Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Sanoku IV Wydział Pracy w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Elżbieta Domańska

Protokolant Anna Wójcik

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 r. w Sanoku

sprawy z powództwa Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...) im. ks. B. M. w B. KRS: (...),

przeciwko pozwanym G. F. PESEL: (...),

K. H. PESEL: (...),

A. H. PESEL: (...),

B. K. PESEL: (...),

A. D. PESEL: (...),

M. B. PESEL: (...),

H. B. (1) PESEL: (...),

B. C. (1) PESEL: (...),

H. B. (2) PESEL: (...),

M. A. PESEL: (...),

A. G. (1) PESEL: (...),

J. B. PESEL: (...),

K. B. PESEL: (...),

S. B. PESEL: (...),

W. G. (1) PESEL: (...),

S. E. PESEL: (...),

H. A. PESEL: (...),

M. W. PESEL: (...),

J. H. PESEL: (...),

S. N. PESEL: (...),

D. Ł. PESEL: (...),

J. C. : PESEL (...)

o zapłatę

I. o d d a l a powództwa;

II. z a s ą d z a od powoda Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...) im. ks. B. M. w B. na rzecz pozwanych:

1). K. H. kwotę 270 zł. (słownie: dwieście siedemdziesiąt złotych);

2). A. H. kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

3). B. K. kwotę 270 zł. (słownie: dwieście siedemdziesiąt złotych);

4). A. D. kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

5). H. B. (2) kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

6). A. G. (1) kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

7). K. B. kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

8). S. B. kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

9). W. G. (1) kwotę 900 zł. (słownie: dziewięćset złotych);

10.) M. W. kwotę 1 800 zł.(słownie: jeden tysiąc osiemset złotych);

11). J. H. kwotę 270 zł. (słownie: dwieście siedemdziesiąt złotych);

tytułem kosztów procesu.

III. o d s t ę p u j e od obciążania powoda nieuiszczonymi kosztami procesu w pozostałym zakresie.

Sygn. akt IV P – Pm 95/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Sanoku z dnia 30 marca 2017 r.

Powód Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...) im. ks. B. M. w B. wniósł pozwy przeciwko pozwanym G. F. w dniu 29 lutego 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 871 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, K. H. w dniu 29 lutego 2016 r. o zasądzenie kwoty 759 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, A. H. w dniu 2 marca 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 841 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 23 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, B. K. w dniu 29 lutego 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 355 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, A. D. w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 2 885 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, M. B. w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 429 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, H. B. (1) w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 160 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, B. C. (1) w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 399 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, H. B. (2) w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 2 117 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, M. A. w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 382 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, A. G. (1) w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 3 953 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, J. B. w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 455 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, K. B. w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 2 436 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, S. B. w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 906 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, W. G. (1) w dniu 16 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 2 636 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 4 maja 2016 r. do dnia zapłaty, S. E. w dniu 30 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 88 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 maja 2016 r. do dnia zapłaty, H. A. w dniu 30 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 308 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 maja 2016 r. do dnia zapłaty, M. W. w dniu 30 maja 2016 r. o zasądzenie kwoty 5 877 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 maja 2016 r. do dnia zapłaty, J. H. w dniu 22 czerwca 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 447 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty, S. N. w dniu 22 czerwca 2016 r. o zasądzenie kwoty 381 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty, D. Ł. w dniu 22 czerwca 2016 r. o zasądzenie kwoty 2 266 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty, J. C. w dniu 27 kwietnia 2016 r. o zasądzenie kwoty 1 876 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty wraz z kosztów procesu według norm przepisanych od każdego z nich.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. przeprowadził u powoda kontrolę w 2012 r. w wyniku, której wydał decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany G. F. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany K. H. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany A. H. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwana B. K. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwany A. D. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 3 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwana M. B. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwana H. B. (1) z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwany B. C. (2) z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 5 czerwca 2008 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany H. B. (2) z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwany M. A. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 5 czerwca 2008 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwana A. G. (1) z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 kwietnia 2008 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwana J. B. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 3 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwany K. B. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany S. B. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. stwierdzającą, że pozwany W. G. (2) z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 25 września 2014 r. stwierdzającą, że pozwany S. E. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2006 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 25 września 2014 r. stwierdzającą, że pozwana H. A. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 9 kwietnia 2007 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 24 września 2014 r. stwierdzającą, że pozwany M. W. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 1 kwietnia 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 13 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwany J. H. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 30 listopada 2008 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwany S. N. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 5 czerwca 2008 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. stwierdzającą, że pozwany D. Ł. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), decyzję nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. stwierdzającą, że pozwany J. C. z tytułu umów zlecenia zawartych z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., jako pracownik Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...), co zostało podtrzymane wyrokami Sądu Okręgowego w Krośnie i Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie. Pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (2), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (2), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł. i J. C. w okresie, o którym mowa w decyzji ZUS byli pracownikami powoda, jak również świadczyli usługi na rzecz powoda w oparciu o umowy zlecenia zawarte z (...) A. N.. W okresie tym powód nie opłacał składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Funduszu Pracy od przychodów uzyskanych przez pozwanych z tytułu zawartych przez nich umów zlecenia z (...) A. N.. Powyższy stan fatyczny jest bezsporny między stronami. Czynności te podjął dopiero po wydaniu decyzji ZUS i jej uprawomocnieniu się. Składki na ubezpieczenie społeczne powód, jako płatnik w całości sfinansował z własnego majątku, mimo, iż ich część winna być potrącona ze środków ubezpieczonych tj. pozwanych, a to zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585 z późn. zm.). Ta część składek, która winna być potrąconą z dochodów pozwanych (pracowników) stanowi przedmiot roszczenia powoda (pracodawcy), z którym to jako płatnik składek wystąpił przeciwko pozwanym – pracownikom. Zdaniem powoda, podstawą jego roszczenia są przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia – art. 405 i następne k.c. w związku z art. 300 k.p., gdyż po stronie powoda powstał stan zubożenia, nastąpiło efektywne pomniejszenie jego majątku o kwotę 1 871 zł. w przypadku pozwanego G. F., o kwotę 759 zł. w przypadku pozwanego K. H., o kwotę 1 841 zł. w przypadku pozwanego A. H., o kwotę 1 355 zł. w przypadku pozwanej B. K., o kwotę 2 885 zł. w przypadku pozwanego A. D., o kwotę 1 429 zł. w przypadku pozwanej M. B., o kwotę 1 160 zł. w przypadku pozwanej H. B. (1), o kwotę 399 zł. w przypadku pozwanego B. C. (1), o kwotę 2 117 zł. w przypadku pozwanego H. B. (2), o kwotę 382 zł. w przypadku pozwanego M. A., o kwotę 3 953 zł. w przypadku pozwanej A. G. (1), o kwotę 1 455 zł. w przypadku pozwanej J. B., o kwotę 2 436 zł. w przypadku pozwanego K. B., o kwotę 1 906 zł. w przypadku pozwanego S. B., o kwotę 2 636 zł. w przypadku pozwanego W. G. (1), o kwotę 88 zł. w przypadku pozwanego S. E., o kwotę 308 zł. w przypadku pozwanej H. A., o kwotę 5 877 zł. w przypadku pozwanego M. W., o kwotę 1 447 zł. w przypadku pozwanego J. H., o kwotę 381 zł. w przypadku pozwanego S. N., o kwotę 2 266 zł. w przypadku pozwanego D. Ł., o kwotę 1 876 zł. w przypadku pozwanego J. C.. Pozwani natomiast są wzbogaceni tj. nie mają zadłużenia wobec ZUS w związku z przychodem uzyskanym w ramach umów zlecenia zawartych z (...) A. N., a ponadto składki uiszczone przez powoda podlegają zaewidencjonowaniu na ich indywidualnym koncie, co bezpośrednio wpłynie na ich przyszłe świadczenia emerytalno – rentowe. Powód kilkakrotnie wzywał pozwanych do dobrowolnej zapłaty kwoty stanowiącej cześć składek obciążających każdego z nich jako pracownika, podejmując tym samym próby pozasądowego załatwienia sporu, jednakże bezskutecznie. Stąd skierowanie do sądu pozwów stało się konieczne.

(dowód: pozwy 29 lutego 2016 r. dotyczący G. F. – k. 2 – 5, K. H. – k. 178 – 181, B. K. – k. 457 – 460, z dnia 2 marca 2016 r. dotyczący A. H. – k. 303 – 306, z dnia 27 kwietnia 2016 r. dotyczący A. D. – k. 602 – 605, M. B. – k. 762 – 765, H. B. (1) – k. 901 – 904, B. C. (1) – k. 1026 – 1029, H. B. (2) – k. 1132 – 1135, J. C. – k. 2981 – 2984, z dnia 16 maja 2016 r. dotyczący M. A. – k. 1282 – 1285, A. G. (1) – k. 1392 – 1395, J. B. – k. 1517 – 1520, K. B. – k. 1662 – 1665, S. B. – k. 1820 – 1823, W. G. (1) – k. 1983 – 1986, z dnia 30 maja 2016 r. dotyczący S. E. – k. 2141 – 2144, H. A. – k. 2218 – 2221, M. W. – k. 2318 – 2321, z dnia 22 czerwca 2016 r. dotyczący J. H. – k. 2459 – 2462, S. N. – k. 2596 – 2599, D. Ł. – k. 2704 – 2707, = (...))

Pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (2), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł. i J. C. w odpowiedziach na pozwy wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych uzasadniając swoje stanowisko, tym iż poza umową o pracę łączącą ich z powodem w ramach umów cywilnoprawnych świadczyli oni pracę na rzecz powoda w podstacji N. rzeczywiście wykonując podobne obowiązki pracownicze na rzecz pracodawcy, co podczas pracy na etacie. Jedyną różnicą była kwestia wysokości umówionego wynagrodzenia otrzymywanego przez nich za dyżur świadczony w ramach umowy cywilnoprawnej. Wynagrodzenie to było znacząco zaniżone, niż wysokość należnego im wynagrodzenia za dyżur wykonywany w ramach umowy o pracę, które winno uwzględniać ich pracę poza normatywnym czasem pracy, nadto różnica ta wynikała z nieuwzględnienie przez Szpital w kalkulacji ich wynagrodzeni składek na rzecz ubezpieczenia społecznego w ZUS. Bezsprzecznie o wyborze takiego rodzaju zatrudnienia zdecydowały samodzielnie zainteresowane strony (art. 353 ¹ k.c. w związku z art. 300 k.p.), kierując się nie tyle przesłanką przedmiotu zobowiązania, ile sposobem jego realizacji oraz dobrem i potrzebą Szpitala w zakresie możliwości i konieczności zapewnienia całodobowej opieki nad pacjentem. To powód był inicjatorem i organizatorem takiego trybu świadczenia przez pozwanych usług medycznych, gdyż z uwagi na poważne braki personelu oraz brak środków finansowych, które mógłby przeznaczyć na dodatkowe wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, zaoferował im możliwość „dorobienia zgodnie z prawem”, ale wedle znacznie niższej stawki wynagrodzenia, niż normalna pracownicza stawka godzinowa. Obecnie żądanie zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne za lata objęte pozwami (sprzed blisko 8 lat), które nie zostały wtedy uwzględnione przez powoda w wysokości umówionego wynagrodzenia za dyżur, który był wykonywany poza normalnym czasem pracy, zwłaszcza w kontekście faktu, iż dyżury te były w całości zorganizowane przez Szpital i na rzecz tego Szpitala świadczone, jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i tym samym narusza art. 8 k.p.

Nadto pozwani podnieśli, iż nie mieli obowiązku liczenia się ze zwrotem tych składek. Mieli prawo mieć zaufanie zarówno do pracodawcy, który zorganizował „procedurę” w oparciu, o wszechstronne konsultacje, jak i do organów Państwa, które stworzyły stan prawa prowadzący do formułowania po latach żądań objętych pozwem. Pozwani wskazali również, iż skoro podstawę orzeczenia zasądzającego obowiązek zapłaty przez płatnika składki na ubezpieczenie społeczne za pracownika stanowiły przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu, to oznacza również możliwość odpowiedniego stosowania wszystkich przepisów normujących tą instytucję (art. 405 – 414 k.c.), a nie tylko wybranych. Mając powyższe na uwadze zgodnie z art. 411 pkt. 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. nie można żądać zwrotu świadczenia, jeżeli spełnienie świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego. Wykonując swoją pracę na rzecz pracodawcy, za stawkę znacznie niższą, niż obowiązująca na gruncie stosunku pracowniczego, na prośbę i żądanie pracodawcy, w sposób przez niego zaproponowany i zorganizowany, jako pracownicy, godzili się oni na istotnie gorsze warunki płacowe, gdyż chcieli pomóc pracodawcy i obawiali się o kondycję swojego zakładu pracy. Tym samym działali w poczuciu lojalności wobec pracodawcy i liczyli na prawidłowość i poprawność działań podjętych przez ich pracodawcę. Skoro zatem, po blisko 8 latach od świadczenia przez nich pracy na rzecz pracodawcy, okazuje się, że i tak niska stawka godzinowa musi zostać jeszcze pomniejszona o składki na ubezpieczenie społeczne, to okazuje się, że pracowali praktycznie za darmo i pracodawca z rozmysłem wyzyskał ich lojalność i empatię.

Wzbogacenie pozwanych polegające na fakcie, iż składki uiszczone przez powoda podlegają zaewidencjonowaniu ma ich indywidualnych kontach, a ponadto wpływają na ich przyszłe świadczenie emerytalno – rentowe, poprzez zapisanie ich na indywidulanych kontach pozwanych w ZUS nie prowadzą jednak wprost do zwiększenia ich majątku, albowiem w praktyce pozwani nie mogą z nich dowolnie korzystać. Przyjmując określone przez powoda zdarzenie jako źródło wzbogacenia (wpłata do ZUS składek finansowanych przez ubezpieczonego) wskazać należy, że co najwyżej konkretna kwota o jaką mogłoby wzrosnąć świadczenie emerytalne pozwanych, a nie równowartość składek uiszczonych przez powoda, byłaby w tym wypadku wartością wzbogacenia. Tymczasem powód w żaden sposób nie wykazał czy, a jeśli tak, to w jakiej wysokości pozwani mogliby zwiększyć swoją emeryturę w związku z uiszczeniem przez powoda zaległych składek.

W przedmiotowej sprawie – dotyczącej relacji pracowniczych - mamy do czynienia ze słusznym świadczeniem, gdyż podmiot będący pracodawcą, mający silniejszą pozycję prawną, społeczną, czy ekonomiczną, dokonał świadczenia w celu skompensowania niedogodności, jaką odniosły zależne od niego osoby (pracownicy), przy czym chodzi zarówno o niedogodności spowodowane przez ten silniejszy podmiot, jak i powstałe z przyczyn od niego niezależnych zwłaszcza trudnych i zawiłych zdarzeń prawnych. Zgodnie z wyrokiem SN z dnia 17 lutego 2000 r., I PKN 537/99 „W sprawach z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 pkt. 1 k.p.c.) osoba żądająca zwrotu świadczenia jako nienależnego nie może powołać się na nadużycie prawa podmiotowego (art. 8 k.p., art. 5 k.c.), w sytuacji, gdy zgodnie z art. 411 pkt. 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. spełnienie takiego świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego.” Za przyjęciem, że spełnienie świadczenia w postaci opłacenia przez powoda składki na ubezpieczeni społeczne w części przypadającej na pracownika, czyni zadość zasadom współżycia społecznego, świadczy to, że powód był inicjatorem i organizatorem całego procederu, to jego dział prawny opracował stosowne umowy, w których stawka za wynagrodzenie pracownicze nie uwzględniała należnych składek na ubezpieczenie społeczne za okres kilku lat, w sytuacji, gdy z przyczyn leżących wyłącznie po stronie powoda, blisko 8 lat temu, przez kilka lat, nie potrącał on ich sukcesywnie co miesięcznie i nie odprowadzał w terminie do ZUS. Takie postępowanie powoda narusza zasady współżycia społecznego, ale również w istotny sposób godzi w podstawy bytu materialnego pozwanych i ich rodzin.

Pozwany S. E. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa powoda Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...). B. M. w B. wraz z zasądzeniem na jego rzecz od niego kosztów procesu wg. norm przepisanych z uwagi na fakt, iż nigdy nie przepracował ani jednego dnia, czy godziny w Szpitalu (...) w B. w ramach zawartej z (...) A. N. umowy zlecenia na świadczenie usług medycznych u powoda.

(dowód: odpowiedź na pozew G. F. z dnia 9 maja 2016 r. – k. 96 – 97 t. I, odpowiedź na pozew K. H. z dnia 6 maja 2016 r. – k. 228 – 229 t. II, odpowiedź na pozew A. H. dnia 5 maja 2016 r. – k. 366 – 367 t. II, odpowiedź na pozew B. K. z dnia 5 maja 2016 r. – k. 516 – 517 t. III, odpowiedź na pozew A. D. z dnia 19 maja 2016 r. – k. 672 – 673 t. IV, odpowiedź na pozew M. B. z dnia 19 maja 2016 r. – k. 819 – 820 t. V, odpowiedź na pozew H. B. (1) z dnia 16 maja 2016 r. – k. 953 – 954 t. V, odpowiedź na pozew B. C. (1) z dnia 17 maja 2016 r. – k. 1068 – 1069 t. VI, odpowiedź na pozew H. B. (2) z dnia 17 maja 2016 r. – k. 1194 – 1195 t. VI, odpowiedź na pozew M. A. z dnia 31maja 2016 r. – k. 1327 – 1328 t. VII, odpowiedź na pozew A. G. (1) z dnia 2 czerwca 2016 r. – k. 1443 – 1444 t. VIII, odpowiedź na pozew J. B. z dnia 31 maja 2016 r. – k. 1580 – 1584 t. VIII, odpowiedź na pozew K. B. z dnia 2 czerwca 2016 r. – k. 1731 – 1733 t. IX, odpowiedź na pozew S. B. z dnia 2 czerwca 2016 r. – k. 1893 – 1895 t. X, odpowiedź na pozew W. G. (1) z dnia 2 czerwca 2016 r. – k. 2052 – 2054 t. XI, odpowiedź na pozew S. E. z dnia 15 czerwca 2016 r. – k. 2170 – 2171 t. XI, odpowiedź na pozew H. A. z dnia 13 czerwca 2016 r. – k. 2259 - 2260 t. XII, odpowiedź na pozew M. W. z dnia 20 czerwca 2016 r. – k. 2396 – 2399 t. XII, odpowiedź na pozew J. H. z dnia 21 lipca 2016 r. – k. 2514 – 2515 t. XIII, odpowiedź na pozew S. N. z dnia 12 lipca 2016 r. – k. 2639 – 2641 t. XIV, odpowiedź na pozew D. Ł. z dnia 14 lipca 2016 r. – k. 2768 – 2771 t. XIV, odpowiedź na pozew J. C. z dnia 23 maja 2016 r. – k. 3040 – 3043 t. XVI)

Zarządzeniami z dnia 8 listopada 2016 r. oraz z dnia 16 marca 2016 r. w przypadku pozwanego J. C. na podstawie art. 219 k.p.c. sprawy powyższe przeciwko pozwanym G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (1), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł. i J. C. w zostały połączone celem wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia z uwagi na tożsamość podstawy faktycznej i prawnej będącej przedmiotem rozpoznania we wszystkich przywołanych wyżej sprawach oraz ekonomikę procesową.

(zarządzenie z dnia 16 marca 2017 r. dotyczące pozwanego J. C. – k. 3156 t. XVI, zarządzenie z dnia 8 listopada 2016r. dotyczące wszystkich pozostałych pozwanych – k. 2853 t. XV)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany G. F. ma 57 lata. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy karetki pogotowia ratunkowego w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 stycznia 2000 r. jako pracownik.

(dowód; kopia dowodu osobistego pozwanego G. F. – k. 13 teczki A akt osobowych, umowa o pracę z dnia 1 stycznia 2000 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego G. F., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 5 stycznia 2004 r. – k. 1 teczki C akt osobowych pozwanego G. F.)

Pozwany K. H. ma 49 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 lutego 1991 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sanitariusza szpitalnego, kierowcy karetki pogotowia ratunkowego w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 lutego 1991 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 28 stycznia 1991 r. – k. 3 teczki B akt osobowych pozwanego K. H., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 19 czerwca 2004 r. – k. 1 teczki C akt osobowych pozwanego K. H.)

Pozwany A. H. ma 61 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 maja 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy karetki pogotowia ratunkowego w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 maja 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 30 kwietnia 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych pozwanego A. H., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 stycznia 2003 r. – k. 1 teczki C akt osobowych pozwanego A. H.)

Pozwana B. K. ma 62 lat. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 lipca 1976 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 lipca 1976 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 29 czerwca 1976 r. – k. 3 teczki B akt osobowych pozwanej B. K., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 2 grudnia 2002 r. – k. 1 teczki C akt osobowych pozwanej B. K.)

Pozwany A. D. ma 44 lata. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 listopada 1995 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarza w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 listopada 1995 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 2 listopada 1995 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego A. D., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 18 kwietnia 2004 r. – teczka C akt osobowych pozwanego A. D.)

Pozwana M. B. ma 48 lat. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 września 1979 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 września 1979 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 31sierpnia 1979 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanej B. K., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 kwietnia 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanej M. B.)

Pozwana H. B. (1) ma 63 lata. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 września 1974 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 września 1974 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 28 sierpnia 1974 r. – k. 3 teczki B akt osobowych pozwanej H. B. (1), zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 2 grudnia 2002 r. – teczka C akt osobowych pozwanej H. B. (1))

Pozwany B. C. (2) ma 59 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 stycznia 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 stycznia 2000 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego B. C. (1), zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 marca 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego B. C. (1))

Pozwany H. B. (2) ma 46 lata. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 3 kwietnia 1991 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 3 kwietnia 1991 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 2 kwietnia 1991 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego H. B. (2), zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 20 września 2004 r. – teczka C akt osobowych pozwanego H. B. (2))

Pozwany M. A. ma 41 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowca w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 stycznia 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 stycznia 2000 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego M. A., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 marca 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego M. A.)

Pozwana A. G. (1) ma 37 lat. Jest lekarzem. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 28 listopada 2005 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego asystenta w oddziale dziecięcym i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 28 listopada 2005 r. jako pracownik.

(dowód; dyplom Akademii Medycznej im. (...) we W. z dnia 12 lipca 2004 r. –k. 3 teczki A akt osobowych pozwanej A. G. (2), umowa o pracę z dnia 22 listopada 2005 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanej A. G. (1))

Pozwana J. B. ma 59 lat. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 lipca 1977 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 lipca 1977 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 20 czerwca 1977 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanej J. B., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 21 sierpnia 2013 r. – teczka C akt osobowych pozwanej J. B.)

Pozwany K. B. ma 58 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 15 grudnia 1987 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sanitariusza w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 15 grudnia 1987 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 15 grudnia 1987 r. – k. 3 teczki B akt osobowych pozwanego A. D., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 21 sierpnia 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego K. B.)

Pozwany S. B. ma 59 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 maja 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 maja 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 maja 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych pozwanego S. B., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 marca 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego S. B.)

Pozwany W. G. (1) ma 37 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 grudnia 2001 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku ratownika medycznego w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 grudnia 2001 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 grudnia 2001 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego W. G. (1))

Pozwany S. E. ma 57 lat. Pozwany był zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 1 grudnia 2014 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy samochodu sanitarnego w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 10 kwietnia 2006 r. jako pracownik.

(dowód; świadectwo pracy z dnia 1 grudnia 2014 r. k. 6 teczki C akt osobowych pozwanego S. E.)

Pozwana H. A. ma 60 lat. Pozwana jest zatrudniona u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 lipca 1978 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 lipca 1978 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 24 czerwca 1978 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanej H. A., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 6 marca 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanej H. A.)

Pozwany M. W. ma 41 lat. Jest lekarzem. Pozwany był zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 października 2002 r. do dnia 31 października 2003 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego asystenta obecnie w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 1 października 2002 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 października 2002 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego M. W., świadectwo pracy z dnia 31 października 2003 r. – k. 3 teczki C akt osobowych pozwanego M. W., umowa o pracę z dnia 18 czerwca 2004 r. – k. 18 teczki B akt osobowych pozwanego M. W.)

Pozwany J. H. ma 55 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 maja 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy karetki w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 maja 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 maja 2000 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego J. H., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 19 września 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego J. H.)

Pozwany S. N. ma 59 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 maja 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 maja 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 maja 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych pozwanego S. N., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 19 września 2003 r. – teczka C akt osobowych pozwanego S. N.)

Pozwany D. Ł. ma 43 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 marca 1997 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarza w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 marca 1997 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 28 lutego 1997 r. – k. 2 teczki B akt osobowych pozwanego D. Ł., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 18 października 2004 r. – teczka C akt osobowych pozwanego D. Ł.)

Pozwany J. C. ma 56 lat. Pozwany jest zatrudniony u powoda w Szpitalu (...) w B. (...) Ośrodku (...) w okresie od dnia 1 maja 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy w oddziale pomocy doraźnej i z tego tytułu jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 maja 2000 r. jako pracownik.

(dowód; umowa o pracę z dnia 1 maja 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych pozwanego J. C., zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 22 grudnia 2004 r. – teczka C akt osobowych pozwanego J. C.)

Pozostając w zatrudnieniu u tego pracodawcy pozwani jednocześnie zawarli z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (...) A. N. umowy zlecenia w ramach, których świadczyli pracę na rzecz powoda wykonując obowiązki związane z udzielaniem świadczeń medycznych w zespołach wyjazdowych oddziału pomocy doraźnej w B. w nowootwartej podstacji w N. wykonując analogiczne obowiązki również jako pracownicy powoda Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...) w ramach łączących ich z nim umów o pracę. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (...) A. N. w S. realizował powyższe umowy zlecenia w lokalach wskazanych przez powoda przy wykorzystaniu sprzętu, aparatury, środków transportu i wyposażenia lokali oraz materiałów powodowego Szpitala niezbędnych do realizowania umów. Dla realizacji umów, Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...) zobowiązał się zabezpieczyć niezbędny sprzęt, aparatury, materiały medyczne oraz środki transportu, a (...) A. N. obsługę administracyjną. Wynagrodzenie za powyższą pracę zostało określone w wysokości 11 zł. brutto za godzinę w dni robocze oraz soboty i dni ustawowo wolne od pracy, a począwszy do dnia 1 września 2009 r. 13 zł. brutto za godzinę w dni robocze oraz soboty i dni ustawowo wolne od pracy i poza odliczeniem od tej stawki ustalonej za jedną godzinę, podatku, składki zdrowotnej i 1 zł. tytułem prowizji na rzecz (...) A. N. w S. już żadne inne potrącenia, czy składki nie miały być dokonywane. Na takie warunki wynagradzania pozwani się zgodzili.

Pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), H. B. (2), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), D. Ł. i J. C. w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 16 lipca 2009 r., B. C. (2), M. A. i S. N. w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 5 czerwca 2008 r., A. G. (1) w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 kwietnia 2008 r., S. E. w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2006 r., H. A. w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 9 kwietnia 2007 r., M. W. w okresie od dnia 1 kwietnia 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r., J. H. w okresie od dnia 10 kwietnia 2006 r. do dnia 30 listopada 2008 r. mieli zawarte powyższe umowy zlecenia z (...) A. N. w S. i w wyniku decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanego G. F., decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanego K. H., decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 201 r. dotyczącej pozwanego A. H., decyzji nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanej B. K., decyzji nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanego A. D., decyzji nr (...) z dnia 3 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanej M. B., decyzji nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanej H. B. (1), decyzji nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanego B. C. (1), decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanego H. B. (2), decyzji nr (...) z dnia 2 marca 2014 r. dotyczącej pozwanego M. A., decyzji nr (...) z dnia 2 marca 2014 r. dotyczącej pozwanej A. G. (3), decyzji nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanej J. B., decyzji nr (...) z dnia 3 marca 2014 r. dotyczącej pozwanego K. B., decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanego S. B., decyzji nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. dotyczącej pozwanego W. G. (1), decyzji nr (...) z dnia 25 września 2014 r. dotyczącej pozwanego S. E., decyzji nr (...) z dnia 25 września 2014 r. dotyczącej pozwanej H. A., decyzji nr (...) z dnia 24 września 2014 r. dotyczącej pozwanego M. W., decyzji nr (...) z dnia 31 marca 2006 r. dotyczącej pozwanego J. H., decyzji nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. dotyczącej pozwanego S. N., decyzji nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. dotyczącej pozwanego D. Ł., decyzji nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej pozwanego J. C. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. Inspektorat w B. stwierdził, iż pozwani z tytułu powyższych umów zlecenia podlegają na podstawie art. 83 ust. 1 pkt. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 8 ust. 2a, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585, z późn. zm.; zwanej dalej: ustawą systemową) ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu jako pracownicy Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...). Powyższe stanowisko zostało następnie podtrzymane wyrokami Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 6 listopada 2014 r. w sprawach o sygn. akt IV U 952/14 i IV U 382/14 i Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 29 czerwca 2015 r. sygn. akt III AUa 204/15, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 25 czerwca 2015 r. sygn. akt IIIAUa 207/15, postanowieniem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt IV U 1 536/12, postanowieniem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 20 sierpnia 2013 r. sygn. akt IV U 1 524/12, postanowieniem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 4 lutego 2014 r. sygn. akt IV U 1 548/12, postanowieniem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 4 lutego 2014 r. sygn. akt IV U 1 556/12, postanowieniem z dnia 21 maja 2013 r. sygn. akt IV U 1 560/12, wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 13 listopada 2014 r. sygn. akt IV U 717/14 i Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. akt III AUa 204/15, wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 12 listopada 2014 r. sygn. akt IV U 371/14 i Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 25 czerwca 2015 r. sygn. akt III AUa 199/15.

Powyższa sytuacja prawna została ukształtowana w związku z pojawieniem się w 1999 r. w okresie wprowadzania reformy w służbie zdrowia oraz konieczności dostosowania ustawodawstwa polskiego – m. inn. w zakresie czasu pracy – z przepisami unijnymi, problemu dyżurów medycznych i możliwości zapewnienia ciągłości wykonywania tych dyżurów w szpitalach. W celu zapewnienia ciągłości dyżurów medycznych szpitale zaczęły zawierać umowy z niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej – tzw. kontrakty medyczne na podstawie rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej w sprawie umowy o udzielanie zamówienia na świadczenia zdrowotne z dnia 13 lipca 1998 r. (Dz.U. nr 93, poz. 592) wydanego w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 35 a ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z dnia 14 lipca 1998 r. (Dz.U. nr 93, poz. 592 z późn. zm.) Taka powszechna praktyka została narzucona pracownikom, którzy nie mieli innego wyjścia, poza rezygnacją z pracy, jak zastosować się do tych reguł. W ramach powyższych umów przyjęta koncepcja nie przewidywała obowiązku w tym zakresie naliczania i odprowadzania składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wprowadzenie takiego rozwiązania było wynikiem tego, iż dyżury medyczne w tym czasie również w latach 2007 – 2010, kiedy to były świadczone również przez pozwanych, nie mogły być wykonywane w ramach stosunku pracy, gdyż w takim przypadku Szpital musiałby przestrzegać przepisów o czasie pracy i godzinach nadliczbowych, powierzeniu pracownikowi do wykonywania pracy innej niż umówiona (art. 42 § 4 k.p.) i innych ograniczeń wynikających z przepisów kodeksu pracy. Pozwani wykonywał wówczas takie same obowiązki pracownicze na rzecz pracodawcy, co podczas pracy na etacie. Wynagrodzenie otrzymywane przez pozwanych za dyżur świadczony w ramach umowy cywilnoprawnej było znacząco niższe, niż wysokość należnego wynagrodzenia za dyżur wykonywany w ramach umowy o pracę ponieważ nie uwzględniano w kalkulacji wynagrodzenia składek na rzecz ZUS, ani dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, który by im przysługiwał, gdyby powyższa pracę mieli nadal wykonywać w ramach łączącego ich z powodem stosunku pracy. Takie rozwiązanie miało rozwiązać problem czasu pracy i przekroczeń normatywnego czasu pracy w przypadku wykonywania pracy w ramach tylko łączącej pozwanych z powodem umów o pracę. Stanowiło ominięcie w tym zakresie przepisów kodeksu pracy i ustalenie zasad wynagradzania za tą pracę na innych uzgodnionych przez strony zasadach, ale nie opartych o prawo pracy, a prawo cywilne z korzyścią dla pracodawcy, bo z mniejszym dla niego obciążeniem niż w przypadku rozliczeń w ramach łączących go z pracownikami umów o pracę. O wyborze takiego rodzaju zatrudnienia zadecydowały samodzielnie zainteresowane strony (art. 353 ¹ k.c. w związku z art. 300 k.p.) kierując się nie tyle przesłanką przedmiotu zobowiązania, ile sposobem jego realizacji oraz dobrem i potrzebą Szpitala w zakresie możliwości i konieczności zapewnienia całodobowej opieki nad pacjentem. Obowiązującym wówczas przez lata poglądem było przyjęcie, iż składki na rzecz ZUS w umowach pomiędzy publicznymi i niepublicznymi zozami nie mają zastosowania. Tak też było to przedstawione pozwanym przy zawieraniu z nimi powyższych umów cywilnoprawnych i na takie warunki się zgodzili. Zakład Opieki Zdrowotnej zmienił zapatrywanie na powyższą kwestię, w pierwszej kolejności kierując wobec nzozów działania sprzeczne z tym poglądem, a zmierzające do naliczania i pobrania składek od około 2008 r., co doprowadziło do wydania wyroku w dniu 2 września 2009 r. przez Sąd Najwyższy sygn. akt II UZP 6/09, który stwierdził, iż „pracodawca, którego pracownik wykonuje na jego rzecz pracę w tramach umowy o dzieło zawartej z osobą trzecią, jest płatnikiem składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe z tytułu tej umowy (art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz. U. z 2007 r., nr 4, poz. 74 ze zm.) Powód Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...). B. M. w B. w okresie tym nie opłacał składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy od przychodów uzyskiwanych przez pozwanych z tytułu zawartych przez niego umów zlecenia z (...) A. N.. Nie dochował tym samym ustawowych terminów obliczania, rozliczania, potrącania z dochodów pozwanego i opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, którym pozwany podlegał z mocy art. 8 ust. 2 a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Czynności te podjął dopiero po wydaniu decyzji przez ZUS i ich uprawomocnieniu się. Składki na ubezpieczenie społeczne powód, jako płatnik w całości sfinansował z własnego majątku. W przypadku pozwanego G. F. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 870,31 zł. W przypadku pozwanego K. H. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 758,43 zł. W przypadku pozwanego A. H. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 840,99 zł. W przypadku pozwanej B. K. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanej jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 354,64 zł. W przypadku pozwanego A. D. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 2 884,18 zł. W przypadku pozwanej M. B. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanej jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 428,40 zł. W przypadku pozwanej H. B. (1) powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanej jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 159,42 zł. W przypadku pozwanego B. C. (1) powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2008 w łącznej wysokości 398,13 zł. W przypadku pozwanego H. B. (2) powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 2 116,14 zł. W przypadku pozwanego M. A. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2008 w łącznej wysokości 381,56 zł. W przypadku pozwanej A. G. (1) powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2008 w łącznej wysokości 3 952,40 zł. W przypadku pozwanego S. E. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2006 w łącznej wysokości 87,47 zł. W przypadku pozwanej H. A. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2006 – 2007 w łącznej wysokości 307,42 zł. W przypadku pozwanego M. W. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2005 – 2006 w łącznej wysokości 5 877 zł. W przypadku pozwanej J. B. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanej jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 454,50 zł. W przypadku pozwanego K. B. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 2 435,72 zł. W przypadku pozwanego S. B. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 905,16 zł. W przypadku pozwanego W. G. (1) powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 2 635,68 zł. W przypadku pozwanego S. E. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2006 w łącznej wysokości 87,47 zł. W przypadku pozwanej H. A. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanej jako pracownika za lata 2006 – 2007 w łącznej wysokości 307,42 zł. W przypadku pozwanego M. W. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2005 – 2006 w łącznej wysokości 5 877 zł. W przypadku pozwanego J. H. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2008 w łącznej wysokości 1 446,13 zł. W przypadku pozwanego S. N. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za rok 2008 w łącznej wysokości 380,04 zł. W przypadku pozwanego D. Ł. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 2 265,43 zł. W przypadku pozwanego J. C. powód dokonał korekty deklaracji ZUS, wyliczył i zapłacił zaległe składki na ubezpieczenie społeczne także w części, która winna być potrącana z dochodów pozwanego jako pracownika za lata 2008 – 2009 w łącznej wysokości 1 875,38 zł. Po stronie powoda nastąpiło efektywne pomniejszenie jego majątku o tę kwoty. Pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (2), H. B. (3), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł. w wyniku tej wpłaty przez powoda na rzecz ZUS nie mają zadłużenia wobec niego w związku z przychodem uzyskanym w ramach umów zlecenia zawartych z (...) A. N.. Składki uiszczone przez powodowy Szpital w przypadku pozwanych K. H., A. H., H. B. (1), B. C. (1), S. E., M. W. zostały zaewidencjonowane na ich indywidualnych kontach co może mieć wpływ na wysokość ich przyszłych świadczeń emerytalno – rentowych. W przypadku pozostałych pozwanych G. F., B. K., A. D., M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), H. A., J. H., M. B., J. C. do tej pory tak się nie stało, ale jest to wynikiem błędów księgowych wymagających wyjaśnienia pomiędzy powodem a ZUS.

(dowód; umowa zlecenie na świadczenie zdrowotne z dnia 5 czerwca 2008 r. zawarta z J. C. – k. 3 145 – 3 149 t. XVI, dotyczące pozwanego G. F. t. I: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 14 – 17, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 24 – 51, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 19, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 23, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 22, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 8 lutego 2016 r. – k. 20, 21,informacja o średnich kosztach pracy na stanowiskach kierowcy, ratownika, pielęgniarza z dnia 8 września 2016 r. – k. 154, dotyczące pozwanego K. H. t. I: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 190 – 193, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 200 – 215, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 195, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 199, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 198, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 8 lutego 2016 r. – k. 197, 196, umowa zlecenie na świadczenie zdrowotne z dnia 10 kwietnia 2006 r. zawarta z K. H. – k. 232 – 234, dotyczące pozwanego A. H.. II: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 315 – 318, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 325 – 352, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 320, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 324, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 323, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 8 lutego 2016 r. – k. 322, 321, dotyczące pozwanej B. K. t. III: decyzja nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. – k. 469 – 472, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 479 – 503, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 478, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 477, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 476, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 8 lutego 2016 r. – k. 475, 474, dotyczące pozwanego A. D. t. IV: decyzja nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. – k. 611 – 614, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 616657, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 622, 632, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 659, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 217 marca 2016 r. i z dnia 26 listopada 2015 r. – k. 657, 658, dotyczące pozwanej M. B. t. IV: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 315 – 318, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 775 – 803, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 774, 779, 784 nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 806, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 804, 8 dotyczące pozwane H. B. (1). t. V: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 941 – 943, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 914 – 937, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 913, 928 nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 940, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 938, 939, dotyczące pozwanego B. C. (1) t. VI: decyzja nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. – k. 1056 – 1059, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1039 – 1053, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1038, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1055, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 1054, 1053, umowa zlecenie na świadczenie zdrowotne z dnia 10 kwietnia 2007 r. zawarta z B. C. (1) k. 1115, , dotyczące pozwanego H. B. (2) t. VI: decyzja nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. – k. 1182 – 1185, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1139 – 1178, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1144, 1149, 1154, 1164, 1169, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1187, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 1179, 1180, , dotyczące pozwanego H. B. (2) t. VII: decyzja nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. – k. 1056 – 1059, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1039 – 1053, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1144, 1149, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1055, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 1054, 1053, dotyczące pozwanego M. A. t. VII: decyzja nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. – k. 1298 – 1300, deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. r. wraz z operacjami przelewu – k. 1303 – 1319, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1308, 1314, 1320, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1297, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 1296, przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k 1295, 1294, , dotyczące pozwanej A. G. (1) t. VII: decyzja nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. – k. 1408 – 1412, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1413 – 1435, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1418, 1430, 1436, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1407, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 1406, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k. 1404, 11405, dotyczące pozwanej J. B. t. VIII: decyzja nr (...) z dnia 2 lutego 2014 r. – k. 1531 – 1535, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1538 – 1630, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1543, 1549, 1567, 1573, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1537, wezwanie z 5 listopada 2015 r. – k. 1536, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k. 1534, 1535, dotyczące pozwanego K. B. t. IX: decyzja nr (...) z dnia 3 lutego 2014 r. – k. 1674 – 1678, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 11683 – 1723, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1688, 1694, 1706, 1712, 1724, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1682, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k. 1679, 1680, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 1681, , dotyczące pozwanego S. B. t. IX: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 1832 – 1837, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 1836 – 1876, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 1840, 1852, 1870, 1864, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1829, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 1828, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k. 1826, 1827, , dotyczące pozwanego W. G. (1) t. X: decyzja nr (...) z dnia 4 lutego 2014 r. – k. 2001 – 2008, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2006 – 2044, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2045, 2039, 2027, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 1998, wezwanie z dnia 5 listopada 2015 r. – k. 1997, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 19 kwietnia 2016 r. – k. 1995, 1996, , dotyczące pozwanego S. E. t. XI: decyzja nr (...) z dnia 25 września 2014 r. – k. 2157 – 2160, deklaracje (...) P (...) za 2006 r. i deklaracje (...) P (...) za 2006 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2161 – 2163, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2160, nota księgowa nr (...) z dnia 12 kwietnia 2016 r. – k. 2154, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 6 maja 2016 r. – k. 2153, dotyczące pozwanej H. A. t. XII: decyzja nr (...) z dnia 25 września 2014 r. – k. 2234 – 2239, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2238 – 2254, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2237, 2249, 2243, nota księgowa nr (...) z dnia 12 kwietnia 2016 r. – k. 2231, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 6 maja 2016 r. - k. 2230, , dotyczące pozwanego M. W. t. XII: decyzja nr (...) z dnia 24 września 2014 r. – k. 2334 – 2339, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2338 – 2390, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2337, 2343, 2355, 2361, 2367, 2373, 2379, 2385, nota księgowa nr (...) z dnia 12 kwietnia 2016 r. – k. 2331, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 6 maja 2016 r. – k. 2330, dotyczące pozwanego J. H. t. XIII: decyzja nr (...) z dnia 13 marca 2014 r. – k. 2499 – 2502, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2475 – 2498, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2474, 2479, 2484, 2494, 2489, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 2473, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 30 maja 2016 r. – k. 2471, 2472, dotyczące pozwanego S. N. t. XII: decyzja nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. – k. 2625 - 2629, deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2612 – 2624, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2611, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 2610, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 30 maja 2016 r. – k. 2608, 2609, dotyczące pozwanego D. Ł. t. XIII: decyzja nr (...) z dnia 12 marca 2014 r. – k. 2754 – 2759, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2719 – 2747, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2719, 2724, 2729, 2734, 2749, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 2718, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 30 maja 2016 r. – k. 2716, 2717, pisma Szpitala (...) w B. (...) Ośrodka (...). B. M. (2) do (...) A. N. w S. z dnia 23 stycznia 2012 r., z dnia 30 sierpnia 2012 r. i z dnia 7 sierpnia 2012 r. – k. 158, 155, 157, oświadczenie (...): A. N. w S. z dnia 1 lipca 2009 r. – k. 159, protokół kontroli (...) Oddziału w J. z dnia 30 marca 2012 – k. 110 – 116, informacja o sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń do protokołu kontroli z dnia 20 kwietnia 2012 r. – k. 542- 543, dotyczące pozwanego J. C. t. XV: decyzja nr (...) z dnia 2 kwietnia 2014 r. – k. 3031 – 3036, deklaracje (...) P (...) za 2008 i 2009 r. i deklaracje (...) P (...) za 2008 r. i 2009 r. wraz z operacjami przelewu – k. 2994 – 3027, wykaz wyliczenia składek przez powoda – k. 2993, 2998, 3003, 3008, 3013, nota księgowa nr (...) z dnia 7 października 2015 r. – k. 3030, przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 26 listopada 2015 r. i z dnia 17 marca 2016 r. – k. 3028, 3029, pismo Szpitala (...) w B. z dnia 22 listopada 2016 r. – k. 2898, rozliczenie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne – część pracownika za okres 2008 – 2010 – k. 2899, rozliczenie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne – część pracownika za okres 11 2008 r. – k. 2900, za okres 2005 r. – 2007 r. – k. 2901, 2902, 2903, 2904, 2905, akta IV U 1 560/12 SO w Krośnie, IV U 371/14 SO w Krośnie, IV U 1 556/12, IV U 1 548/12 SO w Krośnie, IV U 717/14, IV U 1 524/12, IV U 382/14, IV U 1 536/12, zeznania świadków R. N. – k. 3 131 – (...), (...), M. K. – k. 3133 – 3134, 3140, A. C. – k. 3135, K. K. – k. 3135, zeznania powoda A. K. – k. 3136 – 3137, 2974, opinia ustna biegłej W. G. (3) – k. 3139, 3141, pozwanych G. F. – k. 2976, K. H. – k. 3139937, , J. C. – k. 3142, H. A. – k. 2931, S. E. – k. 2932, M. B. – k. 2932, B. K. – k. 2932, W. G. (1) – k. 2833, A. G. (1) – k. 2933, B. C. (2) – k. 2933, J. B. – k. 2934, H. B. (1) – k. 2934, J. H. – k. 2935, A. H. – k. 2935, M. A. – k. 2935, S. B. – k. 2935, K. B. – k. 2936, S. N. – k. 2936, H. B. (2) – k. 2936, M. W. – k. 2937, D. Ł. – k. 2937, A. D. – k. 2975, B. C. (1) – k. 2976, pismo ZUS z dnia 10 października 2016 r. dotyczące pozwanego G. F. – k. 169, pismo ZUS z dnia 6 października 2016 r. dotyczące K. H. – k. 296, pismo ZUS z dnia 7 października 2016 r. dotyczące A. H. – k. 450, pismo ZUS z dnia 27 października 2016 r. dotyczące B. K. – k. 597, pismo ZUS z dnia 12 października 2016 r. – k. 752, pismo ZUS z dnia 26 października 2016 r. dotyczące H. B. (1) – k. 1020, pismo ZUS z dnia 26 października 2016 r. dotyczące B. C. (1) – k. 1126, pismo ZUS z dnia 26 października 2016 r. – k. 1386, pismo ZUS z dnia 28 października 2016 r. – k. 1511, pismo ZUS z dnia 11 października 2016 r. – k, (...), pismo ZUS z dnia 5 października 2016 r. – k. 1812, pismo ZUS z dnia 11 października 2016 r. – k. 1973, pismo ZUS z dnia 3 listopada 2016 r. – k. 2137, pismo ZUS z dnia 7 listopada 2016 r. – k. 2214, pismo ZUS z dnia 27 października 2016 r. – k. 2312, pismo ZUS z pismo z 3 listopada 2016 r. – k. 2452, pismo ZUS z dnia 27 października 2016 r. – k. 2590, pismo z dnia 15 kwietnia 2016 r. – k. 2851 - 2852, pismo ZUS z dnia 4 listopada 2016 r. - k. 2879imiennego, pismo ZUS z dnia 4 listopada 2016 r. – k. 3121)

Powód Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...). B. M. wzywał pozwanych do zapłaty powyższych kwot na jego rzecz, ale bezskutecznie, dlatego zdecydował się na wniesienie w powyższym zakresie do Sądu pozwów.

Pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (2), H. B. (2), M. A., A. G. (4), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł. i J. C. wypłaconą kwotę wynagrodzenia, którą uważali za w pełni im należną zgodnie z przyjętymi warunkami wynagradzania przy zawieraniu umów zlecenia z (...) A. N. w S. zużytkowali na bieżące potrzeby związane z utrzymaniem siebie i swoich rodzin, tak że nie są już wzbogaceni. Nadto wyzbywając się tej korzyści i zużywając ją, nie mieli powodów w tamtym czasie, gdy ją otrzymali i wykorzystali, liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Pozwani byli przekonani, iż świadczenie które otrzymali z tytułu świadczonej pracy w ramach umów zlecenia jest im w pełni należne.

(dowód: zeznania pozwanych : pozwanych G. F. – k. 2976, K. H. – k. 3139937, , J. C. – k. 3142, H. A. – k. 2931, S. E. – k. 2932, M. B. – k. 2932, B. K. – k. 2932, W. G. (1) – k. 2833, A. G. (1) – k. 2933, B. C. (2) – k. 2933, J. B. – k. 2934, H. B. (1) – k. 2934, J. H. – k. 2935, A. H. – k. 2935, M. A. – k. 2935, S. B. – k. 2935, K. B. – k. 2936, S. N. – k. 2936, H. B. (2) – k. 2936, M. W. – k. 2937, D. Ł. – k. 2937, A. D. – k. 2975, B. C. (1) – k. 2976)

Biegła księgowa W. G. (3), w opinii ustnej, o której wydanie zwrócił się Sąd, w zakresie, czy można obecnie ustalić wysokość korzyści w postaci wzrostu emerytury pozwanych w związku z odprowadzeniem przez powodowy Szpital do ZUS składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu łączących pracowników powoda, a pozwanych w sprawie z (...) w S. umów zlecenia, co można by uznać za wzbogacenie się ich w tym zakresie kosztem powoda, jednoznacznie stwierdziła, iż jest to niemożliwe.

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie wskazanych wyżej dowodów uznając je za wystarczające do poczynienia ustaleń faktycznych i rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Dowody te, w kluczowych w sprawie kwestiach tworzą jasną całość i pozwalają, w świetle stanowisk stron, na wydanie merytorycznego orzeczenia. Przesłuchiwany świadek R. N., A. C. i K. K. prowadzący działalność gospodarczą jako (...) A. N. w S., a także same strony w swoich zeznaniach przedstawiły okoliczności w jakich doszło do zawarcia między stronami umów zlecenia, jakie warunki tych umów zostały przez strony uzgodnione, na jakie przystały wszystkie umawiające się strony. Świadek M. K. przedstawiła natomiast jak technicznie prowadzone było rozliczanie pozwanych pracowników w ramach zawartych przez nich z (...) A. N. w S. umów zlecenia oraz na jakiej podstawie powodowy Szpital ustalił wysokość należnej do odprowadzenia na rzecz ZUS z tytułu tych umów składki ma ubezpieczenie społeczne. Nadto na przesłuchaniu pozwanych Sąd oparł się celem ustalenia, na jakie potrzeby zostało przeznaczone, w latach, gdy świadczyli usługi medyczne w ramach zawartych z (...) umów zlecenia, zarobione przez nich wynagrodzenie podczas ich zatrudnienia w (...) i świadczenia na rzecz powoda pracy w ramach dyżurów medycznych. Zeznania te są wiarygodne, niepodważone przez stronę powodową i Sąd w całości dał im wiarę.

Sąd oparł swoją oceną prawną również na ustnej opinii biegłego W. G. (3), która jednoznacznie stwierdziła, iż obecnie nie można wyliczyć hipotetycznej wysokości emerytury, którą otrzymają w przyszłości pozwani i czy na wysokość jej będą miały wpływ odprowadzone dodatkowo przez powoda składki na konta indywidulane w ZUS pozwanych za pracę przez nich świadczoną w ramach powyższych umów zlecenia. Biegły przedstawił swoje stanowisko w sposób spójny, jasny, czytelny, ale także jednoznaczny nie nasuwający żadnych wątpliwości. Biegły wydał powyższą opinię zgodnie z wysoką wiedzą specjalistyczną jaką posiada w tym zakresie, której nie sposób podważyć, dlatego stanowiła podstawę do rozważań prawnych nad roszczeniami zgłoszonymi przez powoda w pozwie. Opinia powyższa jest rzeczową, logiczną i spójną argumentacją. Biegły wskazał przesłanki swego rozumowania, które prowadzą do ostatecznych wniosków. Opinia ta nie jest gołosłowna i zawiera uzasadnienie wymagane przez art. 285 § 1 k.p.c. Wnioski w niej są sformułowane w sposób przekonywujący, przystępny i zrozumiały dla osób nieposiadających wiadomości specjalnych pozwalając tym samym na weryfikację toku rozumowania biegłego. Pozostają także w zgodzie z zasadami logiki i wiedzy powszechnej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa są nieuzasadnione, wobec czego Sąd je oddalił.

Powód Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...). B. M. jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazał art. 405 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Zgodnie z art. 405 k.c. ten, kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe do zwrotu jej wartości.

Z art. 405 k.c. wynikają cztery ogólne przesłanki powstania roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia (tzw. Roszczenia kondycyjnego): 1. wzbogacenie jednego podmiotu; 2. zubożenie drugiego podmiotu; 3. związek pomiędzy wzbogaceniem a zubożeniem; 4. brak podstawy prawnej dla wzbogacenia (bezpodstawność wzbogacenia).

Wzbogacenie polega na uzyskaniu jakiejkolwiek korzyści majątkowej w dowolnej postaci. Może ono polegać na nabyciu rzeczy lub praw, lub powiększeniu zakresu praw przez przetworzenie, połączenie. Korzyść może także polegać na rozszerzeniu lub umocnieniu już istniejących praw, na używaniu albo osiąganiu pożytków z cudzych rzeczy lub praw, lub na korzystaniu z cudzych usług. Wzbogacenie w konsekwencji oznacza, więc albo zwiększenie aktywów, albo zmniejszenie pasywów wzbogaconego. Innymi słowy majątek wzbogaconego powiększa się o coś, o co nie powinien się powiększyć, albo nie pomniejsza się o coś, o co powinien się pomniejszyć. Ze zwiększeniem aktywów będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy dojdzie do bezpośredniego przesunięcia majątkowego z majątku zubożonego do majątku wzbogacanego, ale może również polegać na uzyskaniu przez wzbogaconego takich korzyści, które powinny wejść do majątku zubożonego. Zmniejszenie pasywów wzbogaconego to zaoszczędzenie przez niego wydatków , czyli uniknięcie przez niego pomniejszenia własnego majątku.

Z kolei zubożenie polega na poniesieniu efektywnego uszczerbku majątkowego; albo majątek zubożony pomniejsza się o coś, o co nie powinien się pomniejszyć, albo nie powiększa się o coś o co powinien się powiększyć. Zubożenie skutkuje, więc albo zwiększeniem pasywów, albo zmniejszeniem aktywów zubożonego. Do zubożenia może dojść przez wykonanie przez zubożonego zobowiązania ciążącego na wzbogaconym, jeśli zubożony działa w błędnym przekonaniu, iż spełnia własne zobowiązanie.

Pomiędzy zubożeniem jednej osoby a wzbogaceniem innej musi istnieć związek, albo jak wynika z brzmienia art. 405 k.c., korzyść majątkowa musi być uzyskana „kosztem innej osoby”. Jednakże związek, który musi zaistnieć pomiędzy zubożeniem a wzbogaceniem nie jest związkiem przyczynowym. W doktrynie twierdzi się, iż między wzbogaceniem a zubożeniem musi istnieć „zależność tego rodzaju, że są to niejako dwie strony tego samego zjawiska”. (W. Czachórski, A. Brzozowski, M. Safian, E. Skowrońska – Bocian: Zobowiązania. Zarys wykładu, Warszawa 2002, s. 185)

W judykaturze wskazuje się zaś, że konieczną przesłanką roszczenia opartego na przepisie art. 405 k.c. jest istnienie współzależności pomiędzy powstaniem korzyści w majątku wzbogaconego a uszczerbkiem w majątku zubożonego. Ta współzależność polega przede wszystkim na tym, że zarówno korzyść, jak i uszczerbek są wynikiem jednego zdarzenia. (wyrok SN z dnia 18 grudnia 1968 r., I CR 448/68, z dnia 22 listopada 2006 r., V CSK 289/06) Bezpodstawne wzbogacenie ma miejsce wtedy, gdy w rezultacie określonego zdarzenia następuje wzbogacenie jednej osoby kosztem innej, czyli gdy zachodzi wzajemna zależność pomiędzy uzyskaniem korzyści majątkowej przez wzbogaconego a uszczerbkiem majątkowym doznanym przez zubożonego. (uchwała SN z dnia 5 października 1974 r., III CZP 53/74 oraz wyrok z dnia 25 marca 2004 r., II CK 89/2003)

Z treści art. 405 k.c. wynika również, iż jedną z przesłanek bezpodstawnego wzbogacenia jest uzyskanie korzyści majątkowej kosztem innej osoby bez podstawy prawnej. Brak tej podstawy prawnej ujmowany jest w judykaturze jako brak tytułu prawnego legitymizującego przesunięcie korzyści majątkowej do majątku wzbogaconego. Tytułem prawnym, wyłączającym przyjęcie zaistnienia bezpodstawnego wzbogacenia jest czynność prawna, przepis ustawy, orzeczenie sądu lub decyzja administracyjna. (wyrok SN z dnia 17 listopada 1998 r., III CKN 18/98, z dnia 25 marca 2004 r., II CK 89/2003, wyrok z dnia 23 maja 2003 r., III CKN 1211/2000)

Powód Szpital (...) w B. (...) Ośrodek (...). B. M. jako płatnik składek powinien wyliczyć i opłacić składki na ubezpieczenia społeczne pozwanych, uwzględniając w podstawie wymiaru również wynagrodzenie, jakie uzyskali z tytułu umowy zlecenia. Potrącenie z wynagrodzenia pracownika stosownej części składki należy do obowiązku płatnika składek. Powodowy Szpital nie dokonał takich potrąceń z wynagrodzeń pozwanych, co skutkowało wypłaceniem pozwanym de facto zawyżonego wynagrodzenia. Jest bezspornym, iż Szpital nie dokonał prawidłowego wyliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne swoich pracowników, w tym pozwanych w sprawie. W wyniku decyzji ZUS – u obligującej go do uregulowania zapłaty całości składek uczynił to bez zbędnej zwłoki.

Z tak dokonanego ustalenia faktycznego wynikało, że doszło do bezpodstawnego wzbogacenia pozwanych. Doszło bowiem do wzbogacenia pozwanych G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (1), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł., J. C. w czasie, w którym pobierali oni pełne wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia zawartej z podmiotem zewnętrznym (...) A. N. w S., przez co nastąpiło zmniejszenie ich pasywów będące konsekwencją nie potrącenia z owego wynagrodzenia składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego. Z momentem zapłacenia przez powodowy Szpital na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenia społeczne w pełnej wysokości, obejmującej również tę część składek, która winna być sfinansowana przez pozwanych, doszło zaś do zubożenia powoda.

Powyższe nie przesądza jednak o zasadności roszczeń powoda.

Do rozstrzygnięcia pozostała kwestia, czy wobec uiszczenia przez powodowy Szpital składek na ubezpieczenia społeczne za pozwanych pracowników za okres świadczenia przez nich pracy na rzecz Szpitala na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z innym podmiotem prawnym, może on domagać się zwrotu zapłaconych składek, które powinny obciążać prawnika.

Należy zauważyć, iż przepisy prawa ubezpieczeń społecznych wiążą z określonymi elementami stanu faktycznego powstanie określonych skutków prawnych. Stanowisko to jest zgodnie przyjmowane zarówno w piśmiennictwie, jak w judykaturze (T. Zieliński: Ubezpieczenia społeczne pracowników, Warszawa Kraków 1994, s. 85 oraz wyrok SN z dnia 28 października 2003 r., II UK 122/03). Skutek w postaci podlegania ubezpieczeniom społecznym powstaje z mocy ustawy i trwa przez cały okres spełniania warunków objętych dyspozycją normy prawnej wyprowadzonej z art. 6 ustawy systemowej. Decyzja organu rentowego ustalająca podleganie ubezpieczeniom społecznym przez daną osobę ma zatem wyłącznie charakter decyzji deklaratoryjnej, która jedynie stwierdza istnienie określonej sytuacji prawnej, ale jej nie tworzy, ani też nie kształtuje nawet wtedy, gdy zostanie wydana przez organ rentowy z urzędu, w związku z niedochowaniem obowiązku zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych. (uchwała SN z dnia 13 lipca 2005 r., I UZP 2/05)

Podleganie przez pracownika ubezpieczeniom społecznym rodzi z kolei określone obowiązki po stronie płatnika składek (pracodawcy lub zleceniodawcy) Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy systemowej na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 – 3, 5, 6 i 9 – 13, a więc między innymi za pracowników, w tym także za pracowników w rozumieniu tej ustawy, zgodnie z art. 8 ust. 2a, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w całości płatnicy składek. W myśl art. 17 ust. 2 powołanej ustawy płatnicy składek, o których mowa w art. 17 ust. 1 obliczają także część składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 1, ust. 1b i ust. 2) i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu. Stosowanie do art. 4 pkt. 2 lit. a płatnikiem składek w stosunku do pracowników jest zaś pracodawca. Zgodnie z art. 46 ust. 1, art. 47 ust. 1 pkt. 3 ustawy systemowej płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów tej ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy, przy czym ich opłacenie ma nastąpić do 15 dnia następnego miesiąca. Podkreślenia wymaga, iż wszystkie powołane przepisy określają relacje, które zachodzą wyłącznie pomiędzy płatnikami składek a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Wszelkie obowiązki dotyczące obliczania, rozliczania oraz opłacania należnych składek, a także potrącania z dochodów ubezpieczonych tych ich części, które są przez nich finansowane, spoczywają jedynie na płatnikach składek. W tym zakresie ubezpieczeni będący pracownikami nie są bowiem adresatami norm, które nakładałyby na nich jakiekolwiek obowiązki. To sprawia, że zasady określające sposób finansowania składek pozostają bez wpływu na obowiązek ich opłacania, który w przypadku, między innymi, składek za ubezpieczonych będących pracownikami obciąża tylko płatników składek, a więc pracodawców. Z punktu widzenia wskazanego obowiązku płatnika nie ma znaczenia, z czyich środków są opłacane składki. Istniejący zatem pomiędzy płatnikiem składek (pracodawcą) a ubezpieczonym (pracownikiem) stosunek pracy powoduje wprawdzie, że ubezpieczony (pracownik) podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym, jednakże stan ten nie rodzi po jego stronie jakichkolwiek obowiązków w stosunku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwłaszcza zaś w zakresie obliczania, rozliczania oraz opłacania należnych składek na te ubezpieczenia. Wszystkie obowiązki w tym zakresie obciążają bowiem płatnika składek (pracodawcę) i to niezależnie od źródeł finansowania owych składek. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt III AUa 601/12) Żaden przepis ustawy systemowej nie stanowi natomiast podstawy prawnej do wystąpienia przez płatnika składek z żądaniem zapłaty na jego rzecz przez ubezpieczonych tej części składek, która winna być przez nich finansowana, gdyż poza art. 17 ust. 2 i art. 46 ust. 1 ustawy systemowej płatnicy składek mają zaś wprawdzie prawo potrącania z dochodów ubezpieczonych części składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowane przez ubezpieczonych, jednakże mogą to uczynić wyłącznie za te miesiące, w których dochody podlegające oskładkowaniu występują. Potrącaniu owych części składek z dochodów uzyskiwanych przez pracowników w innych miesiącach sprzeciwia się bowiem bezwzględnie obowiązująca regulacja art. 87 k.p., która pozwala na potrącenie jedynie kwot wymienionych w § 1 pkt. 1 – 4 tego przepisu oraz – na podstawie § 7 – na odliczenie, w pełnej wysokości, kwoty wypłaconej w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia (wyrok SN z dnia 2 kwietnia 1996 r., I PRN 19/96)

W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy, płatnik składek (pracodawca) niewątpliwie nie dochował ustawowych terminów obliczania, rozliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonych pracowników G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (1), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł., J. C. i opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, którym podlegał on z mocy art. 8 ust. 2a ustawy systemowej. Uczynił to dopiero wskutek kontroli przeprowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z ustaleń niekwestionowanych przez żadną ze stron wynika, iż powodowy Szpital jako pracodawca pozwanych wiedział, iż jednocześnie wykonują oni pracę na podstawie umowy zlecenia w ramach dyżurów medycznych. Za taką sytuację nie mogą ponosić odpowiedzialności pozwani. Bowiem to obowiązkiem strony powodowej jako pracodawcy i płatnika składek było wyliczenie i opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne z uwzględnieniem wynagrodzeń uzyskanych przez pozwanych G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (1), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł., J. C. także z umów zlecenia. Skoro powodowy Szpital nie dokonał takich potrąceń z wynagrodzeń pozwanych, to de facto wypłacone zostało im zawyżone wynagrodzenie, bez żadnego zawinienia pozwanych. Okoliczność, iż powód nie dokonał prawidłowego wyliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne swoich pracowników pozwanych w niniejszej sprawie G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (1), H. B. (2), M. A., A. G. (1), J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E., H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł., J. C., nie może ich obciążać. Tym bardziej, że jedną z cech stosunku pracy jest ryzyko gospodarcze pracodawcy i w ramach tego ryzyka w niniejszej sprawie należało uznać, że wadliwe wyliczenie należnych składek obciąża skutkami wyłącznie stronę powodową.

Nadto pozwani zużyli wypłacone im wynagrodzenie z umów zlecenia w całości. Zgodnie z art. 409 k.c. obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wygasa, jeżeli ten kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu. Skoro pozwani G. F., K. H., A. H., B. K., A. D., M. B., H. B. (1), B. C. (2), H. B. (2), M. A., A. P. G., J. B., K. B., S. B., W. G. (1), S. E. H. A., M. W., J. H., S. N., D. Ł., J. C. wykazali, iż zużyli w całości wypłacone im wynagrodzenie w latach, w których świadczyli pracę na rzecz pozwanego również w ramach umów cywilnoprawnych, w związku z tym obowiązek zwrotu uzyskanych korzyści wygasł. Brak jest podstaw do uznania, iż pozwani powinni liczyć się z obowiązkiem zwrotu uzyskanych korzyści. Pozwani bowiem otrzymywali wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej z powodowym Szpitalem i (...) A. N., na wynagrodzenie w takiej wysokości zgodzili się pracować, a było ono niższe od tego, które otrzymaliby od powoda w ramach łączącej ich z nimi umów o pracę. Kwestie podatkowe, składek nie były przedmiotem ich zainteresowania, a zawierając umowy zlecenia podpisywali je w przeświadczeniu, iż w tym zakresie to płatnicy składek wiedza w jakie wysokości one będą, dlatego to im pozostawili – zleceniodawcy i pracodawcy ich naliczanie i odprowadzanie również w tej części, którą potrąca się bezpośrednio z wynagrodzenia pracownika. Skoro otrzymywali w wysokości uzgodnionej z powodem i (...) wynagrodzenie nie mieli żadnych podstaw do przypuszczenia, iż z tego tytułu powstaje dług wobec ZUS, a część otrzymywanego przez nich uzgodnionego wynagrodzenia będą musieli kiedykolwiek zwrócić swojemu pracodawcy. W tym zakresie działali w dobrej wierze, wykorzystując otrzymane wynagrodzenie na bieżące ich życiowe potrzeby i nie doprowadzając tym samym do ich wzbogacenia.

Zresztą sam powodowy Szpital nie liczył się z obowiązkiem zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu przychodów uzyskanych przez jego pracowników w ramach umów zleceń. Dopiero decyzja ZUS w tym zakresie wymusiła zapłatę tych składek. Należy wskazać w tym miejscu orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2010 r., I PK 31/10. W orzeczeniu tym wskazano, że pracownik, który nie zawinił ani nie przyczynił się w żaden sposób do wypłaty nienależnego mu składnika wynagrodzenia za pracę, co do zasady nie musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu tego typu płatności ze stosunku pracy, choćby nie były mu one należne, ponieważ pracownik ma prawo swobodnego dysponowania wypłaconym mu wynagrodzeniem za pracę, które z reguły zużywa na własne potrzeby w taki sposób, że nie jest już wzbogacony. Takim zużyciem jest przeznaczenie przez pracownika wynagrodzenia na bieżące potrzeby – jedzenie, ubranie, zapewnienie opieki nad dzieckiem, leczenie. Są to wydatki typowo bezproduktywne i konsumpcyjne w rozumieniu wskazanego przepisu. Podobny pogląd wyraził w uchwale z dnia 5 grudnia 2013 r. Sąd Najwyższy, sygn. akt III PZP 6/13. Powyższe stanowisko jest zbieżnym z stanowiskiem jakie zajął w analogicznej sprawie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 26 marca 2015 r., V Pa 167/14, i z którym Sąd w powyższym składzie w pełni się zgadza.

Należy również podnieść, iż składki uiszczone przez powoda powinny podlegać zaewidencjonowaniu na indywidualnych kontach pozwany, w przypadku których nie wszystkich tak się stało i o nie pozwani mieliby być wzbogaceni, gdyż mogą mieć one wpływ na ich przyszłe świadczenie emerytalno – rentowe. Zdaniem Sądu, składki te zaewidencjonowane na indywidualnym koncie każdego z pozwanych w ZUS nie prowadzą jednak wprost do zwiększenia ich majątku, albowiem pozwani nie mogą z nich dowolnie korzystać natomiast jak wypowiedziała się biegła księgowa w powyższej sprawie konkretna kwota o jaką mogłoby wzrosnąć świadczenie emerytalne pozwanych, którą można by określić jako wartość ich wzbogacenia obecnie nie jest możliwą do określenia, gdyż dziś trudno przewidzieć, czy akurat ten okres zostanie uwzględniony do wyliczenia wysokości tego świadczenia, a przede wszystkim, czy pozwani, a jeśli tak to którzy dożyją do momentu przyznania im tego świadczenia.

Za taką interpretacją przepisów prawa w powyższej sprawie przemawiają również zasady współżycia społecznego. (art. 8 k.p)

Na koniec należy zauważyć, iż powód w procesie przedstawia się jako strona poszkodowana, która wyłożyła za pracowników na rzecz ZUS dodatkowe środki pieniężne, które de facto powinny być pokryte z wynagrodzenia pozwanych. Nie może umknąć uwadze to, iż dla „dobra” powodowego Szpitala, by ponosił mniejsze „koszty” związane z zatrudnieniem pracowników w ramach umów o pracę i wypłatą im dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, pozwani zgodzili się pracować za niższym wynagrodzeniem od tego, które otrzymaliby w ramach łączących ich z powodowym Szpitalem umów o pracę, godząc się na zawarcie dodatkowych umów zlecenia z podmiotem trzecim, czyniąc to przecież mając na uwadze dobro swojego pracodawcy i jego interes przedkładając nad własny. Obecnie ten „biedny” Szpital podnosi, iż pozwani i tak zarobili za dużo otrzymując wynagrodzenie wyższe niż powinni, bezpodstawnie wzbogacając się z tego powodu jego kosztem. Zdaniem Sądu, w przypadku tych żądań pracodawcy nie można rozpatrywać ich w oderwaniu od tego całego kontekstu tej sprawy zapominając, iż w stosunkach pracowniczych stroną słabszą, która winna znaleźć większą ochronę nie jest pracodawca wyposażony w wyspecjalizowane służby, fachowców z zakresu księgowości, czy przepisów prawa, którzy dbają o jego interesy tylko pracownik, który takiej wiedzy nie musi mieć, tego od niego się nie wymaga, a który ufając swojemu pracodawcy ma prawo żyć w przekonaniu, iż to co zarobił i otrzymał do ręki świadcząc pracę na jego rzecz w pełni się mu należy i nie musi liczyć się z ewentualną koniecznością zwrotu tych środków pieniężnych jako nienależnych, no bo niby dlaczego.? Nie można pominąć, więc iż w stosunku pracy inaczej niż w stosunku cywilistycznym pracownik winien być w pozycji uprzywilejowanej względem pracodawcy, co jest niewątpliwie przejawem funkcji ochronnej, realizowanej przez normy prawa pracy. Zdaniem Sądu, odpowiedzialność za uregulowanie powyższych zobowiązań względem ZUS z uwagi na wszystkie wyżej podniesione kwestie winien ponieść w całości powodowy Szpital, a domaganie się ich obecnie od pozwanych w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy stanowi nadużycie prawa, które nie powinno zasługiwać na ochronę. Dochodzenie bowiem tych roszczeń przez powoda względem pozwanych w tym postępowaniu narusza zasady słuszności, dobrej wiary w sensie obiektywnym, zasady uczciwości obowiązujące w stosunkach cywilnoprawnych oraz zasady lojalności wobec partnera, których należy przestrzegać. Pozwani rzetelnie, z dużym poświęceniem wykonywali pracę na rzecz powoda, umożliwiając mu prowadzenie działalności gospodarczej. Za organizację takiego sposobu wykonywania pracy odpowiedzialność ponosi powód, a pozwani nie ponoszą żadnej winy w tym, iż nie doszło do opłacenia składek w terminie. Na koniec należy zauważyć, iż stanowisku tut. Sądu nie jest odosobnione Podobnie w analogicznych stanach faktycznych wypowiedziały się Wojewódzki Sąd Administracyjny o sygn. akt ISA/LU549/16, Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 26 marca 2015 r., sygn. akt V Pa 167/14, Sąd Okręgowy w Zielonej Górze z dnia 4 listopada 2016 r. sygn. akt VI Ca 582/16, czy Sąd Rejonowy we Wrocławiu w dniu 22 marca 2016 r., sygn. akt IV P 688/15.

Pozwany S. E. w swoich zeznaniach nadto twierdził, iż roszczenie powoda względem jego osoby jest niezasadne z tych względów, iż nigdy nie świadczył żadnej pracy na rzecz powodowego Szpitala w ramach zawartej z (...) A. N. w S. umowy zlecenia. Z uwagi na to, iż dokumentacja zgromadzona w aktach sprawy wskazuje na wykonywanie w niedużym co prawda wymiarze godzin, ale jednak pracy tego pozwanego na rzecz powoda, Sąd nie dał wiary pozwanemu w tym zakresie, i przyjął, jak w przypadku pozostałych pozwanych, iż zasadność oddalenia powództwa powoda w przypadku pracownika S. E. winna nastąpić z tych samych powodów co wszystkich pozostałych pozwanych.

Z uwagi na brak podstaw do uwzględnienia powództw należało orzec jak w sentencji.

Orzeczenie o kosztach procesu wydane zostało w oparciu o art. 98 k.p.c. w związku z art. 102 k.p.c. i § 2 pkt. 2, pkt. 3 w związku z § 9 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz. 1800) odstępując częściowo od obciążania powoda kosztami procesu z uwagi na jego trudną sytuację finansową.

Sędzia Sądu Rejonowego

Elżbieta Domańska

Zarządzenie: proszę),

1. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi powoda, pełn. pozwanych reprezentowanych przez r.pr. B. P. i r.pr. T. S..

2. K.. 14 dni.

Sędzia Sądu Rejonowego

Elżbieta Domańska