UZASADNIENIE |
|||||
Formularz UWŁ |
Sygnatura akt |
II K 32/22 |
|||
Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8formularza |
|||||
1.USTALENIE FAKTÓW |
|||||
0.1.Wyroki wydane wobec skazanego |
|||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny |
Data wyroku albo wyroku łącznego |
Sygnatura akt sprawy |
||
1. |
Sąd Rejonowy w N. II Wydział Karny |
3 II 2021 r. |
II K 340/20 |
||
2. |
Sąd Rejonowy w N. II Wydział Karny |
9 XI 2021 r. |
II K 162/20 |
||
3. |
Sąd Rejonowy w N. II Wydział Karny |
10 XI 2021 r. |
II K 236/21 |
0.1.1.2. Inne fakty |
||||
1.2.1.Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
1. |
Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 3 lutego 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 340/20 za czyn z art. 278a § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278a § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k. popełniony w okresie od dnia 2 listopada 2020 r. do dnia 9 listopada 2020 r. na karę 1 roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; za czyn z art. 278a § 1 k.k. popełniony w dniu 2 listopada 2020 r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; za czyn z art. 278a § 1 k.k. popełniony w dniu 7 listopada 2020 r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 5 września 2020 r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; przy czym w miejsce w/w jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczono karę łączną 1 roku i 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie; |
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 3 lutego 2021 r. |
k. 35 - 37 |
|
Karta karna |
k. 33 - 34 |
|||
2. |
Postanowieniem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 10 sierpnia 2021 r. /sygn. akt II Ko 388/21/ zarządzono wykonanie 300 dni zastępczej kary pozbawienia wolności wobec nie wykonania kary łącznej ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie sygn. akt II K 340/20. |
Postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 10 sierpnia 2021 r. /sygn. akt II Ko 388/21/ |
k. 62 |
|
3. |
Zastępczą karę pozbawienia wolności skazany M. Z. odbywa od dnia 30 grudnia 2021 r. od godz. 7:10 do dnia 26 października 2022 r. do godz. 7:10. Do zakładu karnego został doprowadzony. |
Wykaz wykonywanych kar sporządzony przez ZK |
k. 10 |
|
4. |
Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie o sygn. akt II K 162/20 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełniony w okresie od dnia 29 marca 2020 r. do dnia 4 kwietnia 2020 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności; za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 23 marca 2020 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym w miejsce w/w jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. |
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 9 listopada 2021 r. |
k. 38 - 42 |
|
5. |
Kara łączna pozbawienia wolności orzeczona w sprawie sygn. akt II K 162/20 została wprowadzona do wykonania. Skazany ma ją odbywać w okresie od dnia 26 października 2022 r. do dnia 25 grudnia 2023 r. |
Wykaz wykonywanych kar sporządzony przez ZK |
k. 10. |
|
6. |
Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 10 listopada 2021 r. w sprawie o sygn. akt II K 236/21 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 grudnia 2020 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin miesięcznie. |
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 10 listopada 2021 r. |
k. 43 - 44. |
|
7. |
Nie zarządzono zastępczej kary pozbawieni wolności w zamian za karę łączną ograniczenia wolności ze sprawy sygn. akt II K 236/21. Postępowanie wykonawcze w zakresie kary ograniczenia wolności zostało zawieszone /z uwagi na pozbawienie wolności w innych sprawach/. |
informacja |
k. 44 |
|
8. |
Skazany w trakcie odbywania kary w zakładzie karnym zachowuje się poprawnie. Został zatrudniony odpłatnie w zakładzie karnym, jednak nie realizuje obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwami szkody. |
Opinia o skazanym |
k. 10v |
|
1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
------- |
---------------------------------------------------------------- |
---------------- |
---------------- |
1.Ocena Dowodów |
|||||
0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||
1. - 8. |
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 3 lutego 2021 r. |
Wszystkie te dokumenty zostały sporządzone zgodnie z przepisami prawa przez osoby do tego uprawnione. Treść, jak i forma dokumentów nie budziły jakichkolwiek zastrzeżeń ze strony Sądu, również strony nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń odnośnie tych dokumentów. |
|||
Karta karna |
|||||
Postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 10 sierpnia 2021 r. /sygn. akt II Ko 388/21 |
|||||
Wykaz wykonywanych kar sporządzony przez ZK |
|||||
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 9 listopada 2021 r. |
|||||
Odpis wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 10 listopada 2021 r. |
|||||
Informacja |
|||||
Opinia o skazanym |
|||||
0.1.2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów 0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) |
|||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||
-------- |
--------------------- |
------------------------------------------------------------------------- |
|||
1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ |
|||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy |
Kary lub środki karne podlegające łączeniu |
|||
1. |
Wyrok Sądu Rejonowego w N. z dnia 3 lutego 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 340/20 |
Kary jednostkowe ograniczenia wolności: 1) 1 rok i 4 miesiące; 2) 4 miesiące; 3) 4 miesiące; 4) 4 miesiące; |
|||
2. |
Wyrok Sądu Rejonowego w N. z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie o sygn. akt II K 162/20 |
Kary jednostkowe pozbawienia wolności w wymiarze: 1) 7 miesięcy; 2) 1 roku. |
|||
Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej |
|||||
Wszystkie wyroki objęte niniejszym postępowaniem zostały wydane przez Sąd Rejonowy w N.. Wszystkie wyroki zapadły po dniu 24 czerwca 2020 r., a więc Sąd zgodnie z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 /Dz. U. z 2020 r., poz. 1086 z późn. zm./ orzekał stosując przepisy k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. Analiza skazań i orzeczonych kar prowadzi do wniosku, iż zaszły podstawy do orzeczenia jednej kary łącznej. Na gruncie obecnie obowiązujących przepisów łączeniu podlegają kary jednostkowe, a nie kary wymierzone jako łączne. Wobec tego Sąd w pkt. I wyroku łącznego na podstawie art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 /Dz. U. z 2020 r., poz. 1086 z późn. zm./ rozwiązał węzeł kary łącznej ograniczenia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 3 lutego 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 340/20 oraz rozwiązał węzeł kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 162/20. Sąd połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności zapadłe w sprawie sygn. akt II K 162/20 oraz kary jednostkowe ograniczenia wolności zapadłe w sprawie sygn. akt II K 340/20. W sprawie tej kara ograniczenia wolności wobec uchylania się przez skazanego od wykonywania prac społecznych została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności /k. 62/. Sąd nie znalazł podstaw do obejmowania karą łączną pozbawienia wolności kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie sygn. akt II K 236/21. Wobec skazanego nie zarządzono zastępczej kary pozbawienia wolności w zamian za karę ograniczenia wolności w sprawie sygn. akt II K 236/21, kurator nie złożył wniosku w tym przedmiocie, brak okoliczności wskazujących na uchylanie się przez skazanego od wykonywania tej kary ograniczenia wolności. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie sygn. akt P 20/17 stwierdził, że art. 87 § 1 k.k. w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał wskazał, że przepis art. 87 § 1 k.k. redukuje funkcję rozpatrzenia sprawy i wymierzania sprawiedliwości do automatycznego przeliczenia kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności zgodnie z zasadami określonymi w ustawie oraz orzeczenia w miejsce kar wymierzonych za zbiegające się przestępstwa jednej kary łącznej pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności jest karą niewątpliwie najbardziej dolegliwą spośród kar przewidzianych przez ustawę karną. Zasadność orzeczenia kary łącznej z zastosowaniem przelicznika z art. 87 § 1 k.k. w sytuacji zbiegu kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności powinna być rozważana szczególnie w tych sytuacjach, gdy uprzednio doszło do orzeczenia zastępczej kary pozbawienia wolności za karę ograniczenia wolności /tak Sąd Okręgowy w Legnicy w postanowieniu z dnia 13 stycznia 2021 r., sygn. akt IV Kz 460/20/. Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 2 września 2019 r., sygn. akt II AKa 240/19 stwierdził, że w przypadku łączenia w wyroku łącznym kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności sądy nie powinny czynić tego w sposób automatyczny, lecz każdorazowo rozważyć, czy łączenie tych kar jest uzasadnione na kanwie przedmiotowej sprawy. W konsekwencji powyższego Sąd na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k. i art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85a k.k. i art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 87 § 1 k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 /Dz. U. z 2020 r., poz. 1086 z późn. zm./ i w zw. z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 /Dz. U. z 2020 r., poz. 1086 z późn. zm./ połączy jednostkowe kary ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone w sprawach: a) Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 3 lutego 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 340/20 i Sądu Rejonowego w N. II Wydziału Karnego z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie o sygn. akt II K 162/20 i orzekł wobec skazanego M. Z. karę łączną 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności. |
|||||
1.WYMIARKARY |
|||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej |
|||||
Skazany wnosił o wymierzenie mu kary łącznej zgodnie z zasadą pełnej absorpcji. Żądanie pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej jest pozbawione podstaw prawnych z uwagi na aktualne brzmienie art. 86 § 1 k.k., który wyklucza możliwość orzeczenia kary z zastosowaniem takiej zasady /tak wyrok SA w Poznaniu z dnia 28 września 2021 r., sygn.. akt II AKa 189/21/. Wymiar kary łącznej powinien odpowiadać zakresowi zawartości kryminalnej czynów, jakich sprawca się dopuścił /wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. akt II Aka 270/18, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. akt II Aka 1/18/. Wymiar kary łącznej nie powinien zasadniczo odbiegać od tego wymiaru, który miałby miejsce, gdyby orzekano o tym zagadnieniu w jednym postępowaniu. Wymierzenie in concreto kary łącznej przy stosowaniu określonej zasady jej wymiaru /absorpcji, asperacji czy kumulacji/ stanowi rezultat koniecznego uwzględnienia przy wyrokowaniu łącznym okoliczności, które nie mogły być wcześniej przedmiotem oceny sądu, takich jak globalna liczba popełnionych przestępstw, ich rodzaj i łączące je relacje przedmiotowo-podmiotowe, co determinuje potrzebę takiego ukształtowania kary łącznej, aby te wszystkie aspekty - w wyniku stosowania dyrektyw prewencji szczególnej i ogólnej - zostały uwzględnione. Mający w tym przypadku zastosowanie art. 53 § 1 k.k. nakazuje uwzględnienie również celu zapobiegawczego i wychowawczego, które kara łączna ma osiągnąć w stosunku do skazanego /tak Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia z dnia 28 marca 2019 r., sygn.. akt II AKa 40/19/. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt II AKa 34/19 „Popełnienie większej ilości przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji”. Sąd biorąc pod uwagę wyżej wskazane kryteria /wielokrotne ataki na cudze mienie, dokonywanie kradzieży zuchwałych, kradzieży z włamaniem, działanie w ramach recydywy, dotychczasowy tryb życia sprawcy, który jest osobą wielokrotnie karaną sądownie - od 2016 r. karany 9 - krotnie/ uznał, iż karą, która jest w stanie osiągnąć cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego jest kara 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności /minimalny wymiar kary łącznej zgodnie z regułami art. 86 k.k. wynosił 1 rok i 1 miesiąc pozbawienia wolności, maksymalny zaś 2 lata i 9 miesięcy pozbawienia wolności/. Sąd przy wymiarze kary łącznej miał na uwadze, iż przypisane skazanemu przestępstwa zostały popełnione w bliskich odstępach czasu i wszystkie skierowane przeciwko temu samemu dobru prawnemu, dlatego też z tego powodu obniżył wymiar kary łącznej stosując zasadę częściowej absorpcji. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrok łączny jest instytucją mającą racjonalizować wymiar kary, a nie służyć wyłącznie poprawie sytuacji skazanych. Dlatego też stosowanie absorpcji przy wymiarze kary łącznej nie może być sprzeczne z zapobiegawczymi i wychowawczymi celami kary i działać demoralizująco na sprawców przestępstw, służąc odbieraniu kary łącznej, jako instytucji będącej swoistym premiowaniem osób popełniających szereg przestępstw. Wymiar kary łącznej, ma w swej istocie charakter ocenny i to, że orzeczona kara nie spełnia oczekiwań skazanego, a nawet w odczuciu społecznym może uchodzić za surową, nie oznacza, że można ją skutecznie kwestionować /wyrok SA w Białymstoku z dnia 22 października 2019 r., sygn. akt II AKa 182/19, LEX nr 3222191/. Sąd nie znalazł żadnych innych przesłanek, które przemawiałyby za orzeczeniem kary łącznej w niższym wymiarze. Należy pamiętać, że skazany z kradzieży uczynił sobie źródło stałego dochodu, współdziałał z innymi osobami w tym procederze, przestępstw dopuszczał się nagminnie, część z nich miała charakter zuchwały. Nadto jak wynika z opinii zakładu karnego skazany deklaruje wprawdzie krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, co jest oczywiście pozytywne, ale deklaracja ta nie wiąże się z realizacją obowiązku naprawienia szkód wyrządzonych pokrzywdzonym. Skazany mimo że jest zatrudniony odpłatnie obowiązku tego nie realizuje k. 10v/. W ocenie Sądu kara łączna w niższym wymiarze byłaby wobec skazanego M. Z. zbyt łagodna, a przez to nie spełniałaby swoich celów w zakresie prewencji indywidualnej, jak i prewencji ogólnej. Kara łagodniejsza byłaby dla niego wręcz zachętą do prowadzenia dotychczasowego stylu życia. |
|||||
1.Wymiar Środka karnego |
|||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego |
|||||
Brak było środków karnych, które podlegałyby łączeniu w wyroku łącznym. |
|||||
1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym |
|||||
Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej |
|||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||
III. |
Na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w pozostałej części, tj. w zakresie połączenia kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie sygn. akt II K 236/21. |
||||
IV. |
Z uwagi na fakt, że oprócz kar pozbawienia wolności i kar ograniczenia wolności nie było innych składników wskazanych wyroków do połączenia, w pozostałym zakresie połączone wyroki pozostawiono do odrębnego wykonania |
||||
V. |
Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. II zaliczono skazanemu M. Z. okres dotychczas odbytej zastępczej kary pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Nidzicy sygn. akt II K 340/20, tj. od godz. 7:10 dnia 30 grudnia 2021 r. do dnia 22 września 2022 r. |
7. KOszty procesu |
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
VI. |
Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze /Dz. U. z 2015 r., poz. 615 z późn. zm./ w zw. z § 17 ust. 5 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd przyznał adwokatowi K. P. Kancelaria Adwokacka w N. od Skarbu Państwa kwotę 120 złotych wraz z należnym podatkiem VAT w kwocie 27,60 zł, tj. łącznie kwotę 147,60 zł. |
VIII. |
Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego M. Z. w całości od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty. Skazany obecnie przebywa w zakładzie karnym, posiada zobowiązania wobec pokrzywdzonych, które powinien w pierwszej kolejności uregulować. |
1.PODPIS |
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)