Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 30/15
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 4 grudnia 2015r.,
skargi R. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 29 stycznia 2013r., wydanego
w sprawie z powództwa "R. P." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz R. P.
przeciwko Gospodarczemu Bankowi Spółdzielczemu w G.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności,
1. odrzuca skargę
2. oddala wniosek o przyznanie pełnomocnikowi z urzędu
reprezentującemu powoda R. P. kosztów pomocy prawnej od
Skarbu Państwa
3. zasądza od powoda R. P. na rzecz pozwanego kwotę 1200
(jeden tysiąc dwieście) zł tytułem kosztów postępowania
wywołanego skargą.
UZASADNIENIE
2
Powód R. P. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 stycznia 2013 r.,
zmieniającego uwzględniający w całości jego powództwo przeciwegzekucyjne
wyrok Sądu Rejonowego z dnia 21 grudnia 2011 r. przez pozbawienie objętego
sporem bankowego tytułu egzekucyjnego nr 42/2000 r. wystawionego w dniu 8
maja 2000 r. wykonalności w części - ponad odsetki umowne o sprecyzowanych w
wyroku stopach i oddalającego dalej idące żądanie powoda. Powód R. P. objął
skargą rozstrzygniecie w zakresie oddalającym jego powództwo i obciążającym go
kosztami procesu, jako podstawę skargi powołując naruszenie art. 845 k.p.c., art.
823 k.p.c., art. 168 § 1 k.p.c. i ewentualnie art. 883 § 1 k.c. Przytoczone przepisy
wskazał także jako te, z którymi zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
Wyjaśnił, że na skutek wydania zaskarżonego wyroku doznał szkody, gdyż
zobowiązany jest do zapłacenia pozwanemu przedawnionej wierzytelności
z umowy kredytowej wraz z kosztami bezzasadnie prowadzonej egzekucji.
Dług wynosi 39 662 zł należności głównej i 82 444,59 zł odsetek. Kwota ta nie
została dotąd od powoda wyegzekwowana z uwagi na zaskarżenie przez niego
czynności egzekucyjnych.
Skarżący stwierdził ponadto, że wzruszenie zaskarżonego wyroku
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, ponieważ nie
zachodzą podstawy do żądania wznowienia postępowania, a skarga kasacyjna od
tego orzeczenia nie przysługuje.
We wnioskach domagał się stwierdzenia niezgodności z prawem
zaskarżonej części wyroku oraz zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów
postępowania a także przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu .
W odpowiedzi na skargę pozwany wniósł o jej odrzucenie ewentualnie
częściowe odrzucenie i częściowe oddalenie i zasądzenie od powoda na jego rzecz
zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku powinna zawierać m. in. uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie wyroku, którego dotyczy.
W orzecznictwie ustabilizował się już pogląd, że przewidziane w art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c. wymaganie uprawdopodobnienia szkody jest spełnione wtedy, kiedy
skarżący wskaże, że szkoda wystąpiła, określi jej postać, wysokość i czas
powstania oraz związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia będącego
przedmiotem skargi, a także przedstawi dowody lub inne środki uwiarygodniające
powstanie szkody (por. np. postanowienia z dnia 23 września 2005 r. III CNP 5/05,
z dnia 22 listopada 2005 r. I CNP 19/05, nie publ. oraz z dnia 31 stycznia 2006 r.
IV CNP 38/05, OSNC 2006/7-8/14). Szkoda musi przy tym mieć charakter
rzeczywisty. Nie spełnia tego wymagania odwołanie się do szkody, która jeszcze
nie wystąpiła, nawet jeśli jej powstanie w przyszłości jest pewne, dlatego
niewystarczające jest wykazanie istnienia ciążącego na skarżącym zobowiązania
wynikającego z kwestionowanego przez niego wyroku (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 10 grudnia 2010 r., III CKN 48/10, Biul. Sąd. IC 2011/10/51,
a także z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05, nie publ.). W swojej skardze
powód nie wypełnił wymagania uprawdopodobnienia powstania szkody, gdyż
wyraźnie w niej stwierdził, że nie nastąpiła zapłata na rzecz pozwanego kwoty
objętej bankowym tytułem wykonawczym, lecz jedynie powołał się na powstanie
takiego zobowiązania po swojej stronie. Ponadto koszty procesu, którymi strona
została obciążona, nie stanowią szkody uzasadniającej wniesienie skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia (por. m.in. niepublikowane
postanowienia Sądu Najwyższego z 28 listopada 2006 r., III CNP 46/06; z 21
grudnia 2006 r., III CNP 57/06, z 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, z 27 lipca 2006
r., II BP 11/06, z 25 maja 2007 r., III CNP 30/07, z 10 lipca 2008 r., I CNP 39/08,
z 21 lutego 2013 r., III CNP 2/13, z dnia 27 marca 2015 r., I CNP 43/14).
Z tych względów skarga wniesiona przez powoda nie spełnia
konstrukcyjnych wymagań określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., a ponadto
4
w części jest niedopuszczalna, co skutkuje koniecznością jej odrzucenia
na podstawie art. 4248
k.p.c.
Wniosek pełnomocnika powoda o przyznanie kosztów pomocy prawnej
udzielonej z urzędu nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na niezłożenie
oświadczenia przewidzianego w § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (jedn. tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 490).
Orzeczenie o kosztach postępowania wywołanego skargą wynika z treści art.
42412
k.p.c. w zw. z art. 39821
, art. 391 § 1, art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Wysokość
należnych pozwanemu kosztów określona została na podstawie § 2, § 6 pkt 5 i § 13
ust. 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (jedn. tekst: Dz.U.
z 2013 r., poz. 461).
kc

II CNP 30/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia