Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 16-04-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO del. Robert Kuczyński

Ławnicy: A. R., L. B.

Protokolant:Anna Barska

po rozpoznaniu w dniu 16-04-2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa I. S.

przeciwko (...) SA w W.

- o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powoda I. S. do pracy u strony pozwanej (...) SA w W. na dotychczasowych warunkach płacy i pracy;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2820 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym 60 zł z tytułu zastępstwa procesowego i 2760 zł opłaty od pozwu.

sygn. akt XP 790/12

UZASADNIENIE

Powód I. S. pozwem skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. wniósł o przywrócenie do pracy oraz zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz kosztów procesu wg. norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, iż u strony pozwanej zatrudniony był na stanowisku starszego specjalisty ds. utrzymania infrastruktury sieci w dziale utrzymania sieci 1 – W..

Dodał, iż w dniu 05 lipca 2012 r. otrzymał od strony pozwanej, na piśmie, informacje o zamiarze rozwiązania z nim umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia z powodu likwidacji jego stanowiska pracy w związku optymalizacją działań związanych z obsługą zobowiązań i rozliczeń Partnerów Technicznych pozwanej Spółki.

Powód podał, iż w piśmie z dnia 10 lipca 2012 r. przedstawił swoje stanowisko stronie pozwanej podnosząc niezasadność likwidacji jego stanowiska pracy, a co za tym idzie samego rozwiązania stosunku pracy.

Wskazał nadto, iż w dniu 24 lipca 2012 r. zostało mu doręczone oświadczenie strony pozwanej o rozwiązaniu łączącego strony stosunku pracy za 3 miesięcznym okresem wypowiedzenia, w którym jako przyczynę rozwiązania z powodem umowy o pracę strona pozwana wskazała tę samą okoliczność co w piśmie informującym powoda o zamiarze rozwiązania z nim umowy o pracę.

Powód podniósł, iż wbrew temu co przedstawia strona pozwana, jego stanowisko nie uległo likwidacji. Wskazał przy tym, iż na dotychczasowym stanowisku pracowniczym powoda jest planowana tylko zmiana osobowa .

Dodał, iż likwidacji uległo stanowisko o innym zakresie obowiązków, niż powoda, które zajmuje inny pracownik strony pozwanej. Likwidacja stanowiska pracy w zakładzie pracy strony pozwanej, dotyczy bowiem, jak wskazał powód, zakresu jaki został przedstawiony przez Dyrektora Operacyjnego Utrzymania Sieci i Usług już od dnia 14 lutego 2012 r., bo od tej daty podejmowane są przez pozwanego pracodawcę czynności faktycznie zmierzające do likwidacji stanowiska związanego z obsługą zleceń. Podkreślił przy tym, iż jego stanowisko pracy nie ma nic wspólnego z tak określonym zakresem pracy, bowiem powód zajmuje się bezpośrednim nadzorem nad utrzymaniem sieci w terenie, a co do tych stanowisk nie jest planowana ich likwidacja.

Powód podkreślił, iż na chwilę obecną na stanowisku specjalisty ds. utrzymania infrastruktury sieci pracują, tak jak dotychczas trzy osoby, a nie

dwie, jak należałoby wywnioskować z twierdzeń strony pozwanej.

Strona pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

W odpowiedzi na pozew wskazała, iż dokonane wobec powoda, w dniu 24 lipca 2012 r. wypowiedzenie było zasadne i nastąpiło z zachowaniem przepisów dotyczących wypowiadania umów o pracę.

Podkreśliła przy tym, iż przyczyny wypowiedzenia wskazane w doręczonym powodowi oświadczeniu pozwanego pracodawcy o rozwiązaniu za wypowiedzeniem łączącego strony stosunku pracy były konkretne i rzeczywiste.

Strona pozwana wskazała, iż stosując obowiązujące na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy zasady, poinformowała powoda o zamiarze wypowiedzenia warunków pracy i płacy, a po wniesieniu przez niego zastrzeżeń rozważyła podniesione argumenty i podtrzymała swoje stanowisko.

Podała, iż przyczyną rozwiązania z powodem umowy o prace za wypowiedzeniem była ,, likwidacja ( jego ) stanowiska pracy w związku z optymalizacją działań związanych z obsługa zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów Technicznych (...) ”.

Wskazała nadto, iż podjęte przez nią działania polegały na skupieniu odpowiedzialności za pełen zakres rozliczeń finansowych oraz automatyzacji rozliczeń, a przez to zwiększenie efektywności realizowanych zadań, która zakładała, że docelowo każdy pracownik będzie w stanie obsłużyć dedykowane powiaty w zakresie współpracy z Partnerem Technicznym.

Jak podniosła strona pozwana, iż pracownicy byli informowani o powstałej uzasadnionej konieczności ograniczenia etatów i centralizacji czynności i obowiązków w Dziale Utrzymania Sieci we W.. Zorganizowane zostało również spotkanie w tym dziale, na którym jego kierownik przedstawił pracownikom zasady optymalizacji oraz załączenia programu odejść dobrowolnych.

Strona pozwana wskazała, iż kierownik działu powoda ,, przedstawił też kryteria na podstawie których powód został wytypowany do optymalizacji zatrudnienia, co uzasadnia zmiana obszaru w zakresie gospodarza sieci – planowane stworzenie nowego obszaru poprzez połączenie powiatu (...), (...), (...) i (...) w jeden obszar nadzoru nad siecią pozwanej i współpracy z Partnerem Technicznym.

Podkreśliła przy tym, iż podczas dokonywania wyboru osoby do zwolnienia kierowała się analizą porównawczą stanowisk pracy w zakresie zarówno kompetencji, jak i poziomu i jakości realizowanych zadań.

Zaprzeczyła nadto twierdzeniom pozwu, co do pozorności podejmowanych działań i powierzeniu, czy też zamierzonemu powierzeniu realizowanych wcześniej przez powoda zadań innej osobie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód zatrudniony był u strony pozwanej od dnia 22 czerwca 1992 r., początkowo na podstawie umowy o pracę na czas określony z dnia 16 czerwca 1992 r., a następnie od dnia 23 września 1992 r. w pełnym wymiarze czasu pracy.

W okresie zatrudnienia u strony pozwanej powód świadczył pracę na stanowisku instruktora, inżyniera eksploatacji, kierownika wieloosobowego stanowiska pracy, kierownika oddziału, specjalisty, specjalisty ds. współpracy z partnerami zewnętrznymi, starszego specjalisty ds. współpracy z partnerami zewnętrznymi, a ostatnio, tj. od dnia 01 maja 2010 r. starszego specjalisty ds. utrzymania infrastruktury sieci w Dziale Utrzymania Sieci 1 – W.w Wydziale Utrzymania Sieci.

Do obowiązków powoda na stanowisku Starszego Specjalisty ds. Utrzymania Infrastruktury Sieci należała:

- współpraca z Partnerami Zewnętrznymi (...);

- nadzór nad realizacją procesu usuwania uszkodzeń i dostarczania usług;

- kwalifikacja elementów sieci do zadań prewencyjnych;

- odbiór i nadzór prac;

- nadzór nad utrzymaniem sieci;

- zapewnienie rozwoju kompetencji Partnerów Zewnętrznych;

- zapewnienie realizacji skarg i reklamacji;

- rozliczanie umów z Partnerami Zewnętrznymi;

- sporządzanie sprawozdań i analiz;

- obsługa umów i dokumentacji;

- wykonywanie innych poleceń przełożonego pozostających w związku z

zajmowanym stanowiskiem.

Dowód: akta osobowe powoda, w tym:

- umowa o pracę na czas określony z dnia 16 czerwca

1992 r.,

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 23 września 1992 r.,

- świadectwo pracy powoda z dnia 31 października 2012 r.,

- porozumienie w sprawie zmiany warunków umowy o

pracę z dnia 30 kwietnia 2010 r.

W Dziale Utrzymania Sieci 1 – W., w którym pracował powód zatrudnionych było 13 osób, z czego 7 zajmowało stanowiska związane z gospodarowaniem sieci, tzw. koordynatorów ( specjalistów ds. utrzymania infrastruktury sieci ).

Dowód: zeznania świadka W. K. /k.140 verte/,

przesłuchanie powoda /k.143/.

Powód wykonywał swoje obowiązki w powiatach (...), (...) oraz części powiatu (...) ziemskiego przylegającej do powiatu (...) i (...).

Dowód: zeznania świadka W. K. /k.140 verte/.

Powód był pracownikiem wysoko ocenianym, który samodzielnie w pełni realizował zadania na powierzonym mu stanowisku, a czasami nawet wyprzedzał oczekiwania przełożonych.

Dowód: arkusz oceny powoda za okres: IV kwartał 2010 r. /k.84-90/,

zeznania świadka W. K. /k..140 verte/.

W dniu 14 lutego 2012 r. odbyło się spotkanie pracowników strony pozwanej, w tym powoda, z Dyrektorem Operacyjnego Utrzymania Sieci i Usług, dotyczące procesu optymalizacji zatrudnienia pracowników pozwanej Spółki w 2012 r. Na spotkaniu tym dyrektor strony pozwanej wyraźnie wskazał, iż w dziale powoda zlikwidowane mają być stanowiska związane z obsługą zleceń oraz ze sprawozdawczością i raportowaniem z systemu (...).

Dyrektor strony pozwanej nie wskazał wówczas jakie dokładnie stanowiska będą zlikwidowane i jakie osoby będą w związku z tym zwolnione, jednakże wskazany przez niego zakres czynności odpowiadał stanowisku W. P., który sukcesywnie od 2010 r. miał co raz to mniej obowiązków.

Na spotkaniu tym nie wskazano jakoby planowane były likwidacje jakiegokolwiek stanowiska koordynatora ( starszego specjalisty ds. utrzymania sieci ).

Dowód: zeznania świadka W. M. /k.112 verte/,

zeznania powoda /k.143/.

Strona pozwana nie opracowała pisemnie żadnych czytelnych i obiektywnych kryteriów wyboru pracowników do zwolnienia w ramach optymalizacji zatrudnienia pracowników pozwanej Spółki.

Dowód: zeznania świadka H. O. /k.142/,

zeznania powoda /k.143/.

Dyrektor Technicznej Obsługi Klienta w wykonaniu Decyzji nr 10 Prezesa Zarządu pozwanej Spółki z dnia 20 lutego 2012 r. w sprawie zasad i trybu reklamowania pracowników (...) S.A.od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji w czasie wojny wytypował m.in. powoda do reklamowania na wniosek, o czym powód został poinformowany za pomocą poczty elektronicznej w dniu 23 marca 2012 r.

Dowód: wydruk wiadomości e- mail przesłanej powodowi przez stronę pozwaną w dniu 23 marca 2012 r. /k.129/.

Na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r. przełożony powoda kierownik W. K. wezwał do siebie podległych mu pracowników R. C., W. M., W. P. i powoda celem poinformowania ich, iż likwidacji ulegnie jedno ze stanowisk koordynatora ( starszego specjalisty ds. utrzymania sieci ).

W pierwszej kolejności kierownik W. K. wskazał, iż nie może rozwiązać umowy o pracę z W. P., bowiem jego żona jest bezrobotna i pozostaje on jedynym żywicielem rodziny.

Następnie W. K. bezskutecznie próbował zachęcić do dobrowolnego odejścia z pracy R. C., znajdującego się w przedemerytalnym okresie ochronnym.

Po uzyskaniu stanowczej odmowy od R. C., W. K. wskazał, iż to powód powinien ,, dobrowolnie ” zrezygnować z pracy u strony pozwanej, z uwagi na fakt, iż w przeciwieństwie do W. P. nie jest jedynym żywicielem rodziny.

Powód w odpowiedzi na taką argumentację przełożonego zapytał na jakiej podstawie stwierdził, on iż sytuacja osobista powoda jest lepsza niż pozostałych pracowników działu w którym świadczył pracę. Pytanie to pozostało jednak bez odpowiedzi, podobnie jak pytanie dlaczego nie zostały zwolnione osoby ze stanowisk, które wcześniej wskazywał dyrektor tj. stanowiska ds. obsługi zleceń i stanowiska ds. raportowania i rozliczania z systemu (...).

Dowód: zeznania świadka R. C. /k.112/,

zeznania świadka W. M. /k.112-113/,. zeznania powoda /k.142 verte/.

Do końca marca 2012 r. przełożony powoda W. K. dzwonił do niego jeszcze dwukrotnie za każdym razem pytając jedynie o jego decyzję w sprawie dobrowolnego odejścia.

Dowód: przesłuchanie powoda /k.142 verte/.

Pismem doręczonym powodowi w dniu 05 lipca 2012 r. strona pozwana poinformowała go o zamiarze rozwiązania z nim umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

W piśmie tym strona pozwana wskazała, iż przyczyną takiej decyzji jest ,, likwidacja stanowiska pracy w związku z optymalizacją działań związanych z obsługą zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów Technicznych (...) ”.

Powód w odpowiedzi na ww. pismo strony pozwanej o zamiarze rozwiązania z nim za wypowiedzeniem umowy o pracę, pismem z dnia 10 lipca 2012 r. zgłosił swoje umotywowane zastrzeżenia.

W odpowiedzi na ww. pismo powoda strona pozwana pismem datowanym na dzień 12 lipca 2012 r., a doręczonym powodowi w dniu 24 lipca 2012 r. wraz z oświadczeniem o rozwiązaniu z nim umowy o pracę za wypowiedzeniem, poinformowała go, iż podtrzymuje decyzję dotyczącą wypowiedzenia łączącego strony stosunku pracy.

Wskazała jednocześnie, iż powodem likwidacji stanowiska pracy powoda jest ,, optymalizacja działań związanych z obsługą zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów technicznych (...)polegająca na skupieniu odpowiedzialności za pełen zakres rozliczeń finansowych oraz automatyzacji rozliczeń Partnerów Technicznych w ramach jednej komórki w Operacyjnym Utrzymaniu Sieci i Usług we W.”.

Dodała, iż ,, celem wspomnianego projektu optymalizacyjnego w komórce Działu Utrzymania Sieci i Usług we W.jest centralizacja obsługi zobowiązań finansowych i rozliczeń a przez to zwiększenie efektywności realizowanych zadań, która zakłada, że docelowo każdy pracownik będzie w stanie obsłużyć dedykowane powiaty w zakresie współpracy z PT. W zaistniałej sytuacji występuje uzasadniona konieczność ograniczenia etatów i centralizacja czynności i obowiązków ”.

W piśmie tym strona pozwana wskazała, iż kierownik działu powoda na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r. przedstawił mu rzekomo kryteria na podstawie których powód został wytypowany do zwolnienia, czyli ,, zmiany obszaru w zakresie gospodarza sieci – planowane stworzenie nowego obszaru poprzez połączenie powiatu (...), (...), (...)i (...)w jeden obszar nadzoru nad siecią (...)i współpracy z PT ”.

Przed dniem 24 lipca 2012 r. strona pozwana nie informowała powoda o planowanym stworzeniu nowego obszaru poprzez połączenie stref (...), (...), (...) i (...) w jeden obszar nadzoru.

Pozwany pracodawca również nie przedstawił w tymże piśmie żadnych kryteriów wyboru właśnie osoby powoda do zwolnienia spośród pracowników komórki w której pracował.

Dowód: w aktach osobowych powoda, w tym:

- pismo strony pozwanej do powoda z dnia 05 lipca 2012 r., - pismo powoda do strony pozwanej z dnia 10 lipca 2012 r.,

- pismo strony pozwanej do powoda z dnia 12 lipca 2012 r.

- zeznania powoda /k.142 verte/.

Oświadczeniem datowanym na dzień 23 lipca 2012 r., a doręczonym powodowi dzień później, tj. 24 lipca 2012 r. strona pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem 3 – miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Strona pozwana wskazała w ww. oświadczeniu, iż przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracę jest ,, likwidacja stanowiska pracy w związku z optymalizacją działań związanych z obsługą zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów Technicznych (...)”.

W trakcie wręczania powodowi oświadczenia o rozwiązaniu łączącego strony stosunku pracy za wypowiedzeniem pozwany pracodawca również nie przedstawił żadnych kryteriów wyboru właśnie jego osoby do zwolnienia .

Dowód: oświadczenie strony pozwanej z dnia 24 lipca 2012 r. – w aktach osobowych powoda,

- przesłuchanie powoda /k.143/.

Po rozwiązaniu łączącego strony stosunku pracy strona pozwana, w związku z przeorganizowaniem się struktur jej partnera technicznego, który na 2-3 miesiące przed zwolnieniem powoda połączył strefę (...) z terenem Ś., dokonała analogicznego połączenia tych stref przekazując tak powstałą strefę W. J., który wcześniej obsługiwał teren Ś. Ś. i W. oraz część powiatu (...) ziemskiego z gminą K..

Przekazując W. J. nowo utworzoną strefę strona pozwana z dniem 01 listopada 2012 r. przekazała jego obowiązki związane z powiatem (...) W. P..

Po zwolnieniu powoda na terenie dawnego woj. (...) i (...) w dalszym ciągu faktycznie pracowało 7 koordynatorów, bowiem do grupy tej dołączył W. P..

Obowiązki W. P. związane bezpośrednio z obiegiem dokumentów, tj. m.in. z obsługą dokumentów papierowych, zakończeniem protokołów abonenckich, wygaszaniem obsługi tych zakończeń w systemie (...), obsługą reklamacji papierowych związanych ze skargami klientów na niezasadne rachunki, archiwizowaniem zleceń papierowych związanych z dostarczaniem usług ulegają sukcesywnemu wygaszaniu na skutek zmiany procedury w zakresie obiegu dokumentów, która została przez stronę pozwaną wprowadzona w listopadzie 2012 r.

W. P. w dalszym ciągu zajmuje się powiatem (...) wykonując na tym terenie czynności koordynatora, mimo, iż po stronie tzw. gospodarza jako odpowiedzialny w książce obiektu budowlanego wskazany był W. J..

Dowód: zeznania świadka R. C. /k.111 verte/,

zeznania świadka W. M. /k.112 verte/.

zeznania świadka W. K. /k.140 verte, 141 verte/,

zeznania świadka H. O. /k.142/.

Powód jest kawalerem. Obecnie jest osobą bezrobotną z prawem do zasiłku.

Mieszka razem z rodzicami w wieku 76 i 72 lata. Ojciec powoda otrzymuje emeryturę w wysokości 2041,40 zł miesięcznie, zaś jego matka w wysokości 691,25 zł miesięcznie

Dowód: potwierdzenia wypłaty emerytur rodziców powoda /k.27/,

przesłuchanie powoda /k.143/.

Średnie, jednomiesięczne wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 5 086, 57 zł brutto.

Dowód: zaświadczenie strony pozwanej z dnia 08 listopada 2012 r. o wysokości wynagrodzenia powoda /k.53/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było uzasadnione i jako takie podlegało uwzględnieniu w

całości.

Materialnoprawną podstawą roszczenia powoda był przepis art. 45 § 1

k.p.

Zgodnie z przepisem art. 30 § 4 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o lub rozwiązanie umowy. Z uwagi na cel tej regulacji, tj. umożliwienie pracownikowi obrony przed zwolnieniem, istotnym jest żeby już z samego oświadczenia pracodawcy w sposób nie budzący wątpliwości wynikało co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi i usprawiedliwiającego rozwiązanie z nim stosunku pracy.

Przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę musi być rzeczywista i musi istnieć w chwili dokonania wypowiedzenia. Nie musi jednak mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości, skoro wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04 grudnia 1997 r., Sygn. akt I PKN 419/97 ). Nie oznacza to jednak przyzwolenia na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiedzenie umowy o pracę ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 grudnia 2001 r., Sygn. akt I PKN 715/00 ).

Należy przy tym podkreślić, iż wskazanie w pisemnym oświadczeniu pracodawcy przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę przesądza o tym, że spór przed sądem pracy toczy się tylko w granicach przyczyny podanej w pisemnym oświadczeniu pracodawcy. Tym samym pozbawiony on jest możliwości powoływania się w toku postępowania na inne przyczyny, które również mogłyby uzasadniać wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02 grudnia 2009 r., Sygn. akt I PK 122/09 ).

W przedmiotowej sprawie oświadczeniem doręczonym powodowi w dniu 24 lipca 2012 r. strona pozwana rozwiązała łączący strony stosunek pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując ,, likwidację stanowiska pracy w związku z optymalizacją działań związanych z optymalizacją działań związanych z obsługą zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów Technicznych (...)” czyli przyczynę nie dotyczącą powoda w myśl art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami umów o pracę z przyczyn nie dotyczących pracowników.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z ugruntowaną praktyką orzeczniczą zmniejszenie stanu zatrudnienia w zakładzie pracy stanowi samo w sobie uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 1997 r., Sygn. akt I PKN 176/97 ).

Istotnym jest jednak, iż zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 27 listopada 2011 r . ( Sygn. akt I PKN 401/97) kontroli Sądu Pracy nie podlega ocena zasadności przyjętej przez pracodawcę decyzji o zmianie struktury organizacyjnej zakładu w celu racjonalizacji i ograniczenia zatrudnienia pracowników, lecz tylko ocena zasadności i słuszności przyjętych kryteriów doboru pracowników na stanowiska pracy i kwalifikowania pracowników do zwolnienia.

Prawidłowość doboru pracowników do zwolnienia podlega kontroli sądu zarówno przy zwolnieniach grupowych jak i indywidualnych. To pracodawca ma bowiem obowiązek określić obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników i wyników ich pracy, którymi będzie się kierował przy doborze pracowników zakwalifikowanych do zwolnienia z pracy ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 1997 r., Sygn. akt I PKN 401/97).

W przedmiotowej sprawie należało zbadać, czy wskazana przez stronę pozwaną przyczyna rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem była przyczyną rzeczywistą i dostatecznie skonkretyzowaną oraz czy pozwany pracodawca opracował obiektywne kryteria wyboru pracownika do zwolnienia i czy kryteria te zostały powodowi przedstawione i prawidłowo zastosowane.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów jako, że żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich wiarygodności i autentyczności.

Przede wszystkim Sąd dał jednak wiarę konkretnym, logicznym i spójnym ze sobą wewnętrznie i zewnętrznie zeznaniom świadków R. C. /k.111 verte -112/, W. M. /k.112-113/ oraz samego powoda /k.142 verte – 143 verte/.

Zeznaniom świadków W. K. /k.140 verte – 142/ oraz świadka H. O. /k.142/ Sąd dał natomiast wiarę w ograniczonym zakresie, tj. jedynie w takim w jakim zeznania te nie pozostawały w sprzeczności z pozostałym w/w materiałem zebranym w sprawie dowodowym, któremu Sąd dał wiarę nie znajdując podstaw do innej ich oceny.

W ocenie Sądu, z całości materiału dowodowego zebranego w sprawie jednoznacznie wynika, iż strona pozwana nie opracowała żadnych czytelnych dla pracowników i obiektywnych kryteriów wyboru pracowników do zwolnienia.

Jak wynika z konkretnych i spójnych ze sobą, a przez to wiarygodnych zeznań świadka W. M. /k.112 verte/oraz powoda /k.143/, w dniu 14 lutego 2012 r. odbyło się spotkanie pracowników strony pozwanej, w tym powoda, z Dyrektorem Operacyjnego Utrzymania Sieci i Usług, dotyczące procesu optymalizacji zatrudnienia pracowników pozwanej Spółki w 2012 r. Na spotkaniu tym dyrektor strony pozwanej wyraźnie wskazał, iż w dziale powoda zlikwidowane mają być stanowiska związane z obsługą zleceń oraz ze sprawozdawczością i raportowaniem z systemu (...). Takiego stanowiska powód nie zajmował.

Dyrektor strony pozwanej nie wskazał wówczas jakie dokładnie stanowiska będą zlikwidowane i jakie osoby będą w związku z tym zwolnione, jednakże wskazany przez niego zakres czynności odpowiadał stanowisku W. P., który sukcesywnie od 2010 r. miał co raz to mniej obowiązków.

Na spotkaniu tym nie wskazano jakoby planowane były likwidacje jakiegokolwiek stanowiska koordynatora ( starszego specjalisty ds. utrzymania sieci ).

Tymczasem, jak wynika z zeznań świadków R. C. /k.112/, W. M. /k.112-113/,. oraz powoda /k.142 verte/na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r. bezpośredni przełożony powoda kierownik W. K. wezwał do siebie podległych mu pracowników R. C., W. M., W. P. i powoda informując ich w pierwszej kolejności, iż likwidacji ulegnie jedno ze stanowisk starszego specjalisty ds. utrzymania sieci, przy czym pozwany pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę z W. P., bowiem jego żona jest bezrobotna i pozostaje on jedynym żywicielem rodziny.

Na spotkaniu tym W. K. bezskutecznie próbował zachęcić do dobrowolnego odejścia z pracy R. C., znajdującego się w przedemerytalnym okresie ochronnym. Po uzyskaniu jego stanowczej odmowy W. K. zwrócił się do powoda i wskazał, iż to powód powinien ,, dobrowolnie ” zrezygnować z pracy u strony pozwanej, z uwagi na fakt, iż w przeciwieństwie do W. P. nie jest jedynym żywicielem rodziny.

Powód w odpowiedzi na taką argumentację przełożonego zapytał na jakiej podstawie stwierdził, on iż sytuacja osobista powoda jest lepsza niż pozostałych pracowników działu w którym świadczył pracę. Pytanie to pozostało jednak bez odpowiedzi, podobnie jak pytanie dlaczego nie zostały zwolnione osoby ze stanowisk, które wcześniej wskazywał dyrektor tj. stanowiska ds. obsługi zleceń i stanowiska ds. raportowania i rozliczania z systemu (...).

W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę przedstawiony przebieg wydarzeń wskazane przez W. K. na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r. kryterium wyboru powoda do zwolnienia nie nosi znamion kryterium obiektywnego, tym bardziej, iż przełożony powoda w żaden sposób nie wyjaśnił dlaczego sytuację osobistą powoda, który jako kawaler mieszka razem z będącymi już w podeszłym wieku rodzicami, uważa za lepszą niż sytuację W. P..

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należało uznać, iż nie polega na prawdzie twierdzenie strony pozwanej jakoby informowała koordynatorów, w tym powoda, o planie połączenia strefy (...) z terenem Ś..

Strona pozwana, na której zgodnie z przepisem art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p. ciążył ciężar dowodu w tym zakresie w żadnej mierze nie wykazała w toku procesu jakoby o swoich zamiarach poinformowała koordynatorów, przeciwnie z zeznań powoda oraz z pisma strony pozwanej datowanego na dzień 12 lipca 2012 r., opatrzonego jego adnotacją wynika, iż powód o planach tych dowiedział się dopiero w dniu 24 lipca 2012 r. kiedy to odebrał ww. pismo. W treści tego pisma strona pozwana wskazała. iż kierownik działu powoda na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r. przedstawił mu rzekomo kryteria na podstawie których powód został wytypowany do zwolnienia, czyli ,, zmiany obszaru w zakresie gospodarza sieci – planowane stworzenie nowego obszaru poprzez połączenie powiatu (...), (...), (...)i (...)w jeden obszar nadzoru nad siecią (...) i współpracy z PT ”.

Należy wskazać, iż choć pismo to zawierało stwierdzenia oczywiście

nieprawdziwe, bowiem kierownik działu powoda w dniu 19 marca 2012 r. nie przedstawił żadnych obiektywnych kryteriów wyboru powoda do zwolnienia, to powód mógł się z tego pisma domyślić, iż pozwany pracodawca planuje zmianę obszaru w zakresie gospodarza sieci.

Powód miał prawo uzyskać taką informację tym bardziej, iż szereg okoliczności wskazywało raczej na likwidację stanowiska pracy W. P..

Należy przy tym podkreślić, iż wbrew twierdzeniom strony pozwanej, nawet gdyby hipotetycznie jedynie przyjąć, iż na spotkaniu w dniu 19 marca 2012 r., przełożony powoda W. K. rzeczywiście poinformował go o planowanym połączeniu stref to sam fakt ich połączenia, w ocenie Sądu nie stanowi jeszcze obiektywnego kryterium, gdyż nie tłumaczy dlaczego to zwolniony został powód, a nie W. J. czy inny pracownik na stanowisku koordynatora. Sam W. K. zeznał w toku procesu /k.141/: ,, Mogłem tak zrobić, że zwolniony byłby J., a jego teren przejąłby powód, ale w mojej ocenie J. miał większe kompetencje”.

Jeżeli zatem strona pozwana mogła zlikwidować stanowisko W. J. to powinna był wskazać powodowi na podstawie obiektywnych kryteriów dlaczego to akurat on został wybrany do zwolnienia i dlaczego to W. J. dołączono teren powoda a nie odwrotnie, tym bardziej, iż jak zeznał sam W. K. /k.141/ powód był dobrym pracownikiem, który w pełni realizował zadania na swoim stanowisku, czasami nawet wyprzedzając oczekiwania przełożonych.

Strona pozwana na której spoczywał ciężar dowodu w sprawie nie wykazała w toku procesu, iż przedstawiła powodowi czytelne i obiektywne kryteria wyboru jego osoby do zwolnienia. Jak bezspornie wynikało z materiału dowodowego nawet takich kryteriów nie opracowała.

W tym miejscu należy wskazać, iż postępowanie cywilne, a takim jest postępowanie przed Sądem Pracy, ma kontradyktoryjny charakter, czego wyrazem jest dyspozycja art. 232 k.p.c., określająca obowiązek stron do wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, co z kolei jest potwierdzeniem reguły z art. 6 k.c., wyznaczającej sposób rozłożenia ciężaru dowodu. Podkreślić należy, że reguły art. 6 k.c. i 232 k.p.c. nie określają jedynie zakresu obowiązku zgłaszania dowodów przez strony, ale rozumiane muszą być w ten sposób, że strona która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu co do tych okoliczności na niej spoczywał. Ponadto samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001r., sygn. akt I PKN 660/00, Wokanda 2002/7-8/44).

W datowanym na dzień 23 lipca 2012 r. oświadczeniu o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem strona pozwana wskazała jedynie iż przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracę jest ,, likwidacja stanowiska pracy w związku z optymalizacją działań związanych z obsługą zobowiązań finansowych i rozliczeń Partnerów Technicznych (...)”. Oświadczenie to nie wskazuje na żadne kryteria jakimi kierował się pozwany pracodawca wybierając do zwolnienia właśnie stanowisko i osobę powoda. W trakcie wręczania powodowi oświadczenia o rozwiązaniu łączącego strony stosunku pracy za wypowiedzeniem pozwany pracodawca, jak wynika z zeznań powoda /k.143/, również nie przedstawił żadnych kryteriów wyboru do zwolnienia właśnie powoda.

Zdaniem Sądu, jeśli pozwany pracodawca podejmował decyzje, że będzie stosował zwolnienia z przyczyn nie dotyczących pracowników powinien był bezwzględnie opracować ogólnozakładowe procedury tych zwolnień w szczególności zespół kryteriów od najważniejszego do mniej istotnych. Przerzucenie ciężaru i obowiązku „ wymyślania ” kryteriów na poszczególnych kierowników jednostek w których będą ograniczenia zatrudnienia stanowiło błąd i niebezpieczeństwo powstania nieczytelnych, subiektywnych zasad doboru do zwolnień, prowadzących do dezorientacji, niepewności i niejasności wśród pracowników. A takie działania pracodawcy nie zasługują na ochronę.

Wymaga przy tym podkreślenia, iż obowiązkiem pracodawcy jest nawiązanie w odniesieniu do wskazanej przyczyny wypowiedzenia do zastosowanego kryterium doboru pracownika do zwolnienia, aby pracownik po pierwsze wiedział dlaczego został wybrany do zwolnienia, a po drugie by miał możliwość obrony przed stawianymi mu zarzutami czy też prawidłowością zastosowanego kryterium ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 08 sierpnia 2006 r., sygn. akt I PK 50/06, dotychczas niepublikowany wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt I PK 86/08, LEX nr 497682 ).

Podobne stanowisko w sprawie o analogicznym stanie faktycznym zajął Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy podkreślając w uzasadnieniu do wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. ( sygn. akt VII Pa 34/13 ), iż w przypadku gdy zwolnieniu podlegają nie wszyscy pracownicy w danej grupie wybrany do zwolnienia pracownik ma prawo wiedzieć z pisma rozwiązującego umowę o pracę jakie konkretnie kryterium zastosowano w stosunku do niego.

Podkreślić przy tym należy, iż pracodawca co do zasady może określić takie kryteria doboru do zwolnienia, jakie uzna za celowe, pod warunkiem, że nie są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, są obiektywne i są stosowane w sposób konsekwentny i stosunku do wszystkich pracowników. Innymi słowy, jeżeli pracodawca zdecyduje się na wybór pracowników wedle zobiektywizowanego, usprawiedliwionego kryterium ( np. stażu pracy, kwalifikacji zawodowych, oceny pracy itp) i posługuje się tym właśnie kryterium ( czy też kryteriami ) wyznaczy konkretne osoby do zwolnienia, pracownik nie może na drodze sądowej kwestionować wypowiedzenia wskazując, iż powinny być wobec niego zastosowane innego rodzaju kryteria. Tylko wyjątkowo zastosowanie niewłaściwych kryteriów może stanowić przesłankę uznania wypowiedzenia za nieuzasadnione. Tak będzie np. w przypadku zastosowania kryteriów dyskryminujących ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07 kwietnia 2011 r., sygn. I PK 238/10, LEX nr 898415 ) albo też arbitralnych, subiektywnych i niezwiązanych z rzeczywistymi potrzebami pracodawcy.

W przedmiotowej sprawie właśnie tak się stało. Sąd uznał, że w zasadzie nie wiadomo jakimi kryteriami kierował się pozwany pracodawca zwalniając powoda, a jedyne kryterium jakie powodowi przedstawiono, a więc jego rzekoma dobra sytuacja rodzinna, w ocenie Sądu nie nosi jednak znamion kryterium obiektywnego. Pracodawca nie zadał sobie trudu miarodajnego sprawdzenia i porównania sytuacji osobistej pracowników. Jak wynikało z zeznań świadków którym Sąd dał wiarę kierownik oparł się raczej na swojej subiektywnej ocenie, że sytuacja powoda jest lepsza. Nie sprawdzał tego.

W pierwszej kolejności należy bowiem wskazać, iż kryterium sytuacji osobistej powoda, jeżeli już miało być zastosowane, to powinno mieć charakter jedynie pomocniczy, nie zaś stanowić główny powód wyboru jego osoby do zwolnienia.

Nadto należy zaznaczyć, iż strona pozwana nie wytłumaczyła powodowi, który jest osobą samotną, opiekującą się starszymi rodzicami, dlaczego jego sytuację uważa za sytuację lepszą od sytuacji W. P. czy W. J..

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał, iż nie sposób było uznać przyjętego przez przełożonego powoda tak wysoce cennego i subiektywnego kryterium, za kryterium obiektywne i wystarczające.

Brak opracowania jakichkolwiek kryteriów potwierdził zresztą w swoich zeznaniach świadek H. O., który w spornym okresie był kierownikiem wydziału utrzymania sieci, wskazując /k.142/ ,, Ustalenie dot. kryterium doboru do zwolnień było proste, chodziło o to, by po optymalizacji komórka mogła funkcjonować. Nie było takich kryteriów jak staż pracy, jakość pracy czy sytuacja osobista materialna. Kryterium doboru do zwolnień pozostawione zostało kierownikom, uważam, że mają największe predyspozycje do tego”.

Należy podkreślić, jeszcze raz, iż powód miał szczególne prawo uzyskać od strony pozwanej informację o zastosowanym wobec niego kryterium wyboru do zwolnienia w sytuacji gdy z uwagi na fakt, iż w dniu 14 lutego 2012 r. odbyło się spotkanie pracowników strony pozwanej, w tym powoda, z Dyrektorem Operacyjnego Utrzymania Sieci i Usług, dotyczące procesu optymalizacji zatrudnienia pracowników pozwanej Spółki w 2012 r., na którym dyrektor strony pozwanej wyraźnie wskazał, iż w dziale powoda zlikwidowane mają być stanowiska związane z obsługą zleceń oraz ze sprawozdawczością i raportowaniem z systemu (...).

Na spotkaniu tym nie wskazano jakoby planowane były likwidacje jakiegokolwiek stanowiska koordynatora ( starszego specjalisty ds. utrzymania sieci ).

Powód mógł spodziewać się, iż zwolniony zostanie właśnie W. P. bowiem jego obowiązki związane z obiegiem dokumentów ulegały stopniowemu wygaszaniu.

Nadto, należy wskazać, iż przekazując W. J. nowo utworzoną strefę strona pozwana przekazała jego obowiązki związane z powiatem (...) W. P..

Po zwolnieniu powoda na terenie dawnego woj. (...) i (...) w dalszym ciągu faktycznie pracowało 7 koordynatorów, bowiem do grupy tej dołączył W. P. z uwagi na wygaszanie jego dotychczasowych obowiązków.

W ocenie Sądu, choć nie ulega wątpliwości, iż po rozwiązaniu łączącego strony stosunku pracy strona pozwana, w związku z przeorganizowaniem się struktur jej partnera technicznego, który na 2-3 miesiące przed zwolnieniem powoda połączył strefę (...) z terenem Ś., dokonała analogicznego połączenia tych stref likwidując stanowisko powoda. Jednakże z uwagi na fakt, iż cześć obowiązków powierzono właśnie W. P., a przede wszystkim z uwagi na fakt, iż, jak wykazano powyżej, powodowi nie wskazano dlaczego strefy połączono tak, a nie inaczej i jego strefę przekazano W. J. a nie odwrotnie, powód miał prawo, aby pozwany pracodawca zwalniając wyjaśnił mu swoje dość nieczytelne posunięcia i wybory.

Reasumując, zdaniem Sadu, pomimo, iż strona pozwana rzeczywiście zlikwidowała jedno stanowisko pracy należało uznać, iż ze względu na brak wskazania w przedmiotowym wypowiedzeniu umowy o pracę oprócz podstawowej przyczyny, także zastosowanego kryterium doboru do zwolnienia. Co wyjaśniałoby dlaczego z grupy dotkniętej likwidacją jednego stanowiska do zwolnienia został wybrany właśnie powód, wypowiedzenie to zostało dokonane w sposób wadliwy w myśl art. 30 § 4, a zatem nieprawidłowo co czyniło uzasadnionym roszczenie powoda wywiedzione na podstawie art. 45 § 1 k.p.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 45 § 1 k.p. orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach w pkt II sentencji wyroku Sąd oparł na treści art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Reguła ta dotyczy także spraw rozpatrywanych przez sądy pracy. Jeżeli zatem pracodawca przegra sprawę pracowniczą, winien liczyć się z obowiązkiem zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu obejmujących koszty sądowe (o ile były poniesione) oraz koszty zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika.

W przedmiotowej sprawie kosztami poniesionymi przez powoda były koszty opłaty sądowej w kwocie 2760,00 zł oraz koszty wynagrodzenia reprezentującego go w sprawie profesjonalnego pełnomocnika, które zgodnie z § 12 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłaty za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm. ) wynosiły 60,00 zł.

A zatem orzeczono jak we wstępie.