Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 224/07
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
przeciwko WG
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu
Okręgowego w P. obniżając zasądzone kwoty, a w pozostałej części oddalił
apelację pozwanego.
W skardze kasacyjnej pozwany zarzucił naruszenie przepisów
postępowania – art. 4791
§ 1 oraz art. 47912
§ 1 k.p.c. i wnosił o uchylenie
zaskarżonego wyroku oraz wyroku Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub,
że zachodzi nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona. W uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną
argumentację prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności
uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. uzasadnienie
uchwały Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III
CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja
2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ
35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01,
OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony.
Skarżący wnosił o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania podnosząc,
że "prawidłowe stosowanie przepisów szczególnych regulujących proces
3
gospodarczy wypłynęłoby w istotny sposób na wynik niniejszej sprawy wskazując
zarazem na potrzebę wykładni przepisów dotyczących właściwości sądów dla
spraw gospodarczych". Nie wskazał zatem dokonanie wykładni jest, jego
zdaniem, konieczne, i nie uzasadnił takiej potrzeby. Jak wyjaśniono
w orzecznictwie Sądu Najwyższego odwołanie się do przesłanki istnienia potrzeby
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów wymaga wskazania, że określony przepis
prawa, mimo że budzi poważne wątpliwości, nie doczekał się wykładni, bądź
niejednolita jego wykładnia wywołuje rozbieżności w orzecznictwie sądów, które
należy przytoczyć (por. np. postanowienie z dnia 15 października 2002 r., II CZ
102/02, nie publ.)
Skarżący stwierdził też „powołuję się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia
18 listopada 2005 r., IV CK 152/2005, że naruszenie przez sąd przepisu art. 47912
§ 1 k.p.c. poprzez dopuszczenie dowodu z zeznań świadków nie zgłoszonych
w pozwie, jest wystarczającym powodem by uchylić zaskarżony wyrok", co można
potraktować jako twierdzenie, że skarga jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli
jednak przesłanką wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest
twierdzenie skarżącego, że skarga jest oczywiście uzasadniona, powinien on
w uzasadnieniu wniosku zawrzeć wywód prawny wskazujący w czym wyraża się
ta "oczywistość" i przedstawić argumenty wykazujące, iż rzeczywiście skarga jest
oczywiście uzasadniona. Ograniczenie się tylko do stwierdzenia, że skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona nie spełnia wymagania uzasadnienia
wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
26 kwietnia 2006 r., II CZ 28/06, z dnia 18 stycznia 2006 r., II CSK 166/05 oraz
z dnia 3 kwietnia 2006 r., III CSK 85/06, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.).

II CSK 224/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia