Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 488/06
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa E. L.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej
w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 stycznia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 20 grudnia 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
W skardze kasacyjnej powódka zarzuciła naruszenie prawa materialnego –
art. 805 k.c. w zw. z § 5 ust. 1 pkt 6, § 9 ust. 1 pkt 10 lit. 2 i § 26 ogólnych
warunków ubezpieczenia autocasco, naruszenie przepisów postępowania – art.
231, 232, 233 k.p.c. i wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie
powództwa w całości ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi
nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
W uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację
prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. uzasadnienie uchwały Połączonych Izb –
Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu
Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92,
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2001 r., III CZ 98/01,
OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2,
poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia
11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony.
Skarżąca wskazała, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona tym,
że dowolna interpretacja przepisów i ocena stanu faktycznego udowodnionego
3
przez powódkę, narusza porządek prawny i podważa moc wiążącą zawartych
umów ubezpieczenia co w konsekwencji prowadzi do poszkodowania
ubezpieczonej".
Jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego jeżeli przesłanką
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest twierdzenie skarżącego,
że skarga jest oczywiście uzasadniona, powinien on w uzasadnieniu wniosku
zawrzeć wywód prawny wskazujący w czym wyraża się ta "oczywistość"
i przedstawić argumenty wykazujące, iż rzeczywiście skarga jest oczywiście
uzasadniona. Ograniczenie się tylko do stwierdzenia, że skarga kasacyjna jest
oczywiście uzasadniona nie spełnia wymagania uzasadnienia wniosku o przyjęcie
jej do rozpoznania (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r.,
II CZ 28/06, z dnia 18 stycznia 2006 r., II CSK 166/05 oraz z dnia 3 kwietnia
2006 r., III CSK 85/06, nie publ.).
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna również z innych przyczyn. Zgodnie
z art. 3983
§ 3 k.p.c. podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76). Tymczasem
wskazane przez skarżącą przepisy kodeksu postępowania cywilnego wprost
dotyczą oceny dowodów, a – jak wynika z uzasadnienia skargi – również zarzut
naruszenia prawa materialnego faktycznie zmierza do podważenia ustaleń Sądu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.).
jc