Pełny tekst orzeczenia

KIO 2623/17

Sygn. akt: KIO 2623/17
WYROK
z dnia 27 grudnia 2017 r.


Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Bartosz Stankiewicz

Protokolant: Edyta Paziewska


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2017 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 11 grudnia 2017 r. przez wykonawcę
FB Serwis S.A. z siedzibą w Warszawie przy ul. Stawki 40 (01-040 Warszawa)
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Łódź – Urząd Miasta Łodzi z siedzibą przy ul.
Piotrkowskiej 104 (90-926 Łódź)
przy udziale wykonawcy REMONDIS Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. Zawodzie
16 (02-981 Warszawa), zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego.

orzeka:
1. oddala odwołanie;

2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę FB Serwis S.A. z siedzibą w Warszawie przy
ul. Stawki 40 (01-040 Warszawa) i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego
kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawcę FB Serwis S.A. z siedzibą w Warszawie przy ul. Stawki 40 (01-040 Warszawa)
tytułem wpisu od odwołania.

KIO 2623/17

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Łodzi.



Przewodniczący: …………………………….

KIO 2623/17

U z a s a d n i e n i e


Miasto Łódź – Urząd Miasta Łodzi z siedzibą przy ul. Piotrkowskiej 104, 90-926 Łódź
zwane dalej „zamawiającym” prowadzi postepowanie o udzielenie zamówienia pn.
„Odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na terenie Miasta Łodzi -
Sektor Bałuty, Sektor Śródmieście, Sektor Widzew oraz odbieranie odpadów komunalnych
od właścicieli nieruchomości niezamieszkałych na terenie Miasta Łodzi - Sektor Górna,
Sektor Polesie w okresie od 1 lipca 2018 r. do 30 czerwca 2021 r.”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej z dnia 29 listopada 2017 r. pod numerem 2017/S 229-477284.
W dniu 11 grudnia 2017 r. wykonawca FB Serwis S.A. z siedzibą w Warszawie przy
ul. Stawki 40 (01-040 Warszawa) zwany dalej „odwołującym” wniósł odwołanie wobec treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia sporządzonej ww. postępowaniu w zakresie
wszystkich części zamówienia.
W odwołaniu zarzucił zamawiającemu obrazę następujących przepisów prawa:
1. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) zwanej dalej „ustawą Pzp” w zw. z art. 6d
ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku
w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1289, ze zm.) zwanej dalej „UCPG" poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia udzielanego w postępowaniu w sposób niejednoznaczny
i niewyczerpujący, bez uwzględnienia wszystkich wymagań i okoliczności mających wpływ
na sporządzenie oferty, ti. przez wskazanie w pkt 4 Załącznika nr 1 do specyfikacji istotnych
warunków zamówienia - Opisu Przedmiotu Zamówienia (dalej: „OPZ") dla wszystkich części
zamówienia oraz w § 1 ust. 4 Załącznika nr 6 do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia - Projektu Umowy dla wszystkich części zamówienia (dalej: „Projekt Umowy"), iż
wykonawca jest zobligowany do przekazywania odebranych odpadów komunalnych do
instalacji wskazanych w Załączniku nr 3 do Umowy, zgodnie z którym odpady komunalne
zmieszane, odpady pozostałe do segregacji oraz odpady spożywcze i kuchenne z
gospodarstw domowych mają być przekazywane do dwóch instalacji, tj. instalacji w Dylowie
oraz w Ruszczynie bez jednoczesnego określenia, w których przypadkach odpady mają być
przekazywane do jednej, a w której do drugiej z ww. instalacji oraz przy jednoczesnym
zastrzeżeniu prawa zamawiającego do zmiany Załącznika nr 3 w przypadku „zmiany
instalacji", co uniemożliwia wykonawcy prawidłowe oszacowanie kosztów transportu
odpadów do instalacji, które bezpośrednio zależą od odległości obszaru, z którego odpady
są odbierane do miejsca położenia instalacji, do której Wykonawca będzie zobowiązany
odpady przekazywać;

KIO 2623/17

2. art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 6d ust. 4 pkt 5 UCPG poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia udzielanego w postępowaniu w sposób mogący utrudniać
uczciwą konkurencję, tj. przez wskazanie w pkt 4 OPZ oraz w § 1 ust. 4 Projektu Umowy, iż
wykonawca jest zobligowany do przekazywania odebranych odpadów komunalnych do
instalacji wskazanych w Załączniku nr 3 do Umowy, przy jednoczesnym zastrzeżeniu prawa
zamawiającego do zmiany Załącznika nr 3 w przypadku „zmiany instalacji", co może
prowadzić do utrudnienia uczciwej konkurencji, gdyż:
a. stwarza ryzyko arbitralnego decydowania przez zamawiającego w toku realizacji
zamówienia, który z wykonawców będzie zobowiązany przekazywać odpady do
instalacji położonej bliżej miejsca świadczenia usługi odbioru, a który do instalacji
położonej dalej, co może prowadzić do nierównych zasad realizacji zamówienia
przez wykonawców odbierających odpady z poszczególnych sektorów Miasta
Łodzi, a nadto
b. faworyzuje wykonawcę, który jest operatorem instalacji, która zgodnie z Planem
gospodarki odpadami dla województwa łódzkiego na lata 2016 -2022 z
uwzględnieniem lat 2023 - 2028 (dalej: „WPGO") może w okresie realizacji
zamówienia uzyskać status regionalnej instalacji przetwarzania odpadów
komunalnych (dalej: „RIPOK"), który jest w stanie skalkulować cenę ofertową z
uwzględnieniem kosztów transportu do własnej instalacji, bowiem (a) posiada on
najbardziej precyzyjne informacje dotyczące możliwego terminu uzyskania przez
jego instalację statusu RIPOK oraz (b) ma możliwość zorganizowania swojej
pracy w taki sposób, aby do zarządzanej przez niego instalacji trafiały przede
wszystkim odpady odbierane z obsługiwanych przez niego sektorów, kosztem
odpadów odbieranych przez wykonawców obsługujących inne sektory;
3. art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz.
459, ze zm.; dalej: „k.c.") w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ułożenie treści stosunku
prawnego w sposób sprzeciwiający się właściwości (naturze) tego stosunku oraz zasadom
współżycia społecznego, tj. przez przyznanie zamawiającemu prawa do jednostronnej
zmiany warunków realizacji umowy w zakresie instalacji, do której mają być przekazywane
odpady, co wykracza poza dopuszczony w orzecznictwie podział ryzyk pomiędzy stronę
publiczną i prywatną umowy w sprawie zamówienia i jest sprzeczne z naturą umowy
gospodarczej, która wymaga zgody obu stron nie tylko do zawarcia, ale również i do zmiany
takiej umowy;
4. art. 29 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez opisanie przedmiotu
zamówienia udzielanego w postępowaniu w sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący, bez
uwzględnienia wszystkich wymagań i okoliczności mających wpływ na sporządzenie oferty,

KIO 2623/17

ti. przez wskazanie w § 5 pkt 18 Projektu Umowy przez nakazanie wykonawcy
w § 5 pkt 18 Projektu Umowy odbierać odpady ze wskazanych ulic w przedziałach
czasowych wskazanych w Załączniku nr 9 do Umowy przy jednoczesnym zastrzeżeniu dla
zamawiającego nieograniczonego prawa do aktualizowania ww. załącznika i tym samym
zmiany przedziałów czasowych odbioru w trakcie realizacji zamówienia, co utrudnia
wykonawcy prawidłowe skalkulowanie kosztów świadczenia usługi odbiorów
i tym samym ustalenie ceny ofertowej na odpowiednim poziomie;
5. art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp tj. poprzez opisanie przedmiotu
zamówienia w sposób, który może naruszać uczciwą konkurencję, tj. przez nakazanie
wykonawcy w § 5 pkt 18 Projektu Umowy odbierać odpady ze wskazanych ulic w
przedziałach czasowych wskazanych w Załączniku nr 9 do Umowy przy jednoczesnym
zastrzeżeniu dla zamawiającego nieograniczonego prawa do jednostronnego aktualizowania
ww. załącznika, co stwarza ryzyko arbitralności zamawiającego w toku realizacji zamówienia
i może powodować zaburzenie równowagi ekonomicznej stron poprzez doprowadzenie do
znaczącego zwiększenia lub zmniejszenie kosztów ponoszonych przez wykonawców
odbierających odpady z poszczególnych sektorów i tym samym stworzenia nierównych
warunków konkurencyjnych pomiędzy tymi wykonawcami;
6. art. 3531 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ułożenie treści stosunku
prawnego w sposób sprzeciwiający się właściwości (naturze) tego stosunku oraz zasadom
współżycia społecznego, tj. przez nakazanie wykonawcy w § 5 pkt 18 Projektu Umowy
odbierać odpady ze wskazanych ulic w przedziałach czasowych wskazanych w Załączniku
nr 9 do Umowy przy jednoczesnym zastrzeżeniu dla zamawiającego nieograniczonego
prawa do jednostronnej zmiany warunków realizacji umowy w zakresie częstotliwości
odbioru odpadów, co wykracza poza dopuszczony w orzecznictwie podział ryzyk pomiędzy
stronę publiczną i prywatną umowy w sprawie zamówienia i jest sprzeczne z naturą umowy
gospodarczej, która wymaga zgody obu stron nie tylko do zawarcia, ale również i do zmiany
takiej umowy.
Podnosząc powyższe odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie
zamawiającemu:
1. zmianę treści OPZ oraz Projektu Umowy poprzez:
a. jednoznaczne określenie w Załączniku nr 3 do Projektu Umowy konkretnej instalacji, do
których odpady z danego sektora mają być przekazywane oraz wykreślenie z pkt 4 OPZ
oraz § 1 ust. 4 Projektu Umowy wyrazów: „Zamawiający zastrzega możliwość
dokonywania zmian ww. załącznika w przypadku zmiany instalacji",
lub ewentualnie przez
b. zmianę przedmiotu zamówienia na odbieranie i zagospodarowanie odpadów

KIO 2623/17

komunalnych;
2. zmianę treści Projektu Umowy poprzez wykreślenie z § 5 pkt 18 Projektu Umowy
wyrazów: „Zamawiający będzie aktualizował ten wykaz".
Ponadto odwołujący wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm
przepisanych, w tym kosztów zastępstwa według spisu, który przedłożony zostanie na
rozprawie.

W odniesieniu do zarzutu wskazania instalacji, do których mają być przekazywane
odebrane odpady komunalne w zakresie dotyczącym opisania przedmiotu zamówienia w
sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący odwołujący zauważył, że przedmiotem
zamówienia udzielanego w przedmiotowym postępowaniu jest jedynie odbieranie odpadów
komunalnych - bez ich zagospodarowania. W ramach realizacji przedmiotu zamówienia
obowiązkiem wykonawcy jest zatem tylko odebranie odpadów komunalnych z nieruchomości
i ich przetransportowanie do wskazanych przez zamawiającego instalacji. Instalacje takie -
zgodnie z art. 6d ust. 4 pkt 5 UCPG - w przetargu na odbieranie odpadów zamawiający jest
zobligowany wskazać w treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia dalej zwanej
„SIWZ”.
Podnosi, że wskazanie instalacji, do których mają być przekazywane odpady
komunalne w ramach zamówienia na odbieranie odpadów, ma zasadnicze znacznie dla
skalkulowania przez wykonawcę ceny ofertowej. W ramach usługi odbierania odpadów
komunalnych zasadniczym elementem kosztowym jest koszt transportu odebranych
odpadów z nieruchomości, na których odpady te są wytwarzane do instalacji ich
przetwarzania. Koszt ten wprost zależny od odległości, jaka dzieli miejsce odbierania
odpadów od instalacji, do której te odpady będą przewożone - im ta odległość jest większa,
tym koszt transportu jest wyższy.
Podkreśla, że zamawiający w Załączniku nr 3 do Projektu Umowy dla odpadów
komunalnych zmieszanych, odpadów pozostałych do segregacji oraz dla odpadów
spożywczych i kuchennych z gospodarstw domowych wskazał dwie docelowe instalacje
przetwarzania odpadów: instalację w Dylowie oraz instalację w Ruszczynie. Zapisy SIWZ nie
precyzują przy tym, według jakich kryteriów ma być dokonywany wybór pomiędzy tymi
dwiema instalacjami: w szczególności czy wykonawca ma zapewniona możliwość
przekazywania odpadów do każdej z ww. instalacji, czy też konkretna instalacje wskaże mu
dopiero zamawiający w toku realizacji przedmiotu zamówienia.
Jednocześnie w pkt 4 OPZ oraz w § 1 ust. 4 Projektu Umowy zamawiający wskazał,
że zastrzega sobie prawo do zmiany treści Załącznika nr 3 w przypadku „zmiany instalacji".
Wobec niezwykłej lakoniczności wskazanego zapisu (nigdzie nie wyjaśniono, co pojęcie

KIO 2623/17

„zmiany instalacji" oznacza) uprawnienie do zmiany Załącznika nr 3 jest niemal dowolne - w
praktyce jakakolwiek zamierzona przez zamawiającego zmiana wskazanych w Załączniku nr
3 instalacji będzie możliwa. Na podstawie wskazanych zapisów SIWZ zamawiający będzie
mógł zatem nakazać wykonawcy przekazywanie odpadów:
• do instalacji w Ruszczynie,
• do instalacji w DyIowie A, albo
• do innej instalacji, która w pierwotnej treści Załącznika 3 w ogóle nie została
wymieniona.
Zauważa przy tym, że istotnym ograniczeniem dla zamawiającego przy zmianie Załącznika
nr 3 jest norma prawna zapisana w art. 9e ust. 1 pkt 1 UCPG, zgodnie z którą podmiot
odbierający odpady komunalne jest zobligowany przekazywać je bezpośrednio do
regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych (RIPOK).
Wskazuje, że aktualnie dla Regionu II gospodarki odpadami województwa łódzkiego
(do którego to regiony należy Miasto Łódź) status RIPOK posiadają dwie instalacje
przetwarzania odpadów, tj. wskazane w Załączniku nr 3 instalacje w Dylowie A i w
Ruszczynie. Zaznaczyć jednak należy, że zgodnie z WPGO w okresie obowiązywania
umowy status RIPOK ma uzyskać jeszcze jedna instalacja - tj. instalacja zlokalizowana na
terenie Łodzi. W przypadku, gdy ww. instalacja status RIPOK uzyska, zamawiający będzie
miał możliwość nakazania wykonawcom przekazywania odpadów właśnie do tej instalacji.
W odniesieniu do zarzutu wskazania instalacji, do których mają być przekazywane odebrane
odpady komunalne w zakresie dotyczącym opisania przedmiotu zamówienia w sposób, który
może utrudniać uczciwą konkurencję oraz prowadzący do ułożenia stosunku prawnego w
sprzeczności z jego naturą oraz z zasadami współżycia społecznego odwołujący wskazuję,
że postanowienia pkt 4 OPZ i § 1 ust. 4 Projektu Umowy stwarzają zamawiającemu
możliwość kształtowania treści Załącznika nr 3 do Umowy dla poszczególnych części
zamówienia i tym samym wprowadzania obowiązku przekazywania odpadów do dowolnej
spośród ww. instalacji (Ruszczyn, Dylów A i Łódź). Może zatem się okazać, że w toku
realizacji usług zamawiający zmieni Załącznik nr 3 dla niektórych sektorów, nakazując
obsługującym te sektory wykonawcom przekazywanie odpadów do instalacji w Łodzi, innym
zaś nakaże transport odpadów do instalacji położonych znacznie dalej. Brak określenia na
obecnym etapie szczegółowych reguł w przedmiocie obowiązku przekazywania odpadów do
konkretnych instalacji oraz zasad ewentualnego dokonywania zmiany w Załączniku nr 3 do
umów w sprawie zamówień na poszczególne sektory (części zamówienia) stwarza ryzyko,
że jednostronne decyzje w przedmiocie zmiany warunków realizacji umowy będą przez
zamawiającego podejmowane w sposób zupełnie arbitralny. SIWZ nie przewiduje żadnych
kryteriów dla decydowanie o zmianie Załącznika nr 3 w konkretnych przypadkach

KIO 2623/17

pozostawiając pełną swobodę w tym zakresie zamawiającemu.
Twierdzi, że zamawiający zastrzegł sobie uprawnienie do jednostronnej zmiany
warunków świadczenia usługi odbioru odpadów - a takie uprawnienie musi być uznane za
naruszające wyrażoną w art. 3531 k.c. zasadę swobody umów. Na potwierdzenie tego
przytacza treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 1991 roku sygn. III CZP 15/91.
Zauważa, że wobec nieprecyzyjnego wskazania, do której konkretnie instalacji
wykonawcy odbierający odpady z poszczególnych sektorów Miasta Łodzi (przejawiającego
się zarówno we wskazaniu dwóch, a docelowo być nawet trzech takich instalacji, jak i w
możliwości dowolnej zmiany wykazu instalacji przez zamawiającego), odwołujący nie jest w
stanie na obecnym etapie przewidzieć, do której instalacji będzie on zobligowany
przekazywać odpady komunalne w trakcie realizacji zamówienia.
Wskazuje, że żadna z wymienionych instalacji nie jest w stanie przetworzyć
wszystkich odpadów odbieranych z tereny Miasta Łodzi. Wszystkie one mają ograniczone
zdolności przerobowe (określone w szczególności w udzielonych tym instalacjom
pozwoleniach odpowiednio na przetwarzanie odpadów lub pozwoleniach zintegrowanych),
co oznacza, że każda z nich jest w stanie przyjąć jedynie pewną część takich odpadów.
Zdolności te (moce przerobowe), co należy podkreślić, są ograniczone nie tylko w ujęciu
rocznym, ale również i dziennym, co oznacza, że limit odpadów możliwych do przyjęcia
przez poszczególne instalacje w ciągu jednego dnia również może ograniczać przyjęcie do
przetworzenia odpadów od poszczególnych wykonawców.
Zaznacza, że w postępowaniu na odbiór odpadów (bez zagospodarowania)
wykonawca odbierający odpady nie ma możliwości uzgodnienia z instalacją odbierającą
odpady zasad współpracy przy odbieraniu odpadów - ponieważ w takim przypadku nie jest
on stroną stosunku prawnego, na podstawie którego ww. instalacja przyjmuje odpady do
zagospodarowania. Stronami takiego stosunku prawego będzie bowiem w takim przypadku
zamawiający oraz podmiot operujący daną instalacją (strony umowy w sprawie zamówienia
na zagospodarowanie odpadów komunalnych). W takim przypadku wykonawca co do
zasady pozostaje osobą trzecią, która nie ma żadnego wpływu na postanowienia umowy
regulującej zasady przyjmowania odpadów komunalnych od podmiotów odbierających
odpady z nieruchomości.
W konkluzji podnosi, że celem wyeliminowania powyższych naruszeń konieczne jest
nakazanie zamawiającemu modyfikacji SIWZ poprzez jednoznaczne wskazanie, do których
instalacji będą miały być przekazywane odpady odbierane z poszczególnych sektorów
Miasta Łodzi oraz poprzez wykreślenie zapisów zezwalających zamawiającemu na arbitralną
zmianę takich instalacji w toku wykonywania zamówienia.
Co do tej grupy zarzutów zamawiający w odpowiedzi na odwołanie powołuje się na
treść art. 6d ust. 4 pkt 5 oraz 6f ust. 1a UCPG i stwierdza, że z tych przepisów wynika

KIO 2623/17

jednoznacznie obowiązek zamawiającego wskazania, w przypadku przetargu na odbieranie
odpadów, instalacji w tym RIPOK, do których podmiot odbierający odpady komunalne od
właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady. Ustawodawca
używa pojęcia instalacji w liczbie mnogiej, a zatem zamawiający uprawniony jest do
wskazania więcej niż jednej instalacji. Zamawiający wskazał w treści SIWZ dwie instalacje
mające status RIPOK (ujęte w uchwale wykonawczej Sejmiku Województwa Łódzkiego).
Przytoczona norma prawna daje wyłącznie zamawiającemu uprawnienie do wskazywania
ww. instalacji, co oznacza, że jest to wyłącznie decyzja zamawiającego i nie podlega
negocjacjom z wykonawcą, a zatem zapis o możliwości zmiany treści załącznika nr 3 w
przypadku zmiany instalacji odpowiada treści normatywnej przepisu art. 6d ust. 4 pkt 5 i art.
6f. ust. 1a UCPG i nie narusza przepisu art. 3531 k.c., gdyż właśnie taka jest właściwość
(natura) zamówienia na odbiór odpadów, a tak ukształtowany stosunek zobowiązaniowy nie
przenosi, wbrew twierdzeniom odwołującego, żadnego ryzyka na wykonawcę.
Zamawiający podnosi, że odnosząc się zakwestionowanych postanowień umowy
należy również wziąć pod uwagę treść art. 144 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, który pozwala
zamawiającemu na dokonanie modyfikacji umowy jeżeli określił zakres zmian. W tym
przypadku zamawiający przewidział możliwość zmiany umowy w zakresie instalacji do
przetwarzania odpadów komunalnych, jeśli zaistnieje taka potrzeba. W praktyce może
zdarzyć się szereg okoliczności wymagających takiej zmiany, np. zamknięcie instalacji,
pojawienie się nowej instalacji itp. Tym samym nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie
wszystkich przypadków uzasadniających zmianę instalacji, jak również nie jest możliwe
przewidzenie, jakie będą w czasie zmiany tego warunku, instalacje. Tym samym w jego
ocenie dokonanie takiego zastrzeżenia nie stanowi naruszenia art. 29 ust. 1 ustawy Pzp.
Podkreśla, że wykonawca ma możliwość skalkulowania kosztów transportu w
sposób uwzględniający odległość od miejsca odbioru do miejsca przekazania (RIPOK).
Twierdzenie, że zamawiający powinien wskazać jedną instalację, nie znajduje oparcia w ww.
przepisach, a ponadto przyjęcie takiej konstrukcji mogłoby prowadzić do sytuacji gdy
wykonawca nie miałby możliwości przekazania zebranych odpadów np. w sytuacji
określonej w art. 9l UCPG. Jak wynika z niniejszego przepisu RIPOK może odmówić
przyjęcia odpadów w przypadku, gdy znajdująca się w nich instalacja uległa awarii lub nie
może przyjmować odpadów z innych przyczyn (art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach) albo
nie posiada mocy przerobowych. W sytuacji gdyby wskazana jedna instalacja nie mogła
przyjąć z ww. przyczyn odpadów wykonawca nie mógłby realizować umowy do czasu jej
zmiany (o ile taka zmiana byłaby dopuszczalna), a ponadto wykonawca w świetle przepisu
art. 9e UCPG zobowiązany jest do przekazywania odebranych od właścicieli nieruchomości,
zmieszanych odpadów komunalnych oraz odpadów zielonych bezpośrednio do regionalnej
instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych i w opisanych wyżej sytuacjach nie

KIO 2623/17

miałby możliwości spełnienia tego wymogu, co skutkowałoby nałożeniem kary a nawet
odebraniem zezwolenia. W sytuacji awaryjnej wykonawca musiałby przekazać zebrane
odpady do innej niewymienionej w umowie instalacji RIPOK (a zatem powinien skalkulować
koszty transportu w sposób uwzględniający odległość instalacji, aby móc uzyskać stosowne
wynagrodzenie). Dostrzegając powyższe zagrożenia ustawodawca umożliwił, a nawet
zobowiązał zamawiającego do wskazania instalacji (a nie jednej instalacji) co odpowiada
specyficznemu charakterowi zamówienia na odbieranie odpadów.
Ponadto wskazuje, że oprócz sytuacji określonych w art. 9l UCPG konieczność
zmiany instalacji może nastąpić także w przypadku utraty statusu RIPOK (a więc zmiany
uchwały wykonawczej Sejmiku Województwa Łódzkiego) jak również w przypadku
uzyskania takiego statusu przez instalację. W niniejszej sprawie ma to bardzo istotne
znaczenie, ponieważ umowa na odbiór odpadów ma być realizowana od 1 lipca 2018r., a
więc dopiero za 6 miesięcy — i na obecnym etapie nie wiadomo czy np. instalacje wskazane
w uchwale wykonawczej Sejmiku Województwa Łódzkiego nadal będą miały status RIPOK
czy też zostaną wykreślone a wpisane inne instalacje, stąd też zapis o możliwości zmiany
załącznika określającego instalację umożliwia realizację zamówienia. Przyjęcie stanowiska
prezentowanego przez odwołującego skutkowałoby koniecznością przeprowadzenia
kolejnego przetargu. Wykonawca powinien i ma taką możliwość, aby skalkulować stawkę
wynagrodzenia bez względu na umiejscowienie instalacji (z zastosowaniem jednostek
odległości).
Reasumując zamawiający stwierdza, że w świetle przytoczonych przepisów to
zamawiający wskazuje instalacje odbioru odpadów (bez udziału wykonawcy) i ma możliwość
jej zmiany, a wykonawca nie ponosi ryzyka tej zmiany, ponieważ i tak otrzyma
wynagrodzenie zgodnie ze stawką określoną w ofercie (kalkulacja wysokości tej stawki leży
po stronie wykonawcy, a wykonawca ma możliwość uwzględnienia kosztów transportu bez
względu na konkretną odległość np. przez przyjęcie kosztów jednostki odległości).
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
wykonawca w zakresie tej grupy zarzutów tj. oznaczonych numerem 1, 2 i 3 poparł
stanowisko zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania w tym zakresie. Twierdzi przy
tym, że na podstawie bieżących zapisów SIWZ wykonawcy — wbrew twierdzeniom
odwołującego — są w stanie rzetelnie oszacować cenę ofertową. Do szacowania ceny
ofertowej należy przyjąć listę instalacji wskazaną w załącznikach nr 3 do wzorów umów. Nie
ma podstaw, by do szacowania ceny ofertowej przyjmować założenie o transporcie odpadów
do instalacji na tej liście nie wskazanej, a która potencjalnie pojawi się w przyszłości.
Dodaje, że aktualne brzmienie załączników nr 3 do wzorów umów jest zgodne z
wykazem instalacji wskazanym w załączniku do uchwały Sejmiku Województwa Łódzkiego
w sprawie wykonania Planu gospodarki odpadami dla regionu II województwa łódzkiego. W

KIO 2623/17

przekonaniu przystępującego jeśli uchwała się zmieni lub zwiększy się ilość instalacji o
statusie RIPOK, zamawiający powinien mieć możliwość uwzględnienia zmiany w swoim
wykazie. Miasto Łódź nie może stać w sprzeczności z przepisami prawa.
Podnosi, że ewentualnym problemem w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia nie jest wskazanie przez zamawiającego możliwości zmiany wykazu instalacji
(jak podaje odwołujący), ale ewentualny brak doprecyzowania warunków zmiany wykazu
instalacji oraz ewentualny brak wskazania podstawy i warunków zmiany wynagrodzenia
wykonawcy w razie zmiany wykazu instalacji jeżeli zmiany te będą miały wpływ na wzrost
kosztów wykonania zamówienia przez wykonawcę.
Gdyby natomiast w toku realizacji zamówienia pojawiła się możliwość transportu
odpadów do instalacji położonej najbliżej (o status RIPOK ubiega się instalacja położona w
Łodzi — o czym wspomina odwołujący) to skorzystają na tym wszyscy wykonawcy
odbierający odpady z terenu Miasta Łodzi. Zmniejszeniu ulegną bowiem koszty transportu
odpadów. Oszczędności dotyczyć będą wszystkich wykonawców.
Wskazuje, że żądanie odwołania zmierza do uniemożliwienia zmiany umowy w
zakresie listy instalacji, do których mają być przekazywane odpady w razie uzyskania przez
nową instalację statusu RIPOK. Zgodnie z Planem gospodarki odpadami dla województwa
łódzkiego na lata 2016 — 2022 z uwzględnieniem lat 2023 — 2028 w najbliższym czasie
status RIPOK w regionie Il Gospodarki Odpadami Województwa Łódzkiego uzyska instalacja
położona w Łodzi — zatem najbliższa dla przekazywania odpadów z terenu Miasta Łodzi
(wskazuje na to sam odwołujący). Pozostawienie w SIWZ możliwości zmiany umowy m.in.
poprzez dodanie do listy instalacji, do których mają być przekazywane odpady z Łodzi,
instalacji planowanej do uruchomienia położonej na terenie Miasta Łodzi jest korzystne dla
przystępującego oraz dla każdego z wykonawców zainteresowanych niniejszym
postępowaniem. Bieżące brzmienie OPZ wymaga uwzględnienia w planowanych kosztach
odbioru odpadów z terenu Miasta Łodzi ich transportu do Ruszczyna (położonego około 70
km od granic m. Łodzi) lub do Dylowa (położonego około 90 km od granic m. Łodzi).
Ewentualne wprowadzenie do umowy możliwości przekazywania odpadów do instalacji
położonej w Łodzi znacząco zmniejszyłoby koszty realizacji zamówienia na usługi odbioru
odpadów (zmniejszyłoby koszty transportu) dla każdego z wykonawców (w tym
przystępującego, jak i odwołującego).
W odniesieniu do drugiej grupy zarzutów dotyczących uprawnienia zamawiającego
do zmiany załącznika określającego przedziały czasowe odbioru odpadów z określonych ulic
tj. zarzutów wskazanych w punktach 4, 5 i 6 odwołujący wskazuje, że przewidziany w § 5 pkt
18 Projektu Umowy zapis uprawniający zamawiającego (i wyłącznie jego) do jednostronnego
„aktualizowania" dokumentu określającego przedziały czasowe odbioru odpadów z
poszczególnych ulic należy ocenić jako opisanie przedmiotu zamówienia w sposób

KIO 2623/17

niejednoznaczny i niewyczerpujący oraz mogący prowadzić do utrudnienia uczciwej
konkurencji. Zapis ten stwarza możliwość jednostronnej zmiany - w toku realizacji
przedmiotu zamówienia - zasad jego wykonywania w stopniu mającym istotny wpływ na
koszty ponoszone przez wykonawcę. Zamawiający może zatem jednostronnie, jeśli tylko
uzna to za stosowne, wskazać nowe ulice, dla których odbiór odpadów będzie dopuszczalny
lub niedopuszczalny w określonych godzinach. Powyższe w praktyce może wpłynąć na
utrudnienie operacji odbierania odpadów i zwiększenie ilości realizowanych odbiorów -
przekładając się w prosty sposób na zwiększenie kosztów realizacji zamówienia.
Wskazuje, że biorąc pod uwagę, że wymagania dotyczące przedziałów czasowych
dla odbioru odpadów z nieruchomości jest istotnym czynnikiem kosztotwórczym dla usługi
stanowiącej przedmiot zamówienia, prawidłowa kalkulacja oferty wymaga znajomości tego
elementu dla całego okresu jej realizacji. Niepewność co do zmian w omawianym zakresie
w istotny sposób utrudnia oszacowanie ceny ofertowej.
Ponadto twierdzi, że przyznanie zamawiającemu prawa do nieograniczonego
aktualizowania ww. przedziałów czasowych może prowadzić do utrudnienia uczciwej
konkurencji - bowiem może prowadzić do naruszenia równowagi ekonomicznej pomiędzy
zamawiającym a wykonawcą w sposób, który nie wynika wprost z treści dokumentacji, a
zależy tylko i wyłącznie od dyskrecjonalnej decyzji zamawiającego. Niepewność co do
wymaganych przedziałów czasowych odbioru odpadów z poszczególnych nieruchomości,
utrudnia realne konkurowanie pomiędzy podmiotami zainteresowanymi uzyskaniem
zamówienia. W warunkach tak prowadzonego postępowania, każdy z wykonawców będzie
mógł inaczej identyfikować poszczególne ryzyka, co może doprowadzić do złożenia
nieporównywalnych ofert.
Takie rozwiązanie prowadzi dodatkowo do naruszenia wyrażonej w art. 3531 k.c.
zasady swobody umów. Jest ono bowiem sprzeczne z zasadami współżycia społecznego
oraz z naturą stosunku zobowiązaniowego, albowiem całkowicie uzależnia jedną stronę od
woli drugiej strony, pozwalając jej w sposób nieograniczony ustalać czynniki mający
bezpośrednio wpływ na opłacalność realizacji zamówienia. Jednocześnie takie
ukształtowanie stosunku umownego nie umożliwia wykonawcy rzetelnego oszacowania
poziomu ryzyka zmiany częstotliwości oraz uwzględnienia tego ryzyka w cenie ofertowej -
dalece wykracza zatem poza dopuszczony w orzecznictwie z zakresu zamówień publicznych
nierówny podział ryzyk stron stosunku zobowiązaniowego. Na potwierdzenie tego także
przytacza treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 1991 roku sygn. III CZP 15/91.
Co do tej grupy zarzutów zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wyjaśnia, że
zakaz odbioru odpadów komunalnych w godzinach szczytu z części ulic znajdujących się w
centrum miasta obowiązuje w Łodzi od wielu lat. Ustanowiony został na mocy uchwały Rady
Miejskiej w Łodzi, będącej aktem prawa miejscowego, wydanej na podstawie art. 4 UCPG.

KIO 2623/17

Rada Miejska w Łodzi dokonując wyboru ulic oraz ustalając czasy zakazu odbierania z nich
odpadów komunalnych nie ma żadnych ograniczeń prawnych w tym zakresie. Kieruje się
wskazaniami ekspertów od ruchu drogowego oraz komunikacji. Firma działająca na terenie
gminy musi dostosować swą działalność do wymogów prawa miejscowego. W § 5 pkt 25
Projektu Umowy zapisano, że wykonawca zobowiązany jest realizować przedmiot umowy
zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego i miejscowego w zakresie
związanym z realizacją przedmiotu umowy, w szczególności w zakresie odbierania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz szczegółowych wymagań dla transportu
odpadów. Natomiast w OPZ w pkt 2 tiret 7 wskazano, iż winno ono być realizowane przez
wykonawcę zgodnie z uchwałą Nr XXXI/808/16 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 15 czerwca
2016 r. w sprawie wprowadzenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie
Miasta Łodzi, będącą aktem prawa miejscowego.
Reasumując stwierdza, że nie ma możliwości prowadzenia w tym zakresie negocjacji
z wykonawcą, gdyż ograniczenia wynikają z przyczyn obiektywnych, na które zamawiający
nie ma wpływu, a które pojawiają się już w toku wykonywania umowy.

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, przekazanej Izbie przez zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność
z oryginałem przy piśmie z dnia 14 grudnia 2017 roku (znak: DOA-ZP-VIII.271.84.2017),
w tym: Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej nadal „SIWZ”) wraz
z załącznikami, złożonych przez odwołującego na rozprawie:
a) pisma z dnia 21 grudnia 2017 r. sygn. L. dz. 1648/2017 zarządcy RIPOK w Dylowie firmy
EKO-REGION sp. z o.o. wraz z pismem odwołującego z dnia 20 grudnia 2017 r. sygn.
WM099.O.20171220.1;
b) pisma z dnia 4 października 2017 r. sygn. 0323-KAM-KM-X-2017 zarządcy RIPOK w
Ruszczynie firmy FB Serwis Kamieńsk sp. z o.o.;
c) kalkulacji wyliczenia mocy przerobowych w regionie objętym zamówieniem i odpadów
generowanych z tego terenu wraz załącznikami;
złożonych przez zamawiającego na rozprawie:
a) czterech pism: pisma z dnia 25 września 2017 r. zarządcy RIPOK w Dylowie firmy EKO-
REGION sp. z o.o., pisma z dnia 4 października 2017 r. sygn. 0323-KAM-KM-X-2017
zarządcy RIPOK w Ruszczynie firmy FB Serwis Kamieńsk sp. z o.o., oraz dwa pisma
Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania – Łódź sp. z o.o. z dnia 8 listopada 2017 r. i
10 października 2017 r.;
b) pisma z dnia 21 grudnia 2017 r. sygn. ZIM-DO.0800.164.2017 Zarządu inwestycji
Miejskich stanowiącego wykaz inwestycji jakie miały miejsce w latach 2016-2017 na

KIO 2623/17

terenie Miasta Łodzi wraz zestawieniem inwestycji planowanych do realizacji na rok
2018;
oraz stanowisk stron i przystępującego złożonych na piśmie i podanych do protokołu
rozprawy, Izba ustaliła i zważyła co następuje.
Na wstępie Izba ustaliła, że odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu
zamówienia, a naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować
poniesienie przez niego szkody polegającej na utracie możliwości uzyskania zamówienia.
Nie została wypełniona także żadna z przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że rozpoznawane odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
W pierwszej kolejności podkreślić należy, że odwołania dotyczące postanowień
SIWZ, tak jak dotyczące każdej innej czynności lub zaniechania zamawiającego, służą
ochronie wykonawców przed działaniami niezgodnymi z przepisami prawa (art. 180 ust. 1
ustawy Pzp), a Izba może uwzględnić odwołanie wyłącznie w sytuacji, gdy stwierdzi
naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy mające wpływ lub mogące mieć istotny
wpływ na wynik postępowania (art. 192 ust. 2 ustawy Pzp). Nie korzystają zatem z ochrony
prawnej dążenia wykonawców ukierunkowane jedynie na ukształtowanie korzystniejszej dla
siebie treści SIWZ, jeżeli treść nadana przez zamawiającego nie narusza obowiązujących
przepisów. W niniejszej sprawie Izba nie stwierdziła, aby zaskarżone postanowienia SIWZ
naruszały przepisy prawa.
Skład orzekający Izby odniesienie się do sformułowanych przez odwołującego
zarzutów, zachowując przyjętą przez odwołującego konstrukcje odwołania, tj. odniesie się do
wszystkich sześciu wskazanych w odwołaniu zarzutów w podziale na dwie grupy tj. pierwsza
grupa zarzutów dotyczy wskazania instalacji, do których mają być przekazywane odebrane
odpady komunalne (zarzuty zawarte w pkt 1, 2 i 3), natomiast druga grupa dotyczy
uprawnienia zamawiającego do zmiany załącznika określającego przedziały czasowe
odbioru odpadów z określonych ulic (zarzuty zawarte w pkt 4, 5 i 6).
Zarzuty dotyczące wskazania instalacji, do których mają być przekazywane odebrane
odpady komunalne

KIO 2623/17

Izba ustaliła, że w załączniku nr 3 do Projektu Umowy stanowiącym wykaz instalacji
do przetwarzania odpadów komunalnych w pkt 3 dla odpadów komunalnych zmieszanych,
odpadów pozostałych po segregacji oraz odpadów spożywczych i kuchennych z
gospodarstw domowych wskazano dwie instalacje (RIPOK): Dylów A gm. Pajęczno oraz
Ruszczyn gm. Kamieńsk.
Zgodnie z art. 6d ust. 4 pkt 5) UPCG wójt, burmistrz lub prezydent miasta w
przypadku sporządzania specyfikacji istotnych warunków zamówienia na odbieranie
odpadów od właścicieli nieruchomości określa w niej: instalacje, w szczególności regionalne
instalacje do przetwarzania odpadów komunalnych, do których podmiot odbierający odpady
komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady.
Niewątpliwe jest też, że zamawiający wszczął przedmiotowe postępowanie na odbiór
odpadów. Do obowiązków wykonawcy — zgodnie z SIWZ oraz z ogłoszeniem o zamówieniu
— należy odbiór odpadów od właścicieli nieruchomości oraz transport odpadów odebranych
do instalacji wskazanych przez zamawiającego w załącznikach nr 3 do wzorów umów.
Izba przyjęła przy tym stanowisko zamawiającego, że treści przytoczonego przepisu
wynika jednoznacznie obowiązek zamawiającego wskazania, w przypadku przetargu na
odbieranie odpadów, instalacji w tym RIPOK, do których podmiot odbierający odpady
komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady.
Ustawodawca używa pojęcia instalacji w liczbie mnogiej, a zatem zamawiający uprawniony
jest do wskazania więcej niż jednej instalacji.
Dodatkowo art. 6d ust. 4 pkt 5) UCPG należy traktować jako lex specialis względem
ustawy Pzp szczególnie w kontekście przepisów dotyczących opisu przedmiotu zamówienia.
Zamawiający wskazał w dokumentacji przetargowej instalacje zgodnie z ww. przepisem, a
przepis ten nie nakłada innych dodatkowych obowiązków w tym zakresie na zamawiającego.
Zamawiający dokonał zatem opisu przedmiotu zamówienia w sposób zgodny z art. 6d ust. 4
pkt 5 UCPG wskazując listę instalacji. W związku z tym w ocenie Izby nie można uznać, że w
tym zakresie naruszył normę wynikającą z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp.
Warto przy tym dodać, że zamawiający wskazał wszystkie aktualnie istniejące
instalacje mające status RIPOK (ujęte w uchwale wykonawczej Sejmiku Województwa
Łódzkiego) dla II regionu województwa łódzkiego, którego dotyczy przedmiotowe
zamówienie. W tym kontekście żądanie odwołującego aby jednoznacznie określić w
Załączniku nr 3 do Projektu Umowy konkretną instalację, do której odpady z danego sektora
mają być przekazywane mogłoby zwiększyć ryzyko dotyczące realizacji docelowej umowy i
pozbawiałoby zamawiającego możliwości bardziej elastycznego działania szczególnie w
sytuacji uniemożliwienia zmiany Załącznika nr 3 w przyszłości.

KIO 2623/17

W związku z powyższym Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z art.
7 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie dotyczącym wskazania instalacji, do których mają być
przekazywane odebrane odpady komunalne należy oddalić.
W tej grupie zarzutów odwołujący wskazywał także, że postanowienia pkt 4 OPZ i § 1
ust. 4 Projektu Umowy stwarzają zamawiającemu możliwość kształtowania treści Załącznika
nr 3 do Umowy dla poszczególnych części zamówienia w sposób, w sposób mogący
utrudniać uczciwą konkurencję oraz poprzez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób
sprzeciwiający się właściwości (naturze) tego stosunku oraz zasadom współżycia
społecznego.
Odwołujący w odwołaniu oraz na rozprawie podnosił, ze taka konstrukcja ww.
postanowień dokumentacji przetargowej uniemożliwi realną kalkulacje cen ofertowych
szczególnie w zakresie transportu odpadów.
W odniesieniu do tego stanowiska Izba przyjęła argumentację przystępującego, który
wskazał, że na podstawie bieżących postanowień SIWZ wykonawcy są w stanie rzetelnie
oszacować cenę ofertową, a do szacowania ceny ofertowej należy przyjąć listę instalacji
wskazaną w załącznikach nr 3 do Projektów Umów. Nie ma podstaw, by do szacowania
ceny ofertowej przyjmować założenie o transporcie odpadów do instalacji na tej liście nie
wskazanej, a która potencjalnie pojawi się w przyszłości.
Odwołujący podnosił także, że żadna z wymienionych przez niego w odwołaniu
instalacji nie jest w stanie przetworzyć wszystkich odpadów odbieranych z terenu Miasta
Łodzi. Wszystkie one mają ograniczone zdolności przerobowe (określone w szczególności w
udzielonych tym instalacjom pozwoleniach odpowiednio na przetwarzanie odpadów lub
pozwoleniach zintegrowanych), co oznacza, że każda z nich jest w stanie przyjąć jedynie
pewną część takich odpadów, a dodatkowo na tym etapie zamawiający nie ma podpisanych
umów na zagospodarowanie odpadów (nie ma gwarancji, że instalacje będą przyjmowały
odpady w takim zakresie, jakim mogą zostać wygenerowane na terenie określonym przez
zamawiającego) co także nie gwarantuje zapewnienia równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji. Na potwierdzenie tej okoliczności na rozprawie przedstawił dowody
wskazane na stronie 13.
Jak ustalono powyżej zamawiający wskazał w załączniku nr 3 do Projektu Umowy
regionalne instalacje przetwarzania odpadów komunalnych. Fakt ten oznacza, że
zamawiający podając je w dokumentacji przetargowej, bierze na siebie odpowiedzialność za
to, że wykonywanie umowy oraz świadczenie przez wykonawcę usługi będzie możliwe, zaś
instalacja przyjmie odpady bez zastrzeżeń i nie pozostawi wykonawcy
z zebranymi odpadami.

KIO 2623/17

Nie sposób w tym miejscu tracić z pola widzenia, czym jest SIWZ, a przecież
wspomniany załącznik jest jej elementem. Przypomnienia wymaga, że specyfikacja istotnych
warunków zamówienia ma charakter zobowiązania, w którym zamawiający z pełną
odpowiedzialnością przyjmuje na siebie zapewnienie wykonywania zadania objętego
postępowaniem, w tym zakłada, że elementy infrastruktury, również te do niego nie należące
(pozostające w gestii innych podmiotów) będą dostępne do realizacji zamówienia. SIWZ
stanowi element przyszłego stosunku łączącego wykonawcę z zamawiającym, a tym samym
ma charakter pełnoprawnego zobowiązania się do zapewnienia do realizacji zamówienia
tych elementów, które ze strony zamawiającego zostały wskazane. W tym zakresie nie
sposób więc odbierać SIWZ waloru wiążącej deklaracji zagwarantowania przez
zamawiającego dostępności i przyjęcia dostarczonych przez wykonawcę świadczącego
usługę odbioru odpadów przez wskazane regionalne instalacje przetwarzania odpadów
komunalnych. Taki charakter SIWZ podkreślany jest w orzecznictwie jak
i w doktrynie. Jak podkreślono w wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z 13 maja 2010 r.
w spr. X Ga 71/10, „[…] Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia [dalej SIWZ], oraz
sporządzone w oparciu o nią ogłoszenie o zamówieniu stanowią, oświadczenie woli
Zamawiającego [jednostronne czynności prawne] […]”.
Z tej perspektywy, specyfikację istotnych warunków zamówienia oraz sporne w niej
postanowienie dotyczące wskazania regionalnych instalacji przetwarzania odpadów
komunalnych postrzegać trzeba jako zobowiązanie się zamawiającego do gotowości
wskazanych przez niego jednostek do przyjęcia odpadów. Tego rodzaju zobowiązanie
wobec wykonawców uczestniczących w postępowaniu o zamówienie publiczne nie wymaga
posiadania zawartych umów na odbiór odpadów.
W ocenie Izby dowody przedstawione przez odwołującego nie potwierdzają, że
wskazane w SIWZ instalacje nie będą gotowe na przyjmowanie odpadów w okresie realizacji
zamówienia. Z dowodów tych wynika, że ja chwile obecną tj. w czasie trwanie postepowania
odwoławczego nie posiadają one mocy przerobowych. Należy przy tym pamiętać o tym, że
przedmiot zamówienia w tym postępowaniu będzie realizowany od 1 lipca 2018, a
zamawiający wskazał na rozprawie, że dla obecnych instalacji przewidziana jest
modernizacja, która ma zwiększyć ich moce przerobowe oraz planowana jest do
uruchomienia kolejna instalacja (w Łodzi) co pozwoli uniknąć kłopotów związanych z brakiem
mocy przerobowych.
W tym kontekście, rozważania i argumentacja odwołującego to jedynie obawy co do
przyszłości, które jednak – wobec przyjęcia na siebie przez zamawiającego
odpowiedzialności za dostępność wskazanych instalacji, czego wyrazem jest ich ujęcie w
SIWZ – stanowią przejaw pesymistycznej i nieuzasadnionej żadnymi okolicznościami oceny.

KIO 2623/17

W związku z zarzutem naruszenia art. 3531 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się właściwości
(naturze) tego stosunku oraz zasadom współżycia społecznego należy stwierdzić, że zgonie
z art. 3531 k.c strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego
uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się naturze stosunku, przepisom prawa
bądź zasadom współżycia społecznego. Jak wskazuje ww. przepis zasada swobody umów
doznaje ograniczeń wynikających z odpowiednich przepisów. Ograniczenia tego typu
wynikały będą z przepisów samego k.c., jak też z regulacji ustawy Pzp (przykład takiego
ograniczenia wskazany został w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2004 r., V CK
97/03), która w tym zakresie może być traktowana jako lex specialis w stosunku do regulacji
k.c., jako podstawowego aktu prawnego regulującego problematykę stosunków
cywilnoprawnych, w tym umów.
Z ogólnych zasad ustawy Pzp, jak i całości jej przepisów, wynika szereg
materialnoprawnych ograniczeń zasady swobody umów – zarówno w odniesieniu do
swobody zamawiającego w wyborze kontrahenta, jak i swobody ukształtowania stosunku
umownego/przedmiotu zamówienia. Co do zasady jednak, to wciąż zamawiający będzie
decydował o swoim przedmiocie zamówienia (rodzaju, parametrach, zakresie, warunkach
jego realizacji, płatnościach czy innych obowiązkach umownych itd) lub sposobie wyłonienia
wykonawcy zamówienia (np. kryteriach oceny ofert, trybie postępowania).
Zarzuty dotyczące postanowień SIWZ niejednokrotnie definiowane są również przez
żądania, które wykonawca względem nich formułuje. Natomiast dopuszczalność żądań i
możliwość ich przeprowadzenia często warunkuje możliwość uwzględnienia danego zarzutu.
W pewnych przypadkach Izba, uwzględniając zarzuty odwołania, których zakresem jest
związana (art. 192 ust. 7 ustawy Pzp) i jednocześnie nie będąc związana żądaniami
odwołania, może orzec inaczej aniżeli wnosił odwołujący. Tego typu sytuacje występują
najczęściej na etapie oceny i wyboru najkorzystniejszej oferty. Jednakże wtedy kształt
zapadających rozstrzygnięć, przeważnie wprost wynika z przepisów obowiązującego prawa
(które nakazują np. wezwanie do uzupełnienia, poprawienia, odrzucenia oferty, wykluczenie
wykonawcy itd.). Natomiast w przypadku żądań dotyczących brzmienia dokumentów
przetargowych tak nie jest. Tym samym brak sformułowania możliwych do uwzględnienia
żądań dotyczących dokumentów przetargowych (niemożliwych np. ze względu na nadmierną
ingerencję w sferę dominium zamawiającego), w większości wypadków winien skutkować
oddaleniem odwołania.
W niniejszej grupie zarzutów odwołujący wnosił o wykreślenie z pkt 4 OPZ oraz § 1
ust. 4 Projektu Umowy wyrazów: „Zamawiający zastrzega możliwość dokonywania zmian
ww. załącznika w przypadku zmiany instalacji". W przypadku realizacji tego żądania
zamawiający naraża się na ryzyko utraty możliwości zmiany instalacji. Może to spowodować

KIO 2623/17

niemożliwość dostosowania sposobu wykonania umowy do nowych okoliczności jakie mogą
wyniknąć w okresie realizacji zamówienia np. w sytuacji utraty statusu RIPOK przez
wskazane w SIWZ instalację lub uzyskania tego statusu przez inną instalację. W niniejszej
sprawie ma to bardzo istotne znaczenie, ponieważ umowa na odbiór odpadów ma być
realizowana jak już wskazano od 1 lipca 2018 r., a więc dopiero za 6 miesięcy — i na
obecnym etapie nie wiadomo czy np. instalacje wskazane w uchwale wykonawczej Sejmiku
Województwa Łódzkiego nadal będą miały status RIPOK czy też zostaną wykreślone, a
wpisane inne instalacje, stąd też zapis o możliwości zmiany załącznika określającego
instalacje umożliwia ograniczenie ryzyka niezrealizowania zamówienia.
Izba przychyla się do twierdzenia przystępującego zawartego w jego piśmie, że
ewentualnym problemem w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia nie jest
wskazanie przez zamawiającego możliwości zmiany wykazu instalacji (jak podaje
odwołujący), ale ewentualny brak doprecyzowania warunków zmiany wykazu instalacji oraz
ewentualny brak wskazania podstawy i warunków zmiany wynagrodzenia wykonawcy w
razie zmiany wykazu instalacji jeżeli zmiany te będą miały wpływ na wzrost kosztów
wykonania zamówienia przez wykonawcę. Zmiana postanowień SIWZ nie może nastąpić w
sposób, jakiego żąda odwołujący ponieważ w ten sposób zamawiający pozbawi się
możliwości zmiany załącznika nr 3 do Projektu Umowy w każdej sytuacji. Możliwość
dokonywania zmian wykazu instalacji definitywnie powinna pozostać w SIWZ. Słuszne jest
także stanowisko, że pod rozwagę należałoby poddać doprecyzowanie warunków zmian
oraz wprowadzenie postanowienia umożliwiającego zmianę wysokości wynagrodzenia
wykonawcy w razie zmiany listy instalacji, do których mają być przekazywane odpady jeżeli
zmiany te będą miały wpływ na wzrost kosztów wykonania zamówienia przez wykonawcę
niemniej w tej kwestii odwołujący nie formułował w odwołaniu żadnych wniosków czy żądań.
W tym zakresie należy podtrzymać argumentację zawartą w wyroku Izby o sygn. KIO
903/17, z której wynika, że „Krajowa Izba Odwoławcza w ramach wykonywanej funkcji
kontroli prawidłowości czynności i zaniechań Zamawiającego zgodnie z ustawą, orzekając
jest związana zarzutami podniesionymi w odwołaniu (art. 192 ust. 7 ustawy Pzp). W sprawie,
której przedmiotem jest brzmienie ogłoszenia oraz SIWZ nie bez znaczenia pozostaje także
treść żądań Odwołującego w zakresie zmiany ogłoszenia czy specyfikacji - one to bowiem
wyznaczają zakres dokonywanego w sprawie rozstrzygnięcia. Krajowa Izba Odwoławcza nie
może orzekać z urzędu, wychodząc poza zarzuty oraz - stanowiące ich odzwierciedlenie -
żądania i wnioski odwołania. W przypadku odwołania dotyczącego postanowień SIWZ oraz
treści ogłoszenia o zamówieniu, ocena zarzutu podniesionego w ramach środka ochrony
prawnej dokonywana jest z uwzględnieniem formułowanych żądań co do jego nowej treści.
To podmiot odwołujący, formułując swoje żądania wskazuje, jakie rozstrzygnięcie czyni

KIO 2623/17

zadość jego interesom i jednocześnie wskazuje zapisy, które w jego ocenie są zgodne z
przepisami ustawy Pzp”.
Odwołujący dopiero na rozprawie w tej grupie zarzutów wniósł alternatywnie o
dokonanie precyzyjnego określenia równych dla wszystkich wykonawców zasad zmiany
Załącznika nr 3 do wszystkich umów. Odnosząc się do tego żądania, Izba uznaje je jako
niezasadne.
W tym zakresie Izba ponownie stwierdza, że przy odwołaniu od postanowień SIWZ
istotnym jest precyzyjne sformułowanie żądań, gdyż ocena zarzutu podniesionego w ramach
odwołania dokonywana jest z uwzględnieniem formułowanych żądań co do jego nowej treści.
To poprzez ich pryzmat Izba ocenia zasadność zmiany kwestionowanych postanowień
SIWZ. Podkreślić należy, że to obowiązkiem odwołującego, a nie rolą Izby jest precyzowanie
żądania i wykazanie podstaw go uzasadniających. To odwołujący formułując swoje żądania
wskazuje jakie rozstrzygnięcie czyni zadość jego interesom i jednocześnie formułuje
postanowienia SIWZ, które w jego ocenie są zgodne z przepisami ustawy Pzp. Istotnym jest,
aby zarzuty i żądania zostały w pełni sprecyzowane w odwołaniu, gdyż umożliwia to zarówno
zamawiającemu jak i potencjalnym uczestnikom postępowania, odniesienie się przed Izbą do
kwestionowanych przez odwołującego czynności zamawiającego. Tym samym wskazanie
konkretnych uchybień i oczekiwań odwołującego zakreśla ramy postępowania
odwoławczego (podobnie wyrok KIO 402/11, wyrok KIO 589/13 oraz wyrok 624/16).
Odwołujący zgłaszając ww. żądanie na rozprawie w ocenie Izby nie wywiązał się z tych
obowiązków ponieważ w żaden sposób nie sprecyzował tego żądania oraz nie wskazał jakie
rozstrzygniecie uczyni zadość jego interesom przy jednoczesnym braku sformułowania
postanowienia SIWZ, które w jego ocenie są zgodne z przepisami ustawy Pzp. W tym
przypadku w sytuacji uznania zasadności tego żądania to na Izbę spadłby obowiązek jego
doprecyzowania co w kontekście ww. wskazań nie powinno mieć miejsca.
Dodatkowo w ocenie Izby wniesione przez odwołującego na rozprawie żądanie nie
wynika z postawionych w odwołaniu zarzutów. Odwołujący nie sformułował w odwołaniu
zarzutu zaniechania przez zamawiającego określenia warunków zmiany instalacji na co
słusznie zdaniem Izby zwrócił uwagę przystępujący. Zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp
Izba za podstawę orzekania może wziąć tylko te zarzuty, które zostały podniesione w
odwołaniu, a nie może brać pod uwagę zarzutów, które pojawiły się dopiero na rozprawie. W
związku z tym także z tego powodu należy uznać przedmiotowe żądanie za niezasadne.
Niezależnie od powyższego, stawiane przez odwołującego jako ewentualne żądanie
o zmianę przedmiotu zamówienia na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych
też jest w ocenie Izby niezasadne. Zgodnie z art. 6d ust. 1 UCPG wójt, burmistrz lub
prezydent miasta ma obowiązek udzielenia zamówienia publicznego. Zamówienie to może
mieć jedną z dwóch form: na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości

KIO 2623/17

albo na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów. Podkreślenia wymaga, że to
zamawiający jest gospodarzem postępowania i on określa zakres (przedmiot) zamówienia
zgodnie ze swoimi potrzebami i wizją realizacji celów publicznych. To w wyłącznej gestii
zamawiającego leży zatem ocena, co do tego, jaki zakres zamówienia realizuje jego cele i w
jaki sposób ukształtuje przedmiot zamówienia. Nie jest rzeczą wykonawców narzucanie
zamawiającemu dodatkowych elementów, jakie – w ich ocenie – należy objąć przedmiotem
zamówienia. Podzielono w tej mierze argumentację zawartą w wyroku KIO 989/13 oraz w
wyroku KIO 2191/15.
Mając powyższe na uwadze Izba uznała, że zarzuty naruszenia: art. 29 ust. 2 w zw. z
art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 3531 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie
dotyczącym wskazania instalacji, do których mają być przekazywane odebrane odpady
komunalne także należy oddalić.

Zarzuty dotyczące uprawnienia zamawiającego do zmiany załącznika określającego
przedziały czasowe odbioru odpadów z określonych ulic

Izba ustaliła, że w załączniku nr 9 do Projektu Umowy określono wykaz ulic, z których
odbiór odpadów komunalnych może odbywać się w określonych przedziałach czasowych.
Natomiast § 5 pkt 18 zd. 2 Projektu Umowy stanowi, że „Zamawiający będzie aktualizował
ten wykaz". W związku z tym odwołujący podniósł zarzuty wskazane w pkt. 4, 5 i 6 oraz
wniósł o nakazanie zamawiającemu zmianę treści Projektu Umowy poprzez wykreślenie z §
5 pkt 18 Projektu Umowy cytowanych powyżej wyrazów.
Dalej odwołujący podnosi, że zapisy SIWZ nie określają żadnych kryteriów dla takiej
aktualizacji, w szczególności zaś kryteriów (1) precyzyjnych - pozwalających wykonawcy na
realne oszacowanie ryzyka zmiany ww. przedziałów czasowych dla poszczególnych ulic oraz
(2) niedyskryminacyjnych - tj. zależnych od obiektywnych okoliczności, wyłączających
arbitralność decyzji zamawiającego. Odwołujący nie wie zatem, czym się będzie kierował
zamawiający przy ewentualnym „aktualizowaniu" załącznika z przedziałami czasowymi
odbioru odpadów.
Na rozprawie zamawiający wskazał dowód w postaci pisma z dnia 21 grudnia 2017 r.
sygn. ZIM-DO.0800.164.2017 Zarządu Inwestycji Miejskich stanowiącego wykaz inwestycji
jakie miały miejsce w latach 2016-2017 na terenie Miasta Łodzi wraz zestawieniem
inwestycji planowanych do realizacji na rok 2018. Z pisma tego wynika jak duża liczba
inwestycji została przeprowadzona przez zamawiającego w latach 2016-2017 i jaka jest
planowana do realizacji w 2018 roku. Mając na uwadze liczbę tych inwestycji, stopień
skomplikowania, terminy w których mogą zostać zrealizowane, problemy wynikłe na etapie
ich realizacji itd., określenie kryteriów aktualizacji załącznika nr 9 może mieć charakter co

KIO 2623/17

najwyżej deklaratoryjny, który może nie przystawać do rzeczywistości. Ponadto informacje
zawarte w tym załączniku nie wynikają z arbitralnych decyzji zamawiającego, lecz z aktów
prawa miejscowego, które to zgodnie z § 5 pkt 25 Projektu Umowy wykonawca jest
zobowiązany respektować. Zgodnie z tym postanowieniem wykonawca zobowiązany jest
„realizować przedmiot umowy zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego i
miejscowego w zakresie związanym z realizacją przedmiotu umowy, w szczególności w
zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz
szczegółowych wymagań dla transportu odpadów”. W związku z tym Izba przychyla się w
tym zakresie do stanowiska zamawiającego, że nie ma możliwości prowadzenia w tym
zakresie negocjacji z wykonawcą, gdyż ograniczenia wynikają z przyczyn obiektywnych,
które pojawiają się już w toku wykonywania umowy.
Zamawiający wskazał w Załączniku 9 do Projektu Umowy aktualną informację co do
miejsc i godzin odbioru odpadów ze wskazanych ulic oraz we wskazanych przedziałach
czasowych oraz podał w pkt 2 tiret 7 OPZ, iż zamówienie winno być realizowane przez
wykonawcę zgodnie z uchwałą Nr XXXI/808/16 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 15 czerwca
2016 r. w sprawie wprowadzenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie
Miasta Łodzi, będącą aktem prawa miejscowego określającym te warunki. W ocenie Izby
zamawiający podał aktualne i wystarczające informacje dotyczące tego zakresu w związku z
tym nie można przyjąć, że są one niejednoznaczne i niewyczerpujące.
Odwołujący podnosił, że taka konstrukcja ww. postanowień dokumentacji
przetargowej w istotny sposób utrudnia oszacowanie ceny ofertowej.
W odniesieniu do tego stanowiska Izba przyjęła argumentację zamawiającego, który
wskazał, że wykonawca warunek ten może i powinien wkalkulować w ponoszone koszty, tak
jak wzrost kosztów spowodowany wyłączeniami ulic w wyniku remontów, napraw czy
wypadków lub innych niedających się przewidzieć zdarzeń. W tym przypadku wykonawca
jest informowany z wyprzedzeniem o ograniczeniach, dotyczą one tylko części dnia pracy i
prowadząc nowoczesne zarządzanie posiadanym sprzętem wykonawca może istotnie
ograniczać koszty powstałe w takich sytuacjach.
W związku z zarzutem naruszenia art. 3531 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się właściwości
(naturze) tego stosunku oraz zasadom współżycia społecznego należy stwierdzić, że zgonie
z art. 3531 k.c strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego
uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się naturze stosunku, przepisom prawa
bądź zasadom współżycia społecznego. Jak wskazuje ww. przepis zasada swobody umów
doznaje ograniczeń wynikających z odpowiednich przepisów. Ograniczenia tego typu
wynikały będą z przepisów samego k.c., jak też z regulacji ustawy Pzp (przykład takiego
ograniczenia wskazany został w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2004 r., V CK

KIO 2623/17

97/03), która w tym zakresie może być traktowana jako lex specialis w stosunku do regulacji
k.c., jako podstawowego aktu prawnego regulującego problematykę stosunków
cywilnoprawnych, w tym umów.
Z ogólnych zasad ustawy Pzp, jak i całości jej przepisów, wynika szereg
materialnoprawnych ograniczeń zasady swobody umów – zarówno w odniesieniu do
swobody zamawiającego w wyborze kontrahenta, jak i swobody ukształtowania stosunku
umownego/przedmiotu zamówienia. Co do zasady, to wciąż zamawiający będzie decydował
o swoim przedmiocie zamówienia (rodzaju, parametrach, zakresie, warunkach jego
realizacji, płatnościach czy innych obowiązkach umownych itd.) lub sposobie wyłonienia
wykonawcy zamówienia (np. kryteriach oceny ofert, trybie postępowania).
Zarzuty dotyczące postanowień SIWZ niejednokrotnie definiowane są również przez
żądania, które wykonawca względem nich formułuje. Natomiast dopuszczalność żądań i
możliwość ich przeprowadzenia często warunkuje możliwość uwzględnienia danego zarzutu.
W pewnych przypadkach Izba, uwzględniając zarzuty odwołania, których zakresem jest
związana (art. 192 ust. 7 ustawy Pzp) i jednocześnie nie będąc związana żądaniami
odwołania, może orzec inaczej aniżeli wnosił odwołujący. Tego typu sytuacje występują
najczęściej na etapie oceny i wyboru najkorzystniejszej oferty. Jednakże wtedy kształt
zapadających rozstrzygnięć, przeważnie wprost wynika z przepisów obowiązującego prawa
(które nakazują np. wezwanie do uzupełnienia, poprawienia, odrzucenia oferty, wykluczenie
wykonawcy itd.). Natomiast w przypadku żądań dotyczących brzmienia dokumentów
przetargowych tak nie jest. Tym samym brak sformułowania możliwych do uwzględnienia
żądań dotyczących dokumentów przetargowych (niemożliwych np. ze względu na nadmierną
ingerencję w sferę dominium zamawiającego), w większości wypadków winien skutkować
oddaleniem odwołania.
W niniejszej grupie zarzutów odwołujący wnosił o wykreślenie z § 5 pkt 18 Projektu
Umowy wyrazów: „Zamawiający będzie aktualizował ten wykaz”. W przypadku realizacji tego
żądania zamawiający może zostać pozbawiony możliwości aktualizacji tego wykazu. Może to
spowodować niemożliwość dostosowania sposobu wykonania umowy do nowych
okoliczności jakie mogą wyniknąć w okresie realizacji zamówienia związanych np. z
prowadzeniem licznych inwestycji na terenie Miasta Łodzi.
Odwołujący dopiero na rozprawie w tej grupie zarzutów wniósł alternatywnie o
określenie enumeratywnych przypadków zmiany Załącznika nr 9 oraz jego maksymalnego
zakresu. Odnosząc się do tego żądania, Izba uznaje je jako niezasadne.
W tym zakresie Izba po raz kolejny stwierdza, że przy odwołaniu od postanowień
SIWZ istotnym jest precyzyjne sformułowanie żądań, gdyż ocena zarzutu podniesionego w
ramach odwołania dokonywana jest z uwzględnieniem formułowanych żądań co do jego
nowej treści. To poprzez ich pryzmat Izba ocenia zasadność zmiany kwestionowanych

KIO 2623/17

postanowień SIWZ. Podkreślić należy, że to obowiązkiem odwołującego, a nie rolą Izby jest
precyzowanie żądania i wykazanie podstaw go uzasadniających. To odwołujący formułując
swoje żądania wskazuje jakie rozstrzygnięcie czyni zadość jego interesom i jednocześnie
formułuje postanowienia SIWZ, które w jego ocenie są zgodne z przepisami ustawy Pzp.
Istotnym jest, aby zarzuty i żądania zostały w pełni sprecyzowane w odwołaniu, gdyż
umożliwia to zarówno zamawiającemu jak i potencjalnym uczestnikom postępowania,
odniesienie się przed Izbą do kwestionowanych przez odwołującego czynności
zamawiającego. Tym samym wskazanie konkretnych uchybień i oczekiwań odwołującego
zakreśla ramy postępowania odwoławczego (podobnie wyrok KIO 402/11, wyrok KIO 589/13
oraz wyrok 624/16). Odwołujący zgłaszając ww. żądanie na rozprawie w ocenie Izby nie
wywiązał się z tych obowiązków ponieważ w żaden sposób nie sprecyzował tego żądania
oraz nie wskazał jakie rozstrzygniecie uczyni zadość jego interesom przy jednoczesnym
braku sformułowania postanowienia SIWZ, które w jego ocenie są zgodne z przepisami
ustawy Pzp. W tym przypadku w sytuacji uznania zasadności tego żądania to na Izbę
spadłby obowiązek jego doprecyzowania co w kontekście ww. wskazań nie powinno mieć
miejsca. Ponadto jak wskazano powyżej wykonanie alternatywnego wniosku zgłoszonego
przez odwołującego na rozprawie byłoby w ocenie Izby co najmniej bardzo trudne jeśli nie
niemożliwe zważywszy, że odwołujący sam nie podał żadnych nawet powierzchownych
założeń w tej materii.
Dodatkowo w ocenie Izby wniesione przez odwołującego na rozprawie żądanie nie
wynika z postawionych w odwołaniu zarzutów. Odwołujący nie sformułował w odwołaniu
zarzutu zaniechania przez zamawiającego określenia warunków aktualizacji Załącznika nr 9.
Zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp Izba za podstawę orzekania może wziąć tylko te
zarzuty, które zostały podniesione w odwołaniu, a nie może brać pod uwagę zarzutów, które
pojawiły się dopiero na rozprawie. W związku z tym także z tego powodu należy uznać
przedmiotowe żądanie za niezasadne. Przy czym także w tym przypadku adekwatna jest
podana powyżej argumentacja wynikająca z wyroku Izby o sygn. KIO 903/17.
Mając powyższe na uwadze Izba uznała, że zarzuty naruszenia: art. 29 ust. 1 w zw. z
art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 3531 k.c. w
zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie dotyczącym uprawnienia zamawiającego do
zmiany załącznika określającego przedziały czasowe odbioru odpadów z określonych ulic
należy oddalić.

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w
sentencji.

KIO 2623/17

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 2) lit. a) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.).




Przewodniczący: …………………………….