Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

Sygn. akt III K 131/21

PK I WZ Ds. 18.2021

Dolnośląski Wydział Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej we W.

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4

1.1.5.

1.1.6.

M. S. (1)

I. w dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wytworzył znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci 1224,9 gramów soli amfetaminy oraz usiłował wytworzyć 357 gramów soli amfetaminy, celem wprowadzenia do obrotu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji

7.tj. czyn z art.53 ust.2 i art.13§1 k.k. w zw. z art.53 ust.2 i art.56 §3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11§2 k.k.

7.II. w dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie o w porozumieniu z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste (40005 porcji handlowych) w ten sposób, że odebrał je od M. Z. celem wprowadzenia do obrotu oraz usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci 563,1 gramów ziela konopi innych niż włókniste, 227,73 gramów (...) oraz 12,46 gramów kokainy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji

8.tj. czyn z art.56 ust.3 i art.13§1 k.k. w zw. z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11§2 k.k.

7.III. w okresie od kwietnia 2020 roku do dnia 15 marca 2021 roku we W. z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał wielokrotnie środki odurzające w postaci co najmniej 50 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w ilości jednorazowo nie większej niż 10 gramów, które nabywał kilkadziesiąt razy od nieustalonych osób w porcjach od 3 do 10 gramów, w cenie 40 złotych za gram, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się posiadając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem,

8.tj. czyn z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1 k.k. i art.31§2 k.k.

M. Z.

7.IV. w dniu 15 marca 2021 roku we W., w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste (40005 porcji handlowych) które przekazał M. S. (1) celem wprowadzenia do obrotu

8.tj. czyn z art. 56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

7.V. w dniu 15 marca 2021 roku we W., wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci 1,38 gramów ziela konopi innych niż włókniste

8.tj. czyn z art.62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

M. G.

7.VI. w dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie o w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci 209,37 gramów ziela konopi innych niż włókniste (2094 porcji handlowych) oraz substancji psychotropowych w postaci 176,48 gramów amfetaminy (1076 porcji handlowych), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji

8.tj. czyn z art.13§1 k.k. w zw. z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Dnia 15 marca 2021 r. ok. godz. 13:00, na parkingu samochodowym przy Cmentarzu O. M. S. (1) stał w pobliżu swojego samochodu B. (...), nr rej. (...). Po chwili przyjechał do niego M. Z. poruszający się samochodem V. (...) nr rej. (...), który wyjął ze swojego samochodu duży czarny pakunek i włożył go do bagażnika samochodu B. (...) M. S. (1).

Następnie M. S. (1) poruszający się samochodem B. (...), nr rej. (...) oraz M. Z. poruszający się samochodem V. (...) nr rej. (...) niezależnie od siebie ruszyli w kierunku wyjazdu z parkingu przy ul. (...).

Podczas oczekiwania na zmianę świateł drogowych kierowane przez M. S. (1) i M. Z. pojazdy zostały zatrzymane przez obserwujących ich funkcjonariuszy Policji celem weryfikacji co zawiera przekazana paczka.

Zeznania T. G.

k. 76-78, k. 832v-837, 1213v-1215v

Zeznania K. G.

k.970v-973

Zeznania W. M.

k. 1020v-1022v

Zeznania I. K.

k. 1022v-1025

Zeznania P. W.

k, (...)-1026v

Zeznania G. W.

k. 1114v-1118

W bagażniku samochodu B., którym poruszał się M. S. (1) ujawniono osiem półkilogramowych, hermetycznie zapakowanych pakietów z zawartością suszu koloru zielonego umieszczonych w czarnym worku.

Ponadto, przy M. S. (1) zabezpieczono m.in. pieniądze w kwocie 25 350 zł.

W samochodzie marki V. (...), którym poruszał się M. Z. zabezpieczono pieniądze w kwocie 41 800 zł.

Przy M. Z. zabezpieczono także zawiniątko z suszem roślinnym.

Ze sprawozdania nr (...) wynika, że susz roślinny o wadze 4005,08 g zabezpieczony w pojeździe marki B. należącym do M. S. (1) stanowi środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Susz roślinny o masie 1,38 g ujawniony podczas przeszukania M. Z. stanowi środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Zeznania T. G.

k. 76-78, k. 832v-837

Zeznania K. G.

k.970v-973

Protokół przeszukania M. Z.

k. 54-56

Protokół przeszukania M. S. (1)

k. 8-10

Protokół przeszukania pojazdu B. (...) nr rej. (...)

k. 12-17

Protokół przeszukania pojazdu V. (...) nr rej. (...)

k. 58-50

sprawozdanie z badań z zakresu chemii nr (...)

k. 85-86

Częściowo wyjaśnienia M. Z.

k. 147, k. 202, k. 828-832v

M. S. (1) został zatrzymany w dniu 15 marca 2021 r. o godz. 13:00, a następnie tymczasowo aresztowany postanowieniem Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...).

M. Z. został zatrzymany w dniu 15 marca 2021 r. o godz. 13:00, a następnie tymczasowo aresztowany postanowieniem Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...).

Protokół zatrzymania M. S. (1)

k. 4-7

Postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...)

k. 209

Protokół zatrzymania M. Z.

k. 52-53

Postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...)

k. 204

Podczas przeszukania mieszkania M. S. (1) przy ul. (...) we W. zabezpieczono woreczek strunowy z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego, a także klucze do mieszkania znajdującego się przy ul. (...).

Ponadto ujawniono przy M. S. (1) klucz pasujący do mieszkania przy ul. (...), który był podpięty pod komplet kluczy do jego mieszkania.

Ze sprawozdania z badań z zakresu chemii nr (...) wynika, że susz roślinny o wadze 10,65g zabezpieczony w mieszkaniu M. S. (1) przy ul. (...) stanowi środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W.

k. 18-21

Protokół oględzin mieszkania przy ul. (...) we W.

k. 32-27

sprawozdanie z badań z zakresu chemii nr (...)

85-86

W mieszkaniu przy ul. (...) we W., do którego klucze zostały zabezpieczone w mieszkaniu M. S. (1), ujawniono i zabezpieczono m.in. znaczne ilości suszu roślinnego w woreczkach foliowych, zbrylony proszek koloru białego w woreczkach foliowych, kryształy koloru beżowego w woreczkach foliowych, butelki z zawartością 0,5l płynu mogącego stanowić amfetaminę w postaci wolnej zasady, przedmioty i odczynniki chemiczne wykorzystywane w procesie uzyskiwania siarczanu amfetaminy, tabletkarkę, masę wypełniającą do produkcji tabletek, wagi elektroniczne, wkrętarkę z metalowym mieszadłem, łyżkę, folię do zgrzewania oraz wiadro.

Ze sprawozdania z badań z zakresu chemii nr (...) oraz opinii z badań z zakresu chemii nr (...) wynika, że w mieszkaniu przy ul. (...) zabezpieczono:

- amfetaminę w postaci soli siarczanu o łącznej masie netto 1320,80 g - ok. 13208 porcji;

- kokainę o masie netto 12,51 g - ok. 125 porcji;

- (...) w postaci soli o masie 228,06 g - ok. 2281 porcji;

- ziele konopi innych niż włókniste o łącznej masie netto 1070,95 g-ok. 10710 porcji;

- stężony kwas siarkowy (VI) w postaci płynnej oraz płyn zawierający amfetaminę, zawartość amfetaminy w ww. płynie wynosiła 55 % wag.

Najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” proszku zawierającego amfetaminę, kokainę czy (...) w postaci soli oraz ziela konopi innych niż włókniste wynosi ok. 0,1 g.

Ponadto na zabezpieczonych w mieszkaniu przy ul. (...) przedmiotach ujawniono obecność narkotyków. W zanieczyszczeniach znajdujących się na wagach stwierdzono obecność amfetaminy, kofeiny, (...), kokainy, A-9-tetrahydrokannabinolu, co świadczy to o tym, że ww. wagi były używane do ważenia materiału zawierającego amfeta­minę, kofeinę, (...), kokainę oraz ziele konopi; w zanieczyszczeniach znajdujących się na mieszadle umieszczonym we wkrętarce stwierdzono obecność amfetaminy i kofeiny; w zanieczyszczeniach znajdujących się we wiaderku stwierdzono obec­ność amfetaminy, kofeiny, kannabidiolu, A-9-tetrahydrokannabinolu; w zanieczyszczeniach znajdujących się w moździerzu oraz na tabletkarce stwierdzono obecność (...) i kofeiny; w zanieczyszczeniach znajdujących się na łyżce stwierdzono obecność am­fetaminy, kofeiny, (...), kokainy; w zanieczyszczeniach znajdujących się na butelce plastikowej stwierdzono obecność amfetaminy i kofeiny; w zanieczyszczeniach znajdujących się na zgrzewarce stwierdzono obec­ność amfetaminy, kofeiny, kokainy, A-9-tetrahydrokannabinolu.

Amfetamina, (...) oraz ich sole stanowią substancje psychotropowe. Kokaina oraz jej sole są środkami odurzającymi. Ziele konopi innych niż włókniste stanowi środek odurzający. Kwas siarkowy (VI) stanowi prekursor.

Zabezpieczone w mieszkaniu przy ul. (...) substancje oraz przedmioty pozwalają przyjąć, że w tym lokalu mógł mieć miejsce końcowy (trzeci) etap produkcji siarczanu amfetaminy polegający na reakcji zasadowej amfetaminy z kwasem siarkowym oraz proces przygotowywania tabletek zawierających (...), a także ich pakowanie w opakowania hermetyczne.

Amfetamina w postaci ciekłej, po przeliczeniu zawartości procentowej, stanowi łącznie 287 ml. Objętość ta odpowiada masie 262 g (gęstość amfetaminy wynosi 0,913 g/cm3). Masa amfetaminy przeliczona na jej sól (siarczan) wynosi ok. 357 g. Wartość ta stanowiłaby ok. 3570 porcji handlowych, gdyby w nielegalnym obrocie znajdował się czysty siarczan amfetaminy.

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W.

k. 32-37

sprawozdanie z badań z zakresu chemii nr (...)

k. 81-83

opinia z badań z zakresu chemii nr (...)

k. 356-362

Właścicielką mieszkania przy ul. (...) jest J. I., która nie w nim nie zamieszkiwała, a mieszkanie to było wynajmowane.

S. G. wiedząc, że mieszkanie przy ul. (...) jest niezamieszkałe, zgłosił się do A. K., mieszkańca bloku przy ul. (...), z zapytaniem o możliwość jego wynajęcia. Następnie A. K. przekazał S. G. dane osobowe D. K. - brata właścicielki mieszkania J. I..

J. I. za pośrednictwem swojego brata D. K. zawarła z S. G. umowę najmu mieszkania przy ul. (...). J. I. nie kontaktowała się z najemcą, to jej brat utrzymywał z nim kontakt i był odpowiedzialny za pobieranie czynszu.

S. G. nie zamieszkiwał w mieszkaniu przy ul. (...). Bez wiedzy D. K. i J. I., za namową mężczyzny o pseudonimie (...) S. G. wynajął w/w mieszkanie na swoje dane, a następnie udostępnił je temu mężczyźnie przekazując mu klucze do mieszkania, za co otrzymał od niego łącznie ok 1000 zł. Przekazanie pieniędzy odbywało się najczęściej w w/w mieszkaniu lub poza nim. Podczas wizyt S. G. mieszkanie przy ul. (...) było zawsze posprzątane i nie widział on tam żadnych narkotyków.

S. G. płacił czynsz D. K. gotówką, najczęściej spotykali się w tym celu na mieście. D. K. raz przyjechał do mieszkania przy ul. (...) celem odbioru czynszu, jednak w tym czasie mieszkanie było posprzątane, nie widział tam także żadnych narkotyków.

Zeznania J. I.

k. 1163v-1166v

Umowa najmu lokalu mieszkalnego z dnia 1 stycznia 2021 r.

k. 1169-1170

Zeznania S. G.

k. 1176v-1178v

Zeznania D. K.

k. 1178v-1179v

Zeznania A. K.

k. 1179v-1180v

Funkcjonariusze policji wytypowali również kolejne mieszkanie, gdzie mogły być przechowywane narkotyki, tj. mieszkanie przy ul. (...) we W., gdzie zamieszkiwał M. G..

W wyniku przeszukania miejsca zamieszkania M. G. przy ul. (...) ujawniono i zabezpieczono susz roślinny w woreczkach foliowych oraz zbryloną i sypką substancję koloru białego w woreczkach foliowych, a także przedmioty służące do konfekcjonowania narkotyków w postaci zabrudzonych łyżek i wag elektronicznych, młynka ręcznego, a także pieniądze w kwocie 1910zł.

Jeden z zabezpieczonych u M. G. banknotów, tj. o nominale 50zł, rok emisji 2017, seria i nr (...) zabezpieczonych o M. G. okazał się fałszywy.

M. G. został zatrzymany w dniu 15 marca 2021 r. o godz. 16:15, a następnie tymczasowo aresztowany postanowieniem Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...).

Zeznania T. G.

k. 76-78, k. 832v-837

Protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W.

k. 70-72

Protokół nr (...) zatrzymania fałszywych znaków pieniężnych

k. 226a

Protokół zatrzymania M. G.

k. 67-68

Postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 17 marca 2021r. w sprawie (...)

k. 214

Częściowo wyjaśnienia M. G.

k. 195-196, k. 212, 342-343,779-827v

Ze sprawozdania z badań z zakresu chemii nr (...) oraz opinii nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu chemii wynika, iż w mieszkaniu przy ul. (...) w zabezpieczonych proszkach stwierdzono obecność substancji psychotropowych w postaci amfetaminy w postaci soli o łącznej masie 176,48 g, z czego można otrzymać ok. 1765 porcji handlowych.

Natomiast zabezpieczone materiały roślinne to środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste o łącznej masie 209,37 g, z czego można otrzymać ok. 2094 porcje handlowe.

sprawozdanie z badań z zakresu chemii nr (...)

k.183-185

opinia z badań z zakresu chemii nr (...)

k.653-656

Ponadto, ze sprawozdania z badań z zakresu chemii nr (...) wynika, iż w mieszkaniu przy ul. (...) na zabezpieczonych w toku przeszukania przedmiotach, tj. na młynku ręcznym w kolorze czerwonym stwierdzono obecność drobin ziela konopi, jednak ze względu na małą ilość materiału nie można określić czy są to zabrudzenia pochodzące od ziela konopi innych niż włókniste; na metalowej łyżce oraz fragmencie worka foliowego stwierdzono obecność amfetaminy; na wadze elektronicznej koloru z czarnymi elementami z przeźroczystą pokrywą ujawniono obecność amfetaminy, kokainy oraz drobin roślinnych o cechach ziela konopi, jednak ze względu na małą ilość materiału nie można określić czy są to ziela konopi innych niż włókniste; na wadze elektronicznej koloru srebrnego z czarnymi elementami z osłoną na szalę oraz wadze elektronicznej koloru srebrnego z elementami koloru czarnego stwierdzono obecność amfetaminy i drobin roślinnych o cechach ziela konopi, jednak ze względu na małą ilość materiału nie można określić czy są to ziela konopi innych niż włókniste. Przy czym, amfetamina oraz jej sole jest środkiem psychotropowym, natomiast kokaina oraz ziela konopi innych niż włókniste środkiem odurzającym.

sprawozdanie z badań z zakresu chemii nr (...)

k.487-489

Jak wynika z opinii z badań daktyloskopijnych nr (...) na powierzchniach materiałów dowodowych zabezpieczonych podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...), tj.: wadze elektronicznej z napisem „hoffen” ujawniono odwzorowanie linii papilarnych, które oznaczono literą „a”; worku foliowym ujawniono odwzorowanie linii papilarnych, które oznaczono literą „a”; woreczku foliowym z napisem „ikea” ujawniono odwzorowanie linii papilarnych, które oznaczono literą „a”; butelce z tworzywa sztucznego z napisem „cristal” ujawniono odwzorowania linii papilarnych, które oznaczono literami „a”, „b”, „c”, "d” e”. Odwzorowania te zakwalifikowano do identyfikacji.

Natomiast na wadze (...), wadze „tomopol”, czterech woreczkach, wiertarce, wiadrze , worku, moździerzu, łyżce, butelce, zgrzewarce, pięciu woreczkach, worku foliowym, słoiku, tabletarce, ośmiu pakietach (szesnastu workach foliowych) zabezpieczonych podczas przeszukania samochodu marki B., woreczku strunowym zabezpieczonym w trakcie przeszukania mieszkania przy ul. (...) ujawniono odwzorowania linii papilarnych nie nadające się do identyfikacji.

Natomiast na materiale dowodowym w postaci kanistra oraz na dwustu trzydziestu jeden woreczkach nie ujawniono odwzorowań linii papilarnych.

opinia z badań daktyloskopijnych nr (...)

k. 369-373

Zgodnie z opinią nr (...)/LM z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych, odwzorowania śladu linii papilarnych oznaczone literą „a” na wadze, na worku, na woreczku oraz literami: „a”, „b”, „c”, „e” na butelce (stosownie do opinii nr (...)/KZ) nie są zgodne z odbitkami palców oraz dłoni M. S. (1) i M. G..

Opinia nr (...)/LM z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k. 650-651

Przeprowadzono także badania daktyloskopijne odnośnie materiału dowodowego zabezpieczonego w trakcie przeszukania mieszkania M. G. przy ul. (...) (opinia nr (...) (...)).

Na zabezpieczonych przedmiotach ujawniono i zakwalifikowano do identyfikacji ślady linii papilarnych, które oznaczono literami: „a”: na worku foliowym, na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym z nadrukowanym napisem o treści: „zosia samosia”, na pojemniku metalowym w kształcie walca w kolorze srebrnym z przezroczystym wieczkiem, na woreczkach foliowych, na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym, na młynku ręcznym zdekompletowanym, na baterii (...); „a”, „b”, „c” na woreczkach foliowych, na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym, na koszulce foliowej; „a”, „b” na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym; , „a”, „b”, „c”, „d”, „e” na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym; „a”, „b”, „c”, „d” na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym; „a”, „b”, „c”, „d”, „e”, ,,f’, „g” na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym; „a”, „b”, „c”, „d”, „e”, „f’, „g”, „h”, „i” na woreczkach foliowych z zapięciem strunowym; , „a”, „b”, „c”, „d”, „e”, „f” na woreczkach foliowych z zapię­ciem strunowym

Pozostałe zabezpieczone ślady nie nadawały się do identyfikacji.

Opinia nr (...) (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k. 658-689

Tablica poglądowa do ekspertyzy kryminalistycznej nr (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k. 690-740

Z opinii nr (...) (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych wynika, iż ujawnione podczas badań w opinii nr (...) (...) odwzorowania linii papilarnych oznaczone literą „a” oraz odwzorowanie linii papilarnych oznaczone literą „b”, a także odwzorowania linii papilarnych oznaczone literą „a” i „b” zarówno budową jak i rozmieszczeniem cech szczególnych są zgodne z odwzorowaniami linii papilarnych wielkiego, bądź wskazującego, bądź środkowego czy serdecznego palca prawej ręki na kartach daktyloskopijnych M. G..

Ponadto, brak górno-bocznych części opuszek palców uniemożliwił identyfikację odwzorowań linii papilarnych na niektórych zabezpieczonych przedmiotach.

Pozostałe zabezpieczone odwzorowania linii papilarnych zarówno budową jak i rozmieszczeniem cech szczególnych nie są zgodne z odwzorowaniami linii papilarnych palców i dłoni na kartach daktyloskopijnych nadesłanych jako materiał porównawczy.

Opinia nr (...) (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych

k. 986-994

Tablica poglądowa do ekspertyzy H-I-D-5480-256/21/KaZ

k. 995

M. S. (1) jest osobą uzależnioną od marihuany.

W okresie od kwietnia 2020 roku do dnia 15 marca 2021 roku we W. z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał wielokrotnie środki odurzające w postaci co najmniej 50 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w ilości jednorazowo nie większej niż 10 gramów, które nabywał kilkadziesiąt razy od nieustalonych osób w porcjach od 3 do 10 gramów, w cenie 40 złotych za gram.

M. S. (1) wskazał, że od 2020 r. zażywa 5-6 gramów marihuany dziennie. Kupował ją od różnych, nieustalonych osób na terenie W. w porcjach od 3 do 6 gram, po 40 zł za porcję.

Z przeprowadzonego przez specjalistę uzależnień wywiadu z M. S. (1) wynika, że jest on uzależniony od marihuany oraz alkoholu, w ciągu ostatnich dwóch lat zażywał ciągami marihuanę w dawkach do 1 do 5 g na dobę aż do czasu zatrzymania.

Częściowo wyjaśnienia M. S. (1)

k. 251, 338-341, 446-447, 778v-779v

Kwestionariusz wywiadu ze specjalistą uzależnień z dnia 27 maja 2021 r. dot. M. S. (1)

k. 464-470

W toku postepowania przygotowawczego biegli psychiatrzy przeprowadzili badanie stanu psychicznego M. S. (1).

M. S. (1) nie jest chory psychicznie obecnie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest też upośledzony umysłowo. Biegli psychiatrzy wykluczyli także inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę jego poczytalności w odniesieniu do zarzutu z pkt. I.

Natomiast podawany przez opiniowanego jego sposób palenia marihuany nosi cechy uzależnienia, pozwala na rozpoznanie uzależnienia od kanabinoli, co w istotny sposób determinowało jego zachowanie w odniesieniu do zarzutu opisanego w pkt. III, tj. posiadania takich ilości marihuany (odpowiadających dawce zużywanej przez niego w ciągu 1-2 dni), które służyły zaspakajaniu tzw. głodu, niwelowaniu objawów abstynencyjnych w przebiegu uzależnienia.

Podsumowując, w odniesieniu do zarzutu z pkt. I tempore criminis M. S. (1) nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu z pkt. I i pokierowania swoim postępowaniem wobec czego nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 lub 2 kk.

Natomiast w odniesieniu do zarzutu z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii M. S. (1) miał z uwagi na stwierdzane uzależnienie od marihuany ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem wobec czego zachodzą warunki art, 31 § 2 kk.

W ocenie biegłych wagi na diagnozę uzależnienia od marihuany oraz bezpośredni związek tego uzależnienia z zachowaniami opisanymi w zarzucie z pkt. III, skutkującym obecnością przesłanek z art. 32 § 2 kk, spełnione są medyczne przesłanki do zastosowania środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień w myśl art. 93 a § 1 pkt 3 k.k. Z uwagi na obecny M. S. (1) krytycyzm względem problemu stosowania marihuany i jego konsekwencji, deklarowaną potrzebę i chęć podjęcia leczenia odwykowego, zdaniem biegłych terapia ta może odbywać się w warunkach ambulatoryjnych.

Zdaniem biegłych w aktualnym stanie psychicznym M. S. (1) może brać udział postępowaniu przygotowawczym, stawać przed sądem oraz jest zdolny do prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 18 maja 2021 r.

k. 422-425

W toku postepowania sądowego M. S. (1) został poddany badaniom sądowo – lekarskim celem stwierdzenia czy może on brać udział w toczącym się postępowaniu oraz przebywać w warunkach Aresztu Śledczego. Zgodnie z treścią opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej, stan zdrowia M. S. (1) świadczy, iż może on stawać i brać czynny udział w toczącym się postepowaniu jak również może on przebywać w warunkach Aresztu Śledczego.

M. S. (1) został także ponownie przebadany przez biegłych psychiatrów w postepowaniu sądowym. Z opinii z dnia 19 października 2022 r. wynika, iż aktualny stan psychiczny oskarżonego jest stabilny, wyrównany, a oskarżony jest zdolny do udziału w toczącym się postepowaniu.

Opinia sądowo – lekarska z dnia 13 sierpnia 2021 r.

k.804-807

Opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 19 października 2022 r.

k. 1089-1095

W toku postepowania przygotowawczego uzyskano także opinię sądowo – lekarską, z której wynika, że u M. Z. brak jest z medycznego punktu widzenia podstaw by jego stan zdrowia stanowił przeciwwskazanie dla jego pobytu w warunkach aresztu śledczego i może on brać czynny udział w czynnościach procesowych.

Opinia sądowo - lekarska z dnia 13 kwietnia 2021 r.

k. 313-315

M. G. nie jest chory psychicznie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie, nie jest też upośledzony umysłowo. Wykluczono także inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę jego poczytalności w odniesieniu do stawianego mu zarzutu.

U M. G. rozpoznano natomiast uzależnienie mieszane: od alkoholu, amfetaminy i marihuany, co jednak nie ma znaczenia orzeczniczego w odniesieniu do stawianego mu zarzutu. Także uprzednie leczenie psychiatryczne z powodu niepsychotycznych zaburzeń emocjonalnych nie ma znaczenia orzeczniczego.

T. criminis M. G. nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

W toku postepowania przygotowawczego uzyskano także opinię sądowo – lekarską, z której wynika, że u M. G. brak jest z medycznego punktu widzenia podstaw by jego stan zdrowia stanowił przeciwwskazanie dla jego pobytu w warunkach aresztu śledczego i może on brać czynny udział w czynnościach procesowych.

Z przeprowadzonego przez specjalistę uzależnień wywiadu z M. G., wynika, że jest on uzależniony od wielu substancji psychoaktywnych (politoksykomania) m.in. od marihuany i amfetaminy, o czym świadczą m.in. utrata kontroli nad używaniem substancji, objawy abstynencyjne, używanie substancji mimo świadomości o ich szkodliwości, bezskuteczne wysiłki związane z odstawieniem substancji.

Opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 21 kwietnia 2021 r.

k. 229-232

Opinia sądowo - lekarska z dnia 30 marca 2021 r.

k. 241-244

Częściowo wyjaśnienia M. G.

k. 195-196, k. 212 342-343,779-827v

Kwestionariusz wywiadu ze specjalistą uzależnień z dnia 27 maja 2021 r. dot. M. G.

k. 456-463

M. S. (1) urodził się (...) we W., jest żonaty, ma jednego syna. Ma wykształcenie średnie. Pracuje jako monter kominków i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie za pracę w kwocie 2300 zł.

M. S. (1) był uprzednio karany. Wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt (...) wymierzono mu karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wywiad środowiskowy

k. 1057

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W. z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt (...)

k.426-444

Dane o karalności

k. 483-496

M. Z. urodził się (...) we W., jest żonaty, ma jedną córkę. Ma wykształcenie średnie niepełne. Zajmuje się (...) z N.. Jego średnie miesięczna zarobki wynoszą ok 5000 zł. W latach 2000-2007 przebywał na rencie z uwagi na stan zdrowia i orzeczenie o niezdolności do pracy. W przeszłości leczył się psychiatrycznie na depresję, miał epizody związane z nadużywanie alkoholu, obecnie zachowuje abstynencję. Leczył się także psychiatrycznie od grudnia 2019 r. do marca 2020 r. z powodu uzależnienia od marihuany.

M. Z. był uprzednio karany wyrokiem Sądu w A. w D. na karę 40 dni pozbawienia wolności za kradzież.

Dane o karalności

k. 479-482

Wywiad środowiskowy

k. 1039-1040

M. G. urodził się (...) we W.. Jest żonaty, nie ma dzieci. Ma wykształcenie gimnazjalne. Pracuje jako (...), z czego uzyskuje wynagrodzenie w wysokości ok. 2000-4000 zł miesięcznie. Nie był uprzednio karany.

Dane o karalności

k. 475-478

Częściowo wyjaśnienia M. G.

k. 195-196, k. 212 342-343,779-827v

Postanowieniem z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt (...) wyłączono do odrębnego prowadzenia materiały w sprawie obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi we W. w okresie od nieustalonego czasu do 15 marca 2021 r., wspólnie i w porozumieniu z M. S. (1), M. Z. i M. G., przez nieustalone osoby.

Postanowieniem z dnia 9 lipca 2021 r. sygn. akt (...) Prokurator Prokuratury (...) del. do (...) Wydziału Zamiejscowego Departamentu ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji we W. umorzył postępowanie w sprawie uczestniczenia w okresie od kwietnia 2020 r. do dnia 15 marca 2021 r. we W., nieustalonych osób, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy, w wytwarzaniu i obrocie znacznych ilości substancji psychotropowych i środków odurzających w postaci co najmniej 1758,38 gramów amfetaminy, 4777,55 ziela konopi innych niż włókniste, 277,73 gramów (...) oraz 12,46 gramów kokainy - wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa.

Akta postepowania przygotowawczego, sygn. (...)

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

--

--

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--

--

--

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia M. S. (1)

Oskarżony w pierwszym i drugim przesłuchaniu w postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień, dopiero podczas trzeciego przesłuchania wskazał, że jest uzależniony od marihuany, a także opisał okoliczności w których wszedł w posiadanie kluczy do mieszkania przy ul. (...), a także wskazał swoją wersję wydarzeń co do okoliczności jego zatrzymania, w tym faktu ujawnienia w jego samochodzie paczki z suszem roślinnym.

Sąd dał wiarę jedynie częściowo wyjaśnieniom oskarżonego, tj. w zakresie w jakim odnoszą się one do jego uzależnienia od marihuany oraz ilości spożywanych substancji odurzających, bowiem fakt uzależnienia oskarżonego od kanabinoli znajduje odzwierciedlenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym, w szczególności w opinii sądowo – lekarskiej sporządzonej przez biegłych psychiatrów oraz kwestionariuszu przeprowadzonym przez specjalistę uzależnień.

Oskarżony przed Sądem podtrzymał złożone w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnienia, odmawiając odpowiedzi na pytania.

Częściowo wyjaśnienia M. Z.

Oskarżony podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień. Natomiast podczas drugiego przesłuchania złożył wyjaśnienia, które powtórzył następnie przed Sadem.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom M. Z. wyłącznie w zakresie w jakim odnosi się do zabezpieczonego przy nim podczas zatrzymania zawiniątka z suszem roślinnym o masie 1,38 g będącym zielem konopi innych niż włókniste. Oskarżony przyznał się do posiadania narkotyku, wskazał, że kupił go dzień wcześniej od „jakiejś młodzieży” na podwórku. Wskazał, że chciał spalić marihuanę na własny użytek w związku z wyjazdem do N. w celu zakupu samochodu. Oskarżony wskazał, że czasami sięgał po marihuanę, ponieważ „łagodzi mu nerwy”.

Częściowo wyjaśnienia M. G.

W pierwszym przesłuchaniu w postepowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał, się iż posiadał narkotyki, które zostały zabezpieczone w jego mieszkaniu, jednak wskazał, że były one przeznaczone na użytek własny, oświadczając, że nie będzie składał wyjaśnień. Podtrzymał to podczas drugiego przesłuchania wskazując, że będzie udzielać odpowiedzi na pytania. M. G. wskazał, że zażywał na użytek własny marihuanę i amfetaminę już od lat szkolnych, a substancje te kupował od nieznanych mu osób, które woził jako pasażerów taksówki. Przed Sądem oskarżony podtrzymał złożone wyjaśnienia.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego wyłącznie co do przyznania się do posiadania narkotyków oraz co do faktu jego uzależnienia od narkotyków, w zakresie, w jakim wyjaśnienia te nie są sprzeczne z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym.

Zeznania T. G.

Sąd w pełni uznał zeznania świadka za wiarygodne. Są one konsekwentne, logiczne i spójne. Świadek T. G. będąc dowodzącym funkcjonariuszem operacyjnym jako jedyny był naocznym świadkiem przekazania paczki z suszem roślinnym przez M. Z. M. S. (1). Świadek zgodnie z posiadanymi informacjami służbowymi o transakcji narkotykowej, która miała mieć miejsce 15.03.2021 r. na parkingu przy Cmentarzu O. udał się na to miejsce i następnie poruszając się pieszo prowadził jego obserwację starając się pozostać niezauważonym. Wobec wykrycia przekazania paczki z suszem roślinnym świadek zarządził zatrzymanie M. S. (1) i M. Z.. Na skutek tej decyzji ujawniono w samochodzie M. S. (1) w czarnym worku osiem półkilogramowych, hermetycznie zapakowanych pakietów z zawartością suszu koloru będących zielem konopi innych niż włókniste, także przy M. Z. zabezpieczono zawiniątko z suszem roślinnym będącym środkiem odurzającym. Ponadto, przy M. S. (1) zabezpieczono m.in. pieniądze w kwoce 25 350 zł, a w samochodzie należącym do M. Z. zabezpieczono pieniądze w kwocie 41 800 zł. Powyższe ustalenia dały podstawę do przeprowadzenia dalszych czynności, tj. przeszukań trzech mieszkań przy ul. (...). Świadek szczegółowo odtwarza przebieg zdarzeń, które nastąpiły 15 marca 2021 r. począwszy do zatrzymania oskarżonych do przeszukań mieszkań przy ul. (...), w których także ujawniono środki odurzające i substancje psychoaktywne. Powyższe depozycje znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności opiniach biegłego z zakresu chemii, protokołach przeszukań, a także zeznaniach pozostałych funkcjonariuszy Policji.

Zeznania K. G.

Zeznania W. M.

Zeznania I. K.

Zeznania P. W.

Zeznania G. W.

Sąd oparł się na zeznaniach świadków, którzy w sposób logiczny, spójny i konsekwentny przedstawili okoliczności zatrzymania oskarżonych M. S. (1) i M. Z. w których uczestniczyli pełniąc obowiązki służbowe jako funkcjonariusze policji, a także okoliczności późniejszych przeszukań mieszkań przy ul. (...), w których poszczególni funkcjonariusze uczestniczyli. Drobne różnice w zeznaniach poszczególnych świadków nie mają charakteru na tyle istotnego aby rzutować negatywnie na ich wiarygodność wręcz przeciwnie, świadczą o tym, że są one spontaniczne, bez wcześniejszego ustalania wersji wydarzeń, a także wynikają z upływu czasu. Należy także podkreślić, że nie jest możliwe precyzyjne odtworzenie wszystkich warunków transakcji narkotykowej związanych m.in. z ruchem ulicznym, porą roku, otoczeniem parkingu.

Tak ocenione zeznania w zestawieniu z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami T. G., protokołami przeszukań, opiniami biegłego z zakresu chemii, stworzyły zatem pełen obraz zdarzeń, których okoliczności zostały także ocenione kompleksowo i pozwoliły na przypisanie oskarżonym sprawstwa i winy w zakresie przypisanych im przestępstw.

Protokoły przeszukania

Protokół oględzin

Protokoły zatrzymania

Protokół zatrzymania fałszywych znaków pieniężnych

Dowody te stanowią formalne potwierdzenie wszystkich czynności procesowych podjętych w sprawie. Zostały one przeprowadzone przez uprawnione podmioty stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów. Dowody te nie były kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

Kwestionariusze specjalisty terapii uzależnień

Kwestionariusze zostały sporządzone przez specjalistę psychoterapii uzależnień, certyfikowanego specjalistę badania uzależnień. Wnioski w nich zawarte poprzedzone zostały szerokim i wnikliwym wywiadem, a nadto są spójne ze spostrzeżeniami biegłych psychiatrów. Dowód ten Sąd uznał w związku z tym za wiarygodny.

Wywiady środowiskowe

Dowody nie kwestionowane przez strony i nie budzące wątpliwości co do rzetelności.

Akta postepowania przygotowawczego

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W.

Postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania oskarżonych

Dane o karalności

Sąd oparł się na odpowiedziach z Krajowego Rejestru Karnego, odpisie wyroku skazującego M. S. (1), postanowieniach w przedmiocie tymczasowego aresztowania oskarżonych oraz wskazanych aktach postepowania przygotowawczego. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować wiarygodność przedstawionych danych, które nie budzą najmniejszych zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności.

Opinie i sprawozdania z badań z zakresu chemii

Opinie te i sprawozdania jako odpowiadające wymogom prawa, tj. jasne, pełne i niezawierające sprzeczności oraz oparte na specjalistycznej wiedzy stanowiły pełnowartościowy materiał dowodowy.

Opinie daktyloskopijne

Tablice poglądowe do ekspertyz

Opinie te wraz z tablicami poglądowymi do ekspertyz jako odpowiadające wymogom prawa, tj. jasne, pełne i niezawierające sprzeczności oraz oparte na specjalistycznej wiedzy stanowiły pełnowartościowy materiał dowodowy.

Opinie sądowo – psychiatryczna

Opinie sądowo – lekarska

Opinie te jako odpowiadająca wymogom prawa, tj. jasne, pełne i niezawierające sprzeczności oraz oparte na specjalistycznej wiedzy stanowiła pełnowartościowy materiał dowodowy.

Zeznania J. I.

Zeznania S. G.

Zeznania D. K.

Zeznania A. K.

Umowa najmu lokalu mieszkalnego z dnia 1 stycznia 2021 r.

Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne. Zeznania tych świadków były konsekwentne, logiczne i spójne, w zestawieniu z dowodem z dokumentów w postaci umowy najmu mieszkania przy ul. (...) pozwalają ustalić, iż mieszkanie to nie było wynajmowane i użytkowane zgodnie z jego przeznaczeniem przez S. G., a służyło działalności innej, nieuprawnionej osoby o pseudonimie (...).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia M. S. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. S. (1), w których wskazywał on zarówno na okoliczności w jakich w dniu zatrzymania w jego samochodzie znalazła się paczka z zielem konopi innych niż włókniste jak i tych dotyczących wejścia w posiadanie kluczy do mieszkania przy ul. (...).

Oskarżony wyjaśnił, że od 2020 r. jest osobą uzależnioną od marihuany, która kupował od różnych dilerów na terenie W. w cenie 40 zł za gram nie ujawniając jednak danych identyfikujących te osoby. Z uwagi na problemy finansowe oskarżony miał zacząć kupować marihuanę od dilera o pseudonimie (...), który sprzedawał ją po okazyjnej, niższej cenie. (...) miał zaprosić oskarżonego do mieszkania przy ul. (...) i tam w rękawiczkach przekazać mu marihuanę. Oskarżony wyjaśnił, że później miał kupować od niego narkotyki „na krechę”. Z uwagi to, że nie regulował on w terminie należności, (...) miał pobić oskarżonego. O tym zdarzeniu M. S. (1) miał poinformować swojego kolegę M. G.. Po kolejnej, nieudanej próbie wyegzekwowania od oskarżonego należności, diler miał przekazać mu klucze do mieszkania przy ul. (...), aby oskarżony posprzątał mieszkanie, co oskarżony robił kilkukrotnie. W mieszkaniu tym oskarżony zauważył narkotyki: „trawkę w dużym worku”, biały proszek. Co więcej, oskarżony miał od (...) zgodę na palenie marihuany w tym mieszkaniu.

Co do okoliczności zatrzymania oskarżony wyjaśnił, że to (...) kazał mu odebrać paczkę z parkingu przy Cmentarzu O.. Gdy zgodnie z instrukcjami od dilera oskarżony wrócił do samochodu po zapaleniu znicza pod krzyżem, w jego samochodzie znajdował się już zatrzymany następnie pakunek z zielem konopi innych niż włókniste. Po tej transakcji oskarżony miał się „uwolnić” od (...). Z kolei spotkanie z M. Z. na parkingu oskarżony uzasadnił tym, iż chciał sprzedać samochód B. należący do jego ojca M. Z., który zajmował się handlem samochodami i przypadkowo do spotkania tego miało dojść właśnie na tym cmentarzu, ponieważ był on w okolicy.

W ocenie Sądu tak skonstruowane wyjaśnienia stanowią wyłącznie przyjętą przez oskarżonego linię obrony. Po pierwsze, Sąd nie neguje faktu, iż oskarżony kupował marihuanę od różnych osób we W., jednak fakt, iż jedną z tych osób był wskazywany przez niego (...) nie znajduje żadnego odzwierciedlenia w materiale dowodowym. Należy podkreślić, że postanowieniem prokuratora z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt (...) wyłączono do odrębnego prowadzenia materiały w sprawie obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi we W. w okresie od nieustalonego czasu do 15 marca 2021 r., wspólnie i w porozumieniu z M. S. (1), M. Z. i M. G., przez nieustalone osoby, jednak postępowanie to zostało umorzone z uwagi na niewykrycie sprawców.

Także zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala przyjąć, ażeby (...) z wyjaśnień M. S. (1) i (...), który pojawił się w zeznaniach S. G. jako osoba, która miała od niego nielegalnie podnająć mieszkanie przy ul. (...), byli tą samą osobą, uwikłaną w narkotykowy proceder. W ocenie Sądu oskarżony wskazywał w wyjaśnieniach na postać (...) celem umniejszenia swojego udziału w popełnianych przestępstwach.

Ponadto, oskarżony w żaden sposób nie wykazał, że zatrzymane przy nim pieniądze kwocie 25 350 zł nie miały służyć rozliczeniom transakcji narkotykowej. Przedstawione przez oskarżonego potwierdzenia wymiany pieniędzy należących do jego ojca w kantorze z dnia 15 marca 2021 r. opiewa bowiem na wyższą kwotę (54 137 zł), niż ta którą zabezpieczono przy oskarżonym, a pozostała część kwoty nie zostają ujawniona w mieszkaniu oskarżonego ani okazana przez jego ojca celem potwierdzenia przyjętej przez oskarżonego wersji wydarzeń.

Sąd także nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w którym opisuje on okoliczności spotkania z M. Z. na Cmentarzu O.. Fakt przekazania pakunku z narkotykami bez żadnych wątpliwości potwierdza bowiem świadek T. G., który prowadził w tym miejscu działania operacyjną w związku z otrzymaną informacją, że ma tam mieć miejsce transakcja narkotykowa. W ocenie Sądu wyjaśnienia, iż pakunek z marihuaną znalazł się w samochodzie M. S. (1) zanim przyjechał na miejsce M. Z. ma na celu wyłącznie próbę przedstawienia wersji wydarzeń korzystniejszej dla M. Z., który jest jego kolegą. Sąd zauważa przy tym, że to postać M. S. (1) łączy M. Z. z M. G., wszyscy bowiem wywodzą się z małego, hermetycznego środowiska skupiającego się przy ul. (...), gdzie właśnie miał miejsce narkotykowy proceder.

Wyjaśnienia M. Z.

Materiał fotograficzny dostarczony przez M. Z.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. Z. dotyczących okoliczności zatrzymania na parkingu przy Cmentarzu O., przyjmując, że realizują one przyjęta przez niego linię obrony. Oskarżony tłumaczył swoją obecność na parkingu przy Cmentarzu O. chęcią obejrzenia i ewentualnego zakupu samochodu B. należącego do ojca M. S. (1). Przed tym spotkaniem oskarżony miał zabrać ze sobą pieniądze, a następnie jak wyjaśnił zostawił lawetę w warsztacie przy ul. (...) i samochodem V. (...) pożyczonym od siostrzeńca M. D. (1) udał się na spotkanie z M. S. (1). Oskarżony wyjaśnił, że po krótkich oględzinach samochodu B. nie zdecydował się na jego zakup po czym oboje oskarżeni odjechali z parkingu. M. Z. widząc zatrzymanie M. S. (1) próbował się wycofać z uwagi fakt, iż posiadał przy sobie zawiniątko z suszem roślinnym, które jak wskazał kupił dzień przed zatrzymaniem „ od jakichś małolatów” i zamierzał spalić w (...).

Oskarżony wyjaśnił, że zabezpieczone przy nim pieniądze w kwocie 41 800 zł są wspólnymi pieniędzmi jego oraz żony, na którą to kwotę miało składać się wynagrodzenie K. Z. z tytułu świadczonej w (...) pracy oraz środki pozostałe z kredytu, który oskarżony zaciągnął i miały być przeznaczone na zakup samochodów w (...) w ramach działalności prowadzonej przez oskarżonego. Oskarżony wskazał, że jeszcze tego samego dnia miał jechać do N. w tym celu.

W ocenie Sądu wyjaśnień oskarżonego nie sposób uznać za wiarygodne. Po pierwsze, zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego niezasadne byłoby przyjęcie, iż oskarżony w dalszym ciągu, pod koniec trwania umowy, dysponował tak wysoką, pozostałą kwotą kredytu konsumpcyjnego zaciągniętego 23 grudnia 2016 r. w G. Bank na 60 miesięcy. Ponadto, fakt, iż częścią z tych pieniędzy oskarżony obracał handlując samochodami także w żadnym stopniu nie został przez niego wykazany poprzez przedstawienie jakichkolwiek rozliczeń. Ponadto oskarżony wyjaśnił odmiennie od przedłożonej umowy kredytu, że kredyt ten zaciągnął „rok, dwa lata temu” (tj. w 2019-2020 r.). Co się zaś tyczy tego, iż część tej kwoty miało stanowić wynagrodzenie żony oskarżonego należy wskazać, że załączone rachunki wystawione przez żonę oskarżonego w żaden sposób faktycznie nie dokumentują tego, iż realnie otrzymała one te pieniądze, nie wykazała bowiem żadnych rozliczeń np. podatkowych czy księgowych z tego tytułu.

Fakt przekazania pakunku przez M. Z. M. S. (1) nie budzi żadnych wątpliwości Sądu, na co wskazują w szczególności zeznania T. G. w połączeniu z całokształtem zebranego w sprawie materiału dowodowego. Próba odtworzenia warunków przekazania paczki na Cmentarzu O. za pomocą dołączonych przez oskarżonego fotografii i wykazania, że świadek T. G. nie mógł tego dostrzec jest w ocenie Sądu bezzasadna. T. G. dla jak najlepszego obrazu sytuacji przemieszczał się podczas obserwowania oskarżonych, zatem na podstawie tylko zdjęć oskarżonego stojącego przy samochodzie V. (...) zrobionych z jednej, korzystnej dla niego perspektywy nie można wykazać, iż zaobserwowanie przez świadka przekazania pakunku było niemożliwe. Zdjęcia te także nie mogą oddać prawidłowo okoliczności transakcji, nie jest możliwe odtworzenie dokładnie wszystkich warunków związanych m.in. z ruchem ulicznym, porą roku, otoczeniem parkingu, czy w szczególności miejsc, z których T. G. obserwował oskarżonych w trakcie przekazywania narkotyków.

Sąd nie dał wiary także temu, iż oskarżony nie znał się z M. G.. Jak wynika z okoliczności sprawy, wszyscy trzej oskarżeni wywodzą się z jednego środowiska skupionego wokół ul. (...) we W., gdzie właśnie każdy z nich prowadził narkotykową działalność

Częściowo wyjaśnienia M. G.

Sąd nie uznał za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego w których wskazuje on, że zabezpieczone w jego mieszkaniu narkotyki służyły mu wyłącznie na użytek własny, a także, że ślady po tych substancjach na wagach i innych zabezpieczonych przedmiotach wynikały z tego, że oskarżony ważył narkotyki przed spożyciem aby zorientować się jakie ilości zażywa. W ocenie Sądu taka argumentacja stanowi wyłącznie przyjęta przez niego linię obrony na potrzeby niniejszego postępowania. Biorąc pod uwagę zasady logiki i doświadczenia życiowego, skoro zabezpieczone w mieszkaniu oskarżonego narkotyki stanowią znaczne ilości, tj. 209,37 gramów ziela konopi innych niż włókniste (2094 porcji handlowych) oraz 176,48 gramów amfetaminy (1076 porcji handlowych), to taka ilość substancji, nawet przy uwzględnieniu uzależnienia oskarżonego, stanowczo przekracza wskazywany przez niego 3 miesięczny okres, w którym planował on zażywać te substancje.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu także w zakresie w jakim wskazuje on, że zabezpieczone w jego mieszkaniu pieniądze pochodziły wyłącznie z pracy jako (...), a nie miały żadnego związku z procederem narkotykowym. Obciążający dla oskarżonego jest także fakt, iż jeden z banknotów znalezionych w jego mieszkaniu okazał się fałszywy.

Ponadto, Sąd nie dał wiary także temu, iż oskarżony nie znał się z M. Z.. Jak wynika z okoliczności sprawy, wszyscy trzej oskarżeni wywodzą się z jednego środowiska skupionego wokół ul. (...) we W., gdzie właśnie każdy z nich prowadził narkotykową działalność.

zeznania K. Z.

Sąd nie uwzględnił zeznań świadka – żony oskarżonego – M. Z., uznając, że stanowią one wyłącznie element linii obrony oskarżonego i nie wnoszą do sprawy nic istotnego.

Sąd nie uznał depozycji świadka za wiarygodnych w zakresie w jakim przedstawiała ona, że część zabezpieczonej przy M. Z. gotówki miało stanowić jej wynagrodzenie z tytułu pracy w (...). Załączone rachunki wystawione przez K. Z. w żaden sposób faktycznie nie dokumentują tego, iż realnie otrzymała one te pieniądze, nie wykazała bowiem żadnych rozliczeń np. podatkowych czy księgowych z tego tytułu, podczas gdy zeznała, iż część pieniędzy w późniejszym okresie wpływało na konto gotówkowe M. Z., które obecnie już nie jest aktywne. Także okoliczności przywoływane przez świadka w zakresie działalności handlowej prowadzonej przez oskarżonego i ich wspólnego wyjazdu do N. celem zakupu używanych samochodów w ocenie Sądu nie wnoszą nic istotnego dla ustalenia stanu faktycznego.

Zeznania J. S.

Sąd nie uwzględnił zeznań świadka będącego ojcem oskarżonego M. S. (1), uznając, że stanowią one wyłącznie element linii obrony oskarżonego i nie wnoszą do sprawy nic istotnego. Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego. Sąd nie dał wiary temu, że świadek dał oskarżonemu M. S. (1) do wymiany w kantorze na złotówki walutę obcą w celu zakupu ziemi pod budowę. Świadek wskazał, że oskarżony zwrócił mu część pieniędzy, jednak w żaden sposób tego nie dowiódł przez Sądem, także jak i tego, jaką konkretnie działkę i za jaką kwotę planował kupić. Podobnie Sąd nie przyznał waloru wiarygodności depozycjom świadka, w których wskazuje on na to, iż zlecił synowi zajęcie się sprzedażą swojego samochodu marki B., co następnie miało być powodem spotkania oskarżonych S. i Z. na parkingu przy Cmentarzu O..

Zeznania M. D. (1)

Sąd nie uwzględnił zeznań świadka – siostrzeńca oskarżonego – M. Z., uznając, że stanowią one wyłącznie element linii obrony oskarżonego i nie wnoszą do sprawy nic istotnego. Sąd nie uznał za wiarygodne zeznań świadka, w których wskazuje on, że był umówiony z M. Z. na oglądanie samochodu w (...) wieczorem w dzień zatrzymania oskarżonego, tj. 15 marca 2021 r. Depozycje świadka nie znajdują odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym, w żaden sposób nie potwierdzają, że faktycznie świadek i M. Z. byli umówieni z konkretnymi sprzedającymi niemieckimi celem kupna, jak wskazuje świadek „S. gdzieś w B.”, co mogłoby uzasadnić posiadanie 41 800 zł przez oskarżonego w momencie zatrzymania, skoro samochód ten miał być kupiony za ok 4-5 tys. euro. Także okoliczności przywoływane przez świadka w zakresie działalności handlowej prowadzonej przez oskarżonego nie wnoszą nic istotnego dla ustalenia stanu faktycznego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt X części dyspozytywnej

M. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego M. Z. w zakresie popełnienia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie budzi wątpliwości.

Oskarżony w dniu 15 marca 2021 roku we W., posiadał środek odurzający w postaci 1,38 gramów ziela konopi innych niż włókniste.

W trakcie przeszukania podczas zatrzymania oskarżonego M. Z. ujawniono przy nim susz roślinny. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu chemii, susz ten stanowił środek odurzający w postaci 1,38 gramów ziela konopi innych niż włókniste. Powyższe daje podstawę do przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przepis art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje nielegalne (czyli wbrew przepisom ustawy) posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Czynność sprawcza czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii polega na posiadaniu wbrew przepisom ustawy środków odurzających lub substancji psychotropowych. Interpretując znamię posiadania uznać należy, że w grę wchodzi zarówno posiadanie w rozumieniu cywilistycznym (samoistne i zależne), jak też każde faktyczne władztwo nad rzeczą, realizowane dla kogokolwiek i w czyimkolwiek interesie, o ile występuje element zamiaru władania tą rzeczą nawet dla innej osoby. Jest więc posiadaczem nie tylko ten, kto włada środkiem lub substancją dla siebie, lecz także ten, kto przechowuje je dla kogoś innego. Jest zatem posiadaczem każdy, kto fizycznie włada środkiem lub substancją. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 28.10.2009 r., I KZP 22/09 (OSNKW 2009, nr 12, poz. 103), gdzie wskazał, iż „Na podstawie art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii karalny jest każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia - czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, jeżeli sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek.”.

W literaturze przedmiotu niekiedy rozróżnia się dwie postaci posiadania środka lub substancji w zależności od celu, któremu owo posiadanie ma służyć – posiadanie tzw. konsumenckie i posiadanie komercyjne. W pierwszym wypadku mamy do czynienia z władztwem, które prowadzi do natychmiastowego użycia środka lub substancji dla własnych potrzeb. W drugim chodzi o posiadanie w innym celu, a zatem – jak wolno wnosić – zarówno w celu udzielenia komu innemu, jak też do własnego użycia, jednak nie natychmiastowego. Oparciem dla takiego poglądu jest założenie, że skoro żaden przepis nie zabrania samego używania środków odurzających ani substancji psychotropowych, a zażycie nie może się odbyć bez posiadania środka, należy uznać, że posiadanie jako takie należy uznać za dopuszczalne. Trafnie wszakże wskazuje J. Raglewski, że od stwierdzenia, iż samo zażycie substancji narkotycznej nie może stanowić podstawy odpowiedzialności karnej, daleko jeszcze do wniosku, że istnieje prawo podmiotowe do jej zażywania. Rację ma także M. Derlatka, stwierdzając, że co prawda prawo wprost nie zakazuje używania, jednak zakazuje posiadania, a zakaz posiadania jest w praktyce równoznaczny z zakazem używania. ( M. Derlatka, Glosa do uchwały (7) SN z 27.01.2011 r., I KZP 24/10, PiP 2011/12, s. 131. Tak też M. Małecki, Glosa do uchwały (7) SN z 27.01.2011 r., I KZP 24/10, CzPKiNP 2011/2, s. 160 i n.)

Sąd, podzielając ww. pogląd, uznał iż M. Z. posiadał substancje odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste. Niezależnie od tego, czy zażywał je natychmiast, czy w pewnych odstępach czasu, zachowania te spełniają znamiona posiadania z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt I,II, III części dyspozytywnej

M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego M. S. (1) w zakresie popełnienia czynu stanowiącego przestępstwa z art.53 ust.2 i art.13§1 k.k. w zw. z art.53 ust.2 i art.56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11§2 k.k. nie budzi wątpliwości.

Oskarżony w dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wytworzył znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci 1224,9 gramów soli amfetaminy oraz usiłował wytworzyć 357 gramów soli amfetaminy, celem wprowadzenia do obrotu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji.

Znamię czasownikowe „wytwarza” wskazane w art. 53 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane m.in. środki odurzające lub substancje psychotropowe albo nowe substancje psychoaktywne, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji (art. 4 pkt 35 ustawy).

Natomiast przepis art. 53 ust.2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do art. 53 ust.1. Popełnić ją może osoba, która wbrew przepisom ustawy wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające, substancje psychotropowe bądź przetwarza słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne: w znacznej ilości lub czyni to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Dla bytu tego przestępstwa wystarczy, że sprawca zachowa się chociażby w jeden z wymienionych sposobów.

Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do art. 56 ust.1, odpowiedzialności w nim przewidzianej podlega sprawca, który wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Wprowadzanie do obrotu, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób (vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna (vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

Dla usystematyzowania ustaleń należy wskazać, że zgodnie z załącznikiem nr 1 i nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych - amfetamina, (...) oraz ich sole stanowią substancje psychotropowe. Kokaina oraz jej sole są środkami odurzającymi. Ziele konopi innych niż włókniste stanowi środek odurzający.

Ponadto, najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” proszku zawierającego amfetaminę, kokainę czy (...) w postaci soli oraz ziela konopi innych niż włókniste wynosi ok. 0,1 g.

W miejscu zamieszkania oskarżonego M. S. (1) pryz ul. (...) ujawniono klucze do mieszkania znajdującego się przy ul. (...). Także przy komplecie kluczy zabezpieczonych podczas przeszukania oskarżonego ujawniono klucz pasujący do mieszkania przy ul. (...), podpięty był pod komplet kluczy do jego mieszkania.

Jak wynika ze opinii biegłego z zakresu chemii, w mieszkaniu przy ul. (...) zabezpieczono amfetaminę w postaci soli (siarczanu), o łącznej masie netto 1320,80 g - ok. 13208 porcji m.in. oraz kwas siarkowy (VI) będący prekursorem w procesie wytwarzania amfetaminy.

Zabezpieczone w mieszkaniu przy ul. (...) substancje oraz przedmioty pozwalają przyjąć, że w tym lokalu mógł mieć miejsce końcowy (trzeci) etap produkcji siarczanu amfetaminy polegający na reakcji zasadowej amfetaminy z kwasem siarkowym oraz proces przygotowywania tabletek zawierających (...), a także pakowanie w opakowania hermetyczne. Zgromadzony w sprawie materiał dowody wskazuje, że po zakończonym procesie chemicznym wytwarzania amfetaminy jej masa przeliczona na jej sól (siarczan) wynosiłaby ok. 357 g. Wartość ta stanowiłaby ok. 3570 porcji handlowych, gdyby w nielegalnym obrocie znajdował się czysty siarczan amfetaminy.

Okoliczności te w zestawieniu z całokształtem zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zważywszy na ilość wytworzonych i zabezpieczonych substancji, a także ilość prekursorów i półproduktów ujawnionych w mieszkaniu przy ul. (...) potwierdzają, że M. S. (1) wytworzył oraz usiłował wytworzyć znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy celem wprowadzenia do obrotu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji.

7.Idąc dalej, w odniesieniu do II czynu przypisanego oskarżonemu M. S. (1), wypełnił on swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art.56 ust.3 i art.13§1 k.k. w zw. z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.11§2 k.k.

8.W dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie o w porozumieniu z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste (40005 porcji handlowych) w ten sposób, że odebrał je od M. Z. celem wprowadzenia do obrotu oraz usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci 563,1 gramów ziela konopi innych niż włókniste, 227,73 gramów (...) oraz 12,46 gramów kokainy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji.

9.Mając na względzie opis czynu II przypisanego oskarżonemu, należy wskazać na różnicę pomiędzy „uczestnictwem w obrocie”, a „wprowadzeniem do obrotu”.

10.Jak wskazano powyżej, wprowadzanie do obrotu, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

11.Natomiast uczestnictwo w obrocie nie zostało zdefiniowanie analogicznie do pojęcia wprowadzania do obrotu (art. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Wykładnia językowa tego pojęcia prowadzi do wniosku, że „udział w obrocie substancjami lub środkami, o których mowa w analizowanym przepisie, bierze każda osoba, która aktywnie lub choćby biernie uczestniczy w ich zbywaniu, nabywaniu, wywozie, przywozie, dostawie itd., a więc ma do odegrania „nawet niewielką rolę w procesie wprowadzania do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych” (M. B., W. R., P. po pozakodeksowym prawie karnym, Wydawnictwo (...), 1998). W tym ujęciu uczestnictwem sprawcy w obrocie, określonym w art. 56 ust. 1 zdanie 2 u.p.n. będzie szeroko rozumiane współdziałanie w obrocie środkami i substancjami, bez względu na jego formę oraz każdy inny (pośredni, poboczny, usługowy) udział w przedsięwzięciu związanym z obrotem środkami lub substancjami odurzającymi. (M. Małecki. Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, D. Zając, W. Zontek, Kraków, art. 56).

„Uczestniczenie w obrocie” jest zachowaniem każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie wprowadzenia do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Może nawet przybrać formę bierną, która polega jedynie na odebraniu środka odurzającego lub substancji psychotropowej od osoby zajmującej się jego „wprowadzaniem do obrotu" z zamiarem dalszego przekazywania go kolejnym osobom - w tym konsumentom. W konsekwencji takiego rozumienia „uczestnictwa w obrocie” będzie nim także nabycie takich środków od osoby wprowadzającej je do tego obrotu, niezależnie od tego, kto będzie kolejnym ich nabywcą (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30.11.2017 r., II AKa 299/17, LEX nr 2486462, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2015 r. V KK 341/15 LEX nr 1923856 ).

Różnica między znamieniem wprowadzenia do obrotu a uczestniczeniem w obrocie sprowadza się do tego, że wprowadzenie do obrotu, wychodząc poza etap produkcji lub uprawy, jest pierwszą czynnością związaną z przekazaniem innej osobie określonej porcji środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, a jej przyjęcie (odbiór) stanowi już uczestnictwo w obrocie.

Nie ma wreszcie znaczenia forma władztwa prawnego, jaką uzyskuje osoba przyjmująca środki, substancje lub słomę. Oznacza to, że uczestniczy w obrocie nie tylko ten, kto nabywa je po to, by je dalej przekazać, lecz także ten, kto – przy wyczerpaniu ustawowych znamion strony podmiotowej, a zatem przy zamiarze, by choćby inny ze współdziałających z nim przekazał środek, substancję lub słomę dalej np. udostępnia w tym celu lokal. Obszerność znaczeniowa czasownikowego znamienia „uczestniczenia w obrocie” środkami lub substancjami oznacza zatem, że każda forma pomocy sprawcom głównym w procederze odbioru narkotyków czy odbioru pieniędzy za narkotyki także stanowi sprawstwo czynu zabronionego z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Z zebranych dowodów wynika, że oskarżony uczestniczył w obrocie, będąc ogniwem pośrednim w dystrybuowaniu znacznych ilości ziela konopi innych niż włókniste, które to odebrał od M. Z. na parkingu przy Cmentarzu O.. Zgodnie z opinią biegłego z zakresu chemii w przekazanej paczce znajdowało się 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste, tj. 40005 porcji handlowych. Co więcej, tym, iż podczas spotkania M. S. (1) i M. Z. na parkingu przy Cmentarzu O. doszło do transakcji narkotykowej świadczy także fakt, iż obaj oskarżeni posiadali przy sobie znaczne ilości gotówki. Oskarżeni w żaden sposób nie udowodnili, że gotówka ta miała inne przeznaczenia niż rozliczenia z tytułu transakcji narkotykowych.

Podkreślić przy tym należy, że dla bytu przestępstwa z art. 56 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie ma znaczenia ustalanie, czy i komu konkretnie sprawcy przekazali uzyskane narkotyki. Niezbędne jest natomiast wykazanie, że zostały one uzyskane w celu późniejszego ich przekazania kolejnej osobie niebędącej konsumentem. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2015 r., LEX nr 1771062). Tak było w przypadku oskarżonego, który zamierzał nabyć narkotyki w celu ich dalszego ich zbywania.

Idąc dalej, w zakresie usiłowania wprowadzenia do obrotu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych należy wskazać, że jak wynika z opinii biegłego z zakresu chemii, w mieszkaniu przy ul. (...), do którego klucze posiadał M. S. (1), zabezpieczono także kokainę w postaci soli o masie netto 12,51 g - ok. 125 porcji, (...) w postaci soli o łącznej masie netto 228,06 g - ok. 2281 porcji oraz ziele konopi innych niż włókniste o łącznej masie netto 1070,95 g-ok. 10710 porcji.

W odniesieniu do powyższych rozważań na gruncie art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w szczególności zważywszy na ilość zabezpieczonych substancji i środków oraz pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie budzi żadnych wątpliwości Sądu, iż M. S. (1) usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających w postaci kokainy i ziela konopi oraz substancji psychotropowych w postaci (...).

Z uwagi na to, że zarówno czyn przypisany oskarżonemu w pkt I jak i w pkt II części dyspozytywnej wyroku, wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd za każdy z tych czynów skazał go za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, stosownie do art. 11 § 2 k.k.

Końcowo Sąd łącznie wskazuje, iż wyeliminował z kwalifikacji prawnej I i II czynu zarzucanego oskarżonemu art. 65 § 1 k.k. Stałe źródło dochodu nie musi być ani wyłącznym, ani głównym źródłem utrzymania sprawcy, ani nawet źródłem przynoszącym dochód mający poważniejszy udział w strukturze dochodów sprawcy ogółem. Decydujące dla oceny, czy mamy do czynienia z dochodem stałym, jest to bowiem, przez jak długi czas dochód był przez sprawcę osiągany oraz z jaką częstotliwością.” (wyrok SA w Katowicach z 1.12.2022 r., II AKa 89/22, LEX nr 3602018). Co istotne, nie jest możliwe ustalenie, że sprawca uczynił sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu wyłącznie w oparciu o przypisany mu zamiar. Ustawa posługuje się słowem "uczynił", tj. czasownikiem dokonanym, co wymusza ocenę znamienia źródła stałego dochodu w perspektywie przyjętego i zrealizowanego sposobu działania sprawcy w połączeniu z towarzyszącym mu określonym zamiarem. (Wyrok SN z 4.03.2021 r., I KK 200/20, LEX nr 3268864). W ocenie Sądu w analizowanym stanie faktycznym zgormadzony materiał dowody nie pozwala przyjąć, aby oskarżony uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu. Czyny (I i II) zarzucone oskarżonemu nie cechują się powtarzalnością i długotrwałością, zarzuty odnoszą się do jednego dnia, tj,. dnia zatrzymania oskarżonego i ujawnienia przestępstw (15.03.2021r.). Brak jest dowodów wskazujących na konkretne osiągnięte już przez oskarżonego korzyści z przestępczego procederu. Nie ujawniono także potencjalnych dalszych ewentualnych pośredników, którym przekazano by narkotyki ani także konsumentów którzy mogliby je nabywać, co mogłoby pomóc w oszacowaniu ewentualnie osiągniętej korzyści majątkowej.

Swoim zachowaniem oskarżony zrealizował także znamiona przestępstwa z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12§1 k.k. i art.31§2 k.k.

W okresie od kwietnia 2020 roku do dnia 15 marca 2021 roku we W. z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał wielokrotnie środki odurzające w postaci co najmniej 50 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w ilości jednorazowo nie większej niż 10 gramów, które nabywał kilkadziesiąt razy od nieustalonych osób w porcjach od 3 do 10 gramów, w cenie 40 złotych za gram, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się posiadając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem,

W tym, ujawnienie w trakcie przeszukania mieszkania oskarżonego M. S. (1) przy ul. (...) suszu roślinnego o wadze 10,65g w postaci ziela konopi innych niż włókniste daje podstawę do przypisania mu odpowiedzialności za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przepis art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje nielegalne (czyli wbrew przepisom ustawy) posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, przy czym w ust. 1 określono typ podstawowy tego przestępstwa, a w ust. 2 typ kwalifikowany określający posiadanie znacznej ilości tych środków.

Czynność sprawcza czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii polega na posiadaniu wbrew przepisom ustawy środków odurzających lub substancji psychotropowych. Interpretując znamię posiadania uznać należy, że w grę wchodzi zarówno posiadanie w rozumieniu cywilistycznym (samoistne i zależne), jak też każde faktyczne władztwo nad rzeczą, realizowane dla kogokolwiek i w czyimkolwiek interesie, o ile występuje element zamiaru władania tą rzeczą nawet dla innej osoby. Jest więc posiadaczem nie tylko ten, kto włada środkiem lub substancją dla siebie, lecz także ten, kto przechowuje je dla kogoś innego. Jest zatem posiadaczem każdy, kto fizycznie włada środkiem lub substancją. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 28.10.2009 r., I KZP 22/09 (OSNKW 2009, nr 12, poz. 103), gdzie wskazał, iż „Na podstawie art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii karalny jest każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia - czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, jeżeli sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek.”.

W literaturze przedmiotu niekiedy rozróżnia się dwie postaci posiadania środka lub substancji w zależności od celu, któremu owo posiadanie ma służyć – posiadanie tzw. konsumenckie i posiadanie komercyjne. W pierwszym wypadku mamy do czynienia z władztwem, które prowadzi do natychmiastowego użycia środka lub substancji dla własnych potrzeb. W drugim chodzi o posiadanie w innym celu, a zatem – jak wolno wnosić – zarówno w celu udzielenia komu innemu, jak też do własnego użycia, jednak nie natychmiastowego. Oparciem dla takiego poglądu jest założenie, że skoro żaden przepis nie zabrania samego używania środków odurzających ani substancji psychotropowych, a zażycie nie może się odbyć bez posiadania środka, należy uznać, że posiadanie jako takie należy uznać za dopuszczalne. Trafnie wszakże wskazuje J. Raglewski, że od stwierdzenia, iż samo zażycie substancji narkotycznej nie może stanowić podstawy odpowiedzialności karnej, daleko jeszcze do wniosku, że istnieje prawo podmiotowe do jej zażywania. Rację ma także M. Derlatka, stwierdzając, że co prawda prawo wprost nie zakazuje używania, jednak zakazuje posiadania, a zakaz posiadania jest w praktyce równoznaczny z zakazem używania. ( M. Derlatka, Glosa do uchwały (7) SN z 27.01.2011 r., I KZP 24/10, PiP 2011/12, s. 131. Tak też M. Małecki, Glosa do uchwały (7) SN z 27.01.2011 r., I KZP 24/10, CzPKiNP 2011/2, s. 160 i n.)

Sąd, podzielając ww. pogląd, uznał iż M. S. (1) posiadał substancje odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste. Niezależnie od tego, czy zażywał je natychmiast, czy w pewnych odstępach czasu, zachowania te spełniają znamiona posiadania z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Oskarżony M. S. (1) w okresie od kwietnia 2020 roku do dnia 15 marca 2021 roku posiadał wielokrotnie środki odurzające w postaci co najmniej 50 gramów ziela konopi innych niż włókniste, w ilości jednorazowo nie większej niż 10 gramów, które nabywał kilkadziesiąt razy od nieustalonych osób w porcjach od 3 do 10 gramów, w cenie 40 złotych za gram. Ilości te wprost wynikały z treści wyjaśnień składanych przez oskarżonego. Różnicując odpowiedzialność z art. 62 ust. i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii idąc za wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 1.02.2011 r., II AKa 142/10 należy wskazać, że „znaczna ilość środka odurzającego to taka ilość, która wystarczy do odurzenia jednorazowo kilkudziesięciu tysięcy osób, bo przemawia za tym wykładnia językowa pojęcia «znaczna ilość» sprzeciwiająca się uznaniu, by mogło ono dotyczyć mniejszych ilości, a także wzgląd na to, by typ kwalifikowany przestępstwa nie obejmował większości możliwych przypadków zrealizowania znamion czynu zabronionego (bo to powinna być cecha typu podstawowego), lecz dotyczył sytuacji szczególnych, wyjątkowych, tyczących dokonywania obrotu hurtowego”. Co także istotne, w przypadku osoby uzależnionej od środków odurzających potrzebna będzie inna, większa ilość tego środka w celu osiągnięcia choćby potencjalnego jednorazowego efektu odurzenia.

Kierując się ilością ujawnionych w mieszkaniu M. S. (2) środków, tj 10,65 g suszu roślinnego w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz ilościami wskazanymi w treści jego wyjaśnień, uznać należało, że nie stanowią one znacznej ilość w rozumieniu ust. 2 art. 62 u.p.n.

Oskarżony składając kolejne wyjaśnienia przyznał się do III z zarzucanych mu czynów, wskazując jednocześnie, że jest osobą uzależnioną od marihuany. Powyższe znajduje także odzwierciedlenie w opinii biegłych psychiatrów, w której wskazano, że co do tego czynu oskarżony z uwagi na stwierdzane uzależnienie od marihuany miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność do pokierowania swoim postępowaniem wobec czego Sąd przyjął, że co do III czynu przypisanego M. S. (1) zachodzą warunki z art. 31 § 2 k.k.

☒

3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt IX części dyspozytywnej

M. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego M. Z. w zakresie popełnienia czynu stanowiącego przestępstwa z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii nie budzi wątpliwości.

Oskarżony w dniu 15 marca 2021 roku we W., w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste (40005 porcji handlowych) które przekazał M. S. (1) celem wprowadzenia do obrotu.

Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do art. 56 ust.1, odpowiedzialności w nim przewidzianej podlega sprawca, który wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Wprowadzanie do obrotu, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób (vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna (vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

Dla usystematyzowania ustaleń należy wskazać, że zgodnie z załącznikiem nr 1 i nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych, amfetamina, (...) oraz ich sole stanowią substancje psychotropowe. Kokaina oraz jej sole są środkami odurzającymi. Ziele konopi innych niż włókniste stanowi środek odurzający.

Ponadto, najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” zawierająca ziele konopi innych niż włókniste wynosi ok. 0,1 g. ”.

7.Jak wcześniej wskazano, wprowadzanie do obrotu, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

8.Natomiast uczestnictwo w obrocie nie zostało zdefiniowanie analogicznie do pojęcia wprowadzania do obrotu (art. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Wykładnia językowa tego pojęcia prowadzi do wniosku, że „udział w obrocie substancjami lub środkami, o których mowa w analizowanym przepisie, bierze każda osoba, która aktywnie lub choćby biernie uczestniczy w ich zbywaniu, nabywaniu, wywozie, przywozie, dostawie itd., a więc ma do odegrania „nawet niewielką rolę w procesie wprowadzania do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych” (M. B., W. R., P. po pozakodeksowym prawie karnym, Wydawnictwo (...), 1998). W tym ujęciu uczestnictwem sprawcy w obrocie, określonym w art. 56 ust. 1 zdanie 2 u.p.n. będzie szeroko rozumiane współdziałanie w obrocie środkami i substancjami, bez względu na jego formę oraz każdy inny (pośredni, poboczny, usługowy) udział w przedsięwzięciu związanym z obrotem środkami lub substancjami odurzającymi. (M. Małecki. Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, D. Zając, W. Zontek, Kraków, art. 56).

„Uczestniczenie w obrocie” jest zachowaniem każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie wprowadzenia do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Może nawet przybrać formę bierną, która polega jedynie na odebraniu środka odurzającego lub substancji psychotropowej od osoby zajmującej się jego „wprowadzaniem do obrotu" z zamiarem dalszego przekazywania go kolejnym osobom - w tym konsumentom. W konsekwencji takiego rozumienia „uczestnictwa w obrocie” będzie nim także nabycie takich środków od osoby wprowadzającej je do tego obrotu, niezależnie od tego, kto będzie kolejnym ich nabywcą (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30.11.2017 r., II AKa 299/17, LEX nr 2486462, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2015 r. V KK 341/15 LEX nr 1923856 ).

Różnica między znamieniem wprowadzenia do obrotu a uczestniczeniem w obrocie sprowadza się do tego, że wprowadzenie do obrotu, wychodząc poza etap produkcji lub uprawy, jest pierwszą czynnością związaną z przekazaniem innej osobie określonej porcji środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, a jej przyjęcie (odbiór) stanowi już uczestnictwo w obrocie.

Nie ma wreszcie znaczenia forma władztwa prawnego, jaką uzyskuje osoba przyjmująca środki, substancje lub słomę. Oznacza to, że uczestniczy w obrocie nie tylko ten, kto nabywa je po to, by je dalej przekazać, lecz także ten, kto – przy wyczerpaniu ustawowych znamion strony podmiotowej, a zatem przy zamiarze, by choćby inny ze współdziałających z nim przekazał środek, substancję lub słomę dalej np. udostępnia w tym celu lokal. Obszerność znaczeniowa czasownikowego znamienia „uczestniczenia w obrocie” środkami lub substancjami oznacza zatem, że każda forma pomocy sprawcom głównym w procederze odbioru narkotyków czy odbioru pieniędzy za narkotyki także stanowi sprawstwo czynu zabronionego z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Z zebranych dowodów wynika, że oskarżony uczestniczył w obrocie, przekazując znaczne ilości ziela konopi innych niż włókniste M. S. (1) podczas transakcji narkotykowej na parkingu przy Cmentarzu O.. Zgodnie z opinią biegłego z zakresu chemii w przekazanej paczce znajdowało się 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste, tj. 40005 porcji handlowych.

Podkreślić przy tym należy, że dla bytu przestępstwa z art. 56 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie ma znaczenia ustalanie, czy i komu konkretnie sprawcy przekazali uzyskane narkotyki. Niezbędne jest natomiast wykazanie, że zostały one uzyskane w celu późniejszego ich przekazania kolejnej osobie niebędącej konsumentem. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2015 r., LEX nr 1771062). Tak było w przypadku oskarżonego, który przekazał narkotyki M. S. (1) w celu ich dalszego ich zbywania.

W odniesieniu do powyższych rozważań na gruncie art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w szczególności zważywszy na ilość zabezpieczonych środków oraz pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie budzi żadnych wątpliwości Sądu, iż M. Z. uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających przekazując M. S. (1) środki odurzające. Zgodnie z opinią biegłego z zakresu chemii w przekazanej paczce znajdowało się 4005,08 gramów ziela konopi innych niż włókniste, tj. 40005 porcji handlowych. Co więcej, tym, iż podczas spotkania M. S. (1) i M. Z. na parkingu przy Cmentarzu O. doszło do transakcji narkotykowej świadczy także fakt, iż obaj oskarżeni posiadali przy sobie znaczne ilości gotówki. Oskarżeni w żaden sposób nie udowodnili, że gotówka ta miała inne przeznaczenia niż rozliczenia z tytułu transakcji narkotykowych.

Jednocześnie Sąd wyeliminował z kwalifikacji prawnej IV czynu zarzucanego oskarżonemu art. 65 § 1 k.k. Stałe źródło dochodu nie musi być ani wyłącznym, ani głównym źródłem utrzymania sprawcy, ani nawet źródłem przynoszącym dochód mający poważniejszy udział w strukturze dochodów sprawcy ogółem. Decydujące dla oceny, czy mamy do czynienia z dochodem stałym, jest to bowiem, przez jak długi czas dochód był przez sprawcę osiągany oraz z jaką częstotliwością.” (wyrok SA w Katowicach z 1.12.2022 r., II AKa 89/22, LEX nr 3602018). Co istotne, nie jest możliwe ustalenie, że sprawca uczynił sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu wyłącznie w oparciu o przypisany mu zamiar. Ustawa posługuje się słowem "uczynił", tj. czasownikiem dokonanym, co wymusza ocenę znamienia źródła stałego dochodu w perspektywie przyjętego i zrealizowanego sposobu działania sprawcy w połączeniu z towarzyszącym mu określonym zamiarem. (Wyrok SN z 4.03.2021 r., I KK 200/20, LEX nr 3268864). W ocenie Sądu w analizowanym stanie faktycznym zgormadzony materiał dowody nie pozwala przyjąć, aby oskarżony uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu. Czyn (IV) zarzucony oskarżonemu nie cechuje się powtarzalnością i długotrwałością, zarzut odnosi się do jednego dnia, tj,. dnia zatrzymania oskarżonego i ujawnienia przestępstwa (15.03.2021r.). Brak jest dowodów wskazujących na konkretne osiągnięte już przez oskarżonego korzyści z przestępczego procederu. Nie ujawniono także potencjalnych dalszych ewentualnych pośredników, którym przekazano by narkotyki ani także konsumentów którzy mogliby je nabywać, co mogłoby pomóc w oszacowaniu ewentualnie osiągniętej korzyści majątkowej.

☒

3.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Punkt XV części dyspozytywnej

M. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego M. G. w zakresie popełnienia czynu stanowiącego przestępstwa z art.13§1 k.k. w zw. z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomani nie budzi wątpliwości.

Oskarżony w dniu 15 marca 2021 roku we W., wspólnie o w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci 209,37 gramów ziela konopi innych niż włókniste (2094 porcji handlowych) oraz substancji psychotropowych w postaci 176,48 gramów amfetaminy (1076 porcji handlowych), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z powodu zatrzymania przez funkcjonariuszy policji.

Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który kwalifikowaną postać czynu przestępczego w stosunku do art. 56 ust.1, odpowiedzialności w nim przewidzianej podlega sprawca, który wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Wprowadzanie do obrotu, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów, środków zastępczych lub nowych substancji psychoaktywnych.

Sąd Najwyższy wypowiadał się konsekwentnie, że "znaczna ilość" narkotyków to taka, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób (vide: postanowienie SN z 1 lutego 2007 r., III KK 257/06 , LEX nr 323801; postanowienie SN z 23 września 2009 r., I KZP 10/09 , LEX nr 518123; wyroki SN: z 1 marca 2006 r., III KK 47/05 , LEX nr 182794 i z 10 czerwca 2008 r., III K 30/08, LEX nr 418629). Stanowisko takie wspiera doktryna (vide: M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wrocław 1999, s. 248; L. Chruściel, M. Preiss - Mysłowska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Warszawa 2000, s. 257). Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, po raz kolejny stwierdził, że znaczną ilość narkotyków należy rozumieć we wskazany wcześniej sposób, tj. ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych. W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy.

Dla usystematyzowania ustaleń należy wskazać, że zgodnie z załącznikiem nr 1 i nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych, amfetamina oraz jej sole stanowią substancje psychotropowe. Ziele konopi innych niż włókniste stanowi środek odurzający.

Ponadto, najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” proszku zawierającego amfetaminę, czy ziela konopi innych niż włókniste wynosi ok. 0,1 g.

W miejscu zamieszkania M. G. przy ul. (...), mając na uwadze opinię biegłego z zakresu chemii, ujawniono i zabezpieczono amfetaminę w postaci soli o łącznej masie 176,48 g, z czego można otrzymać ok. 1765 porcji handlowych, ziele konopi innych niż włókniste o łącznej masie 209,37 g, z czego można otrzymać ok. 2094 porcje handlowe. Jednocześnie w mieszkaniu tym zabezpieczono szereg przedmiotów służących do konfekcjonowania narkotyków w postaci m.in. zabrudzonych łyżek i wag elektronicznych, młynka ręcznego. Z przeprowadzonych opinii daktyloskopijnych wynika, że niektóre z ujawnionych podczas przeszukania mieszkania przy ul. (...) odwzorowań linii papilarnych są zgodne z odwzorowaniami linii papilarnych na kartach daktyloskopijnych M. G..

Okoliczności te w zestawieniu z całokształtem zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zważywszy na ilość zabezpieczonych substancji, a także ilość środków i substancji ujawnionych w mieszkaniu przy ul. (...) nie sposób przyjąć iż były one przeznaczone wyłącznie na własny użytek, jak wyjaśniał oskarżony. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że M. G. usiłował wprowadzić do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci 209,37 gramów ziela konopi innych niż włókniste (2094 porcji handlowych) oraz w postaci 176,48 gramów amfetaminy (1076 porcji handlowych).

Jednocześnie Sąd wyeliminował z kwalifikacji prawnej VI czynu zarzucanego oskarżonemu art. 65 § 1 k.k. Stałe źródło dochodu nie musi być ani wyłącznym, ani głównym źródłem utrzymania sprawcy, ani nawet źródłem przynoszącym dochód mający poważniejszy udział w strukturze dochodów sprawcy ogółem. Decydujące dla oceny, czy mamy do czynienia z dochodem stałym, jest to bowiem, przez jak długi czas dochód był przez sprawcę osiągany oraz z jaką częstotliwością.” (wyrok SA w Katowicach z 1.12.2022 r., II AKa 89/22, LEX nr 3602018). Co istotne, nie jest możliwe ustalenie, że sprawca uczynił sobie z przestępstwa źródło stałego dochodu wyłącznie w oparciu o przypisany mu zamiar. Ustawa posługuje się słowem "uczynił", tj. czasownikiem dokonanym, co wymusza ocenę znamienia źródła stałego dochodu w perspektywie przyjętego i zrealizowanego sposobu działania sprawcy w połączeniu z towarzyszącym mu określonym zamiarem. (Wyrok SN z 4.03.2021 r., I KK 200/20, LEX nr 3268864). W ocenie Sądu w analizowanym stanie faktycznym zgormadzony materiał dowody nie pozwala przyjąć, aby oskarżony uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu. Czyn (VI) zarzucony oskarżonemu nie cechuje się powtarzalnością i długotrwałością, zarzut odnosi się do jednego dnia, tj,. dnia zatrzymania oskarżonego i ujawnienia przestępstwa (15.03.2021r.). Brak jest dowodów wskazujących na konkretne osiągnięte już przez oskarżonego korzyści z przestępczego procederu. Nie ujawniono także potencjalnych dalszych ewentualnych pośredników, którym przekazano by narkotyki ani także konsumentów którzy mogliby je nabywać, co mogłoby pomóc w oszacowaniu ewentualnie osiągniętej korzyści majątkowej.

☐

3.5. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--

☐

3.6. Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--

☐

3.7. Umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--

☐

3.8. Uniewinnienie

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S. (1)

Punkty I, II, III

części dyspozytywnej

I, II, III

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kary efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby były one karami zindywidualizowanymi, to jest takimi, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k. Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Obciążająco na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów zagrożonych karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii przede wszystkim opisanych w art. 53 ust.2, art.56 ust. 3 u.p.n. stanowiących znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego.

Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu M. S. (1) surowych kar pozbawienia wolności przemawiała przede wszystkim ilość środków odurzających i substancji psychotropowych będących przedmiotem przestępstw.

Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia.

W zakresie przypisanego mu czynu w pkt I i II części dyspozytywnej wyroku oskarżony działał umyślnie. Oskarżony w chwili popełnienia tych czynów nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości. Cel jego działania, a to chęć zdobycia środków finansowych z wytworzenia oraz wprowadzenia i uczestnictwa w obrocie narkotykami w żaden sposób nie usprawiedliwiała jego postępowania.

Natomiast w odniesieniu do czynu wymienionego w pkt III części dyspozytywnej wyroku oskarżony miał ograniczoną poczytalność z uwagi na swoje uzależnienie od kanabinoli, co Sąd wziął pod uwagę.

Okolicznością wpływającą obciążająco na wymiar kar była również uprzednia karalność M. S. (1) za czyny o podobnym charakterze.

Przepis art.53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę grzywny i pozbawienia wolności od 3 do 20 lat.

Przepis art.56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę grzywny i pozbawienia wolności od 2 do 12 lat.

Przepis art. 62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę pozbawienia wolności lat 3.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż kary w orzeczonych wymiarach będą karami sprawiedliwymi, wypełniającymi cele wskazane w art. 53 k.k.

M. S. (1)

Punkt IV

części dyspozytywnej

I, II, III

Wymierzając karę łączną Sąd zastosował w stosunku do oskarżonego zasadę asperacji i wymierzył kary pozbawienia wolności oraz grzywien w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd miał na względzie, iż dyrektywa asperacji z jednej strony pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji (P. Kardas [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz Tom I, Zakamycze 2004). Za takim ukształtowaniem orzeczonej kary łącznej przemawia również zbieżność czasowa i podmiotowa oraz wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kara, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu wystarczająca w tym względzie będą kary łączne w orzeczonym wymiarze. Kara ta będzie oddziaływała wychowawczo na oskarżonego, jak również kształtowała będzie w społeczeństwie przeświadczenie o nieopłacalności przestępstwa.

Z tych powodów Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną karę łączną w wymiarze 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w ilości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu złotych)

M. Z.

IX, X

IV, V

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kary efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby były one karami zindywidualizowanymi, to jest takimi, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k. Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Obciążająco na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów zagrożonych karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii przede wszystkim czynu opisanego art.56 ust. 3 u.p.n., stanowiących znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego.

Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu M. Z. surowych kar pozbawienia wolności przemawiała przede wszystkim ilość środków odurzających i substancji psychotropowych będących przedmiotem przestępstw.

Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia.

W zakresie przypisanego mu czynu w pkt IX i X części dyspozytywnej wyroku oskarżony działał umyślnie. Oskarżony w chwili popełnienia tych czynów nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości. Cel jego działania, a to chęć zdobycia środków finansowych z uczestnictwa w obrocie narkotykami w żaden sposób nie usprawiedliwiała jego postępowania.

Okolicznością wpływającą obciążająco na wymiar kar było również uprzednie skazanie M. Z. przez sąd w D. za kradzież. Natomiast okolicznością łagodzącą był pozytywny wywiad środowiskowy.

Przepis art.56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę grzywny i pozbawienia wolności od 2 do 12 lat.

Przepis art. 62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę pozbawienia wolności lat 3.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż kary w orzeczonych wymiarach będą karami sprawiedliwymi, wypełniającymi cele wskazane w art. 53 k.k.

M. Z.

XI

IV, V

Wymierzając karę łączną Sąd zastosował w stosunku do oskarżonego zasadę asperacji i wymierzył karę pozbawienia wolności w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd miał na względzie, iż dyrektywa asperacji z jednej strony pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji (P. Kardas [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz Tom I, Zakamycze 2004). Za takim ukształtowaniem orzeczonej kary łącznej przemawia również zbieżność czasowa i podmiotowa oraz wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu wystarczająca w tym względzie będzie kara łączna w orzeczonym wymiarze. Kara ta będzie oddziaływała wychowawczo na oskarżonego, jak również kształtowała będzie w społeczeństwie przeświadczenie o nieopłacalności przestępstwa.

Z tych powodów Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną łączną w wymiarze 3 (trzech) lat i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności.

M. Z.

XIV

IV, V

Oskarżony - jak wskazywała treść opinii sadowo – psychiatrycznej nie jest osobą uzależnioną od środków odurzających i substancji psychotropowych. W tej sytuacji Sąd na podstawie art. 70 ust.4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł od oskarżonego M. Z. na rzecz Stowarzyszenia (...), (...) i (...) dla (...) we W. nawiązkę w kwocie 2000 (dwóch tysięcy) złotych.

Sąd nie orzekał natomiast świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej na podstawie art.70 ust 4a ustawy , bowiem przepis ten został wprowadzony z dniem 1 stycznia 2023 r. zatem nie obowiązywał w dacie czynu.

M. G.

XV

VI

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kara efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby była ona karą zindywidualizowaną, to jest taką, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k. Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Obciążająco na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zagrożonego karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w art.56 ust. 3 u.p.n., który stanowi znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego.

Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu M. G. surowej kar pozbawienia wolności przemawiała przede wszystkim ilość środków odurzających i substancji psychotropowych będących przedmiotem przestępstw.

Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia.

W zakresie przypisanego mu czynu w pkt XV części dyspozytywnej wyroku oskarżony działał umyślnie. Oskarżony w chwili popełnienia tych czynów nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości. Cel jego działania, a to chęć zdobycia środków finansowych z wprowadzenia do obrotu narkotyków w żaden sposób nie usprawiedliwiała jego postępowania.

Okolicznością wpływającą łagodząco na wymiar kar była uprzednia niekaralność M. G..

Przepis art.56 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje karę grzywny i pozbawienia wolności od 2 do 12 lat.

Z tych powodów Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż orzeczona kara będzie karą sprawiedliwą, wypełniającą cele wskazane w art. 53 k.k.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S. (1)

Punkt V części dyspozytywnej

I,II, III

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

M. S. (1)

Punkty VI, VII części dyspozytywnej

I,II, III

Orzekając w przedmiocie dowodów rzeczowych Sąd na podstawie art. 70 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa wskazanych dowodów rzeczowych. Dowody te stanowiły środki odurzające oraz przedmioty służące do popełnienia czynów zabronionych. Sąd uznał przy tym, iż przepadek winien zostać wykonany przez zniszczenie w.w. dowodów.

M. S. (1)

Punkt VIII części dyspozytywnej

I,II, III

Sąd zgodnie z dyspozycją art. 230 § 2 k.p.k., stwierdzając zbędność dla postępowania, zwrócił uprawnionemu, tj. oskarżonemu M. S. (1), zabezpieczone dowody rzeczowe w postaci dwóch telefonów szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr (...) k.11 akt poz. 1 i 2 oraz fotografii szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr (...)

M. Z.

Punkt XII części dyspozytywnej

IV, V

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

M. Z.

Punkt XIII części dyspozytywnej

IV, V

Orzekając w przedmiocie dowodów rzeczowych Sąd na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa wskazanych dowodów rzeczowych. Dowody te stanowiły środki odurzające oraz przedmioty służące do popełnienia czynów zabronionych. Sąd uznał przy tym, iż przepadek winien zostać wykonany przez zniszczenie w.w. dowodów.

M. G.

Punkt XVI części dyspozytywnej

VI

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

M. G.

Punkt XVII, XVIII części dyspozytywnej

VI

Orzekając w przedmiocie dowodów rzeczowych Sąd na podstawie art. 70 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa wskazanych dowodów rzeczowych. Dowody te stanowiły środki odurzające oraz przedmioty służące do popełnienia czynów zabronionych. Sąd uznał przy tym, iż przepadek winien zostać wykonany przez zniszczenie w.w. dowodów.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W stosunku do M. S. (1) Sąd, stosownie do art. 70 ust. 5 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nie orzekł nawiązki na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii biorąc pod uwagę to, iż M. S. (1) jest osoba uzależnioną od marihuany, co znajduje swoje odzwierciedlenie w kwestionariuszu wywiadu z dnia 27 maja 2021 r. przeprowadzonego z oskarżonym przez specjalistę uzależnień jak i z opinii sądowo – psychiatryczna z dnia 18 maja 2021 r

Podobnie w stosunku do M. G. Sąd nie orzekł nawiązki na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii, wobec tego, iż jest on osoba uzależnioną od wielu substancji psychoaktywnych, co znalazło potwierdzenie w kwestionariuszu wywiadu z dnia 27 maja 2021 r. przeprowadzonego z oskarżonym przez specjalistę uzależnień.

Sąd nie orzekł także w stosunku do wszystkich oskarżonych przepadku równowartości korzyści majątkowych uzyskanych z przestępstwa wobec wyeliminowania z kwalifikacji prawnej czynu art. 65 § 1 k..k odpowiednio w stosunku do czynu I, II, IV i VI. Sąd przyjął, że zgormadzony materiał dowody nie pozwala przyjąć, aby oskarżeni uczynił sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu, wobec powyższego orzeczenie środka karnego przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa stało się bezprzedmiotowe.

Ponadto Sąd uznał za niezasadne orzeczenie wobec M. S. (1) środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień w warunkach ambulatoryjnych, stosownie do wskazań biegłych psychiatrów w opinii sądowo – psychiatrycznej. Opinia ta została sporządzona na etapie postępowania przygotowawczego i wymagałaby aktualizacji, obejmującej badanie oskarżonego. Należy mieć na uwadze fakt, iż oskarżony ukrywa się przed wymiarem sprawiedliwości i nie stawił się do obycia kary 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt (...). Zgodnie z treścią postanowienia Sądu Okręgowego we W. z dnia 2 sierpnia 2023 r. M. S. (1) poszukiwany jest listem gończym.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt XIX

części dyspozytywnej

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 633 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. i zasądził od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w częściach przypadających na każdego z nich.

Stosownie do art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 4, 5 i 6 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd wymierzył oskarżonym opłaty: M. S. (1) w kwocie 3600 złotych, M. Z. w kwocie 1400 złotych, M. G. w kwocie 1400 złotych.

7.  Podpis

Sędzia Agnieszka Marchwicka