Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2019 r. w Inowrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa R. N.

przeciwko Gminie J. W.

o przywrócenie do pracy

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Alicja Lisiecka

Ławnik Ławnik

Wanda Stec Krzysztof Chełminiak

Sygn. akt IV P 55/19

UZASADNIENIE

Powódka R. N., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w osobie adwokata, w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego- Sądu Pracy w I. w dniu 31 maja 2019r. i skierowanym przeciwko Gminie J. W.domagała się uznania za bezskuteczne, dokonanego pismem z dnia 24 maja 2019r., wypowiedzenia umowy o pracę, a w razie upływu okresu wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy- przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Powódka zażądała także zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej Gminy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych(k. 2-4v.).

Uzasadniając swoje żądanie powódka podała, iż od dnia 1 września 2000r. była zatrudniona w Szkole Podstawowej im. płk. S. Z. w R. na stanowisku nauczyciela, od dnia 1 września 2010r.- na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, a od dnia 1 września 2016r. zaczęła pełnić funkcję dyrektora w/wym. placówki. Przez cały okres swojego zatrudnienia R. N. nie była karana, przeciwnie- była chwalona, doceniana i nagradzana. Wójt pozwanej Gminy J. W., pismem z dnia 24 maja 2019r., na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r.-Karta Nauczyciela, rozwiązał z powódką umowę o pracę z zachowaniem 3-miesiecznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując utratę zaufania wynikającą z tego, że pomimo podjętej przez Radę Gminy wJ. W.uchwały nr(...) z dnia 11 lutego 2019r.w sprawie zamiaru przekształcenia kierowanej przez powódkę szkoły w filię Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W., R. N. przeprowadziła nabór do klas I oraz nie wykonała polecenia organu prowadzącego szkołę – powstrzymania się od polecenia co do tego, aby nie przeprowadzać naboru z uwagi na zamiar przekształcenia szkoły.

W ocenie powódki wskazane przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę są bardzo ogólne i nierzeczywiste, a samo wypowiedzenie umowy o pracę dodatkowo dokonane z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy z tego względu, iż pracodawca , mając wiedzę, że powódka od kilku lat jest członkiem (...), dokonał przedmiotowego wypowiedzenia umowy o pracę nie zachowując wymaganego trybu konsultacji związkowej.

Pozwana Gmina J. W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 15 lipca 2017r.(k. 30-33) strona pozwana w pierwszej kolejności podniosła zarzut braku legitymacji procesowej biernej, podkreślając, że powódka zatrudniona była na stanowisku dyrektora Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. w R. i z tego powodu pozwanym w niniejszej sprawie winien być pracodawca powódki, a nie GminaJ. W. jako jednostka samorządu terytorialnego, która nigdy nie pozostawała z powódką w jakichkolwiek stosunkach objętych normami prawa pracy. Szkoła Podstawowa im. płk. S. Z. w R. została wprawdzie przekształcona w filię Szkoły Podstawowej w J. W., jednak nie uległa likwidacji, a to oznacza, iż stroną pozwaną winien być podmiot powstały na skutek powyższego przekształcenia, nie zaś Gmina J. W.. Z tzw. ostrożności procesowej, gdyby Sąd nie podzielił wyżej zaprezentowanego stanowiska, pozwana Gmina J. W. wniosła o oddalenie powództwa także jako całkowicie bezzasadnego z przyczyn merytorycznych.

Powódka R. N. po otrzymaniu odpowiedzi strony pozwanej na pozew, nie ustosunkowała się do jej treści, zwłaszcza do podniesionych w niej zarzutów natury formalno-procesowej.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka R. N. była zatrudniona w Szkole Podstawowej im. płk. S. Z. w R. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 1 września 1999r., na stanowisku nauczyciela, w pełnym wymiarze godzin, a od dnia 1 lipca 2015r. pełniła funkcję dyrektora w/wym. placówki.

( dowód- umowa o pracę z dnia 1.09.1999r.-k. B-83 akt osobowych powódki, zarządzenie nr (...) Wójta Gminy J. W. k. B-214 akt osobowych powódki)

Stanowisko dyrektora zostało powierzone powódce zarządzeniem nr (...)Wójta Gminy J. W. na podstawie art. 36a ust. 1,2 i 13 w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991r.o systemie oświaty na okres od dnia 1 lipca 2015r. do dnia do 31 sierpnia 2020r.

(dowód- zarządzenie nr 36 Wójta Gminy J. W. k. B-214 akt osobowych powódki)

W dniu 11 lutego 2019r. Rada Gminy w J. W., uchwałą nr (...), wyraziła zamiar dokonania z dniem 31 sierpnia 2019r. przekształcenia klas I- (...) im. płk. S. Z. w R. w szkołę filialną, włączenia jej w strukturę organizacyjną Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W. oraz włączenia obwodu szkolnego przekształcanej Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. w R. do obwodu Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W..

( dowód - uchwała na (...)-k. 10)

Ostateczna uchwała Rady Gminy w J. W. uchwała nr (...) w sprawie przekształcenia Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. o strukturze organizacyjnej obejmującej klasy I-III w R. w szkołę filialną, włączenia filii w R. w strukturę organizacyjną Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W. i włączenia obwodu przekształconej Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. do obwodu Szkoły Podstawowej im. K. W. wJ. W. została podjęta w dniu 20 maja 2019r. i weszła w życie z dniem 31 sierpnia 2019r.

( dowód - uchwała na (...)-k. 11)

Mimo podjęcia w/wym. uchwały intencyjnej nr (...) z dnia 11 lutego 2019r., powódka R. N. przeprowadziła nabór do klas I Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. w R., w roku szkolnym 2019/2020.

Uznała, że powstrzymanie się od naboru uczniów do klas I, przed podjęciem ostatecznej uchwały w sprawie przekształcenia szkoły w R. w filię szkoły wJ. W., byłoby przedwczesne i niezgodne z prawem.

Oczekiwała, iż polecenie powstrzymania się z przeprowadzeniem rekrutacji uczniów do klas I otrzyma w formie pisemnej od organu prowadzącego Szkołę Podstawową w R..

( bezsporne)

Pismem z dnia 24 maja 2019r., doręczonym powódce tego samego dnia, Wójt Gminy J. W., powołując się na art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r.-Karta Nauczyciela, rozwiązał z R. N. umowę o pracę z zachowaniem 3-miesiecznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując utratę zaufania wynikającą z tego, że pomimo podjętej przez Radę Gminy w J. W. uchwały nr (...) z dnia 11 lutego 2019r.w sprawie zamiaru przekształcenia kierowanej przez powódkę szkoły w filię Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W., R. N. przeprowadziła nabór do klas I oraz nie wykonała polecenia organu prowadzącego szkołę – powstrzymania się od polecenia co do tego, aby nie przeprowadzać naboru z uwagi na zamiar przekształcenia szkoły.

(dowód- wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 24.05.2019r.-k. B-269 akt osobowych powódki)

Zarządzeniem nr (...) z dnia 28 czerwca 2019r. Wójt Gminy J. W., na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016r. –Prawo oświatowe, z dniem 31 sierpnia 2019r. odwołał powódkę ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej im. płk. S. Z. w R..

( dowód- zarządzenie nr (...) z dnia 28.06.2019r.-k. B-270 akt osobowych powódki)

Powyższy stan faktyczny pozostawał poza sporem.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo R. N. skierowane przeciwko Gminie J. W. było niezasadne i podlegało oddaleniu z uwagi na zasadność podniesionego przez stronę pozwaną zarzutu braku legitymacji procesowej biernej.

Zgodnie z art. 3 i 3 ¹§ 1 k.p. pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników, a za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba.

Analizowana sprawa o przywrócenie do pracy na stanowisku dyrektora, jest sprawą o roszczenie wynikające ze stosunku pracy, co oznacza, że stroną pozwaną winien być zawsze pracodawca, u którego pracownik świadczył pracę. Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998 r., I PK 390/98, OSNP 199/23/744, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 1997 r., I PKN 448/97, OSNAPiUS 1998/22/649)- jednostka zatrudniająca pracowników jest pracodawcą w stosunku do kierownika tej jednostki, chociażby kompetencje do zatrudniania kierownika należały do innego podmiotu. Odnośnie dyrektora szkoły stanowisko powyższe znalazło potwierdzenie w wyrokach Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2003r., I PK 74/02, z dnia 20 października 1998r., I PKN 390/98 oraz w wyroku z dnia 4 stycznia 2008r., I PK 187/07, w których Sąd Najwyższy wskazał, że dyrektor szkoły lub placówki oświatowej jest pracownikiem szkoły lub placówki, a nie pracownikiem zarządu miasta lub gminy, a zatem jego pracodawcą jest szkoła lub placówka jako jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników, w tym dyrektora.

W analizowanej sprawie Sąd nie miał zatem wątpliwości, że w dniu doręczenia powódce wypowiedzenia umowy o pracę oraz w momencie wniesienia przedmiotowego odwołania, jej pracodawcą była istniejąca jeszcze wówczas Szkoła Podstawowa im. płk. S. Z. w R., od dnia 1 września 2019r. włączona w strukturę organizacyjną Szkoły Podstawowej im. K. W. w J. W.. Placówka powyższa była wyodrębnioną jednostką organizacyjną, samodzielnie zatrudniającą swoich pracowników, a więc spełniała przesłanki określone w art. 3 k.p. , natomiast wójt Gminy J. W., zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j.-Dz. U. z 2019r., poz. 506 z poź.zm), jedynie zatrudniał i zwalniał kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, w tym przypadku- dyrektora szkoły podstawowej, był więc służbowym przełożonym powódki, czyli podmiotem realizującym dyrektywne kompetencje pracodawcy i uprawnionym w tych ramach do wydawania powódce poleceń dotyczących pracy.

Powyższe w żaden sposób nie zmieniło jednak wymogu, że w sprawach z zakresu prawa pracy z powództwa pracownika biernie legitymowany jest wyłącznie pracodawca, a nie organ wykonujący za pracodawcę czynności z zakresu prawa pracy ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2011 r., II PK 181/10, Lex nr 863979). R. N. nie łączył stosunek pracy z pozwaną Gminą J. W. i z tego też względu powódka, kwestionując w sferze pracowniczej otrzymane wypowiedzenie umowy o pracę, powinna pozwać swojego pracodawcę, tj. Szkołę Podstawową im. płk. S. Z. w R. (obecnie Szkołę Podstawową im. K. W. w J. W.), która posiadała wyłączną legitymację procesową bierną do występowania w przedmiotowej sprawie.

W tym miejscu wypada zauważyć, iż powódka w niniejszym procesie nie występowała samodzielnie, lecz od początku była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika w osobie adwokata, który wniósł w jej imieniu pozew przeciwko Gminie J. W. i nawet po otrzymaniu odpowiedzi na pozew nie zorientował się, że nieprawidłowo wskazał stronę pozwaną i nie próbował wybrnąć z tej niezręcznej sytuacji. Więcej - na pierwszej i zarazem ostatniej rozprawie w dniu 14 października 2019r.- pełnomocnik powódki w sposób jednoznaczny oświadczył, że podtrzymuje stanowisko, a więc także oznaczenie strony pozwanej, wyrażone w pozwie, po czym przystąpił do analizy wypowiedzenia umowy o pracę pod kątem merytorycznym.

W ocenie Sądu od zawodowego pełnomocnika należy wymagać sporządzenia pozwu w sposób profesjonalny, co wiąże się również z obowiązkiem prawidłowego określenia strony pozwanej. W zaistniałej sytuacji Sąd nie mógł działać wbrew intencjom powódki i kierować powództwa przeciwko innej stronie, a co za tym idzie - nie miał obowiązku, w oparciu o art. 477 k.p.c., wezwać z urzędu do udziału w sprawie w charakterze pozwanego właściwy podmiot, który był mu znany albowiem powódka, konsekwentnie i świadomie, dokonała wadliwego wyboru strony pozwanej, nie zaś niewłaściwie oznaczyła pozwanego, nie znając przepisów czy struktury organizacyjnej pracodawcy. Powyższa konstatacja znajduje potwierdzenie w wyrokach Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2015r., II PK 182/14, Lex nr 1766114, z dnia 18 września 2003r., I PK 370/13, Pr.Pracy 2004, nr 7-8, poz. 59, z dnia 13 września 2006r., II PK 357/05, OSNP 2007, nr 17-18, poz. 247, z dnia 5 lutego 2014r. , III PK 61/13, L. nr 1620574 oraz w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 22 lipca 2014r. , III PZ 8/14, Lex nr 1498821 i – zdaniem Sądu- w żaden sposób nie kłóci się z zasadą pomocniczości, gdyż wspomniane działanie Sądu z urzędu na rzecz jednej ze stron procesu powinno być proporcjonalne do potrzeby wynikającej z okoliczności sprawy i musi być zawsze stosowane bardzo rozważnie, aby nie uchybić zasadzie kontradyktoryjności procesu cywilnego. Z całą mocą należy podkreślić, że w sprawie pracowniczej, w której pracownik jest reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika będącego adwokatem, nie zachodzi potrzeba działania przez sąd z urzędu, aby kształtować czynności procesowe podlegające dyspozycji stron, w sytuacji, gdy – jak w przedmiotowej sprawie- Sąd zwracał się do pełnomocnika powódki o zajęcie stanowiska co do zarzutów i argumentów przedstawionych przez pozwaną w odpowiedzi na pozew.

W konsekwencji Sąd powództwo o przywrócenie do pracy skierowane przeciwko Gminie J. W., jako wniesione przeciwko podmiotowi nielegitymowanemu biernie, gdyż nie będącemu pracodawcą powódki oddalił ( vide: wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 27 stycznia 2015r., IV Pa 71/14), orzekając jak w punkcie 1 wyroku.

Sąd poza rozważaniami pozostawił kwestię zachowania przez pracownika terminu z art. 264 § 1 k.p. w sytuacji dokonywania przekształceń podmiotowych po stronie pozwanej, gdyż przepis powyższy nie stanowił podstawy prawnej wydania uzasadnianego wyroku.

Sąd, skupiając się na kwestiach natury procesowej, nie badał, czy wypowiedzenie powódce umowy o pracę było prawidłowe i uzasadnione, czy też nie albowiem oddalenie powództwa z przyczyn formalnych uczyniło zbędnym poddawanie analizie merytorycznych powodów rozwiązania z R. N. stosunku pracy.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku, a to na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu przewidzianej w art. 98 k.p.c. w zw. z §9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2016r., poz. 1804),

I., dnia 30-10-2019r.

Sędzia Alicja Lisiecka