II CNP 38/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 38/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 listopada 2013 r.,
skargi K. Towarzystwa Budownictwa Społecznego Spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt …66/12, wydanego
w sprawie z powództwa B. Z.
przeciwko K. Towarzystwu Budownictwa Społecznego
Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.
o zapłatę,
1) odrzuca skargę,
2) zasądza od K. Towarzystwa Budownictwa Społecznego
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na
rzecz powódki B. Z. kwotę 617 (sześćset siedemnaście) złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Sądem Najwyższym.
2
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga pozwanej K. Towarzystwa
Budownictwa Społecznego Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w K. z dnia 9 marca 2012 r. Oraz wyroku Sądu Rejonowego w K. z
dnia 20 września 2006 r.
Skarżąca spółka wywodziła, że w wykonaniu obowiązku
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody zgłosiła dowody zawarte w aktach
sprawy oraz potwierdzenia przelewu kwot pieniężnych, które pozwana zmuszona
była przekazać powódce B. Z. Dodatkowo skarżąca wniosła o przeprowadzenie
dowodów z akt spraw Sądu Rejonowego w K. …411/05 oraz …118/08.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie
prejudykatu umożliwiającego dochodzenie roszczeń odszkodowawczych za szkodę
wyrządzoną jurysdykcyjną działalnością sądów powszechnych (art. 4171
§ 2 k.c.).
W myśl art. 4245
§ 1 k.p.c., do elementów konstrukcyjnych skargi należą:
oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie i uzasadnienie podstaw skargi,
wskazanie przepisu prawa z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie powstania szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w innym trybie nie
było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Skarga jako nadzwyczajny środek zaskarżenia jest instrumentem wysoce
sformalizowanym. W orzecznictwie podkreśla się, że zasadą jest,
że prawomocność, tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes,
jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi orzeczenie jest
dotknięte. Z tego względu wszystkie wymagania konstrukcyjne skargi określone
w art. 424
5
§ 1 k.p.c. należy interpretować ściśle (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 lipca 2012 r., I CNP 14/12, niepubl.).
3
Wymienione w art. 4245
§ 1 k.p.c. niezbędne elementy skargi muszą
wystąpić kumulatywnie, a ewentualny brak jednego z nich jest nieusuwalny
i powoduje konieczność odrzucenia skargi bez wdrożenia postępowania
naprawczego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r.,
IV CNP 23/12, niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia
2006 r., III CNP 26/05, niepubl.).
W złożonej skardze brak jednoznacznego wskazania wysokości powstałej na
skutek wydania zaskarżonych wyroków szkody. Za niewystarczające należy uznać
określenie w nagłówku skargi wartości przedmiotu zaskarżenia (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2012 r., IV CNP 46/12, niepubl.).
W orzecznictwie panuje jednolity i ugruntowany pogląd, że dla
uprawdopodobnienia wystąpienia szkody niezbędne jest między innymi wyraźne
określenie wysokości szkody (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
12 lipca 2012 r., IV CNP 20/12, niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
22 sierpnia 2012 r., IV CNP 26/12, niepubl. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 25 września 2012 r., III CNP 21/12, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 października 2012 r., V CNP 100/11, niepubl.).
Należy też dodać, że w skardze nieprawidłowo wskazano dowody mające
wykazać powstanie szkody. Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał, że dowodu
w sprawie cywilnej nie mogą stanowić akta konkretnej sprawy, tylko szczegółowo
wymienione dokumenty zawarte w tych aktach (por. m.in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 20 lutego 2013 r., III CSK 6/13, niepubl., wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 23 listopada 2011 r., IV CSK 142/11, niepubl., wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 30 maja 2008 r., III CSK 344/07, niepubl.). Do skargi nie
dołączono dowodów wpłat dokonanych na rzecz powódki przez skarżącą. Nie jest
zadaniem Sądu Najwyższego poszukiwanie za skarżącą dowodów powstania
szkody.
Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na mocy art. 4248
§ 1
k.p.c. orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.
4
O kosztach postępowania Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3
k.p.c. w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 391 k.p.c. oraz art. 424 12
i §13 ust. 5 pkt 2
w zw. z § 67 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie … (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r.,
Nr 461).
POSTANOWIENIE
Dnia 8 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 listopada 2013 r.,
skargi K. Towarzystwa Budownictwa Społecznego Spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt …66/12, wydanego
w sprawie z powództwa B. Z.
przeciwko K. Towarzystwu Budownictwa Społecznego
Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.
o zapłatę,
1) odrzuca skargę,
2) zasądza od K. Towarzystwa Budownictwa Społecznego
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na
rzecz powódki B. Z. kwotę 617 (sześćset siedemnaście) złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Sądem Najwyższym.
2
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga pozwanej K. Towarzystwa
Budownictwa Społecznego Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w K. z dnia 9 marca 2012 r. Oraz wyroku Sądu Rejonowego w K. z
dnia 20 września 2006 r.
Skarżąca spółka wywodziła, że w wykonaniu obowiązku
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody zgłosiła dowody zawarte w aktach
sprawy oraz potwierdzenia przelewu kwot pieniężnych, które pozwana zmuszona
była przekazać powódce B. Z. Dodatkowo skarżąca wniosła o przeprowadzenie
dowodów z akt spraw Sądu Rejonowego w K. …411/05 oraz …118/08.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie
prejudykatu umożliwiającego dochodzenie roszczeń odszkodowawczych za szkodę
wyrządzoną jurysdykcyjną działalnością sądów powszechnych (art. 4171
§ 2 k.c.).
W myśl art. 4245
§ 1 k.p.c., do elementów konstrukcyjnych skargi należą:
oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie i uzasadnienie podstaw skargi,
wskazanie przepisu prawa z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
uprawdopodobnienie powstania szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w innym trybie nie
było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Skarga jako nadzwyczajny środek zaskarżenia jest instrumentem wysoce
sformalizowanym. W orzecznictwie podkreśla się, że zasadą jest,
że prawomocność, tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes,
jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi orzeczenie jest
dotknięte. Z tego względu wszystkie wymagania konstrukcyjne skargi określone
w art. 424
5
§ 1 k.p.c. należy interpretować ściśle (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 lipca 2012 r., I CNP 14/12, niepubl.).
3
Wymienione w art. 4245
§ 1 k.p.c. niezbędne elementy skargi muszą
wystąpić kumulatywnie, a ewentualny brak jednego z nich jest nieusuwalny
i powoduje konieczność odrzucenia skargi bez wdrożenia postępowania
naprawczego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r.,
IV CNP 23/12, niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia
2006 r., III CNP 26/05, niepubl.).
W złożonej skardze brak jednoznacznego wskazania wysokości powstałej na
skutek wydania zaskarżonych wyroków szkody. Za niewystarczające należy uznać
określenie w nagłówku skargi wartości przedmiotu zaskarżenia (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2012 r., IV CNP 46/12, niepubl.).
W orzecznictwie panuje jednolity i ugruntowany pogląd, że dla
uprawdopodobnienia wystąpienia szkody niezbędne jest między innymi wyraźne
określenie wysokości szkody (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
12 lipca 2012 r., IV CNP 20/12, niepubl., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
22 sierpnia 2012 r., IV CNP 26/12, niepubl. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 25 września 2012 r., III CNP 21/12, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 października 2012 r., V CNP 100/11, niepubl.).
Należy też dodać, że w skardze nieprawidłowo wskazano dowody mające
wykazać powstanie szkody. Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał, że dowodu
w sprawie cywilnej nie mogą stanowić akta konkretnej sprawy, tylko szczegółowo
wymienione dokumenty zawarte w tych aktach (por. m.in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 20 lutego 2013 r., III CSK 6/13, niepubl., wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 23 listopada 2011 r., IV CSK 142/11, niepubl., wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 30 maja 2008 r., III CSK 344/07, niepubl.). Do skargi nie
dołączono dowodów wpłat dokonanych na rzecz powódki przez skarżącą. Nie jest
zadaniem Sądu Najwyższego poszukiwanie za skarżącą dowodów powstania
szkody.
Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na mocy art. 4248
§ 1
k.p.c. orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.
4
O kosztach postępowania Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3
k.p.c. w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 391 k.p.c. oraz art. 424 12
i §13 ust. 5 pkt 2
w zw. z § 67 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie … (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r.,
Nr 461).