Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 12/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 kwietnia 2010 r.
skargi T. L., A. N. i małoletniego N. N.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.z dnia 16 kwietnia 2009 r.,
sygn. akt II Ca (…)
wydanego w sprawie z powództwa M. L. i C. Ż.
przeciwko T. L., A. N. i małoletniemu N. N.
o opróżnienie lokalu mieszkalnego i zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W związku ze skargą A. N., T. L. i małoletniego N. N. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 16 kwietnia 2009 r.
należy zważyć, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej
przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
2
możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 – że występuje
wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi, 6) wniosek o stwierdzenie
niezgodności orzeczenia z prawem.
Skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia,
którego skarga dotyczy polega na przedstawieniu wyodrębnionego wywodu
przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas jej powstania,
postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem (por.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, niepubl., z dnia 23
września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05,
niepubl.). Przesłanka uprawdopodobnienia szkody, przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c., zostaje spełniona, jeżeli skarżący powoła w skardze nie tylko wszystkie znane mu
fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym orzeczeniem a doznanymi
wskutek jego wydania stratami lub utraconymi korzyściami, ale ponadto powoła dowody
lub co najmniej ich surogaty, które uczynią twierdzenie o wyrządzeniu szkody
wiarygodnym (tak m.in. postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r., IV CNP 23/06,
Biul.SN 2006, nr 6, s. 8, postanowienie SN z dnia 25 lipca 2006 r., III CNP 40/06
niepubl.). Tak rozumianego obowiązku skarżący nie spełnili. W szczególności nie podjęli
próby choćby uprawdopodobnienia, że wskazywana szkoda już wystąpiła. Jak wyjaśnił
Sąd Najwyższy w postanowieniu z 27 października 2005 r. (V CNP 28/05, niepubl.),
skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem nie służy
zapobieganiu wyrządzenia szkody, mogącej powstać wskutek wydania orzeczenia
sądowego, lecz jest środkiem prawnym, który w razie jego uwzględnienia stanowi
podstawę wystąpienia z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o naprawienie
szkody wyrządzonej orzeczeniem sądowym.
Z tego względu, orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).