Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 38/11
POSTANOWIENIE
Dnia 24 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie skargi B. G. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w T.
z dnia 31 grudnia 2010 r., wydanego w sprawie
z powództwa J. G.
przeciwko B. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez B. G. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Okręgowego w T. z dnia 31 grudnia 2010 r. pozbawiona jest
niektórych spośród niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Skarżąca nie uprawdopodobniła wyrządzenia jej szkody spowodowanej
wydaniem orzeczenia, którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie
można uznać stwierdzenia, że zasądzenie od pozwanej kwoty 7.853,53 zł
spowodowało szkodę w sferze majątkowej pozwanej. Wymóg uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania jej
rodzaju i rozmiaru oraz czasu powstania, a także przedstawienia dowodów
uwiarygodniających to oświadczenie. Samo twierdzenie o spowodowaniu szkody
wskutek dokonania wpłaty na rachunek powoda kwoty 9.135 zł nie jest
wystarczające do uznania spełnienia wymagania określonego w tym przepisie
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05;
z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05,
OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia
15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżąca ograniczyła się tylko do stwierdzenia, że wartość
przedmiotu zaskarżenia uniemożliwia wzruszenie wyroku w drodze innych środków
prawnych. Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych, np. skargi o wznowienie
postępowania, nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
3
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
jw