Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 65/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. H. (1)

1.W okresie od początku stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. w K., działając wbrew przepisom ustawy oraz czynem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z D. L. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej brał udział w wytworzeniu znacznych ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w nieustalonej dotychczas ilości i we wprowadzeniu jej do obrotu w ten sposób, że w ramach przyjętego podziału ról min. przechowywał półprodukty służące do jej produkcji i dystrybucji, dostarczał je na polecenie D. L. (1), uczestniczył w produkcji a także zakupił od D. L. (1) znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci tejże wyprodukowanej amfetaminy – tj. co najmniej 6 kg, za kwotę łączną co najmniej 30.000 zł, którą sprzedał nieustalonym dotychczas osobom a nadto w w/w okresie uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających, w ten sposób, że kupił od D. L. (1) co najmniej 1 kg marihuany za łączną kwotę 32.000 zł, który następnie sprzedał nieustalonym dotychczas osobom - to jest czyn z art. art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

A. J.

11. W okresie od początku stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. działając w K. i Holandii wbrew przepisom ustawy, czynem ciągłym w celu osiągniecia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z D. L. (1) i D. J. przywiózł z Holandii 45 litrów płynnej amfetaminy a następnie z uzyskanych w ramach podziału 15 litrów płynnej amfetaminy wytworzył znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 45 kg amfetaminy gotowej do dystrybucji, którą następnie we wskazanej ilości wprowadził do obrotu poprzez sprzedaż hurtową nieustalonym dotychczas osobom- tj. przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk

D. J.

20. W okresie od początku stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. działając w K. i Holandii wbrew przepisom ustawy, czynem ciągłym w celu osiągniecia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z D. L. (1) i A. J. przywiózł z Holandii 45 litrów płynnej amfetaminy a następnie z uzyskanych w ramach podziału 15 litrów płynnej amfetaminy wytworzył znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci co najmniej 45 kg amfetaminy gotowej do dystrybucji, którą następnie we wskazanej ilości wprowadził do obrotu poprzez sprzedaż hurtową nieustalonym dotychczas osobom - tj. przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk,

22. W dniu 05 kwietnia 2022r w K. działając wbrew przepisom ustawy usiłował wprowadzić do obrotu substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, w ten sposób, że wytworzył i posiadał w miejscu zamieszkania znaczną ilość w/w substancji w ilości łącznej 1,565223 kg netto, stanowiące co najmniej 12.941 -krotną porcję niezbędna do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy oraz przedmioty i półprodukty służące do jej produkcji : prekursor w postaci kwasu siarkowego w ilości 181 ml oraz płyn zawierający zasadową amfetaminę w ilości 3000 ml, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie go przez funkcjonariuszy Policji—tj. przestępstwo z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 13 § l kk w zw. z art. 56 ust 3 o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk,

23.W dniu 05 kwietnia 2022r w K. działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropowe w postaci 3 tabletek zawierających w swym składzie 4 CMC w ilości 1,723 grama netto oraz środki odurzające w postaci ziela konopi siewnych innych niż włókniste popularnie zwanych marihuaną w ilości 2,053 grama netto

tj. czyn z art. 62 ust. 1 ustawy „O przeciwdziałaniu narkomanii",

24.W dniu 05 kwietnia 2022r. w K. posiadał bez wymaganego zezwolenia 39 sztuk amunicji o kalibrze 6,35mm x 15,5 mm do broni palnej krótkiej, bojowej- tj. przestępstwo z art. 263 § 2 kk

P. W.

13. W okresie od początku stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. w K. działając wbrew przepisom ustawy oraz czynem ciągłym, w celu osiągniecia korzyści majątkowej wprowadził do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowych i brał udział w obrocie znaczną ilością środków odurzających w ten sposób, iż kupił od D. L. (1) wytworzone przez niego co najmniej 13 kg amfetaminy za kwotę co najmniej 78.000 zł jak również kupił od w/w co najmniej 200 gram marihuany za kwotę co najmniej 6.400 zł, które następnie sprzedał hurtowo nieustalonym dotychczas osobom - to jest przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 12 § 1 kk,

15. W dniu 05 kwietnia 2022r w miejscowości P. gminy P. wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości 0,768 grama netto- tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

16. W dniu 05 kwietnia 2022r w miejscowości P. gminy P. posiadał bez wymaganego zezwolenia 5 sztuk amunicji do broni palnej o kalibrze 9 mm parabellum i 7,62x54R oraz o kalibrze 5,56 mm x 45- tj. przestępstwo z art. 263 § 2 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.D. L. (1) w przeszłości zajmował się produkcją i handlem amfetaminą- za co został skazany przez Sąd Okręgowy w Kaliszu w sprawie III K 19/18 na karę pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat. Po opuszczeniu jednostki penitencjarnej postanowił powrócić do produkcji.

W tym celu na początku stycznia 2021r. skontaktował się z A. J.. Wiedział, że ten zna D. J. pseudonim (...), który jeździł do Holandii swoim busem transportowym i na trasie Polska - Holandia przewoził ludzi a ponadto dostarczał z Holandii płynną postać amfetaminy- tzw. olej. Mężczyźni porozumieli się i uzgodnili warunki współpracy polegającej na sprowadzaniu oleju z zagranicy (min. kwestie transportu czy fakt, iż będą zostawiać telefony komórkowe w domu w trakcie wyjazdów).

W okresie stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. D. L. (1), A. J. i D. J. pojechali trzykrotnie do Holandii przywożąc łącznie 45 litrów płynnej amfetaminy, w każdym transporcie po 15 litrów. Na miejsce wszyscy jechali samochodem osobowym pochodzącym z wypożyczalni. Tam, po nabyciu płynnej amfetaminy rozdzielali się: D. L. (1), A. J. wracali z Holandii razem samochodem osobowym a D. J. wracał busem z płynną amfetaminą.

Po przybyciu do Polski oskarżeni dzielili się uzyskaną płynną amfetaminą, każdy z nich na własną rękę przetwarzał ją na gotowy produkt i sprzedawał hurtowo swoim odbiorcom.

W ramach podziału każdy z oskarżonych otrzymał 15 litrów płynnej amfetaminy, z której można było wyprodukować co najmniej 45 kg gotowego produktu (z 1 litra oleju można wyprodukować 3-4 kg amfetaminy gotowej do spożycia).

D. L. (1) ze wskazanego oleju oraz oleju nabywanego w innych miejscach (np. od oskarżonego N. F. (1) – 3 l. ) produkował amfetaminę i sprzedawał ją hurtowo różnym osobom. Sprzedał od stycznia 2021r. do 23 lutego 2022r. min.:

-P. W. - łącznie co najmniej 13 kg amfetaminy za łączną kwotę co najmniej 78.000 zł,

-K. S. - łącznie co najmniej 10 kg amfetaminy za łączną kwotę co najmniej 60.000 zł,

-A. H. (1) - łącznie co najmniej 6 kg amfetaminy za łączną kwotę co najmniej 30.000 zł,

-N. F. (1) - co najmniej 18 kg amfetaminy za łączną kwotę co najmniej 72.000, zł.

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

1149, 145-148, 156-159, 393-395, 1152

Dane o karalności i odbyciu kary

1202,96-97

Wyjaśniania oskarżonej K. S.

1151

Wyjaśnienia oskarżonego N. F. (1)

1151-1152

Wyjaśnienia oskarżonego P. W.

1152, 458-459

Wyjaśnienia oskarżonego D. J.

1152-1153

Wyjaśnienia oskarżonego A. J.

1175, 708-711

Dokumentacja zdjęciowa w zakresie sms-ów i połączeń

75-86

Opinie biegłych

540-545, 547-580,

665-663

2.W omawianym okresie D. L. (2) mieszkał w K. na ul. (...). Budował jednocześnie dom na terenie posesji pod adresem W. 113. Skontaktował się wówczas z A. H. (1), który był mu winien pieniądze (ok. 2000 zł), by oddał mu dług powstały jeszcze przed osadzeniem w zakładzie karnym.

A. H. (1) oddał mu dług jednocześnie prosząc o dostarczenie marihuany. D. L. (1) przystał na powyższe. Porozumiał się w tym celu z oskarżonym N. F. (2), od którego wcześniej nabywał marihuanę. Kupioną od F. marihuanę zaczął przekazywać oskarżonemu H. i innym osobom.

D. L. (1) nabył od N. F. (1) co najmniej 4,5 kg środków odurzających w postaci marihuany, w ten sposób, że kupował od niego średnio po 500 gram marihuany w odstępach czasowych za kwotę 13.000 zł, a następnie sprzedawał ja również hurtowo A. H. (1) i P. W. oraz innym nieustalonym osobom w cenie co najmniej 15.000 zł za 500 gram lub za większe stawki.

P. W. kupił od niego - w celu dalszej odsprzedaży- co najmniej 200 gram marihuany za kwotę co najmniej 6.400 zł, A. H. (1) co najmniej 1 kg za kwotę 32.000 zł.

Jednocześnie D. L. (1) zatrudnił A. H. (1) do pomocy na prowadzonej przez siebie budowie. A. H. (1) poza pomocą na budowie również brał udział w produkcji amfetaminy. W swoim garażu przechowywał półprodukty potrzebne do jej wytwarzania, dostarczał je do D. L. (1) na jego wezwanie - gdy zachodziła potrzeba. D. L. (2) produkował amfetaminę do sprzedaży na swoim balkonie w mieszkaniu w K. lub na terenie budowy w W.. Oskarżony H. niekiedy uczestniczył w produkcji, przypatrywał się procesowi, jeździł również niekiedy z D. L. (1) gdy ten dostarczał amfetaminę odbiorcom, min. K. S.. Pod nieobecność L. (gdy ten przebywał na wakacjach) dostarczył też raz porcję narkotyków w/w spotykając się z nią pod restauracją (...) w K. i pobierając od niej pieniądze dla oskarżonego L..

W zamian za opisaną powyżej działalność oskarżony D. L. (1) dostarczał mu amfetaminę i marihuanę po preferencyjnych cenach – ze zniżką.

W okresie objętym zarzutem oskarżony A. H. (1) kupił od D. L. (1) co najmniej 1 kg marihuany za kwotę 32.000 zł oraz co najmniej 6 kg amfetaminy za kwotę 30.000 zł, którą wprowadził do obrotu we własnym zakresie.

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

1149, 145-148, 156-159, 393-395

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. H. (1)

1149-1151, 62-65, 110-114, 385-390

Wyjaśnienia oskarżonego N. F. (1)

1151-1152

Wyjaśnienia oskarżonego P. W.

1152, 458-459

Protokół przeszukania

11-12, 13-14, 21-24, 25-27,28,33-34,3536,37-38

Opinia biegłego

523-527

Wyjaśnienia oskarżonej K. S.

1151

3.W dniu 23 lutego 2022r. oskarżony A. H. (1) zaczął wywierać presję na D. L. (1) aby ten wyprodukował kolejną partię amfetaminy bo już nie dysponował żadnym towarem.

Mężczyźni umówili się, że A. H. (1) weźmie półprodukty ze swojego garażu, odbierze D. L. (1) spod salonu jego żony i pojadą na teren nieruchomości w W. wyprodukować amfetaminę.

Gdy przejeżdżali ulicą (...) w K. samochodem O. (...) o nr rej. (...) zostali zauważeni przez patrol policji. Samochodem kierował oskarżony H.. L. zajmował fotel pasażera. Na widok policji zaczęli się nerwowo zachowywać. Ponieważ byli osobiście znani pełniącym wówczas służbę funkcjonariuszom W. K. i M. G. ich zachowanie wzbudziło podejrzenia i w konsekwencji skutkowało zatrzymaniem do kontroli drogowej.

Po zatrzymaniu ujawniono na tylnym siedzeniu samochodu należącą do oskarżonego L. torbę z zawartością woreczków foliowych z zapięciem strunowym zawierających 78, 423 gramy netto amfetaminy stanowiącej 531 – krotną porcję niezbędną do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ją po raz pierwszy.

W samochodzie ujawniono także butelkę zawierająca zasadową (płynna amfetaminę) o objętości około 1000 ml, butelkę z kwasem siarkowym o objętości około 300 ml, butelkę z alkoholem metylowym o objętości 2500 ml oraz 4 worki z kofeiną ( 3269,884 grama).

Zabezpieczone przedmioty stanowiły pełny zestaw do produkcji siarczanu amfetaminy.

Bezpośrednio po zatrzymaniu przeprowadzono także przeszukania w miejscach zamieszkania obu oskarżonych.

Na terenie pomieszczeń zajmowanych przez A. H. (1) w K. zabezpieczono min. pojemnik z kwasem siarkowym o objętości ok. 2800 ml, pojemnik z kwasem siarkowym o pojemności 32 ml, 4 woreczki o masie ok. 3994 grama zawierające kofeinę, 2 butelki z alkoholem metylowym o objętości około 2450 ml.

Wskazane przedmioty stanowią część zestawu do produkcji amfetaminy.

Natomiast u oskarżonego D. L. (1) zabezpieczono marihuanę (w ilości co najmniej 4 porcji).

Oskarżeni zostali zatrzymani o godzinie 18.00.

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

1149, 145-148, 156-159, 393-395

Zeznania świadka M. G.

68

Zeznania świadka W. K.

71

Notatka urzędowa

1

Protokół przeszukania

2-3

Protokół zatrzymania

4,6

Protokół zatrzymania rzeczy

8-10, 15-17

Protokół przeszukania

11-12, 13-14, 21-24, 25-27,28,33-34,3536,37-38

Protokół użycia testera narkotykowego

18,20,28,32,42

Protokół oględzin

29-30,43,44-45

Dokumentacja zdjęciowa

46-56

Świadectwo legalizacji

31

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego A. H. (1)

1149-1151, 62-65,110-114, 385-390

Opinia biegłego

604-615, 582-602

4. Oskarżony D. L. (1) bezpośrednio po zatrzymaniu nie przyznawał się do popełnienia przestępstwa. Następnie podał funkcjonariuszom wszystkie opisane powyżej okoliczności oraz ujawnił udział i opisał udział pozostałych oskarżonych : A. H. (1), K. S., A. J., P. W., N. F. (1) oraz D. J.. Na skutek jego wyjaśnień organy ścigania podejmowały systematycznie działania operacyjne, w szczególności przeszukania i zatrzymania.

Na terenie pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez P. W. w miejscowości P. w dniu 5 kwietnia 2022r. ujawniono 5 sztuk amunicji do broni palnej o kalibrze 9 mm parabellum i 7,62x54R oraz 5,56 mm x 45mm.

Oskarżony nie posiadał zezwolenia na powyższą broń.

W portfelu oskarżonego ujawniono woreczek z proszkiem o wadze 0,768 grama netto będącym amfetaminą. Wskazana ilość stanowi co najmniej 4- krotną porcję niezbędną do wywołania skutku typowego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ja po raz pierwszy.

P. W. został zatrzymany dnia 5 kwietnia 2022r. godz. 6.40.

Opinia biegłego

540-545,

636-663

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

1149, 145-148, 156-159, 393-395, 1152

Wyjaśnienia oskarżonego P. W.

1152, 458-459

Protokoły przeszukania

210-216,192-194, 195-197

Protokół zatrzymania

191

Dokumentacja zdjęciowa

464-489

Protokół użycia testera narkotykowego

198

Protokół oględzin

199-200

5.W pomieszczeniach mieszkalnych i gospodarczych znajdujących się w K. przy ulicy (...) i należących do D. J. w dniu 5 kwietnia 2022r. ujawniono substancje psychotropowe w postaci 3 tabletek zawierających w swym składzie 4 C. oraz środki odurzające w postaci marihuany w ilości 2,053 grama netto.

Tabletki w sproszkowanej postaci mają masę 1,723 grama netto, z której można wyprodukować kilkanaście porcji niezbędnych do wywołania skutku typowego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ją po raz pierwszy. Z zabezpieczonej marihuany można wygenerować powyżej dwudziestu porcji niezbędnych do wywołania skutku typowego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej ją po raz pierwszy.

Ponadto w trakcie przeszukania przeprowadzonego przy udziale psa tropiącego funkcjonariusze zabezpieczyli u D. J. 1,565223 kg netto amfetaminy, z której można wyprodukować co najmniej 12.941 -krotną porcję niezbędną do wywołania skutku typowego, charakterystycznego dla działania tej substancji dla osoby przyjmującej po raz pierwszy.

Znaleziono także kwas siarkowy w ilości 181 ml oraz płyn zawierający zasadową amfetaminę w ilości 3000 ml oraz kofeinę. Są to przedmioty i półprodukty służące do produkcji amfetaminy tzw. metodą L., która polega na reakcji zasadowej amfetaminy z kwasem siarkowym (tzw. III etap metody L.) i sprowadza się do rozpuszczenia zasadowej amfetaminy (płynnej) w alkoholu etylowym lub metylowym. Do roztworu dodaje się kwas siarkowy w wyniku czego krystalizuje się osad siarczanu amfetaminy, który po odsączeniu jest suszony.

Zabezpieczono także woreczki strunowe, wagę, łyżki zawierające na sobie niewielkie ilości amfetaminy.

W plastikowej kuli znaleziono 39 sztuk amunicji o kalibrze 6,35mm x 15,5 mm do broni palnej krótkiej, bojowej zapakowane w woreczek strunowy oklejony taśmą.

D. J. został zatrzymany w dnu 5.04.22r. o godzinie 7.20

Opinia biegłego

547-580

Protokół zatrzymania osoby

220

Protokół przeszukania

221-227, 229-230

Protokół przeszukania osoby

231-232

Notatka służbowa z użycia psa służbowego policji

228

Protokół użycia testera narkotykowego

233,234,

235,

Protokół oględzin

237-241

Opinia biegłego

665-663

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

1149, 145-148, 156-159, 393-395

Wyjaśnienia oskarżonego D. J.

1152-1153

6.Oskarżony A. H. (1) nie był karany. Ma wykształcenie gimnazjalne, nie ma wyuczonego zawodu, zatrudniony jest w firmie transportowej uzyskując dochody w najniższym ustawowym wymiarze, poza samochodami osobowymi nie posiada żadnego majątku.

Dane o karalności

283, 1198

Wyjaśnienia oskarżonego

1148

7.Oskarżony P. W. nie był karany. Posiada wyksztalcenie zawodowe - mechanik, zatrudniony jest w firmie (...) w P. z dochodem 4 tys. zł, ma na utrzymaniu 3 dzieci w wieku 8,11 i 13 lat.

Dane o karalności

284,1197

Wyjaśnienia oskarżonego

1148

8.Oskarżony D. J. był karany za przestępstwa z art. 178a § 1 kk (wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 26.08.2013r. w sprawie o sygn.. akt. II K 668/13), za przestępstwa z art. 244 kk (wyrokami Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawach II K 1116/13, II K 188/14 i II K 230/15) oraz za czyn 178a § 4 kk (wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 13.01.2015, w sprawie o sygn. akt II K 891/14). W/w z zawodu jest blacharzem samochodowym, utrzymuje się z prac dorywczych, z których uzyskuje dochód ok. 2500 zł, ma na utrzymaniu dwójkę dzieci w wieku 5 i 7 lat.

Dane o karalności

290-291, 1205-1206

Wyjaśnienia oskarżonego

1149

9.Oskarżony A. J. nie był karany, posiada wykształcenie średnie, bez zawodu, zatrudniony jest w Kompani Dystrybucyjnej (...) na stanowisku kierowcy z dochodem 5.000, ma na utrzymaniu 1 dziecko w wieku 4 lat, nie posiada majątku.

Dane o karalności

286,1200

Wyjaśnienia oskarżonego

1148

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z

pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego D. L. (1) albowiem są one spójne, logiczne, znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym i zabezpieczonych substancjach, zeznaniach świadków M. G. i W. K. oraz wyjaśnieniach pozostałych oskarżonych złożonych szczególnie na etapie postępowania sądowego (– za wyjątkiem części twierdzeń A. H.).

Wyjaśnienia oskarżonego D. L. (1) umożliwiły dokonanie szeregu czynności operacyjnych a w konsekwencji doprowadziły do ujawnienia przestępstw. Oskarżony nie tylko podaje liczne szczegóły związane z produkcją narkotyków (w tym dokładnie metodę produkcji amfetaminy, która odpowiada narzędziom zabezpieczonym w sprawie także u innych oskarżonych i pokrywa się z opinią biegłych – np. k. 578 - opisującą produkcję tzw. metodą L.) ale dysponuje wiedzą co do okoliczności związanych z funkcjonowaniem pozostałych oskarżonych. Relacjonuje ich zwyczaje, podaje jakimi samochodami się poruszali, gdzie mieszkali, jakie mieli pseudonimy, wskazuje w swoim telefonie komórkowym pod jakimi nazwami zostali umieszczeni itp.

Nie uszło uwadze sądu, iż analiza notatek urzędowych w zestawieniu z protokołami zatrzymań i przeszukań wskazuje przy tym, iż oskarżeni nie zawsze byli zatrzymywani lub zamieszkiwali w tych miejscach, w których byli zameldowani – co potwierdza wyjaśnienia w/w oskarżonego.

Wyjaśnienia oskarżonych A. H. (1), K. S., A. J., P. W., N. F. (1), D. J. w zakresie w jakim przyznają się oni do popełnienia zarzucanych im czynów

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem w połączeniu z twierdzeniami D. L. (1) przyznającego się do winy oraz opisującymi przestępczy proceder wszystkich wymienionych oraz zgromadzonymi dokumentami i dowodami rzeczowymi jak i zeznaniami świadków- wyjaśnienia te stanowią spójny obraz wydarzeń.

Zeznania świadków M. F., M. G., W. K. , A. N.

Sąd uzna za wiarygodne albowiem sąd nie dopatrzył się podstaw do ich kwestionowania.

Dopuszczony w toku postępowania sądowego dowód z przesłuchania M. F. służył jedynie rozstrzygnięciu kwestii związanych z zabezpieczeniem majątkowym. Jego zeznania znalazły potwierdzenie w zapisach protokołu przeszukania oraz dokumentacji bankowej dołączonej do akt sprawy.

Świadkowie M. G. i W. K. złożyli zeznania dotyczące przeprowadzonej kontroli drogowej i zatrzymania samochodu O. (...) w dniu 23 lutego 2022r. Okoliczności przez nich wskazane znajdują potwierdzenie w notatce urzędowej na k. 1 i w dokumentacji w postaci protokołów przeszukań, zatrzymań itp. Wyżej wymienieni są funkcjonariuszami policji, nie mają interesu w przedstawianiu okoliczności zdarzenia w sposób odmienny od rzeczywistości, nie pozostają w konfliktach z oskarżonymi. Nie było podstaw by zeznaniom ich odmówić waloru wiarygodności.

Opinie biegłych

Sąd uznał je za wiarygodne albowiem odpowiadały na stawiane pytania. Były jasne i wyczerpujące. Nie były w toku postepowania kwestionowane.

Dokumenty dołączone do akt sprawy

Sąd dał im wiarę albowiem zostały one wystawione przez uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji. Ich wiarygodność nie była w toku postepowania podważana. Sąd nie dopatrzył się podstaw by je kwestionować z urzędu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego A. H. (1)- częściowo

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. H. (1) w zakresie w jakim nie przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu albowiem powyższemu przeczą uznane za wiarygodne twierdzenia oskarżonego D. L. (1), oskarżonej K. S., wyjaśnienia pozostałych oskarżonych, protokoły oględzin, zatrzymania, opinie biegłych czy zgromadzone w sprawie dowody rzeczowe jak również fakt zatrzymania oskarżonego z D. L. (1) na tzw. gorącym uczynku.

Na wstępie jednak zauważyć należy, iż w ocenie sądu postawa A. H. (1) wynika zapewne w dużej mierze z niezrozumienia obowiązujących przepisów prawa i wynika zapewne z chęci ograniczenia odpowiedzialności karnej.

A. H. (1) z jednej strony kwestionując swój udział w przestępczym procederze potwierdza jednocześnie wiele okoliczności, które są wystarczające do przypisania mu winy i sprawstwa co do zarzucanego mu czynu. Oskarżony potwierdził fakt przechowywania dla D. L. (1) półproduktów do wytwarzana amfetaminy i dostarczania ich na każde wezwanie, wskazał, iż bywały sytuacje, iż był świadkiem jak L. produkował z nich narkotyki na swoim balkonie, był przy tym obecny itp. Opisał jak dochodziło do produkcji na balkonie, wskazał, iż trwało to krótko – około pół godziny (co pozostaje w korelacji z wyjaśnieniami D. L. (1)). Potwierdził przekazywanie K. S. substancji psychotropowych pod restauracją (...) w K. na polecenie L. akcentując przy tym fakt, iż wiedział co dostarcza (k. 1150). W końcu potwierdził także, iż jeździł z L. na spotkania z K. S. gdy L. dostarczał jej amfetaminę, pozostawał jednak z reguły w aucie.

Zauważyć przy tym należy, iż oskarżony w toku postępowania zmieniał wersje wydarzeń i w odmienny sposób opisywał ich fragmenty, nie tłumacząc w racjonalny sposób swojej postawy. Początkowo twierdził np, iż nie miał świadomości jakie produkty przechowuje, myślał, iż służą one do celów remontowych. Wywody te należy potraktować jedynie jak przyjętą linię obrony albowiem z zasad logiki i doświadczenia życiowego wspartych dokumentacją zdjęciową dołączoną do akt sprawy- wynika niezbicie, iż nie można było pomylić półproduktów do wytwarzania amfetaminy z materiałami budowlanymi.

Przy czym na rozprawie w dniu 24.11.2022r. oskarżony podał, iż co najmniej 2 tygodnie przed zatrzymaniem miał już świadomość jakie substancje przechowywał i co L. z nimi robił (k. 1150).

Jedyne okoliczności, którym oskarżony ostatecznie zaprzeczył to fakt zakupu po preferencyjnych cenach substancji psychotropowych i środków odurzających od oskarżonego L. i wprowadzenie ich do obrotu. W tym jednak zakresie nie dano wiary oskarżonemu albowiem przeczą temu wiarygodne twierdzenia D. L. (1), które znajdują poparcie w wyjaśnieniach pozostałych oskarżonych oraz dowodach zgromadzonych w sprawie. Nie uszło także uwagi sądu, iż oskarżeni zostali złapani na gorącym uczynku w dniu 23 lutego 2022r. a w samochodzie O. (...) znajdowały się takie ilości półproduktów, które wykluczały działanie na własne potrzeby.

W tym miejscu zasygnalizować należy, iż twierdzenia D. L. (1) – w tym obciążające A. H. (1) znajdują potwierdzenie w znacznej ilości innych dowodów - rożnego rodzaju, nie mają charakteru jednostkowego.

Na przykład u większości oskarżonych znaleziono półfabrykaty do produkcji środków zakazanych ustawą lub narzędzia do ich wytwarzania czy też substancje zakazane prawem, zabezpieczono telefony komórkowe, zapisy sms-ów itp. Oskarżeni przyznali się do stawianych im czynów a wyjaśnienia przez nich przedstawione uzupełniają się z twierdzeniami D. L. (1) tworząc spójny i logiczny obraz zdarzeń. Uznanie winy i sprawstw nie opierało się jedynie i wyłącznie na pomówieniach oskarżonego L..

Nawet gdyby tak było to sąd w pełni podziela stanowisko zaprezentowane w orzecznictwie w zakresie dopuszczalności uznania twierdzeń jednego z oskarżonych przeciwko pozostałym. W tym zakresie wypowiedział się np. Sąd Apelacyjny w Gdańsku stanowiąc, iż dowód z pomówienia może być, jak każdy inny, dowodem sprawstwa oraz winy, jeśli jest stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków i nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, wyrażającym się przykładowo w woli przerzucania odpowiedzialności na pomawianego, czy umniejszania swojej roli w dokonanym przestępstwie. Nie można więc dyskredytować takiego rodzaju dowodów tylko dlatego, że występują w nich pewne sprzeczności, przeinaczenia, czy odmienności zwłaszcza, kiedy wynikają one z odległości czasowej składanych wyjaśnień lub zeznań od popełnienia czynów zabronionych, odmiennej techniki przesłuchania, a nawet właściwego, dla każdej z przesłuchujących osób, formułowania depozycji składanych przez uczestników prowadzonej czynności procesowej (tak: II AKa 212/16 - Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku).

Zauważyć należy, iż większość czynów, za które oskarżeni w niniejszej sprawie zostali skazani nie zostałaby ujawniona gdyby nie postawa oskarżonego L..

Zatrzymanie oskarżonych L. i H. jadących samochodem O. (...) miało bowiem charakter przypadkowy i nie wiązało się z zaplanowanymi działaniami organów ścigania. I gdyby nie postawa oskarżonego L. zapewne można by mu przypisać jedynie zarzut posiadania określonej ilości narkotyków w dniu 23 lutego 2022r.

Zeznania A. N.

Co do zeznań A. N.- sąd uznał je za wiarygodne ale nie wnoszące istotnych okoliczności do sprawy. Świadek nie dysponowała wiedzą co do okoliczności znaczących z punktu stawianych oskarżonym zarzutów.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonych K. S., A. J., P. W., N. F. (1), D. J.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych – szczególnie z początkowego etapu postępowania przygotowawczego - w zakresie w jakim nie przyznają się oni do winy. Oskarżeni w toku postepowania zmienili swoje stanowisko i wskazali, iż przyjęli wówczas określoną linię obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

23,24

D. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony D. J. swoim działaniem wskazanym w punkcie 23 wyroku wypełnił znamiona art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Polegało ono na niezgodnym z ustawą posiadaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych, tj. środków i substancji wymienionych w załączniku do przedmiotowej ustawy. Przez posiadanie należy rozumieć faktyczne, choćby krótkotrwale władztwo nad rzeczą. Występuje ona zarówno wtedy, kiedy chodzi o dysponowanie środkiem narkotycznym dla własnej konsumpcji, jak i w związku z chęcią wprowadzenia go do obrotu, przy czym ilość środka odurzającego musi pozwalać na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (tak SN w wyroku z 28 października 2009 r., I KZP 22/09 oraz w wyroku z dnia 11 marca 2010 r., IV KK 432/09).

Ponadto posiadając bez wymaganego zezwolenia 39 sztuk amunicji, do której odnosi się punkt 24 wyroku, wypełnił znamiona art. 263 § 2 kk.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

A. H. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu przeprowadzony przewód sądowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego.

Przy czym wskazać należy, iż same okoliczności potwierdzone przez oskarżonego dają podstawę do zastosowania wobec niego przepisów art. 56 ust. 3 i 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii- bez względu na dalsze dokonane przez sąd ustalenia.

Okoliczności, których istnieniu oskarżony zaprzecza- mają znaczenie dla określenia pełnej zawartości jego czynu ale nie wyłączają penalizacji i odpowiedzialności oskarżonego jako takiej.

Zgodnie bowiem z art. 53 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające lub substancje psychotropowe albo przetwarza słomę makową. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 ( ust. 2 cytowanego przepisu).

Wg art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani - kto, wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Zgodnie z at. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadzanie do obrotu to udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

„Wprowadzenie do obrotu” obejmuje przede wszystkim wyjście poza etap wytwarzania lub uprawy, dotyczy pierwszej czynności polegającej na niezgodnym z prawem przekazaniu innej osobie (odpłatnie lub nieodpłatnie) określonej porcji środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej (np. pierwszej umowy kupna-sprzedaży). Przekazujący (np. sprzedający) dokonuje tu „wprowadzenia do obrotu”, natomiast odbiorca „uczestniczy w obrocie”, pod warunkiem że zamierza otrzymane substancje przekazać innej osobie niebędącej konsumentem. Dalsze transakcje dotyczące tej samej partii środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, stanowią „uczestnictwo w obrocie”, o ile odbiorcą nie jest konsument (tak:II AKa 190/18 - wyrok SA Poznań z dnia 30-01-2020).

Sąd posiłkując się stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w sprawie V KK 341/15 stanął na stanowisku, iż same działania oskarżonego sprowadzające się do np. przechowywania półproduktów i dostarczaniu ich na wezwanie oskarżonego L. stanowić mogłby współdziałanie - w ramach przyjętego podziału ról w zakresie wytwarzania i następnie wprowadzania do obrotu znacznych ilości substancji psychotropowych. Tymczasem jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego udział oskarżonego H. był szerszy i obejmował także uczestniczenie w produkcji czy rozwożenie towaru.

Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia Izby Karnej z dnia 18-11-2015 w sprawie V KK 341/15 widząc konieczność ujednolicenia linii orzecznictwa -pojęcie uczestniczenia w obrocie z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii odnosi się nie tylko do zachowań związanych z bezpośrednim przekazywaniem środków odurzających innej osobie, ale także do zachowań składających się na funkcjonowanie takiej osoby w obrocie, jak magazynowanie środków, udostępnianie lokalu, w którym ma dojść do wprowadzenia środków do obrotu, porcjowanie itd. Uczestnictwem w obrocie czy uczestniczeniem we wprowadzaniu do obrotu jest więc zachowanie każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie obrotu środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi.

Takie pojmowanie wprowadzania do obrotu substancji psychotropowych znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie, które stoi na stanowisku, iż jest to nie tylko zachowanie polegające na bezpośrednim przekazaniu (odpłatnie, nieodpłatnie) narkotyku innej osobie. Pod to pojęcie podpadają wszelkiego rodzaju czynności wykonawcze obliczone na uczynieniu możliwym wprowadzenie narkotyku na rynek, handel nim, dalsze przekazanie, a zatem również, ich przejęcie od kuriera, zadysponowanie, rozpakowanie, itp. (por.II AKa 151/16 - wyrok SA Lublin z dnia 15-07-2016).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż A. H. (1) wspólnie i w porozumieniu z D. L. (1) podejmowali działania zmierzające do wyprodukowania a następnie do wprowadzenia do obrotu określonych substancji psychotropowych, działał przy tym w ramach ustalonego podziału ról, w zakresie którego L. np. pokrywał koszty zakupu półfabrykatów oraz organizował je czy też głownie wytwarzał substancje, natomiast oskarżony H. przechowywał, dostarczał produkty, był obecny przy wytwarzaniu, zbywaniu lub też sam dostarczał substancje psychotropowe (patrz. K. Stefaniak). Za co uzyskiwał określoną partię towaru po preferencyjnych cenach, która zbyć mógł we własnym zakresie. Uczestniczył także w obrocie znacznymi ilościami marihuany, którą nabywał od A. L..

Oskarżony działał przy tym z góry powziętym zamiarem, w warunkach czynu ciągłego. Dla przyjęcia konstrukcji czynu ciągłego nie jest konieczne wykazanie i udowodnienie tego, że oskarżony w chwili rozpoczęcia działalności przestępczej wiedział już z góry, w którym konkretnym dniu oraz miejscu przekaże określoną ilość danego rodzaju narkotyku za ustaloną cenę określonym osobom, a jedynie jest niezbędne wykazanie, aby sprawca chciał popełnić czyn ciągły lub przewidując możliwość popełnienia takiego czynu, na to godził się oraz wykorzystywał każdą nadarzającą się sposobność dla stałego zajmowania się ich sprzedażą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (por. II AKa 2/15 - wyrok SA Katowice z dnia 05-03-2015).

Z kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonemu czynu wyeliminowano art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiłkując się orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. II AKa 239/06 z którego wynika, iż w sytuacji w której oskarżony wytwarza na następnie sprzedaje w celu osiągnięcia korzyści majątkowej środek odurzający wykorzystując do tego posiadane przyrządy to należy przyjąć, iż czyn taki realizuje znamiona z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i innych przy uznaniu posiadania omawianych przyrządów i prekursora za czyny współukarane uprzednio, bez których nie doszłoby do realizacji przestępstw podstawowych.

Reasumując uznać należy, iż przeprowadzony przewód sądowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego co do czynu z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

W tym miejscu wskazać należy, iż przyjmowanie w podstawie prawnej skazania, że jednym czynem wyczerpano znamiona przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 albo z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) uchybia zasadzie lex specialis derogat legi generali i przez to jest błędne ( por: II AKa 121/14 - wyrok SA Białystok z dnia 11-09-2014).

W związku ze skazaniem z art. 12 § 1 kk koniecznym było także przyjęcie przy wymiarze kary art. 57 b kk – zaostrzającego jej wymiar z uwagi na działanie w warunkach czynu ciągłego.

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

11

A. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu przeprowadzony przewód sądowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego co do przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 56 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk.

Mając na uwadze okoliczności sprawy sąd zmodyfikował opis czynu zarzucanego oskarżonemu.

Z wyjaśnień D. L. (1) oraz oświadczeń co do winy i sprawstwa A. J. oraz D. J. wynikało min., iż w/w przywieźli z Holandii łącznie 45 litrów płynnej amfetaminy, z której w ramach podziału ról każdy uzyskał 15 litrów. Co musiało znaleźć odzwierciedlenie w opisie czynu. Sąd dokonał ponadto korekty opisu przez pryzmat znamion ustawowych przestępstwa.

Zgodnie z art. 55 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, dokonuje przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 (ust 3 powołanego przepisu).

Wg art. 53 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające lub substancje psychotropowe albo przetwarza słomę makową. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Art. 56 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani stanowi, iż ten kto, wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Zgodnie z ust. 3 powołanego przepisu- jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Poczynione powyżej uwagi dotyczące przestępstw z art. 53 i 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii pozostają aktualne i nie ma konieczności ich powielania.

Sąd zaaprobował przy tym koncepcję prokuratora by w stosunku do oskarżonego przyjąć działanie w obrębie jednego czynu popełnionego w warunkach art. 11 § 2kk i art. 12 § 1 kk- zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego Izby Karnej z dnia 07-05-2013 w sprawie III KK 25/13. Wynika z niego, że w sytuacji gdy sprawca dysponuje środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi już po zakończeniu akcji przestępczej związanej z ich dostawą z innego państwa, a więc np. z zamiarem dalszej ich odprzedaży, udzielenia innej osobie lub też zużycia ich na własne potrzeby, czy też wykorzystania w inny sposób, np. przetworzenia – jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, to takie zachowanie może być ujęte jako jedno działanie (opubl. OSNKW 2013/9/73; Biuletyn SN 2013/9; Biul. SN Pr. Kar. 2013/6; KZS 2013/9/73). Niewątpliwie oskarżony przywożąc płynną postać amfetaminy zakładał jej wykorzystanie w sposób opisany powyżej w stanie faktycznym i taki był od początku cel jego działania.

W związku ze skazaniem z art. 12 § 1 kk koniecznym było także przyjęcie przy wymiarze kary art. 57 b kk – zestarzającego jej wymiar z uwagi na działanie w warunkach czynu ciągłego

☒

1.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

20, 22

D. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Uwagi poczynione powyżej w zakresie czynu przypisanego A. J. w punkcie 11 wyroku pozostają aktualne co do czynu przypisanego D. J. w punkcie 20 wyroku.

Ponadto zauważyć należy, iż przeprowadzony przewód sądowy wykazał również winę i sprawstwo oskarżonego co do czynu wskazanego w punkcie 22 wyroku i wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 13 § l kk w zw. z art. 56 ust 3 o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk. Oskarżony posiadał we wskazanym dniu wytworzone przez siebie środki psychotropowe, sprzęt i substancje do ich wytwarzania oraz usiłował je wprowadzić do obrotu ale zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymaniep rzez funkcjonariuszy policji.

Co do kwestii znamion z art. 56 i 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii należy się powołać na wywody uczynione powyżej.

Z kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonemu czynu wyeliminowano art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiłkując się orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. II AKa 239/06 z którego wynika, iż w sytuacji w której oskarżony wytwarza w celu sprzedaży środek odurzający wykorzystując do tego posiadane przyrządy to należy przyjąć, iż czyn taki realizuje znamiona z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i innych przy uznaniu posiadania omawianych przyrządów i prekursora za czyny współukarane uprzednio, bez których nie doszłoby do realizacji przestępstw podstawowych.

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

13,15,16

P. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przeprowadzony przewód sądowy wykazał winę i sprawstwo oskarżonego co do czynów wskazanych w punktach 13,15 i 15 wyroku.

Kupując od oskarżonego L. znaczne ilości substancji psychotropowych i środków odurzających a następnie sprzedając je hurtowo nieustalonym osobom wypełnił znamiona przestępstwa z art. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 12 § 1 kk (pkt 13 wyroku).

Sąd zmodyfikował opis czynu mając na uwadze wskazane powyżej uwagi dotyczące kwestii wprowadzania do obrotu i uczestnictwa w obrocie. Wziął także pod uwagę wyjaśnienia oskarżonego L. (np. k. 147 akt) co do ilości omawianych substancji i środków- przyjmując wersję najbardziej korzystną dla oskarżonego W. (zamiast 300 gram przyjętych w a/o – 200 gram wskazane alternatywnie przez L., co skutkowało również zmianą ustalonej wartości sprzedaży). Sąd dokonał ponadto korekty opisu przez pryzmat znamion ustawowych przestępstwa.

Co do czynu wskazanego w punkcie 15 wyroku zmodyfikowano ilość amfetaminy w oparciu o wnioski opinii biegłego ( patrz k. 542 akt). Nie ma wątpliwości, iż oskarżony swoim działaniem wskazanym w tymże punkcie wyroku wypełnił znamiona art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Ponadto posiadając bez wymaganego zezwolenia 5 sztuk amunicji wypełnił znamiona art. 263 § 2 kk (pkt 16 wyroku).

W zakresie omawianego czynu – sąd zobligowany był zmienić jego opis w zakresie oznaczenia amunicji– z uwzględnieniem treści opinii biegłego znajdującej się na k. 536 i nast. akt.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

1.środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. H. (1)

1

I

Wymierzając oskarżonemu karę sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynu. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyn przypisany oskarżonemu charakteryzował się dość znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z ilości substancji objętych zarzutem. Wpływ na powyższą ocenę ma także współdziałanie z innymi osobami.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku.

Jako okoliczność łagodzącą natomiast potraktowano uprzednią niekaralność. Zauważyć przy tym należy, iż czyn penalizowany w art. 53 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi zbrodnię – a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z równoczesnym obowiązkiem orzeczenia kary grzywny. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dotychczasową niekaralność sąd wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności oscylującą wokół najniższego ustawowego wymiaru. Natomiast kara grzywny uwzględnia możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego.

Ponieważ oskarżony działał w warunkach art. 12 § 1 kk- przy brzmieniu art. 57 b kk (obowiązującego od dnia 24 czerwca 2020r.) sąd był zobligowany do zaostrzenia wymiaru kary ponad najniższy przewidziany wymiar za przestępstwo jednostkowe.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

A. J.

11

VI

Wymierzając oskarżonemu karę sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynu. Uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyn przypisany oskarżonemu charakteryzował się dość znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z ilości substancji objętych zarzutem. Wpływ na powyższą ocenę ma także współdziałanie z innymi osobami.

Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku.

Jako okoliczność łagodzącą natomiast uprzednią niekaralność oraz przyznanie się do winy na etapie postępowania sądowego. Zauważyć przy tym należy, iż czyn penalizowany w art. 55 ust 3 i 53 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowią zbrodnię – a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z równoczesnym obowiązkiem orzeczenia kary grzywny. Ponieważ oskarżony działał w warunkach art. 12 § 1 kk- przy brzmieniu art. 57 b kk (obowiązującego od dnia 24 czerwca 2020r.) sąd był zobligowany do zaostrzenia wymiaru kary ponad najniższy przewidziany wymiar za przestępstwo jednostkowe.

Mając na uwadze okoliczności sprawy jak również postawę oskarżonego w toku postepowania, stanowisko prokuratora w zakresie kar oraz dotychczasową niekaralność A. J. sąd wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności niewiele ponad najniższy ustawowy wymiar przewidziany obowiązującymi przepisami. Natomiast kara grzywny uwzględnia możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

D. J.

20,22,23,24, 25

XI, XII,XIII,XIV

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z zakresu działania w/w, ilości wytworzonych i posiadanych substancji, współdziałania z innymi osobami, działania także poza granicami kraju. Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku, uprzednią karalność.

Jako okoliczność łagodzącą potraktowano złożenie oświadczenia o przyznaniu się do winy na etapie postępowania sądowego.

Zauważyć przy tym należy, iż czyny penalizowane w art. 55 ust 3 czy 53 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowią zbrodnię– a więc dolna granica kary opiewa na 3 lata pozbawienia wolności z równoczesnym obowiązkiem orzeczenia kary grzywny. Ponieważ oskarżony działał w warunkach art. 12 § 1 kk - przy brzmieniu art. 57 b kk sąd był zobligowany do zaostrzenia wymiaru kary ponad najniższy przewidziany wymiar za przestępstwo jednostkowe.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz postawę oskarżonego na etapie postępowania sądowego jak również stanowisko prokuratora sąd wymierzył oskarżonemu kary pozbawienia wolności niewiele powyżej najniższego ustawowego wymiaru. Natomiast kary grzywny uwzględniają możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego. Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny 200 stawek dziennych po 20 zł. Ustalając wysokość kary łącznej sąd, biorąc pod uwagę zbieżność czasową między popełnionymi czynami i związek przedmiotowo - podmiotowy, zastosował zasadę znacznej absorbcji. Ponieważ żaden z czynów oskarżonego nie miał charakteru dominującego – zastosowanie zasady absorbcji w większym zakresie nie było możliwe.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

P. W.

13,15,16

VII,VIII, IX

Wymierzając oskarżonemu karę za czyny jednostkowe sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Ponadto sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Wskazać należy, iż czyny przypisane oskarżonemu charakteryzowały się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Powyższe wynika z zakresu działania w/w, ilości substancji wprowadzonych do obrotu, współdziałania z innymi osobami. Jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie z niskich pobudek- chęci zysku. Jako okoliczność łagodzącą potraktowano przyznanie się do winy oraz dotychczasową niekaralność.

Ponieważ oskarżony działał w odniesieniu do czynu wskazanego w punkcie 13 wyroku w warunkach art. 12 § 1 kk- przy brzmieniu art. 57 b kk (obowiązującego od dnia 24 czerwca 2020r.) sąd był zobligowany do zaostrzenia wymiaru kary ponad najniższy przewidziany wymiar.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz postawę oskarżonego na etapie postępowania sądowego jak również stanowisko prokuratora sąd wymierzył oskarżonemu kary pozbawienia wolności oscylujące wokół najniższego ustawowego wymiaru. Orzeczona za czyn wskazany w punkcie 13 wyroku obligatoryjna kara grzywny uwzględnia możliwości zarobkowe i majątkowe oskarżonego. Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, sąd wymierzył oskarżonemu w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając wysokość kary łącznej sąd, biorąc pod uwagę zbieżność czasową między popełnionymi czynami i związek przedmiotowo - podmiotowy, zastosował zasadę znacznej absorbcji. Ponieważ żaden z czynów oskarżonego nie miał charakteru dominującego – zastosowanie zasady absorbcji w większym zakresie nie było możliwe.

Orzeczona kara w ocenie sądu spełni w stosunku do oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa .

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. H. (1), A. J., D. J.,

P. W.

2

12

21

14

1

11

20

13

Na podstawie art. 45 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonych przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści uzyskanych z przestępstwa. Wartości poszczególnych należności wynikają z wyjaśnień oskarżonego D. L. oraz pozostałych oskarżonych w zakresie, w jakim przyznają się do popełnienia przestępstw i wskazują okoliczności w jakich do nich doszło.

Orzekając o kwestiach związanych z przepadkiem równowartości kwot pochodzących z przestępstwa sąd miał na uwadze dyrektywę art. 45 § 1 kk oraz przyjętą linię orzecznictwa, zgodnie z którą podlegająca przepadkowi równowartość korzyści majątkowej, którą sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa (stypizowanego w przepisach ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii) w rozumieniu przepisu art. 45 § 1 kk, jest ekwiwalentem wyrażonym pieniężnie, odpowiadającym kwocie, rzeczy lub prawu uzyskanemu ze zbycia, precyzyjnie określonego w przypisanym mu czynie, środka odurzającego lub psychotropowego. Przez korzyść majątkową należy rozumieć każde przysporzenie majątku albo uniknięcie strat lub obciążeń majątku. Jest to pojęcie, które należy interpretować szeroko i nie sprowadzać do kwestii czystego zysku uzyskanego z procederu. Nie jest nim jedynie osiągnięty przez sprawcę zysk łączący się z pomniejszeniem przysporzenia majątku o koszty jego uzyskania. Korzyścią majątkową jest cała kwota uzyskana z przestępstwa bez odliczania poniesionych nakładów (patrz: II AKa 28/18 - wyrok SA Białystok z dnia 29-06-2018, II AKa 16/14 - wyrok SA Białystok z dnia 25-02-2014, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie- LEX nr 1965007 - wyrok z dnia 20 listopada 2015 r.). Innymi słowy, w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 kk, podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa (zob. uzasad. post. SN z 26.8.2010 r., I KZP 12/10, OSNKW 2010, Nr 9, poz. 78, II AKa 34/15 - wyrok SA Kraków z dnia 31-03-2015). Przepis art. 45 § 1 kk wskazuje na obligatoryjne orzeczenie przepadku korzyści lub jej równowartości. Nie przewiduje żadnego luzu decyzyjnego i nakazuje orzeczenie określonego w nim środka karnego, jeżeli korzyść majątkowa została osiągnięta w wyniku popełnienia przestępstwa, a nie podlega przepadkowi na podstawie art. 44 § 1 i 6 kk ani zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. Obejmuje ona zarówno korzyść dla siebie, jak i dla kogoś innego, polega zarówno na zwiększeniu aktywów, jak i zmniejszeniu pasywów, a ponadto może wynikać bezpośrednio z popełnionego przestępstwa, ale także - w ramach zastosowania art. 45 § 1 kk - może być jedynie pośrednio związana z przestępstwem. (tak: V KK 313/14 - wyrok SN - Izba Karna z dnia 05-11-2014).

Kierując się powyższymi wytycznymi sąd orzekł kwoty przepadku, przy czym – jak już była mowa wynikają one min. z twierdzeń oskarżonego L. oraz wyliczeń matematycznych związanych przeliczeniem masy narkotyków przez ustalone ceny. Wartości poszczególnych należności wynikają także z wyjaśnień pozostałych oskarżonych w zakresie, w jakim przyznają się do popełnienia przestępstw. W tym miejscu podnieść także należy, iż w orzecznictwie przyjmuje się ( np.: II AKa 89/13 - wyrok SA Warszawa z dnia 24-04-2013), iż precyzyjne wyliczenie powyższych kwot nie jest z reguły możliwe – wystarczające jest więc tu przyjęcie określonej metodologii dokonywania ustaleń.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd stanął na stanowisku, iż przy dokonywaniu wszelkich rozliczeń oraz ustalaniu stanu faktycznego przyjąć należy wartości najniższe wynikające z dokonanych ustaleń (wersję najbardziej korzystną dla oskarżonych).

Wobec faktu, iż oskarżony D. J. nie przedstawił żadnych oświadczeń co do kwot korzyści uzyskanych z przestępstwa opisanego w punkcie XI aktu oskarżenia i takowych prokurator nie umiesił w akcie oskarżenia oraz nie zgromadził żadnych indywidualnych dowodów w tym zakresie - sąd wyliczył korzyść uzyskaną z przestępstwa dokonując przeliczenia 45 kg przez najniższą wartość ceny sprzedaży kolejnemu odbiorcy kilograma amfetaminy gotowej do użycia, jaka pojawiła się w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie- tj. 5000 zł. Mimo, iż większość transakcji dotyczyła kwot 6.000 zł za kg lub więcej. Daje to kwotę 225.000 zł. W tym miejscu wspomnieć należy, iż oskarżonym zarzucono przetworzenie we własnym zakresie 15 litrów płynnej amfetaminy. Według twierdzeń D. L. (1) można było z niej wyprodukować co najmniej 45 kg amfetaminy gotowej do spożycia (1 litr = 3 do 4 kg). Opisany przez niego proces technologiczny odpowiada treści opinii biegłego.

Dbając o spójność orzeczeń, wobec braku możliwości dokonania innych ustaleń, sąd stanął na stanowisku, iż analogiczne wyliczenie dotyczyć musi więc A. J. w zakresie zarzutu VI. W tym przypadku prokurator w akcie oskarżenia wskazał wartość korzyści majątkowej lecz nie wiadomo na jakiej podstawie i w jaki sposób została ona wyliczona. Przy czym odbiega ona w rażący sposób od wszystkich dokonanych ustaleń – co do kwot transakcji oraz zasad doświadczenia życiowego. Ponieważ oskarżony odmówił odpowiedzi na pytania – nie udało się poszerzyć materiału dowodowego w przedmiotowym zakresie. Na pewno natomiast - uwzględniając drobiazgowe wyliczenia oskarżonego L. czynione w toku postępowania - kwota 85.000 zł nie jest zestawieniem kosztów poniesionych na zakup surowca, kosztów produkcji w tym np. wyjazdu do Holandii i ceny zbytu co najmniej 45 kg amfetaminy końcowym nabywcom uwzględniającej także tzw. czysty zysk.

Również w oparciu o twierdzenia D. L. (1), przy przyjęciu cen najniższych, wyliczono równowartość korzyści uzyskanych z przestępstwa wobec P. W., przyjmując kwoty transakcji pomiędzy L. a W. oraz deklarowany przez oskarżonego W. zysk z nich po odsprzedaży osobom trzecim.

Natomiast co do transakcji wykonywanych przez A. H. - wobec braku możliwości dokonania innych ustaleń przyjęto kwoty wskazane przez A. L. (i odpowiadające również przeliczeniu 5.000 zł za kg amfetaminy) – co pozwoliło wyliczyć kwotę korzyści uzyskanej z przestępstwa wg zasad wskazanych powyżej.

A. H. (1), A. J., D. J.,

P. W.

26

Obowiązkiem sądu było zaliczyć oskarżonym na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności okresów tymczasowego aresztowania - co nastąpiło w punkcie 26 wyroku.

A. H. (1), A. J., D. J.,

P. W.

27-28

W punktach 27 -28 wyroku sąd rozstrzygnął kwestie związane z zabezpieczonymi w sprawie dowodami rzeczowymi. Podstawą do orzeczenia przepadku dowodów rzeczowych były przepisy art. 70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk. Co do środków psychotropowych oraz substancji odurzających orzeczono przepadek poprzez zniszczenie – w/g przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Analogiczne rozstrzygnięcie zapadło wobec przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa o wartości znikomej lub niższej niż koszty sprzedaży (co do np. wiader po farbie, fiolek, słoików, pustych kartonów, woreczków itp.). W pozostałym zakresie wobec przedmiotów, których wartość może być wyższa niż koszty postępowania związanego z wykonaniem wyroku i mogą być w przyszłości wykorzystane np. do celów szkoleniowych (tak: broń i amunicja) – orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa - jako przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

30

Sąd obciążył oskarżonych kosztami sądowymi jedynie częściowo z uwagi na brak realnych możliwości ich uiszczenia- biorąc pod uwagę ich sytuacje majątkową i możliwości zarobkowe. Wobec oskarżonych orzeczono zwrot równowartości korzyści uzyskanych z przestępstwa- w znacznych wysokościach. W tej sytuacji obciążenie ich dodatkowo kosztami sądowymi było by w istocie iluzoryczne i nie dawało szans realizacji.

6.  Podpis