pracy, także - zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dotyczy to również schorzeń o przewlekłym charakterze, które, bezspornie, występują u ubezpieczonego czyli dolegliwości kręgosłupa odcinka lędźwiowego, przewlekła, obturacyjna chorobę płuc, przebyta, w 2004r., zatorowość płucna , nadciśnienie tętnicze, przewlekła , stabilna niedokrwienną chorobę serca. (wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 2000 roku, II UKN 113/00, OSNP 2002/14/343; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 5 kwietnia 2013 roku III AUa 900/12, Lex nr 1315707).

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało , że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca ma 62 lata , Ma podstawowe wykształcenie. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracował jako operator maszyn,. W okresie od 1990-2004 prowadził działalność gospodarczą – kiosk drobiarsko-spożywczy; nikogo nie zatrudniał. Obecnie nie pracuje; jest zarejestrowany jako bezrobotny, pobiera zasiłek dla bezrobotnych.

Wnioskodawca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do dnia 30.09.2020r. z przyczyn: 07-S, 05-R.

Bezspornym jest fakt, że w okresie od 29.10.2004r. do 31.12.2017r. wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca, w okresie aktywności zawodowej, wykonywał różne zajęcia. Sąd ma świadomość i uwzględnił fakt, że z uwagi na poziom posiadanych kwalifikacji teoretycznych i praktycznych wnioskodawcy, szanse na znalezienie nowej pracy, w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań, ewentualnych, pracodawców – przy, występujących u wnioskodawcy, dolegliwościach , powodujących pewne ograniczenie, choć, aktualnie tj. w dacie wydania zaskarżonej decyzji [ 12.01.2018r.] , nie w znacznym stopniu, sprawności organizmu, w znanych Sądowi realiach gospodarczych, zwłaszcza w środowisku (...) - nie są łatwe , ale istnieją. Jednakże, wnioskodawca, dysponuje potencjałem doświadczenia zawodowego , także na rynku działalności gospodarczej, umożliwiającym mu, ewentualne, przekwalifikowanie, lub podjęcie aktywności, która, ze względu na stan zdrowia, będzie mogła być wykonywana, bezpiecznie.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy, w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.

W konsekwencji , wobec niespełnienia wszystkich przesłanek, brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i przyznania skarżącej prawa do renty, o czym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy.