Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 6/14
POSTANOWIENIE
Dnia 21 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 września 2012 r.,
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko T. K. i in. ,
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 marca 2014 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 6 sierpnia 2013 r.,
1) oddala zażalenie,
2) przyznaje adwokatowi A. G. od Skarbu
Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 5 400
(pięć tysięcy czterysta) złotych powiększoną o należny
podatek od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa prawnego udzielonego skarżącemu z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 28 września 2012 r. w sprawie oddalił
apelację J. K. od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 28 czerwca 2011 r.,
oddalającego jego powództwo przeciwko T. K., W. G., Z. G. oraz Agencji
Nieruchomości Rolnych o zapłatę.
W skardze o wznowienie tego postępowania opartej na treści art.
403 § 2 k.p.c., J. K. powołał się na nowy dowód w postaci
postanowienia Sądu Okręgowego w O. z dnia 12 lutego 2002 r., uchylającego
nakaz zapłaty i umarzającego postępowanie w sprawie
z powództwa poprzednika prawnego pozwanej Agencji przeciwko skarżącemu
oraz W. S., A. S., M. C. i M. C., które to postanowienie otrzymał w dniu 14
września 2012 r.
Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2013 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę J. K. na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
W uzasadnieniu wskazał między innymi, że analiza akt o sygnaturze I
C …/02 prowadzi do wniosku, iż postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 12 lutego 2002 r. zostało skarżącemu doręczone w dniu
18 września 2012 r., a zatem zanim zapadł wyrok Sądu Apelacyjnego
kończący postępowanie objęte skargą o wznowienie
postępowania. Orzeczenie to zostało wydane po zamknięciu rozprawy
apelacyjnej w dniu 28 września 2012 r., podczas której skarżący mógł przedst
awić postanowienie z dnia 12 lutego 2002 r., którym - co potwierdza
w skardze - dysponował już w tej dacie. Skarżący nie powoływał
się na jakiekolwiek okoliczności, które uniemożliwiałyby mu posłużenie
się wskazywanym dowodem w toczącym się jeszcze
procesie. Ponadto zdaniem Sądu Apelacyjnego budzi wątpliwości,
czy wydanie postanowienia na które powołuje się skarżący
miało jakikolwiek wpływ na wynik procesu
skoro przyczyną oddalenia powództwa oraz apelacji skarżącego w sprawie
V ACa …/12 było niewykazanie, że doszło do naruszenia dóbr
osobistych powoda w sposób powodujący szkodę niemajątkową.
3
W zażaleniu na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 8 kwietnia 2013 r.
skarżący zakwestionował zasadność odrzucenia skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.
Skarżący jako podstawę wznowienia wskazał jego zdaniem nowe okoliczności
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mógł skorzystać
w poprzednim postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c.). Za nowy dowód skarżący uznał
wydane dnia 12 lutego 2002 r. postanowienie Sądu Okręgowego w G. (sygn. akt I
C …/02), które zostało doręczone jego pełnomocnikowi, ale z nieznanych przyczyn nie
zostało przedstawione jako dowód w sprawie V ACa …/12 przed zamknięciem
rozprawy w dniu 28 września 2012 r. Zdaniem skarżącego nie był on należycie
reprezentowany.
Wbrew tym twierdzeniom, a zgodnie z tym co ustalił Sąd Apelacyjny, trzeba
uwzględnić, że wymienione postanowienie zostało doręczone skarżącemu dnia
18 września 2002 r.
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., możliwość wznowienia postępowania w razie
późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które
mogły mieć wpływ na wynik sprawy obejmuje tylko takie dowody lub okoliczności,
które nie tylko, że istniały już w czasie poprzedniego postępowania lecz były stronie
wówczas nieznane i niemożliwe przez nią do wykorzystania, tj. strona o nich nie
wiedziała i wiedzieć nie mogła, natomiast nie zalicza się do nowości tych dowodów
i okoliczności, które nie zostały przez stronę powołane na skutek opieszałości,
zaniedbania, zapomnienia, czy błędnej oceny potrzeby ich powołania (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2012 r., IV CZ 11/12, niepubl.,
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2010 r., III CZ 18/10, niepubl.,
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2012 r., III CZ 38/12, niepubl.).
Istotne jest zatem to, czy strona mogła rzeczywiście i realnie zapoznać
się ze środkami dowodowymi i mogła je wykorzystać w dotychczasowym
postępowaniu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2008 r.,
V CZ 46/08, niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2012 r.,
III CSK 254/11, niepubl.).
4
W ustalonych okolicznościach nie budzi wątpliwości, że skarżący mógł
zapoznać się z treścią postanowienia z dnia 12 lutego 2002 r. i skorzystać z tego
środka dowodowego przed zakończeniem postępowania, o którego wznowienie wnosi.
Wobec tego, Sąd Apelacyjny oceniając wniesioną skargę prawidłowo uznał,
że przyczyny, na które powołuje się skarżący, nie wypełniają ustawowej podstawy
wznowienia określonej w art. 403 § 2 k.p.c.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie skarżącego, a o kosztach nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu rozstrzygnął zgodnie z § 15 i 16
w związku z § 13 ust. 2 pkt 2, § 6 pkt 7 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (jedn. tekst: Dz.U.2013.461).
jw

IV CZ 6/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia