Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2017 r. w Inowrocławiu

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) sp. z o.o. w I.

o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne

1.  oddala powództwo,

2.  opłatą sądową od pozwu, od uiszczenia której zwolniony był powód oraz wydatkami wyłożonymi tymczasowo w sprawie przez Skarb Państwa obciąża Skarb Państwa,

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 77,00 zł (siedemdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Alicja Lisiecka

B. N. W. G.

Sygn. akt IV P 94/15

UZASADNIENIE

Powód A. P. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w I. w dniu 1 lipca 2015r. i skierowanym przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Sp. z o.o. w I. domagał się uznania za bezskuteczne, dokonanego przez pozwanego pismem z dnia 24 czerwca 2015r., wypowiedzenia umowy o pracę, a w przypadku upływu okresu wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy- przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy. Powód zażądał także zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powód podał, iż przez 34 lata był zatrudniony w pozwanym Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w I. na stanowisku maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków. Pracodawca, pismem z dnia 24 czerwca 2015r., rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem 3-miesiecznego okresu wypowiedzenia, jako przyczyny wskazując: 1) brak możliwości pracy na zajmowanym przez powoda stanowisku oraz 2) utratę zaufania polegającą na zatajeniu przez powoda informacji o stanie zdrowia oraz przeciwskazaniach zdrowotnych do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. W ocenie powoda pozwany-zamiast konkretnej i rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy-powołał szereg ogólnikowych, nieostrych zwrotów pod adresem powoda, co sprawiło, iż powód może jedynie domniemywać, jakie okoliczności przyczyniły się do wypowiedzenia mu przez pozwanego umowy o pracę. Jednocześnie A. P. zaprzeczył, aby wyartykułowane w wypowiedzeniu z dnia 24 czerwca 2015r.okoliczności i zarzuty znajdowały uzasadnienie w obiektywnie istniejących faktach. Wyjaśnił, iż nie zachodzi w stosunku do niego brak możliwości pracy na dotychczasowym stanowisku maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków, a jedynie z zakresu obowiązków powoda winny być wyeliminowane czynności związane z kontaktem z wapnem chlorowanym. Co się zaś tyczy utraty przez pozwanego zaufania do powoda, to – zdaniem powoda- nie samo stwierdzenie braku zaufania, lecz przyczyny, dla których to nastąpiło, mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy. A. P. przedstawił szczegółowo na stronie 4 pozwu(k. 3v.akt) okoliczności faktyczne związane z uzyskaniem przez niego, po 6 miesiącach nieobecności w pracy spowodowanej chorobą, zdolności do pracy i podkreślił, że z tego powodu również nie istnieje jakakolwiek obiektywna przesłanka uzasadniająca wypowiedzenie mu przez stronę pozwaną umowy o pracę (k. 2-4).

Pozwany Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w I. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W obszernej odpowiedzi na pozew z dnia 21 lipca 2015r.(k. 20-32) pozwany podkreślił, iż stawiane przez powoda w pozwie zarzuty są w całości bezzasadne albowiem przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę zostały przez pracodawcę wyczerpująco opisane w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia 24 czerwca 2015r., wręczonym powodowi w tym samym dniu. Strona pozwana wskazała, że nadzwyczaj szczegółowo, lecz przy tym konkretnie, opisała stan faktyczny oraz okoliczności, którymi kierowała się rozwiązując z A. P. umowę o pracę, a poza tym zaznaczyła, iż dopiero dokładna analiza, przedstawionego w odpowiedzi na pozew, przebiegu zatrudnienia powoda w okresie od września 2011r. do chwili obecnej, jest w stanie wykazać, że wypowiedzenie powodowi przez pozwanego umowy o pracę było konieczne i uzasadnione.

Podczas czynności wyjaśniających w dniu 31 sierpnia 2015r.(k. 43-43v.) powód podał, iż aktualnie, w okresie wypowiedzenia umowy o pracę - z uwagi na ustalone przeciwwskazania do pracy z wapnem chlorowanym- pracuje na innym stanowisku, tj. na stanowisku „pomocnik montera sieci wodno-kanalizacyjnych”(k. 53), które nie naraża go na kontakt z wapnem chlorowanym i wyraził opinię, iż - po uznaniu wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne- na tym właśnie stanowisku mógłby dalej u pozwanego pracować.

Pozwany, nadal wnosząc o oddalenie powództwa w całości, wyjaśnił, iż powód pracuje w okresie wypowiedzenia na stanowisku pomocnika montera sieci wodno-kanalizacyjnych, bez kontaktu z wapnem chlorowanym, tylko dlatego, że stanowisko to zostało specjalnie dla powoda utworzone, jednak ten świadcząc pracę na wspomnianym stanowisku, nie wykonywał poleceń przełożonych oraz dwukrotnie, samowolnie opuścił miejsce pracy, za co raz otrzymał od pracodawcy naganę oraz raz słowne upomnienie. Niezależnie od powyższego strona pozwana podkreśliła, iż powód nie może kontynuować zatrudnienia u pozwanego, również na obecnie zajmowanym stanowisku pracy, gdyż u pozwanego nie ma stanowiska „pomocnik montera sieci wodno- kanalizacyjnych”, a pracodawca już wcześniej utracił do powoda zaufanie, zaś przyczyną takiego stanu rzeczy stało się przedstawienie przez A. P. dwóch sprzecznych w swojej treści zaświadczeń lekarskich o zdolności do pracy: jednego bez przeciwwskazań do pracy z wapnem chlorowanym, drugiego - z przeciwwskazaniami do takiego kontaktu, co z kolei legło u podstaw wypowiedzenia powodowi przez pozwanego, w dniu 24 czerwca 2015r., umowy o pracę.

Na rozprawie w dniu 29 października 2015r. (k. 57) powód oświadczył, iż z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia, wnosi o przywrócenie do pracy w pozwanym zakładzie pracy, na poprzednich warunkach.

Na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016r., podczas przesłuchania w charakterze strony- w trybie art. 304 k.p.c.- powód A. P. zażądał przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach, tj. na stanowisko „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”, gdzie wprawdzie jest kontakt pracownika z wapnem chlorowanym, ale tylko raz lub dwa razy na zmianie, w momencie posypywania nieczystości, które to czynności powód, mający przeciwwskazania do kontaktu z wapnem chlorowanym, wykonywałby w masce (k. 65).

Po przesłuchaniu obu stron procesu, powód niespodziewanie oświadczył, iż nie ma po jego stronie przeciwwskazań do pracy z wapnem chlorowanym(k. 67)

Strona pozwana konsekwentnie wniosła o oddalenie powództwa(k. 66), choć na rozprawie w dniu 29 października 2015r.(k. 55) - celem ugodowego zakończenia niniejszego sporu – zaproponowała powodowi zapłatę odszkodowania w kwoce 5.000,00zł. Powód powyższą propozycję pozwanego zbył milczeniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. P. był zatrudniony w pozwanym Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w I. od dnia 20 stycznia 1981r., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku „kierowca pojazdów samochodowych”, a ostatnio- od dnia 8 września 2011r. -na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków-kierowca”, w D. Sieci Wodociągowo-Kanalizacyjnej-Przepompownia, w pełnym wymiarze czasu pracy, w systemie pracy 3-zmianowej, od poniedziałku do niedzieli. Dotychczasowe stanowisko „kierowca – do 3,5t.” zostało pozostawione powodowi wyłącznie z uwagi na posiadane przez niego w dniu 8 września 2011r. aktualne badania psychotechniczne ważne do dnia 15 marca 2013r.

Powyższa zmiana stanowiska pracy A. P. podyktowana była licznymi skargami wnoszonymi na powoda przez jego współpracowników, niedbałością powoda o powierzony mu sprzęt- samochód i garaż oraz niewykonywaniem przez powoda w terminie poleceń służbowych.

(dowód-umowa o pracę z dnia 20.01.1981r.- k.B-1 akt osobowych powoda, porozumienie zmieniające warunki pracy z dnia 8.09.2011r.-k. B-67 akt osobowych powoda, notatka służbowa z dnia 2.09.2011r.-k.B-64 akt osobowych powoda, pismo Kierownika D. Sieci W.-K. z dnia 10.08.2011r.-k.B-62 akt osobowych powoda, protokół ze spotkania w sprawie wysłuchania pracownika A. P. z dnia31.08.2011r.-k.B-63 akt osobowych, zeznania świadków: A. M.-k.54v-55,M. D.-k. 52v, D. M.-k. 53-53v., przesłuchanie w charakterze strony Prezesa pozwanego S. K.-k. 66-67)

Do zakresu obowiązków powoda na nowym stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”, należało m.in. oczyszczanie koszokraty z odpadów stałych oraz dozór pomp i procesu przepompowni, wymuszające kontakt pracownika z czynnikami biologicznymi pochodzącymi ze ścieków oraz z czynnikiem chemicznym w postaci drażniącego drogi oddechowe wapna chlorowanego, którym powód przez 20 minut, dwa razy podczas jednej zmiany, zasypywał śmieci pozyskane z koszokraty. Swoje obowiązku na zmianie powód wykonywał sam.

(dowód- karta obowiązków i uprawnień pracownika z dnia (...).-k.B-70 akt osobowych powoda, skierowanie na okresowe badania profilaktyczne z dnia 2.09.2011r.-k.B-65 akt osobowych powoda, zeznania świadków: D. M.-k. 53-53v., A. G.-k. 53v.-54,przesłuchanie powoda A. P.-k.64-66, pisemna opinia biegłych sądowych lekarzy z dziedziny medycyny pracy i pulmonologii – M. K. i A. S. z dnia 22.03.2016r.-k. 99-102).

W lutym 2013r. powód przebył zapalenie płuc, które wraz z częstymi infekcjami dróg oddechowych doprowadziły do rozwinięcia się u powoda tzw. rozstrzenia oskrzeli w obu płucach. Schorzenie to skutkuje męczliwością, kaszlem z odpluwaniem, kłującym bólem w klatce piersiowej przy oddychaniu i wysiłku oraz nawracającymi infekcjami dróg oddechowych. Jest przewlekłe, powoli postępujące i stanowi przeciwwskazanie do pracy z substancjami drażniącymi drogi oddechowe, w tym z wapnem chlorowanym.

( dowód -pisemna opinia biegłych sądowych lekarzy z dziedziny medycyny pracy i pulmonologii – M. K. i A. S. z dnia 22.03.2016r.-k. 99-102).

W dniu 19 marca 2013r. powód wystąpił do pozwanego pracodawcy z wnioskiem o przeniesienie na inne, dowolne stanowisko pracy do (...) w D. Produkcji, uzasadniając to przewlekłą chorobą żony i koniecznością sprawowania nad nią stałej opieki.

(dowód-wniosek powoda z dnia (...).-k. B-75 akt osobowych)

Z uwagi na brak wolnych etatów w D. Produkcji-Rozlewni Wód, wniosek powoda z dnia (...) został przez pozwanego rozpatrzony odmownie.

(dowód-pismo pozwanego z dnia 26.03.2013r.-k. B-76 akt osobowych powoda)

W dniu 16 października 2013r. powód przedłożył pozwanemu zaświadczenie lekarskie z Poradni Medycyny Pracy Szpitala (...) im. dr L. B. w I. stwierdzające przeciwskazania do pracy na aktualnie zajmowanym stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”, w zakresie pracy z czynnikami chemicznymi, tj. wapnem chlorowanym. W tym samym dniu powód został odsunięty od czynności przesypywania kratek wapnem chlorowanym, a jego obowiązki w tym zakresie przejęli inni czterej pracownicy. Spowodowało to utrudnienia w pracy w D. Sieci Wodociągowo-Kanalizacyjnej- Przepompownia, gdyż na jednej zmianie zatrudniony jest zawsze jeden pracownik, a brak możliwości wykonywania przez powoda czynności wymagających kontaktu z wapnem chlorowanym sprawiał, że pozwany zmuszony był angażować w tym tylko celu innego pracownika.

(dowód- zaświadczenie lekarskie z dnia (...).-k. B-84 akt osobowych, informacja z dnia (...).-k. B-85 akt osobowych, zeznania świadków: A. A.-k. 54-54v. i D. M.-k. 53,przesłuchanie w charakterze strony Prezesa pozwanego S. K.-k. 66-67)

W dniu 30 czerwca 2014r., za nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ustalonego porządku i dyscypliny pracy, pracodawca udzielił powodowi A. P. kary nagany.

(dowód- kara nagany z dnia 30.06.2014r.-k. B-87 akt osobowych, protokół ze spotkania w sprawie wysłuchania pracownika z dnia 25.06.2014r.-k. B-87 akt osobowych, pismo do Dyrektora ds. techniczno –eksploatacyjnych z dnia 23.06.2014r.- k.B-87 akt osobowych powoda, zeznania świadka A. M.-k.54v-55).

Pismem z dnia 17 lipca 2014r.A. P. zwrócił się do pozwanego z ponownym wnioskiem o zmianę stanowiska pracy, tym razem wniosek uzasadniając wpływem oparów ścieków na pogorszenie się stanu zdrowia powoda. Na potwierdzenie powyższej okoliczności powód załączył zaświadczenie lekarskie z dnia 16 lipca 2014r. wystawione przez lekarza z Poradni Chorób Płuc, Gruźlicy i Antynikotynowej Szpitala (...) im. dr L. B. w I..

( dowód- zaświadczenie lekarskie z dnia 16 lipca 2014r.-k. B-88 akt osobowych, wniosek powoda z dnia 17.07.2014r.- B-88 akt osobowych)

W odpowiedzi pozwany w dniu 4 sierpnia 2014r.skierował powoda na badania kontrolne do Poradni Medycyny Pracy Szpitala (...) im. dr L. B. w I.

(dowód- pismo pozwanego z dnia 4.08.2014r.-k. B-90 akt osobowych, skierowanie powoda na badania kontrolne z dnia 4.08.2014r.-k.B-90 akt osobowych)

Z zaświadczenia lekarskiego z dnia 2 września 2014r., wystawionego przez Poradnię Medycyny Pracy Szpitala (...) im. dr L. B. w I. i popartego badaniem konsultacyjnym przeprowadzonym przez specjalistę medycyny pracy i pulmonologa z Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B., wynikało, iż powód- z uwagi na rozpoznane u niego rozstrzenia oskrzeli ze skłonnością do zaostrzeń zapalnych- jest niezdolny do pracy na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”.

(dowód- zaświadczenie lekarskie z dnia 2.09.2014r.-k. B-91 akt osobowych, wynik badania konsultacyjnego z dnia 2.09.2014r.-k. B-91 akt osobowych)

W konsekwencji pozwany odsunął powoda od wykonywania czynności na wskazanym wyżej stanowisku, a powód w dniu 4 września 2014r. udał się na zwolnienie lekarskie, z którego korzystał przez 182 dni, tj. do dnia 10 lutego 2015r. W międzyczasie, w dniu 2 stycznia 2015r., pozwany ponownie skierował powoda na badania kontrolne do Poradni Medycyny Pracy. Okazało się, iż powód nadal nie posiada zdolności do pracy na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”.

(dowód- skierowanie na badania z dnia 2.01.2015r.-k. B-98 akt osobowych, wynik badania konsultacyjnego z dnia 8.01.2015r.-k. B-98 akt osobowych, zeznania świadka D. M.-k. 53-53v.).

W dniu 28 stycznia 2015r. pozwany przygotował dla powoda dokumentację dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych niezbędną do ubiegania się o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód-pismo pozwanego z dnia 28.01.2015r.-k. B-101 akt osobowych)

W dniu 6 lutego 2015r. A. P. zwrócił się do pracodawcy z wnioskiem o nierozwiązywanie z nim umowy o pracę po upływie okresu pobierania zasiłku chorobowego, do czasu podjęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzji o przyznaniu powodowi renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód-pismo pozwanego z dnia 10.02.2015r.-k.B-102 akt osobowych)

Pismem z dnia 10 lutego 2015r. pozwany poinformował powoda, iż do czasu otrzymania prawomocnej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznaniu powodowi renty, nie dłużej jednak niż 90 dni, tj. do dnia 11 maja 2015r., nieobecność powoda w pracy traktowana będzie przez pracodawcę jako nieobecność usprawiedliwiona niepłatna.

(dowód-pismo pozwanego z dnia 10.02.2015r.-k.B-102 akt osobowych)

W dniu 29 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję o odmowie przyznania powodowi A. P. renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując, iż powód nie jest niezdolny do pracy.

(dowód-decyzja ZUS z dnia 29.04.2015r.-k. B-104 akt osobowych, przesłuchanie w charakterze strony Prezesa pozwanego S. K.-k. 66-67)

W dniu 6 maja 2015r. pozwany wystawił powodowi skierowanie na kontrolne badania lekarskie do Poradni Medycyny Pracy. Wręczył je powodowi w dniu 11 maja 2015r., po uzyskaniu przez niego, opatrzonego tą samą datą, tj.11 maja 2015r., zaświadczenia lekarza internisty z Poradni Chorób Płuc, Gruźlicy i Antynikotynowej Szpitala (...) w I., z którego wynikało, iż zdiagnozowane u powoda rozstrzenie oskrzeli obecnie występuje u powoda bez cech śladów zapalnych, co sprawiło, że A. P. uznany został przez w/wym. internistę za zdolnego do pracy.

(dowód-skierowanie powoda na kontrolne badanie lekarskie z dnia 6.05.2015r.-k. B-105 akt osobowych powoda, zaświadczenie lekarskie z dnia 11.05.2015r.-k. B-105 akt osobowych powoda)

Również w dniu 11 maja 2015r. pozwany przedłużył powodowi- do dnia 11 czerwca 2015r. – okres usprawiedliwionej, niepłatnej nieobecności w pracy, informując jednocześnie powoda, że po w/wym. dniu rozwiąże z powodem umowę o pracę na podstawie art. 53 par. 1 pkt 1 lit. b) k.p.

(dowód- pismo pozwanego z dnia 11.05.2015r.-k. B-106 akt osobowych)

W dniu 13 maja 2015r. lekarz z Poradni Medycyny Pracy Centrum Medycznego (...) w I. wystawił orzeczenie nr (...), z którego wynikało, iż powód, wobec braku przeciwwskazań zdrowotnych, jest zdolny do pracy na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”. Powyższe orzeczenie powód dostarczył pozwanemu w tym samym dniu.

(dowód-orzeczenie lekarskie nr (...) z dnia 13.05.2015r.-k. B-107 akt osobowych, zeznania świadków: D. M.-k. 53-53v.,A. M.-k. 54v.-55)

W okresie od dnia 14 maja 2015r. do dnia 29 maja 2015r. powód korzystał z udzielonego mu przez pozwanego zaległego urlopu wypoczynkowego. W dniu 1 czerwca 2015r. pracodawca wręczył powodowi angaż na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”. Do pracy A. P. miał obowiązek stawić się w dniu 2 czerwca 2015r., co też uczynił i do pracy na w/wym. stanowisku przystąpił.

(dowód-zeznania świadków: zeznania świadków: D. M.-k. 53-53v.,A. M.-k. 54v.-55, angaż z dna 1.06.2015r.-k. B-108 akt osobowych, przesłuchanie w charakterze strony Prezesa pozwanego S. K.-k. 66-67)

Następnego dnia, tj. 3 czerwca 2015r., powód przedłożył pozwanemu zaświadczenie z dnia 13 maja 2015r., wystawione przez lekarza internistę z Poradni Chorób Płuc, Gruźlicy i Antynikotynowej Szpitala (...) w I. z rozpoznaniem: „ze względu na rozstrzenie oskrzeli przeciwskazana praca przy kontakcie z wapnem chlorowanym”. Zaświadczenie powyższe pochodziło od tego samego lekarza, który w dniu 11 maja 2015r. stwierdził, iż powód jest zdolny do pracy. Jednocześnie na odwrocie zaświadczenia z dnia 13 maja 2015r. figurowała adnotacja lekarza z Poradni Medycyny Pracy Centrum Medycznego (...) w I. z dnia 20 maja 2015r. o następującej treści: „zgodnie z zaleceniem pulmonologa przeciwwskazana praca w narażeniu na wapno chlorowane”.

(dowód-zaświadczenie lekarskie z dnia 13.05.2015r.i adnotacja na jego odwrocie z dnia 20.05.2015r.-k.B-109 akt osobowych powoda, pismo Zarządu pozwanego do Komisji Zakładowej (...) z dnia 15.06.2015r.-k. B-111 akt osobowych)

Niezwłocznie po uzyskaniu powyższych informacji pozwany odsunął powoda od czynności przesypywania kratek wapnem chlorowanym i wykonywanie tych obowiązków powierzył czterem innym pracownikom.

(dowód-pismo pozwanego-k. B-110 akt osobowych powoda)

Pismem z dnia 24 czerwca 2015r., po uzyskaniu opinii zakładowej organizacji związkowej, pozwany wypowiedział powodowi zawartą w dniu 20 stycznia 1981r. umowę o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Jako przyczyny wypowiedzenia pozwany wskazał: 1) brak możliwości wykonywania przez powoda pracy na zajmowanym stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków” oraz 2) utratę zaufania pracodawcy do powoda, polegającą na zatajeniu przez A. P. informacji o stanie zdrowia oraz o przeciwwskazaniach zdrowotnych do wykonywania obowiązków na wskazanym wyżej stanowisku. Jednocześnie pozwany wyczerpująco, konkretnie, jasno i precyzyjnie uzasadnił przyczyny dokonanego wypowiedzenia.

(dowód- rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 24.06.2015r.-k. B-113 akt osobowych)

Z uwagi na przeciwwskazania powoda do wykonywania pracy narażającej go na kontakt z wapnem chlorowanym, a także utrudnienia organizacyjne związane z pozostawieniem powoda na dotychczasowym stanowisku z wyłączeniem obowiązków wymagających kontaktu z wapnem chlorowanym, pozwany w okresie wypowiedzenia powierzył powodowi wykonywanie obowiązków pomocnika montera- konserwatora sieci wod.-kan. w brygadzie kanalizacji. U pozwanego nie było wcześniej- i nie ma również obecnie - stanowiska „pomocnik montera-konserwatora sieci wod.-kan.” Nie ma również innego stanowiska, na którym powód mógłby pracować zgodnie z kwalifikacjami. Badania psychotechniczne pozwalające powodowi wcześniej wykonywać obowiązki na łączonym stanowisku „kierowca-pojazdy samochodowe do 3,5 t.” utraciły swoją ważność z dniem 15 marca 2015r. i po tym czasie nie zostały już przedłużone na kolejny okres.

(dowód-oświadczenia –k.B-114-115 akt osobowych, karta instruktażu –k. B-116 akt osobowych, zeznania świadków: A. M.-k.54v-55,M. D.-k. 52v, D. M.-k. 53-53v.,A. A.-k. 54-54v., przesłuchanie w charakterze strony Prezesa pozwanego S. K.-k. 66-67)

W okresie wypowiedzenia umowy o pracę powód ukarany został przez pracodawcę karą nagany za samowolne opuszczenie zakładu pracy w dniu 6 lipca 2015r.w celu załatwienia spraw prywatnych.

(dowód-kara nagany z dnia 10.07.2015r.-k. B-119 akt osobowych)

Umowa o pracę łącząca strony uległa rozwiązaniu z dniem 30 września 2015r.

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej przywołanych dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych powoda, których prawdziwości żadna ze stron postępowania nie kwestionowała, a których treść- w szczególności treść rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 24 czerwca 2015r.- w ocenie Sądu- była jasna oraz oczywista i przez to nie wzbudziła żadnych wątpliwości Sądu.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się również na zeznaniach świadków: M. D.(k. 52v), D. M.(k. 53-53v.), A. G.(k. 53v.-54), A. A.(k.54-54v.) i A. M.(k.54v-55), a także stron- powoda A. P.(k.64-66) oraz Prezesa pozwanego S. K.(k. 66-67) w zakresie, w jakim korespondowały one z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom wszystkich wyżej wymienionych świadków. Zeznania M. D., D. M., A. G., A. A. i A. M. okazały się zrozumiałe i logiczne, korespondowały ze zgromadzonymi w sprawie dowodami z dokumentów, w konsekwencji czego Sąd uznał je za miarodajne i pozwalające na poczynienie na ich podstawie w pełni wyczerpujących ustaleń faktycznych odnośnie pracy powoda i zdarzeń z jego udziałem. Z dystansem Sąd odniósł się do zeznań samego powoda A. P., który w toku niniejszego postępowania prezentował mało konsekwentne stanowisko, zwłaszcza co do stanu własnego zdrowia oraz wynikających stąd przeciwwskazań do wykonywania prac narażających powoda na kontakt z wapnem chlorowanym. Zdumiewająca okazała się dla Sądu wypowiedź powoda, w której A. P. żądając przywrócenia do pracy na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków” , na poprzednich warunkach pracy i płacy, zdawał się bagatelizować zagrożenie działania wapna chlorowanego na jego organizm, deklarował wykonywanie czynności posypywania nieczystości wapnem w specjalnej masce, po czym rozbrajająco oświadczył, że z uwagi na to, iż choruje na oskrzela, będzie ubiegał się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Powyższe – w ocenie Sądu-świadczy o nieudolnej próbie wymuszenia przez powoda powrotu do pracy, bez jakiegokolwiek przekonywującego uzasadnienia.

Sąd przeprowadził także dowód z pisemnej opinii biegłych sądowych lekarzy z dziedziny medycyny pracy i pulmonologii – M. K. i A. S. z dnia 22.03.2016r.(k. 99-102) w celu ustalenia czy u powoda istnieją przeciwwskazania do pracy w kontakcie z wapnem chlorowanym. Sąd nie znalazł powodów, aby podważyć wiarygodność wniosków zawartych w przywołanej wyżej opinii. Ekspertyza została wykonana przez biegłych sądowych lekarzy posiadających specjalistyczną wiedzę w zakresie medycyny pracy oraz chorób płuc, ich wywody i wnioski - zdaniem Sądu- są rzeczowe, przedstawione w sposób fachowy, wyczerpujący, jasny i przejrzysty, co pozwoliło Sądowi zweryfikować i odpowiednio ocenić pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo A. P. nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem wypowiedzenie umowy o pracę dokonane przez pozwanego w dniu 24 czerwca 2015r.jest uzasadnione w całości.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego jest zasada kontradyktoryjności. Oznacza ona, iż ten kto, powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie, a także, że sąd orzekający nie jest obciążony odpowiedzialnością za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., II UN 244/98, OSNP 1999/20/662).Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar dowodu faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, czyli w niniejszej sprawie na powodzie. Uzupełnieniem tego przepisu są odpowiednie regulacje zawarte w kodeksie postępowania cywilnego – w art. 3 k.p.c. i art. 232 k.p.c. Stosownie do w/wym. przepisów to strony zobowiązane są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą oraz wskazywać dowody potrzebne do rozstrzygnięcia sprawy. W myśl art. 3 k.p.c. strony postępowania obowiązane są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Art. 232 k.p.c. stanowi natomiast, że strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, a zgodnie zaś z § 2 art. 233 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należało zatem - w ocenie Sądu- przede wszystkim odnieść się do kwestionowanych przez powoda przyczyn, które pozwany pracodawca podał w oświadczeniu z dnia 24 czerwca 2015r. o wypowiedzeniu umowy o pracę oraz - na podstawie zebranych w sprawie dowodów- ocenić, stanowisko której ze stron zasługuje in casu na aprobatę.

Zgodnie z treścią art. 30 § 4 k.p. wypowiadając umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony pracodawca ma obowiązek zawsze wskazać na piśmie przyczynę wypowiedzenia. Przyczyna ta powinna być sformułowana w sposób konkretny, a ponadto powinna być rzeczywista (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.05.1998r., I PKN 105/98, OSNAP 1999/10/335, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 01.10.1997r., I PKN 315/97, OSNAP 1998/14/427, wyrok Sadu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 r. I PKN 419/97 OSNAP 1998/20/598). Jednocześnie w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa pracy powszechnie akceptowany jest pogląd, że istnieje różnica między przyczyną wypowiedzenia, o której mowa w art. 30§4 k.p. , a uzasadnionym wypowiedzeniem, uregulowanym w art. 45§1 k.p. Z brzmienia tych przepisów oraz ustalonych poglądów judykatury wynika, że podana przyczyna jest tylko częścią uzasadnienia i że przyczyna ta- nawet, gdy jest prawdziwa- może nie uzasadniać wypowiedzenia. Podanie prawdziwej przyczyny nieuzasadniającej wypowiedzenie nie narusza art. 30§4 k.p., choć może naruszać art. 45§1 k.p. Ustawodawca używa w art.30§4 k.p. określenia „przyczyna wypowiedzenia" w innym znaczeniu -oznacza ono powód, który zdaniem pracodawcy uzasadnia wypowiedzenie. Powód ten musi być prawdziwy, a więc musi rzeczywiście istnieć, choć może jednak nie być wystarczający. Pracownik może go kwestionować, powołując się na okoliczności dotyczące jego pracy, wskazujące na niezasadność wypowiedzenia (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2014 roku, I PK 244/13). Zgodnie z przyjętym w doktrynie poglądem, użycie przez ustawodawcę w art.45§1 k.p. zwrotu „wypowiedzenie nieuzasadnione" statuuje powszechną ochronę przed wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracownicy chronieni są przed samowolnym wypowiadaniem umów o pracę albowiem oświadczenie woli pracodawcy w tym zakresie może być dokonane tylko z uzasadnionych powodów. Kodeks pracy zerwał z tradycyjną koncepcją wypowiedzenia jako czynności niezależnej od przyczyn, które skłoniły pracodawcę do rozwiązania umowy. Wymóg istnienia uzasadnionych powodów stanowi przesłankę materialnoprawną dopuszczalności wypowiedzenia, ograniczającą pod względem prawnym ,a nie tylko faktycznym, swobodę rozwiązywania umów o pracę z inicjatywy pracodawcy. Z drugiej strony zarówno w orzecznictwie, jak i w literaturze przyjmuje się, że przyczyna wypowiedzenia nie musi mieć szczególnej wagi, ponieważ wypowiedzenie umowy jest zwykłym sposobem rozwiązania stosunku pracy (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 r. w sprawie I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598).

W orzecznictwie sądów powszechnych przyjęto zasadę, że przyczyna rozwiązania stosunku pracy musi być r z e c z y w i s t a i sformułowana w sposób k o n k r e t n y. Sposób podania przyczyny powinien być na tyle jednoznaczny i szczegółowy, by pracownik dokładnie wiedział, jakie fakty i przesłanki spowodowały podjęcie przez pracodawcę decyzji odnośnie wypowiedzenia mu umowy o pracę. Konstrukcja taka ma na celu ochronę pracownika przed arbitralnym zachowaniem się pracodawcy oraz umożliwienie pracownikowi oceny słuszności wypowiedzenia i w tym kontekście rozważenie celowości kwestionowania wypowiedzenia w postępowaniu sądowym. Dla pracodawcy ma to zaś takie znaczenie, że w razie zakwestionowania wypowiedzenia przed sądem nie może on uzupełniać wskazanej przyczyny lub powoływać innych zarzutów, niż te które wskazał w uzasadnieniu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę. Wymóg konkretności oznacza też, że nie wystarczy ogólnikowy zwrot, że pracodawca nie jest zadowolony z efektów pracy pracownika lub utracił do niego zaufanie, jeśli uzasadnienie takie nie jest połączone z wykazaniem konkretnych okoliczności, które taki ogólny wniosek uzasadniają. Ustawodawca nie opracował żadnego katalogu przyczyn uzasadniających wypowiadanie umów, jak również określenia sytuacji, w których wypowiedzenie takie byłoby nieuzasadnione. Przesłanki zasadności wypowiedzenia opierają się bowiem na ocenach pozaustawowych. Mamy tutaj do czynienia z klauzulą generalną. Ocena zasadności wypowiedzenia zależy zatem od okoliczności każdego indywidualnego przypadku. Nie da się skatalogować wszystkich przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę, ani określić w sposób wyczerpujący sytuacji, w których wypowiedzenie powinno być uznane za nieuzasadnione. Posłużenie się przez ustawodawcę ogólnymi pojęciami - jak każde unormowanie oparte na klauzuli generalnej - zapewnia maksymalną elastyczność w stosowaniu prawa i umożliwia dostosowanie poszczególnych rozstrzygnięć do okoliczności, w jakich dane oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zostało złożone przez podmiot zatrudniający. Ustawodawca przyjął w zasadzie słuszne założenie, że wszystkich przyczyn przemawiających w życiu codziennym za rozwiązaniem umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia, nie da się z góry przewidzieć i wymienić w ustawie.

W przedmiotowej sprawie pierwszą z przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę był brak możliwości wykonywania przez powoda pracy na zajmowanym stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”. Postępowanie dowodowe, przede wszystkim dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy z dziedziny medycyny pracy i pulmonologii, ponad wszelką wątpliwość potwierdził istnienie u powoda przeciwwskazań do pracy nie tylko w kontakcie z wapnem chlorowanym, ale również z czynnikami biologicznymi pochodzącymi ze ścieków oraz w sposób jednoznaczny wskazał, że powyższe przeciwwskazania mają charakter bezwzględny i trwały. W związku z powyższym – w ocenie Sądu- przywołana wyżej przyczyna wypowiedzenia była realna i konkretna , a decyzja pracodawcy o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem - zgodna z prawem i uzasadniona.

Co się zaś tyczy drugiej, wskazanej przez pozwanego, przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie powodowi umowy o pracę, a mianowicie utraty przez pracodawcę zaufania do powoda, to należy zauważyć, iż „utrata zaufania do pracownika” jest często przywoływana przez pracodawców jako podstawa rozwiązania stosunku pracy. Wypada jednak pamiętać, że podlega ona ocenie w oparciu o ogólnie obowiązujące regulacje w zakresie prawidłowego wypowiadania umów o pracę. Z bogatego orzecznictwa sądów powszechnych wynika, iż w pojęciu „zaufanie” tkwi- już z samej jego definicji- pierwiastek subiektywny. Jest to stan wyrażający przekonanie o możliwości polegania na kimś, poczucie pewności, a więc stan z pogranicza sfery racjonalnej i emocjonalnej. Zaufanie jest przy tym stopniowalne – od bezwzględnego do ograniczonego. (...), powszechnego wzorca „zaufania” nie ma i utworzyć się go nie da. Pełna jego obiektywizacja nie jest wobec tego możliwa. Nasilenie elementów obiektywnych i subiektywnych charakteryzujących indywidualny stan „zaufania” lub „braku zaufania” albo „utraty zaufania” może mieć znaczenie w zakresie jego oceny w kontekście skutków, jakie prawo z nim łączy. Utrata zaufania do pracownika może więc, ze względu na jej silne zobiektywizowanie, uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, lub odwrotnie – nie stanowić uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia ze względu na jej nadmierną subiektywizację (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 1997 r., I PKN 385/97, OSNAPiUS 1998/18/538, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 1999 r. w sprawie I PKN 148/99, OSNP 2000/19/711). Sąd in casu podziela pogląd wyrażony w przytoczonym wyżej wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 1997 r., I PKN 385/97, OSNAPiUS 1998/18/538, zgodnie z którym podanie w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny opisanej jako „utrata zaufania do pracownika” może być uznane za zbyt ogólne i niekonkretne i aby argumentację taką obronić przed Sądem, musi ona mieć oparcie w faktach, a więc wynikać z przesłanek natury obiektywnej i racjonalnej, a nie być tylko rezultatem arbitralnych lub subiektywnych uprzedzeń pracodawcy do pracownika. Nadużycie zaufania musi więc wiązać się zawsze z takim zachowaniem pracownika, które może być obiektywnie oceniane jako naganne, choćby nawet nie można było mu przypisać subiektywnego zawinienia. Obiektywna naganność zachowania pracownika jako podstawa utraty do niego zaufania ze strony pracodawcy musi być oceniana w kontekście wszelkich okoliczności faktycznych (vide: w/wym. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 1997 r., I PKN 385/97, OSNP 1998/18/538). W konsekwencji powodem utraty zaufania do pracownika, która sprawia, że pracodawca nie może go nadal u siebie zatrudniać, może być zawinione naruszenie obowiązków pracowniczych istotnych z uwagi na określone właściwości umówionej pracy, jak również taka sytuacja może zaistnieć również wtedy, gdy wprawdzie winy pracownikowi przypisać nie można – bądź nie da się jej udowodnić – jednakże w sensie obiektywnym jego zachowanie nosi cechy naruszenia obowiązków pracowniczych, a nawet i w takich sytuacjach, w których do naruszenia powinności pracowniczych w ogóle nie dochodzi. Należy się bowiem zgodzić się z poglądem, iż utrata zaufania do pracownika może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, mimo że jego zachowanie nie nosi cech zawinienia, jeżeli w konkretnych okolicznościach jest usprawiedliwiona, w tym znaczeniu, że od pracodawcy nie można wymagać, by nadal darzył pracownika niezbędnym zaufaniem (vide: wyrok Sądu Najwyższego z 7 września 1999 roku sygn. I PKN 257/99). W ocenie Sądu za słuszny należy uznać pogląd, iż wypowiedzenie umowy o pracę uzasadniać może zarówno jednorazowe zdarzenie negatywnie odbijające się na ocenie rzetelności i sumienności pracownika oraz właściwego wykonywania przez niego obowiązków, jak też wielokrotne, powtarzalne jego naganne, drobne zachowania, które u obciążonego ryzykiem pracodawcy, powodują utratę zaufania do pracownika (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 r. w sprawie I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598). Wobec powyższego podanie przez pracodawcę jako przyczyny rozwiązania umowy o pracę utraty zaufania do pracownika będzie miało szansę zostać uznane przez Sąd jako zasadne, gdy pracownik będzie dokładnie wiedział, jakie to konkretnie okoliczności spowodowały utratę zaufania oraz jeżeli okoliczności te znajdą odzwierciedlenie w rzeczywistości.

Przesłanką wypowiedzenia powodowi A. P. umowy o pracę była utrata zaufania pracodawcy do powoda związana z zatajeniem przez niego informacji o stanie zdrowia oraz o przeciwwskazaniach zdrowotnych do wykonywania obowiązków na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków”. Pozwany w piśmie z dnia 24 czerwca 2015r. powyższą przyczynę wypowiedzenie umowy o pracę- wbrew zarzutom powoda- w sposób bardzo szczegółowy opisał i uzasadnił, po czym doszedł do wniosku, iż działania powoda związane z przedstawieniem przez niego dwóch, sprzecznych w swojej treści, zaświadczeń lekarskich dotyczących zdolności powoda do pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku, miały na celu wprowadzenie pracodawcy w błąd wymuszający powrót powoda do pracy po długotrwałym okresie niezdolności do pracy. Jak wynika z poczynionych przez Sąd w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych, pracodawca nie rozwiązał z powodem umowy o pracę po upływie okresu pobierania przez niego zasiłku chorobowego, do czasu wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawomocnej decyzji o przyznaniu A. P. renty z tytułu niezdolności do pracy nieobecność powoda w pracy traktował jako nieobecność usprawiedliwioną niepłatną, którą następnie – w maju 2015r. – jeszcze o kolejne 30 dni przedłużył, po czym dał powodowi możliwość powrotu do pracy oraz udzielił mu zaległego urlopu wypoczynkowego, spodziewając się przystąpienia powoda do wykonywania obowiązków pracowniczych w dniu 2 czerwca 2015r. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało jednak, iż powód przystępując do pracy w dniu 2 czerwca 2015r. był już w posiadaniu zaświadczenia lekarskiego z Poradni Chorób Płuc z dnia 13 maja 2015r. wskazującego na przeciwwskazania do pracy z wapnem chlorowanym oraz figurującej na jego odwrocie adnotacji lekarza z Poradni Medycyny Pracy z dnia 20 maja 2015r. potwierdzającej niezdolność powoda do pracy narażającej go na kontakt z wapnem chlorowanym. Brak okazania powyższych zaświadczeń pozwanemu w dniu 13 maja 2015r. i posłużenie się przez powoda zaświadczeniami stwierdzającymi jednak jego zdolność do pracy na stanowisku „maszynista maszyn i urządzeń przepompowni ścieków” w celu uzyskania powrotu do pracy- w ocenie Sądu – było obiektywnie naganne i miało prawo zachwiać zaufaniem pracodawcy do pracownika. Skoro strona pozwana w relacji z powodem wykazała się wyrozumiałością, postępowała uczciwie i zgodnie z prawem, zatem miała podstawy wymagać od A. P., aby ten zachowywał się równie uczciwie i zgodnie z rzeczywistością. Tymczasem powód nie spełnił pokładanych w nim oczekiwań.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w toku niniejszego postępowania pozwany wykazał, iż utrata zaufania do powoda nie była wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń i znajdowała oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej. W ocenie Sądu, pozwany udowodnił , iż przyczyny utraty zaufania do powoda były natury obiektywnej i wynikały z wyżej już opisywanych działań powoda. Pozwany na skutek działań powoda miał prawo uznać, iż ten wprowadził go w błąd, po to, by uzyskać powrót do pracy, a powód miał świadomość- gdyż był o tym przez pracodawcę informowany- iż ten rozwiąże z nim umowę o pracę na podstawie art. 53§1pkt 1 lit. b) k.p., jeżeli do dnia 11 czerwca 2015r., tj. do momentu upływu usprawiedliwionej, niepłatnej nieobecności w pracy, powód nie przedłoży aktualnego zaświadczenia lekarza medycyny pracy potwierdzającego jego zdolność do pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku. Mając zatem na uwadze powyższe rozważania, Sąd doszedł do przekonania, iż decyzja pracodawcy – także w zakresie wypowiedzenia umowy o pracę z uwagi na utratę zaufania do pracownika- była uzasadniona, a dowody, które przedstawiła strona pozwana wystarczyły, aby Sąd uznał powództwo za bezzasadne i orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

Niezależnie od powyższego – zdaniem Sądu- podkreślić z całą stanowczością wypada, to co sygnalizowane już było we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia, a mianowicie, że zasadność wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony należy oceniać także na płaszczyźnie stwierdzenia, że jest to z w y k ł y sposób rozwiązywania umowy o pracę. Przyczyny wypowiedzenia nie muszą więc charakteryzować się znaczną wagą (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 sierpnia 2007 roku, I PK 79/07, wyrok z dnia 5 listopada 1979 r., I PRN 133/79, OSNCP 1980/4/77,wyrok z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598 oraz z dnia 6 grudnia 2001 r., I PKN 715/00, Prawo Pracy 2002 nr 10, s. 34). Jak zauważył Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 2 sierpnia 1985 r., I PRN 61/85, OSNCP 1986, nr 5, poz. 76- jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest podyktowane rzeczywistym, realizowanym w dobrej wierze i znajdującym usprawiedliwienie w konkretnych okolicznościach faktycznych, dążeniem pracodawcy do usprawnienia pracy, a taka sytuacja -zdaniem Sądu- miała także miejsce w analizowanej sprawie, wypowiedzenie takie jest uzasadnione. Brak oczekiwanej przez pracodawcę zdolności powoda do wykonywaniu obowiązków pracowniczych na stanowisku wymagającym kontaktu z wapnem chlorowanym oraz wprowadzenie pozwanego w błąd poprzez przedłożenie przez A. P. rozbieżnych zaświadczeń dotyczących stanu jego zdrowia, rodzących problemy natury organizacyjnej u pozwanego, uzasadniało- w ocenie Sądu- wypowiedzenie powodowi umowy o pracę i było zasadne oraz skuteczne także w świetle art. 45§1 k.p.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 i 3 wyroku, odpowiednio na podstawie art. 113 ust. 1 a contrario ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz na zasadzie odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażonej art. 98 § 1 k.p.c.

Na zasądzoną w punkcie 3 wyroku -od przegrywającego proces powoda na rzecz wygrywającego pozwanego- kwotę 77,00zł. składa się wynagrodzenie fachowego pełnomocnika strony pozwanej w osobie radcy prawnego w wysokości 60,00zł., wynikające z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002r. nr 163, poz. 1349 z. zm) oraz 17,00zł. z tytułu opłaty skarbowej od udzielonego radcy prawnemu przez pozwanego pełnomocnictwa.

I., dnia 28 marca 2017r.

SSR Alicja Lisiecka