II CNP 34/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 34/13
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 października 2013r.,
skargi A. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 12 listopada 2012r., wydanego
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko W. M., K. M.
i M. M.
o wydanie nieruchomości
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga powódki A. M. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnych wyroków Sądu Okręgowego w P. z dnia 12
listopada 2012 r. oraz Sądu Rejonowego w O. z dnia 12 lipca 2012 r.
Skarżąca wywodziła, że na skutek wydania wskazanych orzeczeń poniosła
szkodę majątkową w kwocie 5 966,05 zł z tytułu wydatków na opinie trzech
biegłych geodetów oraz pozostałe koszty postępowania sądowego, którymi została
obciążona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie
prejudykatu umożliwiającego dochodzenie roszczeń odszkodowawczych za szkodę
wyrządzoną jurysdykcyjną działalnością sądów powszechnych (art. 4171
§ 2 k.c.).
W myśl art. 4245
§ 1 k.p.c., do elementów konstrukcyjnych skargi należą:
oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie i uzasadnienie podstaw skargi,
wskazanie przepisu prawa z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie powstania szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w innym trybie
nie było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia
z prawem. Wymienione wyżej niezbędne elementy skargi muszą wystąpić
kumulatywnie, a ewentualny brak jednego z nich jest nieusuwalny i powoduje
konieczność odrzucenia skargi bez wdrożenia postępowania naprawczego
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r., IV CNP 23/12,
niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2006 r., III CNP
26/05, niepubl.).
Skarżąca nie sprostała obowiązkowi uprawdopodobnienia powstania szkody
w wyniku wydania zaskarżonych orzeczeń. Wprawdzie w skardze określono jako
szkodę sumę 5 966,05 zł z tytułu poniesionych wydatków na opinie biegłych oraz
koszty sądowe, którymi powódka została obciążona, jednak w orzecznictwie
jednolicie wskazuje się, że w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. szkody nie mogą
stanowić koszty sądowe i wydatki poczynione w toku postępowania zakończonego
3
zaskarżonym orzeczeniem, bowiem w powołanym przepisie chodzi tylko o szkodę
powstałą dopiero po wydaniu zaskarżonego orzeczenia (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 21 lutego 2013 r., III CNP 2/13, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 16 października 2009 r., IV CNP 54/09, niepubl.).
W judykaturze podkreśla się również, że skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje od postanowień wydanych
w postępowaniu procesowym, a za takie uważa się rozstrzygnięcia o kosztach
procesu ,chociażby zostały zamieszczone w wyroku (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 maja 2012 r., V CNP 63/11, niepubl.).
Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na mocy art. 4248
§ 1
k.p.c. orzekł jak wyżej.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 października 2013r.,
skargi A. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 12 listopada 2012r., wydanego
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko W. M., K. M.
i M. M.
o wydanie nieruchomości
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga powódki A. M. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnych wyroków Sądu Okręgowego w P. z dnia 12
listopada 2012 r. oraz Sądu Rejonowego w O. z dnia 12 lipca 2012 r.
Skarżąca wywodziła, że na skutek wydania wskazanych orzeczeń poniosła
szkodę majątkową w kwocie 5 966,05 zł z tytułu wydatków na opinie trzech
biegłych geodetów oraz pozostałe koszty postępowania sądowego, którymi została
obciążona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie
prejudykatu umożliwiającego dochodzenie roszczeń odszkodowawczych za szkodę
wyrządzoną jurysdykcyjną działalnością sądów powszechnych (art. 4171
§ 2 k.c.).
W myśl art. 4245
§ 1 k.p.c., do elementów konstrukcyjnych skargi należą:
oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie i uzasadnienie podstaw skargi,
wskazanie przepisu prawa z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie powstania szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w innym trybie
nie było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia
z prawem. Wymienione wyżej niezbędne elementy skargi muszą wystąpić
kumulatywnie, a ewentualny brak jednego z nich jest nieusuwalny i powoduje
konieczność odrzucenia skargi bez wdrożenia postępowania naprawczego
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r., IV CNP 23/12,
niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2006 r., III CNP
26/05, niepubl.).
Skarżąca nie sprostała obowiązkowi uprawdopodobnienia powstania szkody
w wyniku wydania zaskarżonych orzeczeń. Wprawdzie w skardze określono jako
szkodę sumę 5 966,05 zł z tytułu poniesionych wydatków na opinie biegłych oraz
koszty sądowe, którymi powódka została obciążona, jednak w orzecznictwie
jednolicie wskazuje się, że w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. szkody nie mogą
stanowić koszty sądowe i wydatki poczynione w toku postępowania zakończonego
3
zaskarżonym orzeczeniem, bowiem w powołanym przepisie chodzi tylko o szkodę
powstałą dopiero po wydaniu zaskarżonego orzeczenia (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 21 lutego 2013 r., III CNP 2/13, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 16 października 2009 r., IV CNP 54/09, niepubl.).
W judykaturze podkreśla się również, że skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje od postanowień wydanych
w postępowaniu procesowym, a za takie uważa się rozstrzygnięcia o kosztach
procesu ,chociażby zostały zamieszczone w wyroku (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 maja 2012 r., V CNP 63/11, niepubl.).
Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na mocy art. 4248
§ 1
k.p.c. orzekł jak wyżej.
db