Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 92/09
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi J. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Apelacyjnego
z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. akt I S (…),
odrzucającego skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Zakładowi Karnemu w B. i Aresztowi Śledczemu w G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 stycznia 2010 r.,
odrzuca skargę i nie obciąża skarżącego kosztami postępowania wszczętego
wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia.
Uzasadnienie
Wniesiona przez skarżącego J. J. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 19 lutego 2009 r.
odrzucającego skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki pozbawiona jest niektórych spośród
niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżący nie
uprawdopodobnił wyrządzenia mu szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia, którego
2
skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzenia, że
wyrządzona szkoda ma postać szkody niemajątkowej (krzywdy) polegającej na
popadnięciu w depresję i pogorszeniu stanu zdrowia. Wymóg uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania nie
tylko jej rodzaju, ale i rozmiaru oraz czasu powstania, a także przedstawienia dowodów
uwiarygodniających to oświadczenie. Samo twierdzenie o zaistnienlu wskazanej postaci
szkody nie jest wystarczające do uznania spełnienia wymagania określonego w tym
przepisie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP
5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05,
OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15 lutego
2006 r., IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.,
ponieważ skarżący ograniczył się tylko do stwierdzenia, że niedopuszczalne jest
zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi na przewlekłość postępowania, a nadto
że ustawodawca przewidział jednoinstancyjny tryb rozpoznania takiej skargi. Takie
sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05,
OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze
wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i
niebudzący wątpIiwości, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków, np. skargi o wznowienie postępowania, nie było i nie jest możliwe (por.
postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112;
postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz.
140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania wszczętego wniesieniem skargi orzeczono na
podstawie art. 102 k.p.c.

IV CNP 92/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia