Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 99/09
POSTANOWIENIE
Dnia 8 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 lutego 2002 r., sygn. akt I ACa (..)
i wyrokiem Sądu Okręgowego w G.
z dnia 13 lipca 2001 r., sygn. akt I C (…)
w sprawie z powództwa P. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Komendzie Wojewódzkiej Policji
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 stycznia 2010 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
1. oddala zażalenie;
2. nie obciąża powoda kosztami postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Dnia 25 lutego 2009 r. P G wniósł skargę o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 26 lutego 2002 r.,
zaskarżając jednocześnie wydany w pierwszej instancji wyrok Sądu Okręgowego w G z
2
dnia 13 lipca 2001 r. Powód wskazał, że w toku postępowania był reprezentowany przez
pełnomocnika z urzędu, który dokonywał niekorzystnych dla niego czynności
procesowych.
Postanowieniem z dnia 21 maja 2009 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę. W
uzasadnieniu wyjaśnił, że, zgodnie z art. 408 k.p.c., po upływie pięciu lat od
uprawomocnienia się wyroku skargę o wznowienie można wnieść tylko wtedy, gdy
strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.
Nienależyte wykonanie przez pełnomocnika procesowego jego obowiązków nie
usprawiedliwia zaś wznowienia postępowania.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego pełnomocnik powoda z urzędu
wniósł o uchylenie postanowienia w całości. Powód wykazał bowiem, że nie był
należycie reprezentowany, a to stanowi ustawową przyczynę wznowienia postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 410 k.p.c., skarga o wznowienie postępowania podlega badaniu
wstępnemu. Przedmiotem badania Sądu na podstawie cytowanego przepisu jest
zachowanie terminu oraz stwierdzenie istnienia jednej z ustawowych podstaw
wznowienia. Stwierdzenie to nie ogranicza się do badania, czy wskazane w skardze
okoliczności odpowiadają ustawowym podstawom wznowienia, ale obejmuje ustalenie,
czy podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje. Skarga o wznowienie postępowania
podlega odrzuceniu, jeżeli w okolicznościach konkretnej sprawy podana podstawa nie
zostanie przez Sąd stwierdzona (zob. orzeczenia Sądu Najwyższego: z dnia 15 czerwca
2005 r., IV CZ 50/05, niepubl.; z dnia 7 lipca 2005 r., IV CO 6/05, Biul. SN 2005, nr 9; z
dnia 10 lutego 2006 r., I PZ 33/05, OSNP 2007, nr 3-4, poz. 48; z dnia 24 stycznia 2007
r., III CZ 1/07, niepubl.; z dnia 16 maja 2007 r., III CSK 56/07, niepubl.; z dni 30 maja
2007 r., IV CZ 22/07, niepubl.; z dnia 22 listopada 2007 r., III CZ 47/07, niepubl.; z dnia
9 maja 2008 r., II PZ 65/07, OSNP 2009, nr 17-18, poz. 233; z dnia 4 września 2008 r.,
IV CZ 71/08, niepubl.; z dnia 13 lutego 2009 r., 97/08, niepubl.; z dnia 14 maja 2009 r., I
CZ 20/09, niepubl.). Sąd Najwyższy w niniejszym składzie nie podziela odmiennego
poglądu wypowiedzianego w kilku orzeczeniach (z dnia 11 stycznia 2006 r., II CZ
121/05, niepubl.; z dnia 10 sierpnia 2007 r., II UZ 9/07, OSNP 2008, nr 19-20, poz. 303;
z dnia 15 stycznia 2008 r., III UZ 13/07, niepubl.; z dnia 10 lipca 2008 r., III CZ 28/08,
niepubl.).
3
W orzecznictwie Sądu Najwyższego jednolicie natomiast jest reprezentowany
pogląd, że niewłaściwe wykonywanie obowiązków przez pełnomocnika nie oznacza
nienależytej reprezentacji strony w rozumieniu art. 401 pkt 2 zdanie 1 i art. 408 k.p.c.
(zob. orzeczenia: z dnia 3 marca 1997 r., III CKN 10/96, OSP 1997, nr 9, poz. 172; z
dnia 9 czerwca 2000 r., I PKN 277/00, OSNAPiUS 2002, nr 1, poz. 15; z dnia 25
stycznia 2001 r., IV CO 23/00, niepubl.; z dnia 12 grudnia 2002 r., III AO 23/02, OSNP
2003, nr 18, poz. 11; z dnia 26 marca 2003 r., II CZ 26/03, OSNC 2004, nr 6, poz. 95; z
dnia 24 kwietnia 2003 r., I CZ 27/03, niepubl.; z dnia 10 listopada 2004 r., II CZ 128/04,
niepubl.; z dnia 22 stycznia 2008 r., II CZ 106/07, niepubl.; z dnia 18 marca 2008 r., IV
CZ 10/08, niepubl.).
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c.).

IV CZ 99/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia