I CZ 105/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 105/09
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa M. Z. przeciwko A. Z.
o eksmisję,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2010 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 29 kwietnia 2009
r., sygn. akt IV Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną od postanowienia w przedmiocie uprawnienia do lokalu socjalnego wydanego
w dniu 17 września 2008 r., w sprawie o eksmisję, uznając ją za niedopuszczalną
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 3986
§ 2 w zw. z art., 3982
§ 1 k.p.c. w wyniku błędnego przyjęcia przez
Sąd Okręgowy, że sprawa o prawo do lokalu socjalnego ma charakter majątkowy i
wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Podstawą uznania przez Sąd Okręgowy skargi kasacyjnej pozwanej za
niedopuszczalną była ocena, że w sprawie o eksmisję dopuszczalność skargi kasacyjnej
od części rozstrzygnięcia - dotyczącej uprawnienia do lokalu socjalnego - nie może być
2
oceniana inaczej niż dopuszczalność skargi kasacyjnej od orzeczenia dotyczącego
eksmisji, gdyż w tej części jest to również sprawa o charakterze majątkowym. Zażalenie
kwestionujące tę ocenę jest nieuzasadnione, choć - jak podniósł skarżący - w
judykaturze prezentowane było także odmienne stanowisko (Sąd Najwyższy w
postanowieniu z dnia 15 stycznia 2004 r., II CZ 134/03 stwierdził, że sprawa o prawo do
lokalu socjalnego nie jest sprawą majątkową). Pogląd ten należy jednak uznać za
odosobniony. W późniejszych orzeczeniach Sądu Najwyższego uznano go za nietrafny
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2005 r., I CZ 190/04, z dnia 9
marca 2007 r., V CZ 7/07, z dnia 2 lutego 2007 r., IV CZ 8/07 oraz 8 stycznia 2009 r., I
CZ 112/08). Powołana w ich uzasadnieniach argumentacja przemawia za zasadnością
stanowiska przyjętego w zaskarżonym postanowieniu. Dlatego też zażalenie, jako
pozbawione uzasadnionych podstaw podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 w
zw. z art. 39814
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa M. Z. przeciwko A. Z.
o eksmisję,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2010 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 29 kwietnia 2009
r., sygn. akt IV Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną od postanowienia w przedmiocie uprawnienia do lokalu socjalnego wydanego
w dniu 17 września 2008 r., w sprawie o eksmisję, uznając ją za niedopuszczalną
W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 3986
§ 2 w zw. z art., 3982
§ 1 k.p.c. w wyniku błędnego przyjęcia przez
Sąd Okręgowy, że sprawa o prawo do lokalu socjalnego ma charakter majątkowy i
wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Podstawą uznania przez Sąd Okręgowy skargi kasacyjnej pozwanej za
niedopuszczalną była ocena, że w sprawie o eksmisję dopuszczalność skargi kasacyjnej
od części rozstrzygnięcia - dotyczącej uprawnienia do lokalu socjalnego - nie może być
2
oceniana inaczej niż dopuszczalność skargi kasacyjnej od orzeczenia dotyczącego
eksmisji, gdyż w tej części jest to również sprawa o charakterze majątkowym. Zażalenie
kwestionujące tę ocenę jest nieuzasadnione, choć - jak podniósł skarżący - w
judykaturze prezentowane było także odmienne stanowisko (Sąd Najwyższy w
postanowieniu z dnia 15 stycznia 2004 r., II CZ 134/03 stwierdził, że sprawa o prawo do
lokalu socjalnego nie jest sprawą majątkową). Pogląd ten należy jednak uznać za
odosobniony. W późniejszych orzeczeniach Sądu Najwyższego uznano go za nietrafny
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2005 r., I CZ 190/04, z dnia 9
marca 2007 r., V CZ 7/07, z dnia 2 lutego 2007 r., IV CZ 8/07 oraz 8 stycznia 2009 r., I
CZ 112/08). Powołana w ich uzasadnieniach argumentacja przemawia za zasadnością
stanowiska przyjętego w zaskarżonym postanowieniu. Dlatego też zażalenie, jako
pozbawione uzasadnionych podstaw podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 w
zw. z art. 39814
k.p.c.