Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 maja 2023 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku A. A. z dnia 5 kwietnia 2023 roku, odmówił mu prawa do przeliczenia świadczenia od spełnienia wymaganych warunków.

W treści decyzji, Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreślił ,że od 5 lutego 2023 roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego (65 lat), ubezpieczony ma ustalone prawo do emerytury z urzędu, natomiast prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, ustało w dniu 4 lutego 2023 roku.

Wniosek ERO, ubezpieczony złożył 5 kwietnia 2023 roku, tj. po ustaniu prawa do renty, a zatem brak jest możliwości zastosowania oświadczenia ERO.

(decyzja – k. 62 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji wniósł A. A.. W uzasadnieniu podniósł, że nie miał świadomości, iż oświadczenie ERO winien złożyć wraz z wnioskiem o przeliczenie świadczenia, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji, w przedmiocie przyznania emerytury z urzędu w kwocie zaliczkowej, w której to został poinformowany o tym, że przysługujące mu prawo do renty ustało z dniem 5 lutego 2023 roku.

(odwołanie – k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie przytaczając argumentację jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 6-6 verte)

Na rozprawie w dniu 11 października 2023 roku wnioskodawca poparł odwołanie, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

(końcowe stanowiska stron – rozprawa z dnia 11 października 2023 roku e-protokół (...):15:26 – 00:16:10 – płyta CD – k. 26)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

A. A. urodził się w dniu (...).

(okoliczność bezsporna)

Wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, od dnia 1 lutego 2022 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

(decyzja – k. 32-33 verte załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 31 stycznia 2023 roku wnioskodawca złożył do ZUS oświadczenie, z którego wynikało, że prowadził działalność gospodarczą w latach: 1983 – 1987 i 1993-1997.

(oświadczenie – k. 36 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Decyzją z dnia 3 marca 2023 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z urzędu przyznał wnioskodawcy zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 05-02-2023 r., tj. od daty osiągnięcia wieku 65 lat.

W związku z przyznaniem wnioskodawcy emerytury prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ustało z dniem 05-02-2023 r.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji.

Emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 296616,95 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 207072,72 zł

- kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji, wynosi 124017,43 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 196,20 m-cy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 3199,32 zł

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26c ustawy emerytalnej:

( (...),95 + (...),72 + (...),43) / 196,20 = 3199,32 zł.

Od 01-04-2023 obliczona emerytura z urzędu brutto wyniosła 3672,82 zł.

Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 3201,27 zł.

(decyzja – k. 42-44 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Wnioskodawca nie złożył odwołania od w/w decyzji.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 5 kwietnia 2023 roku wnioskodawca złożył wniosek o wyrównanie renty od momentu ukończenia 65 lat z tytułu niezdolności do pracy, do którego dołączył druk ERO.

(wniosek –k. 61-61 verte załączonych do sprawy akt organu rentowego)

W dniu 9 maja 2023 roku ZUS wydał zaskarżoną decyzję.

(decyzja – k. 62 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Decyzją z dnia 13 czerwca 2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. w związku z przeliczeniem kapitału początkowego – przyznał wnioskodawcy emeryturę od 05-02-2023 r., tj. od daty osiągnięcia wieku 65 lat.

Podstawę obliczenia emerytury, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji.

Emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 296616,95 zł

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 310413,58 zł

- kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie,

z uwzględnieniem ich waloryzacji, wynosi 124017,43 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 196.20 m-cy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 3726,03 zł

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26c ustawy emerytalnej:

( (...),95 + (...),58 + (...),43) / 196,20 = 3726,03 zł.

Od 01-08-2023 obliczona emerytura z urzędu brutto wyniosła 4277,48 zł.

Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 3679,51 zł.

Niniejsza decyzja jest decyzją ostateczną.

Po potwierdzeniu przez Wydział (...) i Składek okresów prowadzenia przez wnioskodawcę działalności gospodarczej od 01-09-1982 do 31-10-1986, od 01-03- (...) do 31-05-1993, od 05-05-1997 do 14-06-1997 oraz od 01-09-1998 do 31-12-1998 r. i ponownym ustalenia kapitału początkowego kwota świadczenia uległa zmianie.

Kwoty, wynikające z decyzji zaliczkowej z dnia 03-03-2023r., ZUS zaliczył na poczet niniejszej decyzji ostatecznej.

(decyzja – k. 47-49 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Decyzją z dnia 21 lipca 2023 roku, organ rentowy, po rozpatrzeniu wniosku skarżącego z dnia 13-06-2023 r., i zgodnie ze złożonym oświadczeniem, przeliczył rentę od 01-01-2023 r., tj. od nabycia uprawnień do renty.

Do ustalenia wysokości renty przyjęto:

- dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia

- dotychczasowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru

Do ustalenia wysokości renty ZUS uwzględnił okresy:

- składkowe – 32 lata, 6 miesięcy, 4 dni, tj. 390 m-cy;

- nieskładkowe – 2 lata, 8 miesięcy, 8 dni, tj. 32 m-cy.

Po doliczeniu okresu składkowego od 01-09-1982 do 31-10-1986 renta od 01-01-2023 wyniosła 3126,79 zł

Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 3679,51 zł.

Niniejszą decyzją ZUS przeliczył rentę ubezpieczonego z tytułu niezdolności do pracy po potwierdzeniu przez Wydział (...) i Składek okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 01-09-1982 do 31-10-1986. Naliczono stosowne wyrównanie za okres od 01-01-2023 r. (od miesiąca zgłoszenia wniosku) do 04-02-2023 r. (do ustania prawa do renty).

(decyzja – k. 72-73 verte załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie przywołanych dowodów.

Dokonując oceny, zgromadzonego materiału dowodowego, sąd uznał za przydatne dla ustalenia stanu faktycznego dokumenty zgromadzone w postępowaniu. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, w przewidzianej przez prawo formie. Nie były one kwestionowane przez żadną ze stron i również sąd nie znalazł powodów, dla których miałby je zakwestionować.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, że w stosunku do wnioskodawcy Zakład Ubezpieczeń Społecznych ,w decyzji z dnia 3 marca 2023 roku zasadnie zastosował dyspozycję art. 26c ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Sporna, w niniejszej sprawie, była, natomiast, kwestia daty początkowej, od której Zakład Ubezpieczeń Społecznych winien ponownie obliczyć wysokość należnej wnioskodawcy renty.

Dla rozstrzygnięcia powyższego należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842), Zgodnie z treścią art. 31zy ⁹ ust. 1 i 2 powyższej ustawy covidowej, osobom, które w okresie 30 dni po ustaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii związanych z (...)19 zgłoszą wniosek o przyznanie, ponowne ustalenie wysokości lub podjęcie wypłaty emerytury, renty lub innego świadczenia o charakterze długoterminowym, do którego przyznania właściwy jest organ rentowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczenia, prawo do świadczenia w ponownie ustalonej wysokości lub wypłata świadczenia przysługuje, na ich żądanie wyrażone w formie oświadczenia, od dnia, w którym zostały spełnione warunki do przyznania, ponownego ustalenia wysokości lub podjęcia wypłaty świadczenia, nie wcześniej jednak niż od 1 marca 2020 r. (ust. 1). Przepisu ust. 1, nie stosuje się do emerytur i rent, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568, 1222 i 1578) i w art. 16 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) oraz do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 2019r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (ust. 2).

W myśl art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, świadczenia przewidziane w ustawie wypłaca się, poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Z kolei art. 100 ust. 1 u.e.r. stanowi, że prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Zgodnie zaś z treścią art. 133 ust. 1 ustawy emerytalnej, w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż:

1) od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem art. 107a ust. 3;

2) za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów, można sformułować wnioski, że uprawnienia do świadczeń długoterminowych powstają ex lege, a o terminie wypłaty świadczenia co do zasady decyduje data złożenia wniosku. Innymi słowy, określonej osobie przysługuje świadczenie z ubezpieczenia społecznego ustalone w decyzji mającej charakter deklaratoryjnej od dnia złożenia stosownego wniosku. Podobnie rzecz się ma w przypadku ponownego ustalenia wysokości lub podjęcia wypłaty emerytury, renty lub innego świadczenia o charakterze długoterminowym.

W art. 31zy ⁹ ust. 1 ustawy (...)19 przewidziano wyjątek od zasady wyrażonej w art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej. W myśl wskazanego przepisu w okolicznościach wskazanych w ustawie organ rentowy, ustalając prawo do określonego świadczenia, wyliczając nową kwotę świadczenia bądź podejmując wypłatę zawieszonego świadczenia, bierze pod uwagę datę spełnienia warunków określonych w przepisach ubezpieczeniowych. Czyni to w odniesieniu do osób, które w okresie 30 dni od ustania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, wprowadzonych w związku z (...)19, wystąpią do ZUS ze stosownym wnioskiem. W ustawie zastrzega się, że przyznanie, ponowne ustalenie wysokości lub podjęcie wypłaty może nastąpić nie wcześniej niż od 1 marca 2020 r. Termin określony w ustawie odnosi się do świadczeń, co do których przesłanki umożliwiające nabycie, ponowne ustalenie wysokości bądź podjęcie wypłaty zostały spełnione do tej daty. W przypadku świadczeń, w odniesieniu do których okoliczności warunkujące nabycie, ponowne ustalenie bądź podjęcie wypłaty zostaną spełnione po tej dacie, organ rentowy, podejmując określone działania, będzie brał pod uwagę termin ich ziszczenia się (zob. Baran Krzysztof W. (red.), Komentarz do niektórych przepisów ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, [w:] Tarcza antykryzysowa 1.0 - 4.0, ustawa o dodatku solidarnościowym i inne regulacje, jako szczególne rozwiązania w prawie pracy, prawie urzędniczym i prawie ubezpieczeń społecznych związane z COVID-19. Komentarz. Opublikowano: WKP 2020, LEX).

W niniejszej sprawie, bezsporne było to, że wnioskodawca pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 lutego 2022 roku. W ocenie sądu uznać należy, że wnioskodawca zgłosił żądanie o wyrównanie renty z tytułu niezdolności do pracy, do którego dołączył druk ERO o którym mowa w art. 31 zy ⁹ ustawy covidowej. Warto również podkreślić, że przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 roku o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...)2 (Dz. U. z 2020 r. poz. 695 ze zm.), które wyszły w życie z dniem 18 kwietnia 2020 roku, umożliwiły przyznanie, przeliczenie lub podjęcie wypłaty świadczenia za cały okres, w którym obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii.

Przepis art. 31zy ⁹ ustawy covidowej w swym literalnym brzmieniu wymaga jedynie:

- zgłoszenia wniosku o dane świadczenie o charakterze długoterminowym, do którego przyznania właściwy jest ZUS, najpóźniej w okresie 30 dni po ustaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii związanych z (...)19.

- zgłoszenia żądania przyznania tego świadczenia od dnia, w którym zostały spełnione warunki jego przyznania, nie wcześniej jednak niż od 1 marca 2020r., przy czym żądanie to winno być wyrażone w formie oświadczenia.

W tym miejscu wskazać należy ,że żaden przepis ustawy z dnia 2 marca 2020r. nie zawiera szczegółowego uregulowania, w jaki sposób oświadczenie to winno być złożone (tj. jak powinno ono wyglądać, czy np. winno być złożone na formularzu, czy wystarczy wniosek własnoręczny, czy trzeba swoje żądanie umotywować np. trwającym stanem epidemii), nie odsyła również w tym zakresie do aktów wykonawczych. Nie wynika z niego także, że oświadczenie musi być złożone do momentu uprawomocnienia się decyzji.

W niniejszej sprawie, tutejszy sąd stoi na stanowisku, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych z całą pewnością nie zawarł żadnej informacji czy pouczenia o tym, iż z uwagi na trwający w Polsce stan epidemii koronawirusa możliwe jest przyznanie, przeliczenie lub podjęcie wypłaty świadczenia za cały okres, w którym obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, lecz nie wcześniej niż od 1 marca 2020r. (art. 31zy9 ustawy covidowej). Tego rodzaju pouczenie nie znalazło się w decyzji ZUS z dnia 3 marca 2023 roku, w której to wnioskodawca został poinformowany, że w związku z przyznaniem emerytury prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ustało z dniem 05-02-2023 r. Nie ma przy tym również żadnego znaczenia, że decyzja to uprawomocniła się. Zdaniem sądu organ rentowy winien poinformować odwołującego o treści art. 31zy ⁹ ustawy covidowej. Tymczasem szczegółowe informacje w tym zakresie odnaleźć można, ale dopiero w obszernej „informacji” zawartej na formularzu ERO.

Pouczenie o okolicznościach istotnych dla ustalenia prawa do świadczenia lub ustania prawa do świadczenia nie może odnosić się indywidualnie do pobierającego świadczenie, gdyż nie da się przewidzieć, które z różnorodnych okoliczności wystąpią u konkretnego świadczeniobiorcy. W tym sensie wystarczające jest przytoczenie przepisów określających te okoliczności. Jednakże pouczenie musi być na tyle zrozumiałe, aby pobierający świadczenie mógł je odnieść do własnej sytuacji. Ponieważ pouczenie dotyczy zmian w stanie faktycznym i prawnym w stosunku do stanu istniejącego w dacie przyznania świadczenia, pobierający świadczenie musi mieć możność skonfrontowania zmian, jakie zaszły w jego przypadku, z treścią pouczenia (wyrok Sądu Najwyższego z 10 czerwca 2008 r., sygn. akt I UK 394/07, LEX nr 494135, wyrok Sądu Najwyższego z 14 marca 2006 r., sygn. akt I UK 161/05, publ. OSNP 2007/5-6/78, wyrok Sądu Najwyższego z 3 lutego 2016 r., I UK 63/15, wyrok SA w Białymstoku z 14 lutego 2019 r. III AUa 871/18 lex 2624090). Pouczenie - zgodnie z intuicją językową - zawiera element wyjaśnienia, jednakże nie można pouczeniu przypisywać cech uzasadnienia (prawnego i faktycznego) decyzji, w którym organ rentowy dokonuje wykładni stosownych przepisów. Celem pouczenia, o którym mowa nie jest więc wyczerpujące wyjaśnienie sytuacji prawnej i faktycznej, lecz pouczenie o konsekwencjach prawnych niezastosowania się emeryta do dyspozycji normy prawnej (wyrok Sądu Najwyższego z 31 stycznia 2019 r., III UK 22/18, wyrok SA Gdańsk z 20.12.2012 r., III AUa 1071/12).

Skoro, zatem, przepisy nie wymagają ani złożenia oświadczenia (o którym mowa w art. 31zy 9 ustawy z 2.03.2020r.) na odpowiednim formularzu, ani tym bardziej jego motywowanie sytuacją epidemiologiczną. To ustawodawca, z uwagi na panującą epidemię koronawirusa, zdecydował się wprowadzić możliwość przyznania, przeliczenia lub podjęcia wypłaty świadczenia za cały okres, w którym obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii. Istotne jest zatem wyłącznie to, aby zgłosić wniosek o dane świadczenie o charakterze długoterminowym, do którego przyznania właściwy jest ZUS, najpóźniej w okresie 30 dni po ustaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii związanych z (...) 19 i zgłosić żądanie przyznania tego świadczenia od dnia, w którym zostały spełnione warunki jego przyznania, nie wcześniej jednak niż od 1 marca 2020 r., przy czym żądanie to winno być wyrażone w formie oświadczenia. Przepis art. 31zy ⁹ ustawy covidowej nie wymaga nawet, by ten drugi wymóg został spełniony jednocześnie wraz z wnioskiem o świadczenie lub przed uprawomocnieniem się decyzji przyznającej świadczenie.

W analizowanej sprawie, zgodnie z art. 31zy ⁹ ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu (...)19, możliwe było, wsteczne, przeliczenie świadczenia od dnia spełnienia wymaganych warunków – co w przypadku odwołującego nastąpiło od dnia 1 lutego 2022 roku, kiedy to ZUS przyznał mu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Mając na względzie wszystkie wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. , zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku uznając odwołanie za zasadne.

Jednocześnie stosownie do treści przepisu art. 355 k.p.c. sąd umorzy postępowanie, jeżeli powód ze skutkiem prawnym cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo z innych przyczyn wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne. Stosownie natomiast do przepisu art. 477 ¹³ § 1 k.p.c., zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym, zmiana lub wykonanie decyzji, nie ma wpływu na bieg sprawy.

Decyzja uwzględniająca w całości lub w części żądanie stron w rozumieniu art. 477[13] KPC, to nie tylko decyzja zmieniająca, lecz każda forma decyzji, byleby z niej w sposób jednoznaczny wynikało, że rozstrzyga o materialnoprawnym stosunku, będącym przedmiotem wcześniejszej decyzji i to zgodnie z żądaniem odwołania./ Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 lutego 2013 r., III AUa 910/12/

Konsekwencją w/w rozstrzygnięcia na korzyść ubezpieczonego, musiało być aktualnie umorzenie postępowania , na podstawie art. 477 ¹³ k.p.c. ,w zakresie objętym decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł.: z dnia 21 lipca 2023 roku, o czym sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku.