Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 15 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Bulkowski

Ławnicy: Renata Michalska, Wiesława Rulka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Racis

po rozpoznaniu w dniu 15-11-2018 r. w Olsztynie na rozprawie

sprawy z powództwa K. M.

przeciwko Regionalnej Izbie Obrachunkowej w O.

o odszkodowanie w związku z naruszeniem zasady równego traktowania w zatrudnieniu

oddala powództwo

Renata Michalska SSR Tomasz Bulkowski Wiesława Rulka

Sygn. akt IV P 245/18

UZASADNIENIE

Powód K. M. w dniu 13 września października 2018 roku złożył pozew przeciwko Regionalnej Izbie Obrachunkowej w O., w którym domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanej kwoty 9.997,00 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia oraz zapłaty odszkodowania z tytułu dyskryminacji. Powód domagał się również odsetek ustawowych za opóźnienie od poszczególnych kwot składających się na dochodzoną kwotę główną. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w związku z powołaniem go na etatowego członka Regionalnej Izby Obrachunkowej został nawiązany stosunek pracy. Wynagrodzenie zasadnicze powoda zostało określone jako wartość 1,9 mnożnika kwoty bazowej . Od dnia 1 stycznia 2015 roku wartość mnożnika wynosiła 2,77, a od dnia 1 stycznia 2016 roku do chwili obecnej wynosi 2,92. Nadto powód wskazał, ze mnożniki stosowane do obliczenia wynagrodzenia etatowych członków R. w O. były różne i wynosiły w 2015 roku - 2,77, 2,87; w 2016 roku - 2,63, 2,92 i 3,02; w 2017 roku – 2,63, 2,83, 2,92, i 3,02 , zaś w 2018 roku – 2,83 i 2,92. Powód podnosił , że w innych izbach obrachunkowych na terenie Polski mnożniki stosowne do obliczenia wynagrodzeń etatowych członków kolegiów są w stosunku do wszystkich tych członków jednakowe.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa wskazując, iż jego roszczenia nie mają podstaw prawnych i faktycznych. Wskazała, iż wynagrodzenie etatowych członków kolegium może być zróżnicowane tylko ze względu na staż , pełnioną funkcje i liczbę jednostek nadzorowanych przez regionalną izbę obrachunkową. Prezes R. w O. działając na podstawie §6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2004r. w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowe organizacji izb, liczby członków kolegium i trybu postępowania oraz §81 i 82 Regulaminu R. w O. wyznaczył koordynatora Zespołu (...) w E., którego dodatkowym obowiązkiem było koordynowanie zadań kontrolnych, szkoleniowych i informacyjnych w zespole poza siedziba izby. Z tytułu sprawowania funkcji koordynatora członek kolegium miał ustalony wskaźnik wynagrodzenia zasadniczego wyższy o 0,1 od wskaźnika ustalonego powodowi i innym członkom kolegium. Według pozwanego nie można zgodzić się z powodem, że w ten sposób doszło do naruszenia w stosunku do niego zasady równego traktowania w zatrudnieniu oraz dyskryminacji. Koordynatorzy zespołów zamiejscowych wykonują dodatkowe zadania z zakresu kontroli, szkoleń i informacji, zatem trudno przyjąć, iż koordynator zespołu zamiejscowego znajduje się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej jak pozostali członkowie kolegium.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. M. jest wieloletnim pracownikiem R. w O.. W dniu 20 sierpnia 2006 roku został powołany na etatowego członka Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w O., natomiast w dniu 5 września 2006 roku na podstawie w/w powołania nawiązano z powodem stosunek pracy z dniem 1 września 2006 roku z wynagrodzeniem zasadniczym , wg mnożnika kwoty bazowej , na początku był to wskaźnik– 1,9.

(niesporne, nadto k. 7; dokumenty w aktach osobowych - k. 17/B, 18/B)

Powodowi ustalono od 1 stycznia 2015 roku wynagrodzenie zasadnicze wg mnożnika kwoty bazowej – 2,77, następnie od 1 stycznia 2016 roku do chwili obecnej wynagrodzenie zasadnicze wg mnożnika kwoty bazowej - 2,92.

(niesporne, nadto dokumentacja w aktach osobowych – k.62/B, 69/B)

Wskaźniki wynagrodzeń etatowych członków Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. w latach 2015-2018 były następujące: w 2015 r. - 2,77; 2,87, w 2016 r. - 2,63; 2,92; 3,02, w 2017 r. – 2,63; 2,83; 2,92; 3,02, w 2018 r. (styczeń-czerwiec) - 2,83; 2,92.

(niesporne, nadto k.11)

W dniu 18 lipca 2018 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty świadczenia będącego wyrównaniem wynagrodzenia za okres od dnia 1 stycznia 2016 r.

(dowód: wezwanie wraz z potwierdzeniem nadania-k. 17-17v).

Powód nadal świadczy pracę w R. w O..

(niesporne)

Regionalna Izba Obrachunkowa w O. ma Oddział Zespół (...) w E., w którym zadania informacyjne, szkoleniowe i kontrolne prowadzą pracownicy w E..

Wskaźnik wynagrodzenia członka Kolegium wyznaczonego do koordynowania działań kontrolnych, szkoleniowych i informacyjnych w Zespole (...) w E. kierującego pracą Zespołu (...) w E. (dalej zwanego też koordynatorem) wynosił w 2015 r. -2,87, w 2016 r. – 3,02, w 2017 r. – 3,02. Członkiem kolegium, któremu powierzono koordynowanie zadań kontrolnych, szkoleniowych i informacyjnych w Zespole (...) w E. była Z. N., która z dniem 28 lipca 2017r. przeszła na emeryturę.

Poza członkiem kolegium wyznaczonym do koordynowania działań zespołu zamiejscowego w E. powód miał takie samo wynagrodzenia jak pozostali członkowie kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej. Powodowi nigdy nie powierzano obowiązków koordynowania działań w Zespole (...) w E.. Wskaźnik wynagrodzeń etatowych członków kolegium w O. kształtował się następująco: w 2015 r . - 2,77, w 2016 r. – 2,92, 2,63, w 2017 r. – 2,92, 2,83, w 2018 r. – 2.92. Wskaźnik wynagrodzenia zasadniczego ustalony dla Z. N. z tytułu wykonywania dodatkowych obowiązków koordynowania działań w Zespole (...) w E. był wyższy o 0,1 od wskaźnika ustalonego powodowi i innym członkom kolegium.

(informacja k. 11; przesłuchanie I. B.-B. k. 56v -57, przesłuchanie powoda k.56v, zestawienie wskaźników wynagrodzeń k.33, okoliczności niesporne)

W regulaminie organizacyjnym R. w O. wskazano, że pracą Zespołu (...) kieruje członek Kolegium I. wyznaczony przez prezesa Izby, zwany „koordynatorem”. Do jego obowiązków należało sprawowanie ogólnego nadzoru nad realizacją zadań wynikających z zakresu czynności pracowników, których miejscem pracy jest Zespół, a ponadto miał on występować z wnioskami w sprawie opracowania i zmiany planu kontroli, występować z wnioskami w sprawie przeprowadzenia kontroli doraźnych, dokonywać zakupów na potrzeby Zespołu, administrować zasobami technicznymi Zespołu, wykonywać inne zadania zlecone przez prezesa Izby - § 81 i 82.

Osoba pełniąca funkcję koordynatora w spornym okresie wykonywała także funkcje administracyjne i kontrolne, zatwierdzała wstępne wnioski o urlop pracowników pracujących w E.. Ponadto koordynator ponosił odpowiedzialność materialną za mienie.

(zarządzenie nr (...) k.32; regulamin Organizacyjny R.- (...).(...) , rozporządzenie Prezesa RM Dz. U. z 2004r., nr 167, poz. 1747, przesłuchanie I. B.-B. k. 56v -57).

Członkowie Kolegium wykonują obowiązki określone w art. 11 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych i tak w zakresie działalności nadzorczej właściwość rzeczowa rio obejmuje uchwały i zarządzenia podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach: procedury uchwalania budżetu i jego zmian; budżetu i jego zmian; zaciągania zobowiązań wpływających na wysokość długu publicznego jednostki samorządu terytorialnego oraz udzielania pożyczek; zasad i zakresu przyznawania dotacji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego; podatków i opłat lokalnych, do których mają zastosowanie przepisy ustawy Ordynacja podatkowa; absolutorium; wieloletniej prognozy finansowej i jej zmian oraz wynikające z art. 18 w/w ustawy, do wyłącznej właściwości kolegium izby należy: ustalanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego oraz orzekanie o nieważności uchwał i zarządzeń, o których mowa w art. 11 ust. 1; rozpatrywanie odwołań w sprawach określonych w art. 20 ust. 2; przyjmowanie sprawozdań z działalności kontrolnej i informacyjno-szkoleniowej izby; uchwalanie wniosków do projektu budżetu izby oraz ramowego planu pracy; przyjmowanie sprawozdań z wykonania budżetu oraz rocznego ramowego planu pracy izby, w tym planu kontroli; rozpatrywanie zastrzeżeń do wniosków zawartych w wystąpieniach pokontrolnych; opiniowanie kandydatów na członków kolegium; wybór kandydata na prezesa izby; uchwalanie regulaminu organizacyjnego izby; podejmowanie uchwał w innych sprawach, określonych w odrębnych przepisach.

( ustawa o R. z dnia 7 października 1992 r. art. 11 i 18, przesłuchanie pozwanej k. 56v-57).

Od sierpnia 2017 r. zastępca prezesa - etatowy członek kolegium wykonuje obowiązki koordynatora w Zespole Zamiejscowym w E..

(przesłuchanie I. B.-B. k. 56v -57)

Wynagrodzenie etatowych członków kolegium jest różnicowane ze względu na staż, pełnioną funkcję i liczbę jednostek nadzorowanych przez regionalną izbę obrachunkową. Regionalne Izby Obrachunkowe w kraju stosują różne wskaźniki będące podstawą ustalania wynagrodzeń dla członków kolegium oraz członków kolegiów wykonujących obowiązki związane z koordynowaniem działaniami Zespołów (...).

(informacje o wskaźnikach k.33-51, przesłuchanie I. B.-B. k. 56v -57)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których żadna ze stron nie kwestionowała, a także na podstawie przesłuchania pozwanej, która zeznawała spójnie i logicznie a wyjaśnienia te pokrywały się z materiałem dowodowym znajdującym się w aktach.

Sąd oddalił wniosek powoda zgłoszony w piśmie procesowym złożonym na rozprawie, uznając go za spóźniony, a ponadto nieprzydatny dla rozstrzygnięcia sprawy. Zważyć trzeba, że pełn. powoda odpis pisma procesowego strony pozwanej, w której ustosunkowała się do żądań pozwu, otrzymał 29 października 2018r. Nic nie stało na przeszkodzie, aby w krótszym terminie, przed rozprawą powód zgłosił ww. wniosek dowodowy. Zważyć też trzeba, że powód nie wskazuje, aby konieczność zgłoszenia tego wniosku wynikała ze stanowiska pozwanego zawartego w piśmie procesowym otrzymanym przez pełn. powoda 29.10.2018r. Okoliczności, które powód chciał wykazać przy pomocy zawnioskowanych dowodów były mu znane dużo wcześniej i nic nie stało na przeszkodzie, a przynajmniej powód na to nie wskazywał, aby wniosek ten złożyć w pozwie. Niemniej jednak sąd pragnie wskazać, że w jego ocenie okoliczność czy dodatkowa praca koordynatora zespołu zamiejscowego jest dodatkowo wynagradzana nie ma istotnego znaczenia z punktu widzenia rozstrzygnięcia. Różnica pomiędzy wynagrodzeniem powoda i pozostałych członków etatowych a wynagrodzeniem członka wykonującego obwiązki koordynatora nie była znaczna, zatem nie można wykluczyć, że koordynator był dodatkowo nagradzany.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Dyskryminacja w sferze zatrudnienia rozumiana jest jako bezprawne pozbawienie lub ograniczenie praw wynikających ze stosunku pracy albo nierównomierne traktowanie pracowników ze względu na wymienione w przepisie kryteria dyskryminacyjne, a także przyznawanie z tych względów niektórym pracownikom mniejszych praw niż te, z których korzystają inni pracownicy, znajdujący się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej. Nie narusza jednak zasady równości usprawiedliwione i racjonalne zróżnicowanie (dyferencjacja) sytuacji prawnej podmiotów ze względu na różniącą je cechę istotną, relewantną (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 23 października 1996 r., I PRN 94/96, OSNAPiUS 1997 nr 8, poz. 131; z dnia 10 września 1997 r., I PKN 246/97, OSNAPiUS 1998 nr 12, poz. 360; z dnia 16 listopada 2001 r., I PKN 696/00, OSNP 2003 nr 20, poz. 486; z dnia 12 grudnia 2001 r., I PKN 182/01, OSP 2002 nr 11, poz. 150; z dnia 23 listopada 2004 r., I PK 20/04, OSNP 2005 nr 13, poz. 185; z dnia 11 stycznia 2006 r., II UK 51/05, PiZS 2006 nr 9, s. 34; z dnia 14 lutego 2006 r., III PK 109/05, OSNP 2007 nr 1-2, poz. 5; z dnia 14 lutego 2006 r., III UK 150/05, z dnia 14 stycznia 2008 r., II PK 102/07, Monitor Prawa Pracy 2008 nr 8, s. 440 oraz uchwała z dnia 8 stycznia 2002 r., III ZP 31/01, OSNAPiUS 2002 nr 12, poz. 284).

Powód w pozwie naprzemiennie posługuje się pojęciem dyskryminacja i nierówne traktowanie. Wskazać jednak trzeba, że choć również ustawodawca zamiennie używa tych pojęć, to jednak mają one różne znaczenia. Z równością traktowania mamy do czynienia wówczas, gdy wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu są traktowane według jednakowej miary (por. wyr. TK z 28.11.1995 r., K 17/95, OTK 1995, Nr 3, poz. 18). Konsekwentnie oznacza to akceptację różnego traktowania podmiotów różnych, tzw. dyferencjacja prawa pracy (por. wyr. SN z 5.10.2007 r., II PK 14/07, OSNP 2008, Nr 21–22, poz. 311; szerzej zob. komentarz do art. 11 ², gdzie wyrażona jest zasada równego traktowania). Dyskryminacją jest gorsze traktowanie względem ogółu – jednostki lub grupy osób, przy czym elementem odróżniającym dyskryminację od równego traktowania jest różnicowanie na podstawie określonego kryterium określonego w art.18 ^3a §1kp. Dyskryminacja, w odróżnieniu od "zwykłego" nierównego traktowania, oznacza gorsze traktowanie pracownika ze względu na jakąś jego cechę lub właściwość. Związek między zasadami równego traktowania a niedyskryminacji polega wyłącznie na tym, że jeśli pracownicy, mimo wypełniania tak samo jednakowych obowiązków, traktowani są nierówno ze względu na przyczyny wymienione w art. 18 ^3a kp, wówczas mamy do czynienia z dyskryminacją. Jeśli natomiast nierówność nie jest podyktowana zakazanymi kryteriami, można mówić jedynie o naruszeniu zasady równych praw (równego traktowania) pracowników, o którym stanowi art. 11 ² KP (por. wyr. SA w Poznaniu z 18.4.2013 r., III APa 21/12, Legalis).

W przedmiotowej sprawie, choć powód posługiwał się pojęciem dyskryminacji, to nie wskazał z powodu jakiego kryterium miałby być gorzej traktowany aniżeli inny pracownik otrzymujący wyższe wynagrodzenie. Uwzględniając powyższe, należało uznać, że podstawę dochodzenia roszczenia stanowiły przepisy dotyczące naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Nakaz równego traktowania pracowników w zakresie wynagrodzenia za pracę wynika z art.18 ^3c kp. Pracownik dochodzący odszkodowania z tytułu naruszenia przez pracodawcę zasady równego traktowania pracowników w zakresie wynagrodzenia za pracę powinien wykazać, że wykonywał jednakową pracę lub pracę jednakowej wartości, co pracownik wynagradzany korzystniej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2006 r., I PK 97/06 - OSNP 2007/17-18/251). Pracodawca zaś, jeżeli chce się uwolnić od odpowiedzialności, powinien wykazać, że było to spowodowane niezależnymi od niego, zgodnymi z prawem i uzasadnionymi względami, które nie mają charakteru dyskryminacyjnego (art. 18 ^3b § 1 kp).

Rację ma powód wskazując, iż Sąd Najwyższy zajmował się już wynagrodzeniem etatowych członków kolegium regionalnych izb obrachunkowych w aspekcie równego traktowania (wyrok z 12 lutego 2013 r. wydany w sprawie sygn. akt II PK 163/12). Zdaniem sądu rozstrzygnięcia zapadłego w tamtej sprawie nie można jednak w prosty sposób przełożyć na grunt przedmiotowego procesu. Stan faktyczny sprawy odbiegał bowiem od ustalonego w przedmiotowym postępowaniu. Warto jednak przytoczyć część uwag zawartych w powołanym orzeczeniu, które co do zasady należy podzielić.

Sąd Najwyższy zwrócił przede wszystkim uwagę na to, że ustawowe uregulowanie, w obu zdaniach art. 26a ust. 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 ze zm.), określa wysokość wynagrodzenia prezesa izby, zastępcy prezesa izby oraz etatowych członków kolegium. Cała ta regulacja wskazuje jednoznacznie na to, że wysokość wynagrodzenia wskazanych w ustawie pracowników stała się domeną regulacji normatywnej z pozostawieniem ograniczonego tylko zakresu ustalania tych wynagrodzeń na zasadach ogólnych przez strony stosunku pracy. Jednoznaczne jest przede wszystkim zdanie drugie art. 26a ust. 5 ustawy określające wszystkie przyczyny dopuszczalnego różnicowania wynagrodzenia.

Art. 26a ust. 5 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych (dalej też ustawa o rio) stanowi, że wynagrodzenie zasadnicze prezesa izby, zastępcy prezesa izby oraz etatowych członków kolegium stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. Wysokość wynagrodzenia różnicowana jest ze względu na staż i pełnioną funkcję oraz liczbę jednostek nadzorowanych przez daną regionalną izbę obrachunkową.

Ustawodawca w art.26aust. 6 ustawy o rio powierzył Prezesowi Rady Ministrów określenie, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania prezesa izby, zastępcy prezesa izby, etatowych członków kolegium izby, zasady wynagradzania pozostałych pracowników izby oraz wymagane kwalifikacje w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej, zasady ustalania ryczałtu, diet i zwrotu kosztów podróży pozaetatowych członków kolegiów izby. Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o rio pojęcia „pełniona funkcja” użytego w art.26a ust. 5.

Prezes Rady Ministrów w rozporządzeniu wydanym na podstawie delegacji wynikającej z art.26a ust. 6 ustawy o rio z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie wielokrotności kwoty bazowej, zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych, wymaganych kwalifikacji oraz zasad ustalania ryczałtu, diet i zwrotu kosztów podróży pozaetatowych członków kolegiów izb określił wysokość dodatku funkcyjnego oraz stanowiska na których dodatek ten przysługuje. Niewątpliwie wśród stanowisk funkcyjnych wymienionych w powołanym rozporządzeniu nie ma stanowiska „koordynatora” kierującego pracą zespołu zamiejscowego. Zważyć jednak trzeba, że w delegacji do wydania rozporządzenia nie zawarto upoważnienia dla Prezesa Rady Ministrów do określenia funkcji, których pełnienie upoważnia do otrzymania dodatku funkcyjnego lub zwiększonego wynagrodzenia dla etatowego członka kolegium. W §6 rozporządzenia wskazano natomiast, że pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem wydziałem przysługuje dodatek funkcyjny. Zważyć trzeba, że w ustawie o rio ustawodawca nie określił struktury organizacyjnej regionalnych izb obrachunkowych, a słowa wydział użył tylko raz w art.23ust.1 określając ograniczenia naczelnika wydziału. Nota bene pojęcie to zaczerpnięte zostało jak się wydaje z rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowej organizacji izb i trybu postępowania z dnia 9 grudnia 1992 r. (Dz.U. Nr 94, poz. 463). Pierwotnie bowiem art.23 ustawy nie zawierał takiego uregulowania, a pojęcie naczelnika wydziału wprowadzone zostało dopiero w wyniku nowelizacji dokonanej ustawą o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin z dnia 20 sierpnia 1997 r. Ustawodawca w art.2ust.4 ustawy o rio używa z kolei określenia zespołu zamiejscowego. W §6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowej organizacji izb, liczby członków kolegium i trybu postępowania z dnia 16 lipca 2004 r. (Dz.U. Nr 167, poz. 1747) wydanym na podstawie delegacji zawartej w art.2ust.4 ustawy o rio wskazano, że koordynowaniem zadań kontrolnych, szkoleniowych i informacyjnych w zespołach działających poza siedzibą izby kieruje członek kolegium wyznaczony przez prezesa izby. W w §6powołanych zatem rozporządzeń z dnia 20 lutego 2004 r. i z dnia 16 lipca 2004r. użyto takiego samego określenia „kieruje”. Oczywiście naczelnik wydziału kieruje wyodrębnioną w strukturze izby jednostką organizacyjną, natomiast do zadań wyznaczonego członka kolegium należy kierowanie koordynowaniem zadań kontrolnych, szkoleniowych i informacyjnych zespołu zamiejscowego. Na gruncie powyższych uregulowań wydaje się uzasadnione stwierdzenie, że choć zespół zamiejscowy w rozumieniu rozporządzenia z dnia 16 lipca 2004r. w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowej organizacji izb, liczby członków kolegium i trybu postępowania nie jest jednostką organizacyjną RIO, to wyznaczony członek kolegium kierujący działaniami zespołu zamiejscowego pełni funkcję w rozumieniu art.26aust.5 ustawy o rio.

Zdaniem sądu w świetle art.92ust.1 Konstytucji RP nie sposób podzielić stanowiska powoda, że za osoby pełniące funkcję w rozumieniu art.26a ust.5 ustawy o rio można uznać tylko te, które zajmują stanowiska funkcyjne określone w rozporządzeniu z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie wielokrotności kwoty bazowej, zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych, wymaganych kwalifikacji oraz zasad ustalania ryczałtu, diet i zwrotu kosztów podróży pozaetatowych członków kolegiów izb. Art.26a ust. 6 ustawy o rio nie dawał bowiem Prezesowi Rady Ministrów kompetencji do określania co należy rozumieć pod pojęciem pełniona funkcja użytym w art.26 a ust.5 ustawy o rio.

Nie podziela też Sąd obaw powoda, że uznanie, iż członek kolegium kierujący zespołem zamiejscowym pełni funkcję, prowadziłoby do tego, że prezesi izb mogliby samodzielnie tworzyć i rozdzielać tzw. funkcję etatowych członków kolegium izb, doprowadzając w ten sposób do obejścia art.26a ust. 5 ustawy o rio i do dyskryminacji członków kolegiów w zakresie ich wynagrodzeń. Zważyć bowiem trzeba, ż prezesi izb nie mogą tworzyć i rozdzielać funkcji o ile nie wynika to z powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Na gruncie przedmiotowej sprawy mamy do czynienia z sytuacją, że w samej ustawie przewidziano utworzenie zespołów zamiejscowych, zaś w rozporządzeniu wydanym na podstawie art.2ust.4 ustawy o rio przewidziano powierzenie jednemu z członków kolegium dodatkowych obowiązków związanych z kierowaniem działalnością kontrolną, organizacyjną i informacyjną zespołu zamiejscowego.

Uwzględniając powyższe, choć ustawodawca wprost nie wskazał, że wykonywanie obowiązków koordynatora zespołu zamiejscowego stanowi pełnienie funkcji w rozumieniu art.26a ust.5 ustawy o rio, to na gruncie omówionych uregulowań uznać należy, że wiąże się ono z wykonywaniem dodatkowych obowiązków, dodatkową odpowiedzialnością i na gruncie powołanego przepisu należy je uznać za pełnienie funkcji uzasadniające zwiększenie wskaźnika stanowiącego podstawę wynagrodzenia w stosunku do pozostałych członków kolegium. Zastrzec warto, że w ustawie o rio nie wskazano również, że pełnieniem funkcji jest wykonywanie obowiązków prezesa czy też zastępcy prezesa izby, a okoliczność ta nie budzi wątpliwości. De lege ferenda można by postulować wprowadzenie w tym zakresie jednoznacznych uregulowań.

Stan faktyczny w sprawie II PK 163/12, na bazie której zapadł wyrok powoływany przez powoda był zgoła odmienny, gdyż członek kolegium izby, przy takich samych obowiązkach wynikających z ustawy, miał mniejsze wynagrodzenie aniżeli pozostali członkowie kolegium, a powodem tego była ocena efektywności jego pracy dokonana przez pracodawcę. W przedmiotowej sprawie członkowie kolegium izby mają takie samo wynagrodzenie, natomiast tylko jeden z nich i to nie przez cały okres za który powód dochodzi wynagrodzenia, miał zwiększone wynagrodzenie z tytułu wykonywania dodatkowych obowiązków związanych z kierowaniem pracą zespołu zamiejscowego. Pracownik ten poza normalnymi obowiązkami członka kolegium izby miał za zadanie sprawować ogólny nadzór nad realizacją zadań wynikających z zakresu czynności pracowników, których miejscem pracy jest Zespół, a ponadto wykonywać szereg innych czynności określonych w §82 Regulaminu RIO w O.. Zgodnie z §14ust.3, 66ust.2, 78, 95 ust. 2 koordynator miał jeszcze inne zadania, których nie wykonywali członkowie kolegium izby, w tym powód. Uwzględniając powyższe nie sposób uznać, że powód i Z. N. wykonywali jednakową pracę lub pracę jednakowej wartości, a tym samym iż doszło do nierównego traktowania powoda w stosunku do innego pracownika.

Sąd pragnie wskazać, że nie miało znaczenia w sprawie to jak długo na zwolnieniach lekarskich przebywała Z. N.. Każdy pracownik, jeżeli jest niezdolny do pracy, ma prawo korzystania ze zwolnienia lekarskiego, co nie zmienia faktu, że w zakresie obowiązków tego pracownika dalej leżało wykonywanie obowiązków związanych z koordynowaniem pracy zespołu zamiejscowego. Po powrocie do pracy pracownik musiał dalej wykonywać swoje obowiązki.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że powód i Z. N. nie wykonywali takiej samej pracy, gdyż zakres obowiązków tej ostatniej był zdecydowanie szerszy w związku z powierzeniem jej funkcji koordynatora Zespołu (...) w E., co uzasadniało w świetle art.26a ust.5 ustawy o rio zastosowanie w stosunku do niej wyższego wskaźnika wynagrodzenia o 0,1. Wobec powyższego roszczenie o wyrównanie wynagrodzenia jak również o zasądzenie odszkodowania na podstawie art.18 ^3d kp podlegało oddaleniu.

SSR Tomasz Bulkowski