Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SA – Edyta Jefimko

Sędzia SA – Małgorzata Rybicka-Pakuła

Sędzia SO (del.) – Ewa Trybulska- Skoczelas

Protokolant – Marta Lach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2013 r.

skargi M. K.

o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa wzajemnego W. P. przeciwko M. K. o rozwiązanie umowy, zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 maja 2008 roku, sygn. akt I C 32/00

na skutek apelacji M. K.

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 21 lutego 2012r.

sygn. akt I C 66/11

p o s t a n a w i a :

1.  sprostować z urzędu niedokładność w komparycji zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce oznaczenia przedmiotu sprawy: „z wniosku M. K. z udziałem W. P. ze skargi o wznowienie postępowania I C 32/00” wpisać: „skargi M. K. o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa wzajemnego W. P. przeciwko M. K. o rozwiązanie umowy, zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 maja 2008 roku, sygn. akt I C 32/00” ;

2.  uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę o wznowienie postępowania oraz zasądzić od M. K. na rzecz W. P. kwotę 3.617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania;

3.  przyznać ze środków Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz adw. M. P. (2) kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej M. K. z urzędu w postępowaniu apelacyjnym;

4.  zasądzić od M. K. na rzecz W. P. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

I ACa 840/12

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2011 r. M. K. wniosła skargę o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa wzajemnego W. P. skierowanego przeciwko M. K. o rozwiązanie umowy, zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 maja 2008 r., sygn. akt I C 32/00.

W. P. wniósł o odrzucenie skargi, jako nieopartej na ustawowej podstawie wznowienia postępowania oraz o zasądzenie na jego rzecz od przeciwniczki procesowej zwrotu kosztów postępowania. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie:

I.oddalił skargę,

II.zasądził od M. K. na rzecz W. P. kwotę 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższe postanowienie Sąd Okręgowy wydał na podstawie następujących ustaleń faktycznych i wniosków.

W sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Warszawie, Wydział I Cywilny, pod sygn. akt I C 32/00 z powództwa powoda wzajemnego W. P. skierowanego przeciwko pozwanej wzajemnej M. K. o rozwiązanie umowy, zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i zapłatę, w dniu 21 maja 2008 r. zapadł prawomocny wyrok , mocą którego Sąd Okręgowy zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 41.300,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem odszkodowania , oddalając powództwo w pozostałej części oraz znosząc pomiędzy stronami koszty postepowania . W uzasadnieniu wydanego orzeczenia stwierdzono, iż dochodzona pozwem wzajemnym kwota stanowi odszkodowanie za szkodę poniesioną przez W. P., związaną z niewykonaniem przez niego z przyczyn obciążających M. K. zawartej z S. W. (1) w dniu 24 czerwca 1999r. umowy przedwstępnej. Umowa ta nie miała charakteru czynności prawnej pozornej, gdyż nie zostało udowodnione, aby powód wzajemny pozostawał ze S. W. (1) w konkubinacie, a ponadto nawet gdyby taki konkubinat miał miejsce , to nie zachodziłyby żadne prawne przeszkody do zawierania przez Konkubentów umów cywilnoprawnych, w tym umowy przedwstępnej sprzedaży spółdzielczego prawa do lokalu. Sąd Okręgowy powołał się również na okoliczność zapłacenia przez S. W. (1) podatku od zatrzymanego zadatku oraz zeznania pozwanego W. P. i świadka S. W. (1) oraz dowody z dokumentów.

W toku innego procesu, toczącego się pomiędzy tymi samymi stronami przed Sądem Okręgowym w Warszawie, sygn. akt IV C 812/09, do akt zostały dołączone akta lokalu nr 67 , położonego przy ul. (...) w K. nadesłane ze Spółdzielni Mieszkaniowej (...) dla Młodych" w K. , z których treścią M. K. zapoznała się w dniu 22 października 2010 r. Znajdowały się w nich m.in. pełnomocnictwa udzielone W. P. przez świadka S. P. z dnia 10 października 1994r. obejmowało m.in. umocowanie do odbioru wszelkich dokumentów i ich podpisywania, regulowania wszelkich opłat i wpłat, składania wszelkich oświadczeń i wyjaśnień, do odbioru technicznego mieszkania, dokonywania ewentualnych zmian architektonicznych i urządzeń w mieszkaniu. P. z dnia 8 czerwca 1998r. obejmowało m.in. umocowanie do odbioru przydziału spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...), podpisywania, a następnie odbioru stosownych dokumentów, wpłaty stosownych opłat, składania wszelkiego rodzaju oświadczeń, a następnie do sprzedaży tegoż prawa za cenę i na warunkach według swobodnego uznania pełnomocnika . Z kolei pełnomocnictwo z dnia 2 maja 2000r. obejmowało umocowanie m.in. do nabycia na rzecz S. W. (1) dowolnego spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego (garażu), za cenę i na warunkach według uznania pełnomocnika, a w związku z tym do podpisania stosownego aktu notarialnego i zapłaty ceny sprzedaży .

Wniesiona przez M. K. skarga została oparta na podstawie art. 402 § 3 k.p.c. Skarżąca wskazała, że pojawiły się nowe dowody w postaci dokumentów nadesłanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) dla Młodych" dotyczące lokalu nr (...) przy ul. (...) w K., które zdaniem M. K. wskazują, że stan faktyczny ustalony w sprawie , sygn. akt I C 32/00 w kluczowych dla rozstrzygnięcia kwestiach jest zupełnie inny aniżeli wynikający z zeznań świadka S. W. (1) i powoda wzajemnego W. P..

Na podstawie 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania w razie wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać przed uprawomocnieniem się wyroku.

W ocenie Sądu Okręgowego w swoich zeznaniach , złożonych w sprawie sygn. akt I C 32/00 , zarówno powód wzajemny W. P., jak i świadek S. W. (1) nie zaprzeczali, że łączyły ich stosunki zawodowe, negowali jedynie okoliczność istnienia pozostawania w związku nieformalnym ( konkubinacie) . Przedstawione przez skarżącą dowody w postaci udzielonych pełnomocnictw przez świadka S. W. (2) P. nie podważają wiarygodności tych zeznań i dlatego skargę o wznowienie postępowania oddalono.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego złożyła M. K., zaskarżając je w całości na podstawie następujących zarzutów:

1.naruszenia przepisów postępowania w postaci :

a) art. 328 § 2 k.p.c. - polegającego na uchyleniu się przez Sąd Okręgowy od:

- wskazania podstawy faktycznej rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienia podstawy prawnej postanowienia,

- wskazania przyczyn, dla których poszczególnym dowodom odmówiono wiarygodności i mocy dowodowej, w szczególności poprzez przyjęcie, że przydział S. W. (1) lokalu mieszkalnego w dniu 13 kwietnia 2000 r., (kilka miesięcy po rzekomym zatrzymaniu zadatku ) nie świadczy o pozorności umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 24 czerwca 1999 r.,

b)art. 233 § 1 k.p.c. - polegającego na przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów , w szczególności poprzez bezzasadne obdarzenie walorem wiarygodności zeznań W. P. i S. W. (1)

2.naruszenia przepisów prawa materialnego w postaci :

a) art. 83 § 1 k.c. - przez jego niezastosowanie, skutkujące przyjęciem, że umowa przedwstępna sprzedaży z dnia 24 czerwca 1999 r. nie była pozorna ,

b)art. 213 § 3 Prawa spółdzielczego - przez jego niezastosowanie, skutkujące przyjęciem, że w dacie zawarcia umowy przedwstępnej przysługiwało S. W. (1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a w konsekwencji była podstawa do zatrzymania rzekomo otrzymanego zadatku.

W postępowaniu odwoławczym skarżąca wniosła o dopuszczenie dowodów z :

a. odpisu raportu końcowego Agencji (...) z dnia 11 kwietnia 2011 r. na okoliczność zamieszkiwania przez W. P. w mieszkaniu przy ul. (...) w K.;

b. odpisów dokumentów załączonych do zażalenia w postaci: pisma skierowanego przez pełnomocnika skarżącej do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) dla Młodych" w K. z dnia 7 maja 2010 r. i odpowiedzi na nie z dnia 18 maja 2010 r., nieczytelnej kserokopii notatek z adnotacjami spółdzielni z 2000 r., pism świadka S. W. (3) do spółdzielni z dnia 16 lutego 2000 r. , z dnia 31 sierpnia 1998 r., z dnia 12 kwietnia 1999 r. i z dnia 28 czerwca 2000 r. , fragmentu wypisu aktu notarialnego Rep. A Nr (...) z odręcznymi adnotacjami z 2000 r. oraz dokumentu działu księgowości z dnia 28 marca 2000 r. na okoliczności wskazane w uzasadnieniu apelacji , w szczególności działania przez W. P. w imieniu S. W. (1),

c. dokumentów złożonych do akt spółdzielczych lokalu przy ul. (...) w K. na okoliczność działania przez W. P. w imieniu S. W. (1), czynności podejmowanych przez pełnomocnika w odniesieniu do tego lokalu oraz akt członkowskich W. P. i S. W. (3) ;

d. opinii biegłego sądowego M. P. (3) sporządzonej w dniu 15 października 2012 r. na okoliczność ustalenia wartości rynkowej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu przy ul. (...) w K., według stanu i cen na dzień 24 czerwca 1999 r. oraz na dzień 9 maja 2000 r.

Na podstawie zgłoszonych zarzutów M. K. wniosła o zmianę w całości zaskarżonego orzeczenia poprzez:

1. uchylenie zaskarżonego wyroku w części, tj. pkt I. i III. , zmianę wyroku z dnia 21 maja 2008 r. poprzez oddalenie powództwa wzajemnego W. P. w całości,

2. zasądzenie na od W. P. na rzecz M. K. kwoty 75.672,69 złotych, tytułem zwrotu spełnionego oraz wyegzekwowanego świadczenia wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 75.672,69 złotych od dnia wniesienia skargi o wznowienie postępowania do dnia zapłaty,

3. rozstrzygnięcie o kosztach procesu;

ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji, a także rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest uzasadniona , chociaż z innych przyczyn niż wskazane w podniesionych zarzutach.

Jak stanowi art. 381 k.p.c. sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Uregulowanie zawarte w tym przepisie jest wyrazem dążenia do koncentracji materiału dowodowego przed sądem pierwszej instancji . Potrzeba powołania nowych faktów i dowodów powinna być następstwem zmienionych okoliczności sprawy, które są niezależne od zapadłego rozstrzygnięcia pochodzącego od sądu pierwszej instancji albo otwarcia się możliwości dowodzenia okoliczności faktycznych wcześniej niemożliwych do wykazania z przyczyn obiektywnych. W ocenie Sądu Apelacyjnego nie istniały żadne przeszkody obiektywne uniemożliwiające w postępowaniu przed Sądem Okręgowym zgłoszenie dowodów z odpisu raportu końcowego Agencji (...), z dnia 11 kwietnia 2011 r. , korespondencji pomiędzy świadkiem S. W. (3) , a także pełnomocnikiem M. K. ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) dla Młodych" w K. z lat 1998- 2010 , czy akt członkowskich W. P. i S. W. (3). Jeszcze przed wydaniem zaskarżonego orzeczenia M. K. mogła zgłosić wniosek o zwrócenie się przez Sąd Okręgowy do spółdzielni o nadesłanie całej dokumentacji dotyczącej lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w K. oraz akt członkowskich wskazanych osób.

Strona, która dopuszcza się zaniedbania w zakresie przysługującej jej inicjatywy dowodowej w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, musi się liczyć z tym, że sąd drugiej instancji jej wniosku dowodowego nie uwzględni ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2002 r., IV CKN 980/00, LEX nr 53922). Natomiast dopuszczenie przez Sąd Apelacyjny dowodu z dokumentu w postaci opinii biegłego sądowego M. P. (3) sporządzonej w dniu 15 października 2012 r. na zlecenie skarżącej wynikało z faktu, iż dokument ten został wskazany na rozprawie apelacyjnej w dniu 18 lutego 2013 r. jako dodatkowa podstawa wznowienia postępowania w rozumieniu art. 403§ 2 k.p.c.

Przepis ten stanowi, iż można żądać wznowienia postępowania , m. in. w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Później wykryte okoliczności faktyczne (dowody) (o których mowa w art. 403 § 2 k.p.c.), to okoliczności ( dowody) istniejące już w czasie prowadzenia zakończonego prawomocnie postępowania, lecz wówczas stronie nieznane .W płaszczyźnie art. 403 § 2 k.p.c. nie mieści się środek dowodowy powstały już po wydaniu zaskarżonego orzeczenia ( por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2012 r., II CZ 83/12 , Lex nr 1228796 , z dnia 2 grudnia 2011 r., III UZ 28/11, Lex nr 1130395 oraz z dnia 19 marca 2010 r., II PZ 5/10, Lex nr 583798). Omawiana regulacja prawna dotycząca powołania (przedstawienia) środków dowodowych (okoliczności faktycznych), które nie było w zakończonym postępowaniu możliwe, nie może odnosić się więc do stanu po jego zakończeniu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 1998 r., II UKN 106/98, OSNP 1999/13/438 oraz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 1969 r., III PZP 63/68, OSNC 1969/12/208).

Z uwagi na powyższe nie może zostać uznana za nowy dowód z art. 403§ 2 k.p.c. opinia biegłego sądowego M. P. (3) sporządzona w dniu 15 października 2012 r. , jak również dowód z raportu końcowego Agencji (...) z dnia 11 kwietnia 2011 r., nawet gdyby dowód z tego dokumentu nie był spóźniony. Dokumenty te powstały bowiem już po uprawomocnieniu się wyroku, którego dotyczy skarga.

Także okoliczności faktyczne w postaci udzielenia pełnomocnictw przez S. W. (2) P. w dniach 10 października 1994 r., 8 czerwca 1994 r. oraz 2 maja 2000 r. i dowody w postaci dokumentów , obejmujących oświadczeniawoli mocodawcy w tym przedmiocie również nie spełniają kryteriów z art. 403§ 2 k.p.c. Możliwość wznowienia postępowania na podstawie art. 403 § 2 k.p.c. jest uzależniona od łącznego zaistnienia trzech przesłanek, po pierwsze - wykrycia po uprawomocnieniu się wyroku nowych faktów, które istniały w toku postępowania, ale nie zostały w nim powołane, po drugie - możliwości ich wpływu na wynik sprawy oraz po trzecie - niemożności skorzystania z nich przez stronę w poprzednim postępowaniu ( por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2012 r., II UZ 54/11, Lex nr 1168885, z dnia 12 stycznia 2012 r., I UZ 46/11, Lex nr 12115611). Podstawą wznowienia postępowania nie mogą być okoliczności i dowody wchodzące w zakres materiału procesowego prawomocnie zakończonego postępowania, a nie dostrzeżone przez stronę, bowiem wykrycie, o którym mowa w powołanym art. 403 § 2 k.p.c. odnosi się do okoliczności i dowodów w poprzednim postępowaniu w ogóle nie ujawnionych i wówczas nieujawnialnych, bo nieznanych stronie i dla niej niedostępnych, zaś fakty "ujawnialne" czyli te, które strona powinna znać, tj. miała możliwość dostępu do nich, nie są objęte hipotezą art. 403 § 2 k.p.c. Niemożność powołania się na nowe dowody musi być obiektywna i wykazana w sposób racjonalny, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy. Skuteczne powołanie się na przesłankę wskazaną w art. 403 § 2 k.p.c. wymaga, aby nowe okoliczności w poprzednim postępowaniu były stronie nieznane i dla niej niedostępne. Nie odnosi się natomiast do okoliczności i dowodów niedostrzeżonych przez stronę, gdy istniała obiektywna możliwość ich przywołania, a zaniechanie strony w tym przedmiocie było następstwem jej zaniedbań (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 1999 r., II CKN 807/98, LEX nr 78214, z dnia 7 marca 2007 r., II CZ 5/07, LEX nr 278667 , z dnia 25 stycznia 2007 r., I UZ 38/06, OSNP 2008/3-4/51, z 14 czerwca 2000 r., V CKN 817/00, Lex nr 1221154, z dnia 24 czerwca 2009 r., I CZ 32/09, Lex nr 584194, z dnia 7 kwietnia 2010r. , II PZ 8/10, Lex nr 603833, Lex nr 603833 , z dnia 11 sierpnia 2009 r., III PZ 6/09, Lex nr 551889 ,z dnia 26 stycznia 2011 r., II UZ 42/10, LEX nr 786807 oraz z dnia 29 stycznia 2009 r., V CZ 92/08, Lex nr 746190).

W ocenie Sądu Apelacyjnego okoliczność faktyczna udzielenia przez S. W. (2) P. trzech pełnomocnictw i dowody ją potwierdzające były dla skarżącej obiektywnie dostępne przed prawomocnym zakończeniem postepowania w sprawie sygn. akt I C 32/00 , skarżąca miała bowiem możliwość uzyskania stosownych informacji dokumentów z akt spółdzielczych. W toku tamtego procesu pełnomocnik M. K. w piśmie procesowym z dnia 14 stycznia 2008 r. k- 537 zgłosił wniosek dowodowy o zwrócenie się przez Sąd Okręgowy o nadesłanie przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) dla Młodych" w K. określonych informacji dotyczących stron i przedmiotu przedwstępnej umowy sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu, które zostały udzielone k- 559 , ponadto strony składały także dokumenty wystawione przez spółdzielnię ( np. zaświadczenie o przydziale k-556). Natomiast pozwana wzajemna reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie złożyła wniosku dowodowego o nadesłanie całych akt dotyczących lokalu .Niemożliwość skorzystania z okoliczności faktycznych i środków dowodowych, jako podstawa wznowienia postępowania, jest oceniana z punktu widzenia strony a nie ze względu na wadliwości dotychczasowego postępowania w zakresie uwzględnienia przez sąd przytaczanych w tym postępowaniu okoliczności i skazywanych dowodów. Podstawą skargi o wznowienie postępowania nie może być negatywna ocena skarżącej dotycząca ustaleń faktycznych, oceny dowodów ani zastosowania prawa przez sądy w sprawie, której skarga dotyczy. Celem wznowienia postępowania, odróżnieniu od środków odwoławczych i skargi kasacyjnej, nie jest usunięcie błędów dotychczasowego postępowania w oparciu o ten sam materiał dowodowy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2011 r., I CZ 115/11, Lex nr 1084695).Z uwagi na powyższe powołane okoliczności (oraz dowody na ich poparcie) nie spełniają kryteriów z art. 403§ 2 k.p.c. Należy także wskazać, iż zostały one w istocie zgłoszone w celu wykazania nieprawdziwości zeznań powoda wzajemnego W. P. oraz świadka S. W. (3). Złożenie fałszywych zeznań, ewentualnie, można by uznać za spełniające kryteria z art. 403 § 2 k.p.c. i pozwalające na wznowienie postępowania. Jednakże niezbędne jest udowodnienie tej fałszywości. Fakt składania fałszywych zeznań można udowodnić wyłącznie przedstawiając prawomocny karny wyrok skazujący za składanie fałszywych zeznań w konkretnym postępowaniu, o którego wznowienie się występuje ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 2008 r., II CZ 49/08, Lex nr 447693)

Zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Ocena, czy skarga opiera się o ustawową podstawę wznowienia, nie ogranicza się do badania, czy okoliczności wskazane przez skarżącego dają się podciągnąć pod przewidzianą w ustawie podstawę wznowienia, lecz obejmuje badanie i ustalenie, czy podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje. Obecnie - po uchyleniu art. 411 k.p.c. - nastąpiło poszerzenie kognicji sądu badającego na posiedzeniu niejawnym, czy skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia . Badając oparcie skargi na ustawowej podstawie wznowienia sąd ogranicza się do zbadania, czy twierdzenia skargi stanowią taką ustawową podstawę, gdyż jeśli wskazana podstawa została sformułowana w sposób odpowiadający ustawie, ale w rzeczywistości nie występuje, skarga podlega odrzuceniu z mocy art. 410 § 1 k.p.c. Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania nie może natomiast nastąpić w przypadku gdy podstawa ta istnieje, ale jest merytorycznie nieuzasadniona (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2010 r. , II PZ 5/10, Lex nr 583798 , z dnia 19 maja 2005 r., II CZ 41/05, niepubl., z dnia 14 grudnia 2006 r., I CZ 103/06, Lex nr 610070 , z dnia 30 maja 2007 r., I CZ 401/07,Lex nr 951441 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007 r., III CSK 56/07, Lex nr 334985)

Skoro wskazana przez M. K. ustawowa podstawa wznowienia postępowania z art. 403§ 2 k.p.c. nie istnieje, to skarga zgodnie z treścią art. 410§ 1 k.p.c. powinna zostać odrzucona, a nie oddalona, jak uczynił to Sąd Okręgowy.

Nie następuje pogorszenie sytuacji procesowej strony w razie zastąpienia postanowienia o oddaleniu skargi o wznowienie postępowania postanowieniem o odrzuceniu tej skargi .Zakaz uchylania lub zmiany wyroku na niekorzyść strony wnoszącej apelację zawarty w art. 384 k.p.c., nie dotyczy postanowień o charakterze procesowym ( por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2004 r., I CZ 40/04, Lex nr 194136 i z dnia 21 lutego 1997 r., I PKN 19/97, OSNP 1997/23/466) . Orzeczenia wydawane przez sąd odwoławczy na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. zapadają w formie postanowień (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 października 19999 r., III CKN 693/98, OSNC 2000/4/73).Uznając, iż zachodzą podstawy do odrzucenia skargi o wznowienie postępowania Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok i odrzucił skargę o wznowienie postępowania ,a na podstawie art.98§ 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), zasądził od skarżącej na rzecz W. P. tytułem zwrotu kosztów postępowania za pierwszą instancje kwotę 3617 zł. Na podstawie art.350 § 3 k.p.c. sprostowano z urzędu niedokładności w komparycji zaskarżonego wyroku , dotyczące oznaczenia przedmiotu postępowania.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie 98§ 1 i 3 k.p.c. w zw. z art.99 k.p.c., art. 108§ 1 k.p.c. , art.391§ 1 k.p.c. oraz § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. § 6 pkt 6 , § 15 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349 z późn.zm.) oraz § 13 ust.1 pkt 1 i §6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz.1348, z późn.zm.).