Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 34/07
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie ze skargi J. P. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w N.
z dnia 20 grudnia 2005 r., w sprawie z powództwa P. K.
przeciwko J. P.
z udziałem interwenienta ubocznego Gminy Ł.
o eksmisję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 czerwca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2005 r. Sąd Rejonowy w N. nakazał pozwanym
opuszczenie i opróżnienie określonego lokalu mieszkalnego oraz wydanie go
powodowi, a także orzekł, że pozwanym nie przysługuje prawo do lokalu
socjalnego.
Apelacja pozwanego J. P. od wskazanego wyroku została odrzucona przez
Sąd Rejonowy w N. postanowieniem z dnia 15 lutego 2006 r.
W związku z wymienionym wyrokiem pozwany Janusz P. wniósł
o stwierdzenie jego niezgodności z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje tylko wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem stronie wyrządzona została szkoda. A contrario, jeżeli
szkoda nie wystąpiła, skarga nie przysługuje (zob. np. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia 11 stycznia
2006 r., II CNP 13/05, OSNC 2006, nr 6, poz. 110, i z dnia 21 grudnia 2006 r.,
III CNP 57/06, niepubl.). Właśnie z tego względu wśród tzw. konstrukcyjnych
wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia
szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), co oznacza złożenie przez skarżącego oświad-
czenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru – oraz
uwiarygodnienie tego oświadczenia. W tym celu, w związku z treścią art. 243 k.p.c.,
skarżący może powoływać i przedstawiać zarówno dowody, w tym tzw. dowody
niedające pewności, jak i inne środki, nieuznawane przez kodeks za dowody, np.
pisemne oświadczenia, surogaty dokumentów itp. (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16
oraz z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl.; por. także orzeczenie Sądu
Najwyższego z dnia 19 czerwca 1951 r., C 398/51, OSN 1951, nr 3, poz. 89).
W rozpoznawanej skardze pozwany stwierdził, że wydanie zaskarżonego
orzeczenia naraziło go na znaczny uszczerbek wyrażający się w konieczności
3
poniesienia wydatków na zapewnienie sobie i rodzinie jakichkolwiek warunków
mieszkaniowych. Ze sformułowania tego wynika, że szkoda opisana przez
skarżącego jeszcze nie wystąpiła, co wyłącza dopuszczalność skargi. Stwierdzenie
skarżącego nie wskazuje ponadto w żadnej mierze ani na rodzaj szkody, ani też na
jej rozmiar. Z tego względu nie sposób przyjąć, że wymaganie przewidziane w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. zostało spełnione.
W myśl art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca skargę niespełniającą
wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c., jak również skargę z innych przyczyn
niedopuszczalną. Wypełniając dyspozycję tego przepisu, Sąd Najwyższy
postanowił, jak w sentencji.
/tp/
jz

I CNP 34/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia