Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 590/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt

Sędziowie:

SSO Marian Raszewski

SSO Barbara Mokras (spr.)

Protokolant:

st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z wniosku P. K.

z udziałem (...) S.A. w P., (...) SA w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie W..

z dnia 28 czerwca 2013r. sygn. akt I Ns 420/11

p o s t a n a w i a:

I.  oddalić apelacje,

II.  zasądzić od wnioskodawcy P. K. na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A. w W. Oddział w P. kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa radcowskiego w postępowaniu apelacyjnym.

III.  zasądzić od wnioskodawcy P. K. na rzecz uczestnika postępowania (...) SA w W. kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa radcowskiego w postępowaniu apelacyjnym.

II Ca 590/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy P. K. i M. K. wnieśli o ustanowienie służebności przesyłu obciążającej nieruchomość wnioskodawców położoną w P., stanowiącą działki nr (...) polegającą na znoszeniu istnienia pod powierzchnią nieruchomości urządzeń przesyłowych gazociągów wysokiego ciśnienia DN 400 i DN 500 na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A. z siedzibą w W. Oddział w P., za jednorazowym wynagrodzeniem 94.548,85 zł. oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Uczestnik postępowania (...) S.A. z siedzibą w W. Oddział w P. wniósł o oddalenie wniosku i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania podnosząc zarzut zasiedzenia służebności gruntowej w przypadku gazociągu DN 400 w dniu 29 sierpnia 2001 r. a w przypadku gazociągu DN 500 w dniu 1 lipca 2007 r.

Uczestnik postępowania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o oddalenie wniosku – podnosząc, że sporne gazociągi pobudowane zostały odpowiednio w latach 1971 i 1976 a także wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim oddalił wniosek i orzekł o kosztach postępowania.

Rozstrzygniecie swoje sąd pierwszej instancji oparł na następujących ustaleniach:

Na podstawie decyzji z dnia 5 listopada 1969 r. o lokalizacji szczegółowej 32/69 została wyrażona zgoda na lokalizację szczegółową i strefę ochronną gazociągu magistralnego G.-K.-T.. W dniach 26-28 sierpnia 1971 r. został oddany do eksploatacji gazociąg DN 400 relacji G.-O.-A.. Na podstawie decyzji o udzieleniu lokalizacji inwestycji nr (...) z dnia 30 października 1976 r. została ustalona lokalizacja drugiej nitki gazociągu DN 500 relacji G.-O.-A.. W dniu 30 czerwca 1977 r. gazociąg DN 500 relacji O.-A.został odebrany.

Wnioskodawca P. K.wspólnie z małżonką M. K.są właścicielami nieruchomości, położonej w P., nr działek (...), dla której tut. Sąd prowadzi księgę wieczystą (...) (...). Działkę nr (...)wnioskodawca wspólnie z małżonką nabyli na podstawie umowy darowizny z dnia 20 grudnia 1996 r. Wnioskodawcy nabyli działkę nr (...)na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 grudnia 1996 r. Kupno tej działki było niezbędne , aby otrzymać pozwolenie na budowę domu, przy czym budynek posadowiony jest w narożniku działki (...)//2 i częściowo na działce (...).

Z uwagi na przebieg przez nieruchomość wnioskodawców dwóch linii gazociągu wnioskodawca wspólnie z żoną musieli spełnić odpowiednie wymagania, aby mogli wybudować na nieruchomości dom. (...) zakazu prac bez zezwolenia obejmowała 38 m na stronę od skrajnego gazociągu.

Na nieruchomości stanowiącej własność wnioskodawcy i jego żony położonej w P., przez działkę nr (...) oraz w pobliżu działki (...) przechodzą dwa gazociągi wysokiego ciśnienia, pierwszy DN 400 relacji G.-O.-A. oraz drugi DN 500 relacji O.-A.. Przy granicy działki nr (...) (w odległości 40 cm za betonowym ogrodzeniem działki (...)) znajdują się słupki znacznikowe uwidaczniające fakt istnienia gazociągów, jak również określające przebieg gazociągów. Słupki te mają wysokość ok.2,5 m a odległość między nimi wynosi ok.8 m. Na słupkach widnieje napis (...). W odległości ok. 20 metrów od działki wnioskodawców posadowiony jest zespół zaporowo-spustowy zajmujący obszar ok.20 metrów kwadratowych .W odległości ok. 250 metrów od zespołu zaporowo-spustowego znajdują się kolejne słupki znacznikowe. Również w przeciwnym kierunku od działki w odległości ok. 150 metrów znajdują się słupki znacznikowe.

Gazociągi są eksploatowane od chwili ich oddania do użytku, gazociągi są monitorowane prze służby techniczne w okresie co 2 - 3 tygodnie. Również służby techniczne często dokonują sprawdzania zespołu zaporowo-spustowego.

Sąd pierwszej instancji ustalił następnie proces zmian wskutek których powstała spółka (...) S.A., który przedstawia się w sposób następujący:

na podstawie Zarządzenia Ministra Górnictwa nr 159 z dnia 1 stycznia 1951 r. zostało utworzone przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Zakłady (...);

na podstawie Zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 14 czerwca 1972 r. nadającego nowe brzmienie zarządzeniu w sprawie dostosowania organizacji przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakłady (...) do przepisów dekretu z dnia 26 października 1950 r. o przedsiębiorstwach państwowych zostało utworzone przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą „ (...) Okręgowe Zakłady Gazownictwa”;

na podstawie Zarządzenia nr 72 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie utworzenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą „(...) Zakłady (...)i Gazu w P.” oraz połączenia tego przedsiębiorstwa z przedsiębiorstwami: Przedsiębiorstwo (...), „(...) (...)i „(...) (...)” zostało utworzone przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą „(...) Zakłady (...)i Gazu w P.”;

na podstawie Zarządzenia nr 15 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 11 lutego 1982 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie utworzenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą „(...) Zakłady (...)i Gazu w P.” oraz połączenia tego przedsiębiorstwa z przedsiębiorstwami: Przedsiębiorstwo (...), „(...) (...) i „(...)

(...)”, dotychczasowa nazwa przedsiębiorstwa (...)

Zakłady (...) i Gazu w P.” została zmieniona na (...) Zakłady (...);

na podstawie Zarządzenia nr 56 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 1 sierpnia 1982 r. w sprawie utworzenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą (...) w wyniku połączenia szeregu jednostek organizacyjnych, w tym (...) Zakładów (...) zostało utworzone przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą (...);

na podstawie Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 1996 r. w sprawie przekształcenia państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo” z siedzibą w Warszawie w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, przedsiębiorstwo użyteczności publicznej (...) z siedzibą w W. zostało przekształcone w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa;

na podstawie umowy przeniesienia własności, prawa użytkowania wieczystego oraz innych praw zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 4 października 2007 r. (...) Spółka Akcyjna w W. przeniosła na rzecz Spółki pod firmą (...) Spółka Akcyjna w W. prawo własności, autorskie prawo majątkowe oraz prawo użytkowania wieczystego składników majątkowych, w tym nieruchomości objętej prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim V Wydział Ksiąg Wieczystych księgą wieczystą KW nr KZl (...).

Nieruchomością władnącą w stosunku do nieruchomości wnioskodawców, na której jest posadowiona stacja gazowa jest nieruchomość położona w O. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr KZ l (...).

Sąd pierwszej instancji ustalił także, że zgodnie z treścią opinii biegłego sądowego E. L. wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu gazociągu wysokiego ciśnienia DN 400 i DN 500 na nieruchomości wnioskodawcy położonej w miejscowości P. przy ul. (...) działki nr (...) KZ 1 (...) wynosiłaby 29.200,00 zł. dla strefy kontrolowanej i 31.000,00 zł dla strefy ochronnej, łącznie 60.200,00 zł.

Sąd Rejonowy stwierdził następnie, że postępowanie dowodowe wykazało jednoznacznie, iż przez działkę wnioskodawców przebiegają dwa gazociągi – DN 400 i DN 500, aktualnym właścicielem urządzeń przesyłowych jest ucz. post. (...) S.A. z siedzibą w W.. Przedmiotowe urządzenia przesyłowe powstały w latach siedemdziesiątych XX wieku i zostały oddane do eksploatacji DN 400 w dniach 26-28 sierpnia 1971 r. a DN 500 został odebrany w dniu 30 czerwca 1977 r. Gazociągi były stale eksploatowane i konserwowane przez poprzedników prawnych uczestników postępowania. Gazociągi przebiegają pod powierzchnią nieruchomości wnioskodawcy a przebieg gazociągu na powierzchni ziemi znaczą widoczne słupki znacznikowe, które stanowią trwałe i widoczne urządzenie w rozumieniu art. 292 k.c. Sąd pierwszej instancji uznał, biorąc pod uwagę 30 letni okres zasiedzenia, że do nabycia służebności okres ten upłynął z dniem 28 sierpnia 2001 r. oraz 30 czerwca 2007 r. i w związku z tym wniosek o ustanowienie służebności oddalił.

Apelację od powyższego postanowienia złożył wnioskodawca P. K. zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 172 oraz 292 k.c., 6 k.c. w zw. z art. 244 § 1 k.c. a także naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. W konsekwencji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez ustanowienie na nieruchomościach stanowiących działki nr (...), będących własnością P. K. i M. K. na rzecz uczestnika postępowania (...) S.A. służebności przesyłu polegającej na prawie korzystania z obciążonych nieruchomości w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów modernizacji urządzeń przesyłowych wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem oraz obowiązku znoszenia istnienia w przestrzeni pod powierzchnią obciążonych nieruchomości urządzeń przesyłowych, w związku z przebiegającymi pod powierzchnią przedmiotowych nieruchomości gazociągami DN 400 i n500 w strefie ochronnej, za jednorazowym wynagrodzeniem w wysokości 60.200 zł. ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Skarżący wniósł również o zasądzenie na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania za obie instancje.

Uczestnik postępowania (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Uczestnik postępowania (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny i dlatego Sąd Okręgowy ustalenia te w pełni akceptuje i uznaje za własne. Stwierdzić przy tym należy, że zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów jest nieuzasadniony – sąd pierwszej instancji dokonał tej oceny według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, a więc zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. Skarżący podnosząc powyższy zarzut, powołuje się na dowolną interpretację przez sąd dowodów czego konsekwencją było przyjęcie, że na podstawie materiału dowodowego można wywieść, że gazociągi były przez uczestnika postępowania i jego uczestników stale eksploatowane oraz, że wnioskodawca w momencie nabycia wiedział, że pod powierzchnią nieruchomości przebiegają gazociągi. Pomijając okoliczność, że zarzut przekroczenia swobodnej oceny dowodów, jak była mowa wyżej jest nieuzasadniony, wskazać w tym miejscu należy na domniemanie ciągłości posiadania, o którym mówi przepis art. 340 k.c. Dla stwierdzenia zasiedzenia wystarczy, że wnioskodawca udowodni nabycie posiadania w oznaczonej dacie i trwanie jego posiadania w momencie upływu zastrzeżonego przez ustawodawcę terminu zasiedzenia. Powyższe okoliczności wynikają w sposób jednoznaczny z zebranego w sprawie materiału dowodowego –przedmiotowe linie gazociągów zostały oddane do użytku odpowiednio w dniach 28 sierpnia 1971 r. i 30 czerwca 1977 r. i były użytkowane odpowiednio w latach 2001 i 2007. Wnioskodawca nie obalił domniemania ciągłości posiadania wspomnianej służebności. Ponadto okoliczności podnoszone przez samego wnioskodawcę podczas przesłuchania, a więc monitorowanie przez śmigłowiec co dwa lub trzy tygodnie, sprawdzanie znajdującego się w sąsiedztwie zaworu gazowego, polecenie wnioskodawcy usuwania krzaków w obrębie znajdującego się pod jego nieruchomością gazociągu wskazują, że uczestnik postępowania i jego poprzednicy stale te gazociągi eksploatowali, monitorowali i byli tym samym w posiadaniu przedmiotowej służebności.

Ponadto wbrew zarzutowi apelacji nie stanowi przekroczenia swobodnej oceny dowodów przyjęcie przez sąd, że wnioskodawca wiedział w momencie nabycia nieruchomości, że pod jego ziemią przebiegają dwie linie gazociągu – wnioskodawca słuchany jako strona przyznał, że działkę (...) zakupił (co miało miejsce w dniu 20 grudnia 1996 r. a więc również w dniu nabycia w formie darowizny działki nr (...)) z uwagi na to, że tylko w takim wypadku będzie miał możliwość zabudowy, w momencie natomiast, gdy wystąpił o warunki zabudowy – w latach 1996 – 1997 znał ich dokładny przebieg.

Sąd drugiej instancji uznał również za nie uzasadniony zarzut naruszenia prawa materialnego – a w szczególności art. 172 k.c., 292 k.c. i 6 k.c. w zw. z art. 244 § 1 k.c.

Wnioskodawca domagał się ustanowienia za wynagrodzeniem służebności przesyłu obciążającej jego nieruchomość. Uczestnik postępowania domagał się oddalenia wniosku podnosząc nabycie przedmiotowej służebności w drodze zasiedzenia. Nie budzi wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie jest dopuszczalne ustalenie faktu nabycia prawa przez zasiedzenie przez uczestnika postępowania. Takiego ustalenia dokonał prawidłowo sąd pierwszej instancji, co było przyczyną oddalenia wniosku o ustanowienie służebności.

Analizując zarzut dotyczący naruszenia prawa materialnego, a mianowicie naruszenie art. 172 oraz art. 292 k.c. jak również art. 6 w zw. z art. 244 § 1 k.c. stwierdzić należy, że wbrew stanowisku skarżącego, po stronie uczestnika postępowania (...) S.A. spełnione zostały wszystkie przesłanki do stwierdzenia, że jego poprzednik prawny nabył w drodze zasiedzenia przedmiotową służebność.

Zgodnie z art. 292 k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio. Muszą więc zostać spełnione przesłanki określone w komentowanym przepisie oraz odpowiednio zastosowane przesłanki z przepisu art. 172 k.c., dotyczącego zasiedzenia nieruchomości. Należy tu również uwzględniać normę art. 352 k.c., definiującą pojęcie posiadania służebności.

Zdaniem sądu odwoławczego, gazociągi wysokiego ciśnienia przebiegające pod nieruchomością wnioskodawcy zaznaczone są na powierzchni ziemi widocznymi słupkami znacznikowymi, które wprawdzie znajdują się około 40 cm za ogrodzeniem działki, jednak w sposób wyraźny wskazują na przebieg gazociągów. Dodatkowo o istnieniu gazociągu informują dalsze słupki znacznikowe jak również umiejscowiony zespół zaporowo – spustowy a także określony napis wskazujący na przebieg gazociągu. Podnoszona przez wnioskodawcę okoliczność zamontowania tychże słupków dopiero w 2007 r. jest gołosłowna.

W tym miejscu zauważyć należy, że, jak stwierdził to już Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26 lipca 2012 sygn.II CSK 752/11 widoczność urządzenia musi być ujmowana szeroko i nie może stronić od specyficznej treści służebności, o którą w sprawie chodzi. Jeżeli z samej natury służebności wynika, że trwałe urządzenie, z którego uprawniony korzysta przebiega w całości lub w części pod powierzchnią ziemi, to uzależnienie dopuszczalności zasiedzenia służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu, od tego, w jaki sposób na danym, konkretnym odcinku urządzenie zostało posadowione, nie wytrzymałoby krytyki. Z prawidłowych ustaleń sądu pierwszej instancji wynika, że wnioskodawca wiedział w momencie nabycia nieruchomości o tym, że pod ziemią na przedmiotowej nieruchomości przebiegają dwie linie gazociągu a w momencie wystąpienia o warunki zabudowy – w latach 1996 –1997 r. znał ich dokładny przebieg. Z pisma zakładów gazowniczych z dnia 10 stycznia 1997 r. – k.15 akt wynika, że otrzymał plan sytuacyjny, na którym naniesiono dwa gazociągi.

Uczestnik postępowania udowodnił także, wbrew zarzutowi naruszenia prawa materialnego, że spełnione zostały pozostałe przesłanki skutkujące zasiedzeniem służebności przesyłu. W sposób nie budzący wątpliwości wykazany został okres posiadania przez uczestnika postępowania i jego poprzedników przedmiotowej służebności jak również udowodnione zostało przejście tego posiadania.

Możliwość zaliczenia czasu posiadania Skarbu Państwa do czasu posiadania wnioskodawcy (w niniejszej sprawie uczestnika postępowania) została już również rozstrzygnięta w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Ponadto mówią o nim przepisy k.c. Mianowicie zagadnienie to reguluje art. 176 k.c. przyjmując, że zaliczenie posiadania poprzednika (w niniejszej sprawie – Skarbu Państwa) jest możliwe, jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania . Do dnia 1 lutego 1989 r. zasiedzenie biegło na rzecz Skarbu Państwa, gdyż do czasu zniesienia zasady jednolitej własności państwowej, państwowe osoby prawne, w tym i przedsiębiorstwa państwowe wykonywały uprawnienia związane z własnością nieruchomości wprawdzie we własnym imieniu ale na rzecz Skarbu Państwa. Państwowa osoba prawna nie mogła być posiadaczem samoistnym nieruchomości do dnia 1 lutego 1989 r. i nie mogła uzyskać własności nieruchomości przez zasiedzenie dla siebie lecz dla Skarbu Państwa.

Artykuły 348 – 351 k.c. regulują różne sposoby pochodnego nabycia posiadania i rzeczą uczestnika postępowania powołującego się na zasiedzenia było wykazanie, że po 1 lutego 1989 r. nastąpiło przeniesienie posiadania służebności przez Skarb Państwa na rzecz przedsiębiorcy – poprzednika prawnego uczestnika postępowania. (por. postanowienie SN z 25 stycznia 2006 r., I CSK 11/05, Biul. SN 2006, nr 5 oraz wyrok SN z 31 maja 2006 r., IV CSK 149/05, Lex Polonica nr 409449; uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2010 r., III CZP 108/10).

W przedmiotowej sprawie doszło do przeniesienia posiadania przedmiotowej służebności na rzecz przedsiębiorstwa państwowego – poprzednika prawnego uczestnika postępowania. Nastąpiło przejęcie zarządzanego majątku Skarbu Państwa przez przedsiębiorstwo państwowe.

Zdaniem Sądu Okręgowego ustalenia sądu pierwszej instancji pozwalają na przyjęcia, że uczestnik postępowania wykazał, że Skarb Państwa dokonał przeniesienia posiadania służebności gruntowej obciążającej nieruchomość wnioskodawcy na rzecz poprzednika prawnego uczestnika postępowania, związanej z korzystaniem z gazociągów.

Ponadto podnieść należy, że choć przed wejściem w życie w dniu 3 sierpnia 2008 r. przepisów art. 305 1 - 305 4 k.c. o służebności przesyłu, dodanych przez ustawę z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, póz. 731), przepisy nie przewidywały wprost tego rodzaju służebności, będącej przedmiotem rozpoznawanej sprawy i w literaturze istniał spór co do możliwości nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie - w orzecznictwie Sądu Najwyższego jednolicie przyjmowano, stosując w drodze analogii art. 145 k.c., możliwość ustanowienia służebności przesyłu, a także dopuszczalność nabycia jej w drodze zasiedzenia

Jak stwierdził to Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 27 czerwca 2013 r. III CZP 31/13 „za taką możliwością Sąd Najwyższy opowiedział się w wyroku z dnia 19 maja 2004 r., III CK 496/02 (niepubl.), wyroku z dnia 11 marca 2005 r., II CK 489/04 (niepubl.), postanowieniu z dnia 31 maja 2006 r., IV CSK 149/05 (niepubl.), postanowieniu z dnia 8 września 2006 r., II CSK 112/06 (Monitor Prawniczy 2006, nr 19, s. 1016), postanowieniu z dnia 4 października 2006 r., II CSK 119/06 (Monitor Prawniczy 2006, nr 21, s. 1128), postanowieniu z dnia 10 lipca 2008 r., III CSK 73/08 (niepubl.), uchwale z dnia 7 października 2008 r., III CZP 89/08 (Biul. SN 2008, nr 10, s. 7), postanowieniu z dnia 7 listopada 2008 r., II CSK 326/08 (niepubl.), wyroku z dnia 12 grudnia 2008 r., II CSK 389/08 (niepubl.), postanowieniu z dnia 5 czerwca 2009 r., I CSK 392/08 (niepubl.), postanowieniu z dnia 22 lipca 2010 r., I CSK 606/09 (niepubl.), uchwale siedmiu sędziów z dnia 9 sierpnia 2011 r., III CZP 10/11 (OSNC 2011, Nr 12, poz. 129), postanowieniu z dnia 6 lipca 2011 r., I CSK 157/11 (Biul. SN 2011, nr 11, s. 12), postanowieniu z dnia 18 kwietnia 2012 r., V CSK 190/11 (niepubl.), postanowieniu z dnia 26 lipca 2012 r., II CSK 752/11 (niepubl.) i uchwale z dnia 22 maja 2013 r., III CZP 18/13 (Biul. SN 2013, nr 5, s. 5-6). W powołanych orzeczeniach przyjmuje się, odwołując się w szczególności do uchwały z dnia 17 stycznia 2003 r., III CZP 79/02, że skoro możliwe jest umowne nabycie takiej służebności, dopuszczalne jest także jej nabycie w drodze zasiedzenia (art. 292 k.c.).

W związku z powyższym uznać należy, że zarzuty apelacyjne nie są uzasadnione i w związku z tym apelacja winna zostać oddalona.

W tym stanie rzeczy i na zasadzie art. 385 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w postanowieniu.