Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Michalska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 29 sierpnia 2018 r. w Warszawie

sprawy B. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o emeryturę

z udziałem

na skutek odwołania B. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 17 stycznia 2018 r. znak: (...)

I.  umarza postępowanie w zakresie w jakim zaskarżona decyzja została zmieniona decyzją z dnia 21 marca 2018r. znak: (...)

II.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 17 stycznia 2018 roku wydał decyzję znak: (...) którą odmówił B. M. prawa do emerytury. W treści decyzji organ rentowy wyjaśnił, że ubezpieczony nie udokumentował 25 okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy nie uznał okresów: od 1 lipca 1960 roku do 1 września 1960 roku, od 20 października 1960 roku do 7 listopada 1960 roku, od 16 grudnia 1960 roku do 30 maja 1961 roku, od 1 czerwca 1961 roku do 1 sierpnia 1961 roku, od 7 sierpnia 1961 roku do 7 lutego 1962 roku, od 8 lutego 1962 roku do 24 marca 1962 roku, od 26 marca 1962 roku do 31 lipca 1962 roku, od 1 sierpnia 1962 roku do 25 października 1962 roku, od 27 października 1962 roku do 19 października 1963 roku, od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku, ponieważ na podstawie wymienionych okresów ustalono prawo i wysokość świadczenia wypłacanego przez Zakład (...) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także od 1 października 1998 roku do 8 lipca 2013 roku, ponieważ do wniosku została dołączona kopia świadectwa pracy, która nie stanowi środka dowodowego (decyzja ZUS z dnia 17.01.2018 r. – k. 129 t. II a.r.).

Ubezpieczony B. M. w dniu 20 lutego 2018 roku odwołał się od decyzji z dnia 17 stycznia 2018 roku i wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury. W treści odwołania wskazał, że przedłożył wymagane dokumenty o zatrudnieniu, natomiast ZUS błędnie przyjął jego okresy zatrudnienia w poszczególnych miejscach ( odwołanie z dnia 20 lutego 2018 r., k. 3-4 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. , w odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 lutego 2018 roku, wniósł o umorzenie postępowania na podstawie art. 477 ^{( 13)} § 1 k.p.c. w zakresie jakim zaskarżona decyzja została zmieniona przez decyzję z dnia 21 marca 2018 roku znak: (...) oraz oddalenie odwołania w pozostałym zakresie w razie rozszerzenia odwołania na decyzję z dnia 21 marca 2018 roku. Organ rentowy w uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie powtórzył argumentacje ze skarżonej decyzji, jednocześnie wyjaśniając, że decyzją z dnia 21 marca 2018 roku uwzględnił staż odwołującego w wymiarze 17 lat, 10 miesięcy i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych, oprócz okresów od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku (służby wojskowej i w Milicji Obywatelskiej), ponieważ te okresy zostały zaliczone do ustalenia uprawnień do świadczenia pobieranego z Zakładu (...) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji ( odpowiedź na odwołanie k.8 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony B. M., urodzony w dniu (...) w dniu 6 października 2017 roku złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniosek o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z dnia 6 października 2017 roku , k. 1 tom II a.r.).

Powyższe skutkowało zainicjowaniem postępowania wyjaśniającego, po przeprowadzeniu którego organ rentowy ustalił, że B. M. ma ustalone prawo do emerytury i renty inwalidzkiej i pobiera świadczenie emerytalne od dnia 1 sierpnia 1990 roku (zaświadczenie – k. 123 tom II a.r.).

Na podstawie powyższych ustaleń organ rentowy w dniu 17 stycznia 2018 roku wydał decyzję znak: (...)którą odmówił B. M. prawa do emerytury. Jako przyczynę wydania decyzji odmownej organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie spełnił przesłanki dotyczącej udokumentowania 25 okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy nie uznał okresów: od 1 lipca 1960 roku do 1 września 1960 roku, od 20 października 1960 roku do 7 listopada 1960 roku, od 16 grudnia 1960 roku do 30 maja 1961 roku, od 1 czerwca 1961 roku do 1 sierpnia 1961 roku, od 7 sierpnia 1961 roku do 7 lutego 1962 roku, od 8 lutego 1962 roku do 24 marca 1962 roku, od 26 marca 1962 roku do 31 lipca 1962 roku, od 1 sierpnia 1962 roku do 25 października 1962 roku, od 27 października 1962 roku do 19 października 1963 roku, od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku, ponieważ na podstawie wymienionych okresów ustalono prawo i wysokość świadczenia wypłacanego przez Zakład (...) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także od 1 października 1998 roku do 8 lipca 2013 roku, ponieważ do wniosku została dołączona kopia świadectwa pracy, która nie stanowi środka dowodowego (decyzja ZUS z dnia 17.01.2018 r. – k. 129 t. II a.r.).

W. F. od powyższej niekorzystnej dla niego decyzji organu rentowego odwołał się inicjując postępowanie sądowe, w toku którego ustalono, że B. M. był zatrudniony w okresach:

- od 1 lipca 1960 roku do 30 września 1960 roku w Urzędzie P. – Telekomunikacyjnym w M.,

- od 20 października 1960 roku do 7 listopada 1960 roku w Wytwórni (...),

- od 16 grudnia 1960 roku do 30 maja 1961 roku w Spółdzielni Pracy (...),

- od 1 czerwca 1961 roku do 1 sierpnia 1961 roku w (...) Spółdzielni (...) w M.;

- od 7 sierpnia 1961 roku do 7 lutego 1962 roku w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Państwowym Zakłady (...) we W.,

- od 8 lutego 1962 roku do 24 marca 1962 roku w Kombinat (...) Zakład (...) we W.,

- od 26 marca 1962 roku do 31 lipca 1962 roku w Zachodnim O. Energetycznym Przedsiębiorstwo Państwowe Zespół elektrociepłowni (...),

- od 1 sierpnia 1962 roku do 25 października 1962 roku w (...) Zakładzie (...) we W.,

- od 27 października 1962 roku do 19 października 1963 roku w (...) Sp. z o.o. we W..

Natomiast w okresie od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku obywał służbę wojskową, zaś od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku pełnił służbę w Milicji Obywatelskiej (świadectwa pracy – k. 69 – 103 tom II a.r.).

Decyzją z dnia 31 sierpnia 1990 roku Stołeczny Urząd Spraw Wewnętrznych w W. ustalił B. M. prawo do emerytury milicyjnej od dnia 1 sierpnia 1900 roku (decyzja z dnia 31 sierpnia 1990 roku k. 109 – 115 tom II a.r.).

Decyzją z dnia 21 marca 2018 roku znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. odmówił B. M. prawa do emerytury i zmienił decyzję z dnia 17 stycznia 2018 roku w ten sposób, że nie uznał okresów od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku, ponieważ na podstawie wymienionych okresów ustalono prawo i wysokość świadczenia wypłacanego przez Zakład (...) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Organ Rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 roku udowodnione zostały okresy składkowe i nieskładkowe 17 lat, 10 miesięcy i 28 dni, nie zostało udokumentowane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych (decyzja z dnia 21 marca 2018 roku – k. 135 tom II a.r.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach rentowych oraz aktach niniejszej sprawy. Należy wskazać, że treść wynikająca z zebranych dokumentów nie była kwestionowana przez strony postępowania, toteż Sąd uznał je za wiarygodne i bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. z dnia 17 stycznia 2018 roku znak: (...), należało umorzyć w zakresie w jakim została zmieniona decyzją z dnia 21 marca 2018 roku znak: (...)

Zgodnie z art. 477 ¹³ § 1 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd – przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony – powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy.

W orzecznictwie wskazuje się, że powyższy przepis ma jednoznaczne brzmienie, z którego nie da się wyprowadzić wniosku, że chodzi w nim wyłącznie o zmianę przez organ rentowy zaskarżonej decyzji w drodze wydania decyzji zmieniającej. Zmiana ta może nastąpić przez wydanie – stosownie do okoliczności danej sprawy – każdej decyzji, byleby tylko jej skutkiem było uwzględnienie w całości lub w części żądania strony objętego przedmiotem zaskarżonej decyzji (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2012r., II UK 225/11). Wskazana w art. 477 ¹³ k.p.c. "zmiana zaskarżonej decyzji" nie musi polegać na wydaniu nowej decyzji zmieniającej zaskarżoną, ale na wydaniu takiej decyzji,
której skutkiem jest uwzględnienie w całości lub w części żądania strony objętego przedmiotem zaskarżonej decyzji. Nie będzie to więc jedynie wprost decyzja zmieniająca, lecz również decyzja anulującą decyzję wcześniejszą, byleby wynikało z niej, że rozstrzyga
o przedmiocie tej wcześniejszej decyzji i to zgodnie z żądaniem odwołania (por. orzeczenia: Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 2013r., III AUa 910/12, z dnia 24 czerwca 2015r., III AUa 246/15 oraz Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 5 września 2013r., III AUa 1432/12).

Powyżej opisana sytuacja miała miejsce w przypadku wydania decyzji z dnia 21 marca 2018 roku znak: (...) na mocy której Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 roku udowodnione zostały okresy składkowe i nieskładkowe wynoszą 17 lat, 10 miesięcy i 28 dni, a tym samym nie zostało udokumentowane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Powyższą decyzją organ rentowy ponownie odmówił B. M. prawa do emerytury, ponieważ nie uznał okresów od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku, na podstawie których ustalono prawo i wysokość świadczenia wypłacanego przez Zakład (...) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Niewątpliwie organ rentowy uznał okresy składkowe i nieskładkowe, które zostały udowodnione w sumie 17 lat, 10 miesięcy i 28 dni, dlatego też w tym zakresie należało umorzyć postepowanie, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 477 ¹³ § 1 k.p.c. w pkt 1 wyroku.

Następnie Sąd zbadał zasadność odwołania B. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w pozostałej części dotyczącej nie zaliczenia do okresu składkowego i nieskładkowego służby w wojsku oraz w Milicji Obywatelskiej.

Sąd zważył, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U.2017.1383 ze zm.) ubezpieczonemu przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się z zastrzeżeniem ust. 2-5 następujące okresy: składkowe, o których mowa w art. 6, nieskładkowe, o których mowa w art. 7. Z tym, że okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składowych (art. 5 ust. 2).

Zgodnie zaś z art. 5 ust. 2a ustawy okresów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 (czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim) i pkt 6 lit. a-e i g (m. in. pełnionej w Polsce służby w Policji - Milicji Obywatelskiej), nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości, jeżeli z ich tytułu ustalono prawo do świadczeń pieniężnych określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2 czyli min. funkcjonariuszy Policji (Milicji Obywatelskiej). W sytuacji zatem, gdy funkcjonariusz Policji na ustalone prawo do emerytury policyjnej (tak jak ubezpieczony) to okresów: czynnej służby wojskowej, okresów pełnionej służby w Policji (Milicji Obywatelskiej), w Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego oraz Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (w organach bezpieczeństwa publicznego), w Straży Granicznej, w Służbie Więziennej, w Państwowej Straży Pożarnej, w Biurze Ochrony Rządu nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach FUS. Nie jest możliwe zsumowanie okresów ubezpieczenia w okresach pełnienia służby i równoległego podlegania ubezpieczeniu społecznemu.

Ubezpieczony ma przyznane prawo do emerytury policyjnej (milicyjnej) od dnia
1 sierpnia 1990 roku, do wysługi lat i wyliczenia wysokości tego świadczenia zostały mu zaliczone okresy zatrudnienia: od 1 lipca 1960 roku do 30 września 1960 roku w Urzędzie P. – Telekomunikacyjnym w M., od 20 października 1960 roku do 7 listopada 1960 roku w Wytwórni (...), od 16 grudnia 1960 roku do 30 maja 1961 roku w Spółdzielni Pracy (...), od 1 czerwca 1961 roku do 1 sierpnia 1961 roku w (...) Spółdzielni (...) w M., od 7 sierpnia 1961 roku do 7 lutego 1962 roku w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Państwowym Zakłady (...) we W., od 8 lutego 1962 roku do 24 marca 1962 roku w Kombinat (...) Zakład (...) we W., od 26 marca 1962 roku do 31 lipca 1962 roku w Zachodnim O. Energetycznym Przedsiębiorstwo Państwowe Zespół elektrociepłowni (...), od 1 sierpnia 1962 roku do 25 października 1962 roku w (...) Zakładzie (...) we W., od 27 października 1962 roku do 19 października 1963 roku w (...) Sp. z o.o. we W., a także od 22 października 1963 roku do 30 marca 1968 roku – służba wojskowa w Wojsku Polskim oraz od 1 kwietnia 1968 roku do 31 lipca 1990 roku – służba w Milicji Obywatelskiej. Wysokość emerytury milicyjnej została ustalona na podstawie okresu wynoszącego 28 lat, 7 miesięcy i 5 dni służby w Milicji Obywatelskiej i służby równorzędnej oraz 3 lat 28 dni innych okresów zaliczonych do wysługi.

Zatem zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS okresy służby wojskowej i służby w Milicji Obywatelskiej nie mogą być zaliczone ubezpieczonemu do emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć odwołującemu.

MW