Sygn. akt IV CNP 102/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w E.
z dnia 13 września 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa K.F.
przeciwko T.S. i W. Z.
o wydanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez pozwanych skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 13 września 2006 r.
pozbawiona jest niektórych spośród niezbędnych elementów tej skargi
wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżący nie uprawdopodobnili wyrządzenia
im szkody spowodowanej wydaniem tego orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Za spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzenia, że wyrządzona szkoda
polega na braku możliwości zamieszkiwania dożywotników na nieruchomości, co
stanowi szkodę w sensie czysto prawnym jak i moralnym. Wymóg
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru oraz czasu powstania, a także
przedstawienia dowodów uwiarygodniających to oświadczenie. Samo twierdzenie
o zaistnieniu szkody bez określenia jej rozmiaru nie jest wystarczające do uznania
spełnienia wymagania określonego w tym przepisie (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r.,
V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz.
141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący ograniczył się, tylko do stwierdzenia, że brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a nadto że
skarga kasacyjna była niedopuszczalna. Takie sformułowanie nie jest
równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., l CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1,
poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie
pogłębionej argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący
wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.